'! ШЭД! Ні!Ш !; Ш&Ш! > ’!•) • ; ' * '.і - - : ж jüi ііі : ' . : ■ ■ . ■ ' . : ! : а : ; • • : ■ . ; '-'Уѵ І'ЖІР 1\Ѵ:\ ■ 1 : Ш' " ФУ'Ш ■ é M ÉMOIRES DE LA SOCIÉTÉ IMPÉRIALE DES NATURALISTES si M O S G O U. t VWVW\AA/VWWVVVVVWVW\VV ТОМЕ VI. Avec XXY Planches. wvvwvwvwwx vwvwvwvw MOSCOU, de l’Imprimerie de l’Universite Imperiale. 1823. Въ цензурный Комитетъ надлежащее количество сей книги доставлено. CONTENU э и sixième Volume DES MEMOIRES» C. Steven , Monographia Pedicularis. .... 1 ■ 1. Henning , Observationes de plantis Tanaicensi- bus. .......... 61 F. F. Eschscholtz , Species insectorum novae. . 9 5 Ejusdem , Descriptio speciei novae Astacorum Ros= sicae. „109 Ejusdem, Animalia Tetracera et myriapoda exotica. 111 Fr. Gebler , Chrysomelae Sibiriae rariores. . . 1 1 y Ejusdem, Coleoptera Sibiriae orientalis. . . . \ 27 Ary. Dav. Hummel , Suplementum ad Faunae In- gricae Prodromum. Eleutherala. Cen- tur I. . .... . ... .... . . 4 ... j53 Ejusdem , Insectum non descriptum ex ordine Dip- terorum et Familia Tipulariarum. . 160 F. E. L. Fischer , Genera plantarum duo. . . лбЗ Ch. P. Thunberg , Description d un nouveau genre d’oiseaux, découvert dans le Brésil et nommé Cotinga. ....... 1 Page. — 6c — 9З -—108 — 110 — 1 14 — 126 — 1 3 1 — ^9 — 161 — 174 — - s79 IV Ch. B. de Mannerheim , Mémoire entomologique sur une nouvelle espèce de Céci- domyc iuO“”î84 Besser , Âpperçu de la Géographie physique de Volhynie et de Podolie. . . . . iS5 — 212 Fr. Gebler , le putois des Alpes ui5 — >214 G. Fischer, Adversaria Zoologica. Fasciculus III. 2i5 — 260 Ejusdem, Notice sur un nouveau genre d’oiseau, nommé Podoces 2 5 1 — 253 Ejusdem, Insecta quaedam exotica descripta. . 254 — 267 Ejusdem , Notice sur l’Argas de Perse, ( Mallèh de Mianèh ) décrit par les voyageurs sous le nom de punaise venimeuse de Mi- ana. . 269 — 28З Ejusdem, Physodactylus , novum genus Elateridum. Soi — 3o4 H. Mertens et C. L. Goldbach , Observationes in fructus et semina Nymphaeacearum, 28 5 — 299 MQNOGRAPHIA PEDICULARIS AUCTORE C. STEVE N. Pulcherrimi hujus numerosique generis monographiam fe„ Pallasium elaborasse , icon 'sque plurimas parasse , ex ore ipsi- ais dum in Tauria adhuc vixit, compertum habui; sed tot annis post obitum clarissimi viri jam elapsis, spes quod unquam pro» ditura sit , demum evanuit. Quod tanto magis doleudum , curra vix ulli alii tot species vivas videre licuerit , siccata vero spe- cimina ob formas in infinitum ludentes rite cognoscere difticilli* mum sit , ut taceam plerasque in herbariis rarissimas esse In» fierea cum amicorum ope haud spernendam copiam specierum & imo duabus ( P. interrupta et aequinoctiali ) tantum exceptis 9 omnes hucu que notas collegerim , illas attentius nonnihil exa- minavi , observationesque meas Botanophilis nunc propono , op» tans ut meliori Pedicularis generis notitiae inserviant. Vivas in- spicere Caucasicas tantum species pam asque Rossiae mediae in- digenas mihi contigit , reliquarum modo circa specimina. Per- multas 3 illasque rarissimas , debeo iilustr. L«. B. Marschall ab Bieberstein , qui proprium herbarium integra Pallasii Pediculari- um coilectione superbiens f perlustrare sivit , unde synonyma hujus auctoris certissima apponere facultatem nactus sum. Sibi» ricas, quotquot a finibus Chmae usque ad inora maris glacialis 1 ( 2 ) eoîlegit , larga manu donavit amicissimus Adams. Quae sub gelu Americae rossicae et in insulis vicinis nascuntur , i las communicavit clariss. Chamisso. Relicuas europaeas et america- nas hinc inde ab amicis accepi. Pedicularis genus haud frequens in re herbaria sistit ex- emplum quod inde a Linnaeo , qui Rhinanthum et Euphrasiam a Pediculari Tournefortii s paravit , integrum , imo charactere generico haud mutato , rem an erit , nec species alienae immix- tae s nt, praeter P. psylliifoliam Poir Enc. Auctores tamen magis habitum secuti esse videntur quam characterem genericum, qui ut in reliquis affinibus nondum bene stabilitus est. Nomen Pedicularis jam apud Plinium occurrit , dubium autem num nostras plantas intelligat. Pro nomine gener’ со primus in rodu- xit Lobelius, quem dein secuti sunt Tabernaemontanus , fratres Bauhini et Tournefortius. О dini naturali XL. Personatarum ad numerat Linnaeus, eidem XXVIÎ. Adanson. Jussieu ( gen. /?/.), divisa hac familia, proprium Pedicularium constituit ordinem , quem remotis Oro- bancheis Ventenat integrum servat (. Ânnmus . Fi) mutato in Rhin- anthaceas nomine. Hoc etiam retinet Decandolle ( FL Fr.') 5 postea Brownium secutus cum Scrophulareis conjungens . iterum Personatarum familiam restituit. Rhinanthaceas seorsim pro- ponit Kunth ( n. gen. pl. ) , a quibus adhuc separat Richard Mclampyraceas. Clarissimos Auctores in stabiliendis his ordini- bus tantopere vacillare et inter se dissentire , rem perquam dif- ficilem esse indic t , quod et a nimium forsan aucto ordinum sic dictorum naturalium numero venit , et a variante in rerum natura, pretio partium quibus ad distinguendos illos utuntur Bo- tanici. Parum in his tam subtilibus me versatum esse ingenue ( 3 ) fatens, nec reliqua genera nunc accuratiori examini subjicere in proposito habens, rem suspensam relinquo. Locus autem ffedicu» laris juxta Euphrasiam, Bartsiam, Rhinanthum et Castillejam cer- te remanet immutatus. Affinitas horum generum inter se tam est magna, ut dia- gnoses idoneae hucusque desiderentur. Quam levissimis et erroneis notis innitatur Adanson (gen, pl. II, 2h ) , facile apparet» Linnaeus Pediculaiem calyce quinquefido longius removet, e uni- que omnes posteriores secuti sunt , etsi nota haec permultis non convenit speci< bus. Bartsiam calyce colorato , Euphrasiam antheris inferioribus spinosis , Rhinanthum calyce ventrico-o et capsula compressa , potissimum distinguit. Easdem omnino no- tas , vix mutatis Linnaei verbis , exhibet Jussieu, neque Willde- novv, Decandolle , Smith aliquid certioris habent, collocatis mo- do aliter speciebus. Moench , praeeunte Hallero , Odontitem ab Euuhrasia separat, h-arschall Elephantis genus a Tournefortio propositum sub nomine Rhinanthi restituit , Rhinanthum Linnaei cum Hallero , Moenchio etc. Alectorolophum appellans. I mnia Eaec genera novo egent examine, quod permultas adhuc deside- rans species , suscipere nolui. Interea sequenti modo distinguo * I. Corollae labio superiore tubuloso a) ca'yce bifido, corollae labio inferiore brevi Castilleja a b ) calyce ad basin usque bipartito , cor. lab. inf. ampliato ........ Rhinnnthu s* (Elephas Toum. ) II. Corollae labio superiore galeato a ) seminibus compressis marginatis . . Aleclorolophus, b ) seminibus haud compressis i ') capsula obtusa emarginata a * ( 4 ï ек) antheris duabus ca’rcaratis f. ï . ; Euphrasia . ) anthère omnibus mucronatis . Odontites „ s ) caosula acuminata <œ _) corolla brevissime bilabiata , seminibus membranaceostriatis . ....... Bar t sia» fi) cor. galea semicylindrica brevi, seminibus minutis laevibus ( calyce aequaliter 4- fido ) Trixago . y ) cor. galea compressa clongata ( calyce 5 fido vel inaequaliter a - 3 - lobo ) . Pedicularis . Castille j ae generi bene adnumerat Bartsiam pallidam Kunth (/г. g'e/г 2, 33 1), quae habitu admodum rimilis C. scor- zoneraefol ae. Sed Barlsiae Linnaei prototxpon est ipsissima pallida nec B. alpina } ut e descriptione in gener, plant, data luculenter apparet , quamvis nomen huic modo dictae primum imposuit ( FI. suec. ), quam et nunc solam e mihi notis Bart • siam relinquo. Rhinanthi characterem bene dedit Marschall ( FI. taur. cauc. ) , praeter galeam corollae apice appendit ula- tam ; hoc enim in solum Rh. orientalem quadrat. Rh. Elephante et Rh. tenuiori m. ( Elephas or. fl- parvo Tourn. cor. ) deest appendix. Sub Alectorolopho remanent ex europaeis sola Erista galli cum proxime affinibus. Ab Euphrasia omnes euiopaeas praeter E. officinalem et tricuspidatam removeo (jdontitem constituunt vulgaris , lutea , linifolia } et forte reliquae omnes Euphrasiae praeter primam (in IViLld. spec. pl •) Trixaginis genus compono a Rhinantho Trixagine (Tr. apula m. ) , maxî- шо, versicolore, trifido, Euphrasia latifolia (Tr. puipuiea m.)s et Bartsia viscosa. Caeterum Odontites, Bartsia et Trixago in- ter se summopere affines, imo a Pediculari ha id lacile ч e i b i s distinguendae. Priorem tamen praeter jam in schemate allata , « 5 ) corollae forma antherae plerumque exsertae et duratio annua a Bartsia separare jubent; Trixaginem labium inferius majusculum et semina minuta Iere Euphrasiae. Pro Pediculari nulium prae» ter galeam compressam elongatam characterem certum eruere valui. Erit itaque diagnosis generica : Pedicularis. Calyx varie fissus. Corolla bilabiata , labio superiore elongato compresso. Stamina 4* Capsula mucro* nata bi valvis bilocu aris polysperma. Calycis forma mire variat , saepe in eadem speeie, imo eodem individuo. Plerumque quinquefidus est , summo dente mi- nore ; brevissime tantum quinquedentatus in P. verticillata , fo- liosa , elata; bilabiatus quinquefidus in P. Stelleriana, probosci» dea ; oblique q - 3 - dentatus in P. Sapponiea et euphrasioide ; biiobus in P. Janceolata , tubiflora , resupinata, teucriifolia , adunca , spicata , palustri , canadensi ; trilobus in P. striata. Post florescentiam in omnibus fere intumescit , ante eam jam inflatus est in P. compacta. Magis reliquis dentium magnitudine et forma variat in P. comosa , tum P. palustri, foliosa , rostra- to , verticillata; semper tamen monophyllus est atque dentes vel laciniae erectae. Corolla in eadem saltem specie minus variat. Sed et haec an P. comosa galeam gerit plus minus obtusam , quandoque in fostelli speciem elongatam , in P. lapponica rostrum saepe du- plo solito longius; dentes apicis galeae in P. palustri quandoque desunt , in P. Langsdorfii interdum excre.-cunt ; galea glabra et villosa in P. foliosa occurrit. Tubus in picrisque post florescen- tiam nonnihil elongatur. Sed in variis speciebus admodum diversa est. Personata i ) , i. e. clausa labio inferiore erecto in P. 1 ) Personatam dieu corollam, quum ©8 persona tectum est ; ringentem , quum ore aperto lingitur. С 6 ) Sceptro, Stelleriana , lanceolata, striata, grandiflora ; in reliquis ringens iabio inferiore patente. Tubus rarius calvce plus quam duplo longior, insola P. tubiflora fere decuplo. Labium supe> ius constanter erectum, dein convexum: galea aut brevissima antice tota aperta in P. caucasica , flammea , Wlassovviana , recutita, Wilhelmsiana; aut fornicata i. e fissura antica superne clausa apicem haud attingente , margine caetcrum rectilineo, in P. hir- suta , versicolore , condensata , foliosa ; aut dilatata margine labii anteriore concavo in P. como a , Lava et plerisque aliis ; aut aequaliter falcata , ut in P grandiflora. In his omnibus ga- leae apex .antheras haud excedit , vel brevissime tantum ; in ali- is vero rostrum ultra antheras productum latitudinem ipsius ga- leae saltem aequat. Est autem rostrum breviusculum in P. gy- ro flexa , atrorubente, myriophylla, lapponica et resupinata ; lon» gius , fere rectum in P proboscidea, rostrata , magis deflexum in P. uncinata, tuberosa, compacta, incarnata; in semicirculum curvatum in P. teucri folia ; circinatum in P. tubiflora ; denique sursum arcuatum in P. groenlandica. Ipse galeae apex saepe oblique truncatus est, angulo inferiore obluso, vel in duos den- ticulos producto, ut P. comosae et affinium. Medius vero margo labii superioris deniculo notatus in P. palustri, adunca et Wlas- sowiana. Plerumque totum glabrum est ; margine villosum in P, grandiflora , acauli , Sceptro , tristi et proboscidea ; fotum vil- losum in varietate P. foliosae. — Labium inferius multo bre- vium in P. Stelleriana, uncinata, proboscidea groenlandica; in reli- quis subaequans; omnibus trilobum, lobis plerumque subaequalibus, interdum medio minore appendicis instar adnato. Cristae duae in disco labii forte in omnibus adsunt in siccis tamen ob summam tenuitatem vix conspicuae. In plurimis speciebus spicatis to..a ( 7 ) corolla oblique torta , onde spica spiralis evadit ; in omnibus fere praeterea labium inferius obliquum. Stamiim parum variare solent. Praeter P. tubifloram. omnibus basi corollae vel paullo altius inserta sunt. Longitudi» ne multum inaetpialia vix nisi in P. grandiflora vidi ; in reliquis antherae contiguae. Filamenta pleri que recta „ in P rostrata paucisque aliis contorta. Omnino glabra sunt in nonnullis ; duo apice ciliata in plcrisque; omnia ciliata in P. tufoifiora, conden- sata , foliosa Wilhelmsiana et Langsdorfiana ; basi barbata in P. acauli et grandiflora. Huic quoque soli antherae basi arista- tae ut in Euphrasiis , reliquis tantum emarginatae lobis acutis aut obtusis. In paucissimis, P flammea, versicolore et affinibus, antherarum pats e galea prominet,- solius P. recutitae post flo- rescendam totae exseruntur , in reliquis omnibus sub galea re- conditae manent. Pistillum constanter glabrum Germen receptaculo oblique insidet. Stylus staminibus longior galeae dorso arcte incumbens, plerumque ejus longitudine , rarius paullulum exsertus. Stigma paucis subsimplex , saepius plus minus capitatum. Capsula P. grandifiorae omnino regularis globosa ; P. Sceptri subglobosa ; P. verticillatae , elatae ovata regularis , re- liquarum omnium quotquot vidi obliqua mucronata , P. abrota- mfohae et euphrasioidi- mucrone tamen brevissimo. Dissepimen- îum mox ad apicem usque productum , mox pau lo infra evani- dum. Placentae ( Trophospermia Richard ) utrinque duae ( igi» îur in capsula quatuor ) , nunc tota fere dissepimenti longitu- dine adnatae, nunc breves subglob ae, ima tantum basi adnatae. Semina latere aBixa pedicello brevissimo saepius fulta in P. sil* vatica ovata laevia, in reliquis quantum scio plus minus angu- ( 8 ) lata et membranula varie striata et cincta. Embryo rectus anti- tropus saepe minutissimus г rarius dimidiam fere seminis lon- gitudinem aequans i ). a ) Singulari summi Carpologi L. C. Richardi amicitiae debeo analy» s?n et icones exactissimas seminum nonnullarum speciem m , quas hie T. 1. annecto , cum explicatione propriis clarissimi viri verbis; No Ï. Pfd. silvatica, a. Capsula calyce expedita, nat. magn. В al- tera c ipsulae dehiscentis valva, sive dimidia capsulae pan juxta margi- nes sectae, i 2. Trophospermia , intra singulos loculos prominentia, ©b fissuram dissepimenti (capsulae dehiscentis) libera facta: oblongo - el- liptica , adscendentia , i.no dorso affixa; prius axi longitudinaliter adna- ta , utraque tantum extremitate breviter libera. 5 Semina pauciuscula^ imam partem loculorum superne vacuorum uti trophospermia occupan- tia : circiter per medium lateris interioris iisdem adnexa. C. Capsula© sectio longitudinalis et dissepimento parallela, i. Dissepimentum , ad a- xin, di hiscente capsula , fissum adusque adnexionem trophospermiorum. a. Trophospermium a facie conspectum et seminibus nudatum. D. je Semen, Leve. 2. tuberculum extremitatis inferioris multo magis quam extremitatis superioris conspicuum. 5. prominentia hinc semen semicin- gens , subcarnosa , demum evanida, cujus versus medium exstat pun- ctum adnexionis. 4* E. Semen longitudinaliter dissectum. 1. Endospermi- am subcorneo - durum, s. Embryo minutus , ad superiorem illius ex- tremitatem situs , inclusus inversus. 3. cicatricula adnexionis. F. Em- bryo separatus , brevis , cyiindraceus , extremitatem cotyledonanam ver- sus compresso - attenuatus, j. Radicula convexo - obtusissima cum. minu- tissimo apiculo centrali. 2. Loty ledones , illius longitudine. No 2. P. striata, a. cap mia magn. nat. , non ut in caeteris speci- ebus membranacea B. Capsulae altera valva sive dimidia pars juxta ejus dehiscentiam spctae. i , 2. Trophospermia longo - lin aria , adusque ^ capsulae accendentia, utraque extremitate brerissiine libera ; caetero axi pertinaciter adnata , etiam di. hiscente aut rupto pericarpio , seminibus onusta. C. Semen j cujus forma tt praesertim membranae lateralis , ob mutuam pressionem variat, l. Semen striatum et transverse venulosum. ( 9 ) Hae sunt praecipuae variationes partium fructificationis. Reliquas plantae partes brevi tangam. Radix paucis annua , nempe P. Lapponicae , Wlassovi- anae, Chamissonis ? myriophyllae , abrotanifioliae , tristi» adun- cae, spicatae? biennis forte P. palustri et silvaticae, perennis caeteris omnibus. Fasciculatam Asphodeli habent P. comosa, flammea , versicolor , canadensis , groenlandica , Wilhelmsiana , rostrata , tubiHora ; nullius quantum sciam repit. 2. Membrana , instar alae , hinc semen semicingens , et pariter ac epispermium , cujus est expansio , longitudinaliter et transverse verm- iosa , persistens. 5. Punctum adnexionis. D. idem longitudinaliter se- ctum : i » endospermium , carnosum. 2. Embryo ad summam hujus partem inclusus , inversus » dimidii endospermii longitudine, sublineari- oblongus. 5. radicula cylindracea ; E i, ovoideo-desinens. 4, cotyledones per facies compresso - attenuatae, oblongaej E 2, obtusae^ subdupla pri- oris longitudine. N 5. P . gladiata. ( canadensis ) я. Capsula e calyce longius exser- ta 3 nat. magn. B. altera valva seu dimidia pars capsulae, l , a , Tropho?p'-rmia , situ prioris speciei et pariter post dehiscentiam libera. 3, Dissepimentum , oblique ad marginem superiorem valvae tendens, versus aut paulo ultra medium illius longitudinem evanescens et inde redactum ad speciem venae , ad marginem superiorem continuata obli- quitate -, remotiuscule ab apice, attingentis : unde loculamentum supe- rius s. posterius altero multo minus evadit. 4 ? locus obliterationis dis» sepimenti. C. Semen juxta longitudinem dissectum : i , tuberculum, fuscum extremitatis superioris. 2 , idem extremitatis inferioris , multo magis conspicuum. 3 , prominentia lateralis ut in priore specie. 4 ? lo- cus adnexionis. 5, Endospermium duro subcorneum. 6, Embryo minu- tissimus etc. ut in priore. D. Embryo, juxta marginem alterum coty- ledonum visus : i , radicula - subrotunda. 2 , cotyledones compresso - attenuatae. E. idem , a dor о alterius cotyledonis conspectus, i , Radi- cula. 2 , Cotyledones , illa paulo longiores oblongo - semiellipticae. 2 ( ю ) Caulis in paucis tantum ramosus nec id constanter. P„ palustrem et aduncam tamen caule simplici non vidi ; P. sil- vaticae basi modo ramosus esse solet ; P. euphrasioides , gran- diflora, lanceolata. Wlassowiana, myriophylla, spicata et resupi- nata caule simplici et ramoso variant. Foliis in plerisque vesti- tus est ; nudus praeter Polia floralia vel bracteas occurrit in P. Sceptro , Stellenana , nasuta , Wilhelmsiana, rosea , sudetica et acauli. Folia in speciebus 2 et 3 opposita , in 6 - i 4- quaterna et in his inferiora saepe alterna. Sessilia sunt in P. tristi , in reliquis omnibus plus minus petiolata: petiolo radicalium lineari, caulinorum jam margine foliaceo aucto in P. sudetica et Lappo- nica ; valde dilatato in P. hirsuta et Langsdorfii. Folia integer- rima nunquam occurrunt ; serrata vix pinnatifida in P. lanceo- lata , resupinata , tenerifolia , tristi ; pinnatifida vel pinnata , pinnulis plus minus incisis in plerisque; multifida in P. grandi- flora, abrotanifolia, myriophylla, foliosa, condensata et comosae varietatibus. Inflorescentia omnibus fere spicata , floribus bracteis foliaceis sensim decrescentibus stipatis. In P. Stelleriana flores capitati ; P. Sceptro ternatim verticillati ; quaternatim , superne in spicam compacti in speciebus foliis quaternis ; pedunculati in P. tubifiora, grandifiora, rostrata, palustri et paucis aliis; ses- siles in reliquis omnibus. Pedunculi radicales unifiori in P. acau- li et P. rostratae, var. ( P. caespitosa Sicber ). Divisio generis in tribus perquam difficilis est. Linnae- ana, a Willdenowio et caeteris omnibus secuta, nihil valet, cau- lis enim , ut supra monui , in eadem specie ramosus et sim- plex occurrit : Galeae forma aflines foliis quaternis divideret ; ( ii ) diversissimas , P. flammeam , recutitam conjuhgeret. Foliorum situs maxime constans est ; tum labii superioris corollae den- ticuli in fauce positi. His igitur pro divisionibus usus sum. Denticuli apicis gaieae jam minus idonei , quippe qui in rela- ta valde obsoleti, in P. palustri interdum deficiunt, in P. Langs- dorfii plerumque edentula quandoque adsunt , tamen et lias ad- hibtii. Species , corolla personata praeditae , propriam constitu- unt tribum , sed parum numerosam. Stationem omnes fere amant frigidam , sola P. comosa excepta , quae in campis apricis quandoque occurrit. Videntur loca a hominibus habitata fugere , ita ut vel Sibiriae et Arne- ricae solitudines vel Caucasi adyta incolant, vel quae Europam inhabitant , aut excelsas Alpes aut paludes profundas sibi eli- gant , nec in hortis se colere patiantur. Ultra quadragesimum gradum versus meridiem haud occurrunt in orbe antiquo ; nec in America multum infra , praeter P. aequinoctialem in Mexi- co detectam. Species proponit Linnaeus ( in spec. plant . ed . II. ) quatuordecim , Rossicas praeter P. palustrem quinque. Duas adjecit in Mantissa , neutram e Rossia. Willdenowius triginta quatuor habet, sed quatuor (P. asplenifolia, fasciculata, rubens, achilleifolia) e specierum numero excludendae. Undeviginti Ros- siam locum natalem adjicit. Hic ego quadraginta novem enu- mero ( nondum descriptas decem ) , quarum triginta sex intra Rossiae fines crescunt. Ex his nomina dedit Linnaeus P. pa- lustri , silvaticae , rostratae , sceptro Carolino , vcrticillatae , resupinatae , recutitae , tristi , flammeae , hirsutae , incarnatae , lapponicae , comosae , tuberosae , foliosae , canadensi ; Pallas myriophyllae, spicatae, flavae, striatae; Jaccjuin roseae; W ulj - 2 * ( 12 ) [en acauli,* Retzius groenlandicae; Villars gyroflexae; Stephan. euphrasioidi , uncinatae , interruptae , compactae ; Willdenou sudeticae , elatae ; Michaux lanceo atae ; Mar s ch ail condensa tae , caucasicae , abrotanifoliae , aduncae , teucriifoliae , nasu* lae ; Fischer grandiflorae , tubiflorae , Langsdorfii ; JVahlen- berg versicolori, Kant h aequinoctiali; Adams capitatae, amoe- nae ; Schleicher atro - rubenti ; ego Wdhelmsianae ; Chamis- sonis , proboscideae , Wlasso,wianae. His praemissis jam specierum recensionem adgredior. No- tas et bene descriptas brevi absolvam , novas et dubias paullo iusius tractabo. Synonyma nulla apposui , quam quae ipse exa- minavi , auctorum de plantis Rossicis quotquot potui omnia ci- tavi , e reliquis vix ullum praeter Linnaeum et Willdenowium. Icones omnium addo , quae hucusque non erant depictae , et in illis : a ) calyx cum corolla ; b ) calyx ; c ) corolla ; d ) sta- men ; e) pistillum; f) capsula calyce inclusa; g) capsula de- nudata; h) capsula aperta vel dissecta; i) semen; k) bractea. 1 Analysis specie г и m » I. Corolla personata ( Tribus l). A. labio superiore margine villoso a _) falcato ...» i grandi/lora b ) galea gibba obtusa . s Scepi rum . B. glabro. a ) foliis oppositis b) foliis alternis ...... c ) caule sub nudo ...... 5 lanceolata. 4 striata. 5 capitata . II. Corolla fingente. A. foliis quaternis ( Tribus II). a ) Coro 11 ae labio superiore uncinato. ( i5 ) a ) foliorum primis lanceolatis fi ) linearibus , bipiu- natifidis ......... a ) apice galea fornicata, AA ) subrostrata aa) foliorum primis pmnaîifidis • linearibus . . bb) — — obtuse den- tatis ovatis . . , BB ) obtusissima. aa) calyce biiobo. .... bb) 5 dentato. aa) corollae labiis subaequalibus fi fi) — inferiore longiore fi) antice ad apicem usque fisso 3 galea brevissima ...... ) foliis alternis. a) corollae labio superiore basi denticulo notato (Tribus III). a) antice recti. ineo galea nulla . fi ) galea gibba antberas. vix exce- dente ........... y ) galea arcuata ultra antberas in rostellum producta ..... b ) — — — — — — — edentulo. a) galea ultra antberas rostrato ■ acu- minata (Tribus IV). i C hamis sonis. 7 myri ophyll a . 8 abrotanifolia . g interrupta , io spicata , . i veri icillata. 12 amoena , 13 Caucasie a » 14 Wlasso - wiana. i 5 palustris . 16 adunca , з 7 tubifiora . ( a ) AA ) tubo corollae limbo mul toties longiore BB ) - — — — — limbum subaequante. аа ) foliis lanceolatis crenatis. aa ) tomentosis, rostro subulato circi- nato ......... fi fi') glabriusculis, rostro acuto arcuato bb ) plus minus pinnatifklis. aa ) rostro subulato sursum arcuato fi/3 ) recto vel deorsum flexo. aaa ) margine villoso bbb ) — glabro. aaa ) labio inferiore duplo breviore §(3(3) subaequante. * ) annua ..... « ** ) perennes. ^ ) rostro attenuato. f) calycibus inflatis breve 5 dentalis ff) subcylindri- cis 5 fidis. 1 ) pedicel latis 2 ) sessilibus canopu- bescentibus . 3 ) — viridibus subgfabris rostro conico brevi. i в teucriijolia , 19 resupinata . 20 groenlan- dica. 21 probo sci- dea. 22 uncinata. q 3 lapponica. 24. compacta. 2 5 rostrata. 26 incarnat a. 37 tuberosa. ( »5 ) f ) calyce integerrimo , caule in- ferne glabro ...... 28 atrorubens. ff ) — cristato caule hirsuto , 29 gyroflexa. /3 ) galea, antheras vix excedente ( rostro nullo ). AA ) apice bidentata ( Tribus F\ aa ) caiyce oblique b lobo. aa ) foliorum laciniis approximatis 3o aequino- ctialis. /3/3) ■ — — — — — distantibus . 3i canaden- sis » hb ) — tridentato ....... За euphra - sioides. cc ) — quinquedentato ««) filamentis omnibus glabris aaa ) galea arcuata apice acuto por- recto 33 nasuta » bbb ) obtusissima gibba api- ce deflexo ..... З4 sudetica, 0/3 ) duobus barbatis aaa ) caule basi ramoso declinato 55 silvatica . bbb ) simplici erecto f) foliorum pinnis oblongis 36 Jlava . subintegris -[j- ) pinnatifidis 3y comosa . В В ) apice edentula ( Tribus FI ). aa ) margine glabra aa ) petiolis dilatatis *) corolla calyce quadruplo longiore 38 Langs- dorjii. ■m Зд hirsuta. { ) **) duplo longiore . /?/5 ) linearibus. * ) labii inferioris corollae laciniis li- nearibus fatis. aaa ) spica laxa bracteis caly- cem subaequantibus. aaa) loliorum laciniis ova- tis subimbricatis - — — — ob- longis serrulatis yyy) line- alibus incisis .... bbb) spica densa bracteis longissimis aaa) galea brevissima rectilinea f ) calyce glabriuscu- lo foliis pinnatifidis ff ) dense la- nato foliis infimis pinnatis ) gibba , foliis bipinnatifidis. f ) calyce subhirsuto ff ) — dense lanato bb ) margine villosa сих ) caule folioso @f$ ) pedunculis radicalibus . 4o Ji ani- me a. /|i versi- color. 4-2 elata. 4З rosea. 4 4 recutit a. l\5 ]'V ilhet rn- siana. 4 G foliosa. 4y conden- sata. 4З tristis. 49 acaulis . ( J7 ) Tribus I. labio inferiore erecto : Per sonatae. 1. Pedicularis grandiflora Fischer. T. II. P. corollae clausae galea falcata , foliis tripinnatifidis. 2/ Fischer Мет. nat. cur. Mose/. III. p. 60. n. 3. In Dauria , unde specimina misit 6. Wlassof. Tota glaberrima. Caulis sesquipedalis superne ramosus. Folia radicalia spithamaea , circumscriptione late lanceolata , pinnata 5 pinnis bipinnatifidis , lacinulis lanceolatis carlilagineo- dentatis; caulina sensim minora consimilia. Flores in caule et ramis longe spicati remotiusculi subsessiles. Bracteae latae Ja- ciniatae. Calyx omnino P. Sceptri , modo dentes vix serrati. Corolla ejusdem magnitudinis ( purpurea ? ) labiis approximatis, tubum aequantibus^ superiore falcato acuto margine villoso ; infe- riore paullo breviore ad medium fere trilobo , lobis rotundatis , lateralibus acutioribus. Stamina didynama : majora longitudine fere 'galeae ; filamentis basi dense villosis superne glabris ; an- theris cordatis basi in longam aristam productis (quod in icone male omisit pictor ). Stigma subcapitatum inclusum. Capsula calyce brevior globosa regularis mucrone brevi. Florum structura P. Sceptro proxima s sed habitu omni- no aliena. 2. Pedicularis Sceptrum Carolinum Linné. P. corollae clausae labiis subaequalibus , galea obtusa, fo- liis pinnatifidis s lobis ovatis crenulatis 3 caule paucifolio, Qj. . Linn. sp. pl. n. ed. Willd. n. 7. TVahl. lapp. n. З08. Sobol. petr. /fiT. Steph. cat. Mose/. 36. Gmel. Sib. 3 , 20 6. n. 1 y. Lepech. it. 3 , iOÿ. ic)2. 2З6. Georg . it. i , 22З. Severg. it. Falk. it. 2 „ no. Bess. Cat . Crzem. iSiG , y 8 . ( 1« ) In spongiosis silvaticis a sinu bothnico usque in Dauriam., sed parce, occurrit; ultra 55° in Rossia europaea descen- dere non videtur. Alpes Salisburgenses terminum constituunt ultra quem in caetera Eurppa nec meridiem nec occidentem versus provenit. Haec cum P. capitata scapo fere nudo proprii omnino ha° bitus. Tota glaberrima. Spica interrupta floribus binis aut ter- nis.. Bracteae inferiores saepe foliaceae , superiores latae ova- tae vix. serratae.. Calyx campanulatus fere regularis dentibus quinque serratis. Corolla uncialis labiis approximatis subaequa- libus j, tubo duplo longioribus : superiore fere recto edentulo apice margine villoso , inferiore breviter trilobo supra bicari- nato. Stamina subdidynama longitudine corollae , filamentis glabris ; antheris cordatis auriculis obtusis. Stigma parum in- crassatum inclusum. Capsula subglobosa calyce brevior , Lin- naeo regularis , mihi immatura apice nonnihil obliqua visa est. 5. Pedicularis lanceolata Michaux. T. ХѴПІ. P. corollae clausae labiis subaequalibus, galea subrostrata „ caule folioso foliis lanceolatis oppositis % . Michaux FI. bor . amer . 2, 18. Pursh. am. sept. e. 4 25. P. virginica Poir . EncycL. V , 1 2éf. P. pa lida N ut tali gem amer. 2j Jo. Pursh. 1. с. P. serotina Miihlenb ... catal. In America boreali. Specimina, e New-Yersey communi- cavit D. Delile,. Caulis erectus simplex vel ramis brevibus e foliorum superiorum axillis , teres , superne glaber , inferus lineis du- abus villosis. Folia omnia opposita basi in petiolum attenuata , superiora sessilia , lanceolata duplicato inciso - crenuta , supra pilis raris pubescentia, subtus glabra. Spicae in caule et ramu- lis terminales circiter sesquiunciales floribus dense imbricatis ( >9 ) alternis. Bracteae ovatae crenatae summae steriles. Calyx sub- globosus glaberrimus oblique bilobus lobis rotundatis crenulatis. Corolla flava P. Sceptro parum minor } obliqua ad medium bilabiata , labiis longitudine aequalibus , superiore galea incurva subrostrata obtusa edentula glabra , inferiore erecto lobis brevi- bus subaequalibus. Filamenta glabra subaequalia. Antherac glabrae utrinque obtusae. Stylus glaber. Stigma inclusum. Cap- sula calyce sesquilongior , valde obliqua mucrone reflexo. Jam Nuttall P. pallidam cum P. lanceolata conjungit ? sed nomen P. lanceoiatae prius a Michauxio datum praetuli. 4- Pedicularis capitata. Adams. T. III. 2. P. corollae clausae labio inferiore duplo breviore , galea obtusa, caule subnudo foliis bipinnatifidis, capitulo paucifioro. Q/ . Adams іи Мет. nat. cur. Mosrj. V, • 700. n. 8. P. S tel- le r i a. n a Pallas in herb. Marsch. Circa ostia Lenae ( Adams ). In Camtschatca (Steller) , Unalaschka ( LangsdorJ") , America Pxossica ( Chamisso ). Radix tenuis intra Sphagna descendens. Hybernaculum e squamis subrotundis scariosis fuscis. Caulis ab uncia ad pal- mam longus superne anceps , tortus , pubescens. Folia longitu- dine caulis , radicalia pauca , caulinum plerumque unum longe petiolata , circumscriptione lanceolata , pinnata : pinnis ovatis extimis imbricatis , profunde pinnatifidis , laciniis dentatis supra glabra, subtus pubescentia. Flores 3 — 5 m capitulum ter- minale aggregati , magnitudine P. Sceptri , flavi. Bracteae foli- aceae villosiusculae. Calyx pubescens campanulatus, ad medium quinquefiduSj laciniis dentatis oblongis , summa integerrima. Co- rollae tubus vix e calyce emersus; labium superius duplo lon- gius incurvum, galea convexa margine glabra, apice dentibus du- 5 * obus brevibus obtusis $ inferius longitudine tubi erectum trilo- bum lobis brevibus rotundatis serrulatis. Sramina P. Sceptri antheris ellipticis vix cordatis. Stigma subcapitatum saepe tan- tillum exsertum. Capsula obliqua mucronata longitudine calycis vel parum brevior» - 5. Pedicularis striata Pallas. P. corollae clausae galea acute bidentata, foliis pinna- sifidis laciniis linearibus serrulatis. 2/ • Linit, sp. pl. ed. TVilld. n. /2. Pali. it. 3j 26І6", 3if. 4.З6 j j3y у n. jj8 t. R. f. 2. С. P. venosa Pali. Herb. Patria apud Delessert. In apricis excelsis Dauriae circa Kjachtam , et juxta vallem Urulungui. Pallasii descriptio optima. Moneo tantum calycis laci- nulam non inferiorem , sed superiorem integram esse. Corolla magnitudine P. Sceptri. Galea valde gibba apice deflexo in ro- stelli speciem producto ut P. comosae; dentes" quoque sub api- ce duo subulati. Labium inferius oblique tortum. Filamenta duo longiora barbata. Antherae magnae auriculis acutis. Stig- ma vix incrassatum exsertum. Capsula longitudine calycis acu- minata compressiuscula cartilaginea reliquis durior, v. T. I. 2. Variat caule superne , bracteis calyceque margine leviter pubescentibus. Willdenow 1. c. calycem falso omnino descripsit. Tribus II. foliis quaternis. Verticillatae. 6. Pedicularis Chamissonis m. T. IV. P. corollae galea uncinata , foliis quaternis pinnatifidis laciniis lanceolatis. © ? P. hamata Herb. Mar schall. In Sib iriae alpibus Corgonensibus frequens (Herb. Mar- sch. e Pallasianis ) j Unalaschka ( ' Langsdorf , Chomisso ). ( 21 ) Planta speciosa tota glaberrima. Radix parum ramosa videtur annua est mihi tamen specimen , superstite , juxta hor- num , caule anni praeteriti. Hybernaculum certe nullum. Caulis solitarius simplex pedalis. Folia infima alterna dein quaterna fe- re P. recutitae , profunde pinnatifida: pinnis Janceolatis opposi- tis , infimis pinnatifidis , superioribus serratis. Quandoque omnia verticillata , laciniis superiorum subintegerrimis , extima elonga- ta. Verticilli in apice caulis quinque vel sex, summi contigui, floribus in singulo subsenis sessilibus. Bracteae quaternae foli- is consimiles , minores. Calyx ovatus dentibus quinque subae» qualibus ovatis acutis integerrimis. Corolla magnitudine P. unci- natae , flava , sicca obscure violacea ; tubus calyce duplo lon- gior ; galea in rostrum acutum deflexum vel subrectum produc- ta , minus tamen quam P. uncinatae , omnino edentula ; labium inferius trilobum, lobo medio minore. Filamenta omnia glabra, rarius duo barbata. Capsula calyce sesquilongior, valde obliqua mucrone longo. Semina angulata membranaceo - striata fere P. striatae. Specimina herbarii Marscballiani calyce dentibus subula- tis corollae tubum aequantibus , caeterum haud diversa. Huic soli cum insequente folia quaterna simulque galea uncinata, 7. Pedicularis myriophylla Pallas. P. corollae galea uncinata foliis quaternis bipmnatifidÉE laciniis linearibus , 0 . dinn. sp . pL cd. VF ili d. n. *£; Pali. it. 3 3 3 a , j3y j n. t. S. J', r. A.. In rupibus apricis ad Jeniseam; in paludibus alpinis Da- oriae ad rivum Kirlcun inque montibus Altaiensibus. Magnitudine variat a palmari ad pedalem. Folia radie a- lia iis P. grandifiorae similia fere longitudine caulis P bipinnata; ( 22 ) pinnis distantibus inaequalibus , majoribus pinnatifidis , caulina tantum bipinnat ifida. Florum verticilli in spicam terminalem biuncialem aggregati. Bracteae etiam summae laciniatae. Calyx glaber (nec hirsutus , ut habet Willd. ), subtus ad medium fis- sus, quinquedentatus dentibus brevibus saepe serrulatis , summo minore. Corolla calyce duplo longior ad medium bilabiata : la- bio superiore galea convexa , rostro uncinato, apice emargina- to ; inferiore breviore ut P. uncinatae. Filament a duo barbata. Antherae ovatae basi sagittatae. Stigma , plerumque exsertum incrassatum. Capsula , calyce multo major obliqua acuminata. Icon Pallasii J. c. ad plantam minorem ramosam facta , et foliorum forma male expressa est , ita ut praeter corollae galeam potius cum sequente conveniat. Willdenowii descriptio 1. c. praesertim quoad calycem manca. 8. Pedicularis abrotanifolia Marschall. T. V. i. P. corollae galea recta subrostrata , foliis quaternis Ы- pinnatifidis laciniis linearibus, © . P. verticillata /?. Linn. sp. pL ed. Willd. Jith n. 22. In Sibina ulteriore ( herb. Marschall. ex Pallas et Stephan ). Planta a P. verticillata distinctissima , praecedenti poti- us affinis. Radix tenuis apice ramosa. Caulis spithamaeus angu- lis pubescens , rarius aliquot ramulos gerens. Folia P. myri- opbyllae, sed minora, laciniae extimae breviores quandoque den- ticulatae. Spica terminalis dense hirsuta unciam longa. Brac- éeae latae membranaceae. Calyx ovatus inflatus, ore angustatus, dentibus quinque inaequalibus linearibus, inferioribus saepe ser- ( 23 ) ratis. Corolla tubo quam in plerisque congeneribus longiore . nempe calycem duplo excedente , ad' unam tertiam bilabiata : labio superiore galea rectangule convexa in rostrum brevissimum obtusum desinente; inferiore trilobo patentissimo longitudine ga- leae. Filamenta glabra. Stigma exsertum incrassatum. Cap* mia ovata obliqua , vix mucronata , calyce paullo longior. g. Pedicularis interrupta Stephan. T. VI. P. corollae galea dilatata hemisphaerica brevissime sub ro- strata j foliis quaternis pinnatifidis , laciniis lanceolatis. Qj » Lina, sp . pL ей. Willd . n . 2.1. In Sibiria , forte in montibus Altaiensibus, Folia primis crebrioribus et brevioribus quam P. fiavae , cartilagineo mucronatae, saepe etiam marginatae. Spicae verticilli sex ad octoflori. Bracteae etiam superiores denticulatae obtusiuscu- lae, summae steriles tandem integerrimae acuminatae. Calyx ovatus subinflatus j dentibus quinque subaequalibus acutis leviter denta- tis. Corollae labium superius fere P. comosae , ampliatum in galeam fornicatam nec tamen foliatam , edentulum. Color vide- tur purpureus esse. Filamenta glabra. Capsula ovata obliqua mucronata. Iconem ad specimen siccum parare benevole curavit L. B. Marschall ab Bieberstein; ipse plantam rarissimam haud pos- sideo.. io. Pedicularis spicata Pallas. P. corollae galea recta obtus®, calyce bilobo, foliis qua ternis pinnatifidis laciniis obtusis. Qj . Limi . sp. pl. ed. W illd. n. 6 . ; PalL it. 3 ? 44-4- j j38 , n . joo t. S. f. i. B. In alpium Dauriae paludibus. In umbrosis ad Ingodam • Patrin in herb Delessert . ) . ( 24 ) Radix Pallasio perennis , mihi annua "videtur , saltem liybernaculum nullum. Folia interdum quina , non repanda ( ut vult Wilkl.), sed pinnatifida, summa saepe integerrima. Ramuli breves e superioribus axillis. Spica densissime imbricata. Calyx brevis hirsutus, supra levius, subtus altius, vix tamen ad unam Sertiam fissus , lobis rotundatis rarius obsolete dentatis. Co- rolla P. verticillatae purpurea plerumque horizontaliter deflexa , calyce triplo fere longior , ad unam tertiam bilabiata : labio su- periore dimidio breviore recto subcylindrico obtusissimo , galea vix latiore; inferiore ampliato trilobo. Stamina longitudine corol- lae antheris in ipso galeae apice positis , filamentis duobus bar- batis. Stigma simplex inclusum. Capsula calyce parum longior, obliqua mucronata. ii. Pedicularis verticillata Linné. P. corollae galea recta obtusa labium inferius subae- quante л calyce quinquedentato , floribus pedicellatis , foliis qua ternis pinnatifidis laciniis obtusis. Qj. Jjinn. sp. pl. ed. Willd. n. 22 (exci. var. Gmcl. Sib. 3 J 2oG n. 7 8. Pali. it. 3 J 34. 2/{2, ddd' a ) minus hirsuta , calycis dentibus integerrimis , capsu- la calyce parum longiore. § ) hirsutior , calycis dentibus serratis , capsula calyce duplo longiore , corolla minore. у ) major glabriuscula , calyce duplo majore subdentato , capsula parum breviore. Habitat a) in Alpibus Europae occidentalis et Baicalensi- feus ; /Q) io Dauria circa Doroninsk ( JFlassoj ') ; ad fluv. Kor- gon frequens Pali ) ; in m. Uralensibus ( Eversmann} ; in America rossica ( Chamiss о ) ; у) in Dauriae paludosis ( PalL Adams ). С 25 ) f lores , pedunculo brevissimo cauli adpresso suffulti. Ca- lyx subglobosus inflatus membranaceus striatus , plus minus hirsutus, ore angustato, dentibus quinque brevissimis, subtus ad unam tertiam flssus. Corolla rosea ver alba plerumque horizon» taliter deflexa ad medium bilabiata ; labio superiore obtusissi- mo, tamen antice haud rectilineo inferius amplum trilobum Ion- gitudine subaequante. Stamina mox omnia longitudine corollae s mox duo breviora , filamentis longiorum superne barbatis , an- theris subrotundis basi fissis. Stigma exsertum vix incrassatum. Capsula acuminata subrecta calyce parum longior. Talis est planta europaea , cui proxime accedunt specimina ab amic, Adams communicata, quibus tamen verticilli minus densi , caly- cis dentes longiores ; sed cum capsula nulla adsit , nescio an huc vel ad sequentem varietatem pertineant. Var. /?. notis indicatis haud parum differt , nec specie distinguere dubitarem, nisi insequens vetaret. Galea margine api- cis nonnihil reflexo , quod in europaea haud animadverto. Cap- sulae valvulae inferne connatae , versus apicem tantum parum dehiscunt. Var. y. Caulis pedalis glaber , calyces brevius pedicellati majores dentibus obsoletis capsula parum breviores. Folia insig- niter cartilagmeo - marginata. Hanc pro nova specie P. callosa dedit A Adams. Eandem sub nomine P. distantis vidi in herh. Willdenowii. 12. P. amoena Adams. T VÎT, P. coroflae galea recta obtusa labio inferiore brevi- ore , calyce quinquefido , foliis quaternis pinnatifidis laciniis acutis. % . P. arctica Herb. Marschal. s ( а6 ) fi. flore albo. In Camtschatca ostia Lenae (. Adams ); et insulis Curilis ( Steller ) ; versus fi. in montibus Ahaiensibus (. Schangin ), Summopere affinis praecedenti et vix diversa species. Tota glabra, caule vix angulis pubescente. Folia praesertim in- feriora vere pinnata, pinn s linearibus acute serratis vel snci.-is. Calyx subsessilis ovatus vix inflatus ad unam tertiam quinque- fid us laciniis linearibus summa brevissima ovata. Corolla prae- cedente major amoene purpurea , labio inferiore amplo subae- qualiter trilobo , superius multum excedente. Filamenta omnia glabra. In caeteris a praecedente haud differt. j3. Pedicularis caucasica. T. VIII. P. corollae labio superiore antice rectilineo galea brevis- sima calyce quinquefido , loliis quaternis pinnatilidis laciniis ob- âusis. % » Marsch. FI. taur. cauc. n. Stev. Mém. nat , cur, Moscj. III j sl6j. P. persica Herb. Willd. In summis Caucasi apicibus Casbek et Schagdagg. In al- pibus Samamisicis Persiae borealis ( Hablitz ). Praecedentibus simillima et aegre distinguenda. Differt ta* wen a P. verticillata praeter calycem adhuc filamentis glabris ; a P. amoena corollae labio inferiore minus ampliato , calyce longiore dentibus latioribus suberratis, summo haud ovato, sed lineari dimidio tantum breviore ; ab utraque galea , ut bene observavit Marschall - Biberstein, antice rectilinea nec paullulum arcuata, unde apex basi fere angustior et antherae nonnihil ex- sertae Stylus longius prominet. Capsula calyce parum longior, obliqua , mucronata. 1 y qny , CUJUS ( 27 ) Hujus îoei forte P rubra Giildenst. it. soluin nomen sine descriptione adest. TRIBUS Illo Corollae labio superiore u trinque infra medium dem îato : Faucidentes . i3. Pedicularis Wlassowiana m. T. IX. 1, P. corollae labio superiore antice rectilineo , denticulo infra medium. 0 In Davuria circa Doroninsk ( Wlassoiv ). In jugo JaUon- noj Chrebet. Habitus P. palustris. Radix parum ramosa annua vel biennis. Caulis pedalis sicut tota planta glaberrimus ad medium usque ramulis brevibus alternis auctus , saepe tamen omnino simplex. Folia P. palustris sed angustiora minus divisa Flores axillares breviter p.edunculati 9 inferiores remoti nec superne in spicam aggregati , foliis vel bracteis multo breviores. Calyx cylindricus basi obtusus , ore dentibus quinque inaequalibus in- crassatis saepe dentatis, subtus ad medium fissus, matura cap- sula subglohoso-inflatus. Corolla magnitudine P. flammeae ejus- denique fere formae , calyce duplo longior ad tertiam partem bilabiata labio superiore atropurpureo paullo infra medium den- ti.cuio parvo , galea edentula obtusissima , tamen convexa nec tota aperta ut P. flammeae vel caucasicae; inferiore pallido mul- to breviore trilobo , lobis rotundatis medio minore. Filamenta duo parce ciliata. Anlherae stigmaque inclusae . Capsula subrotunda valde obliqua calyce nonnihil longior mucrone recto. Haec cum duabus insequentibus convenit habitu , caule ramoso, radice annua vel bienni s glabritie, et tribum vere na- turalem constituit. 4 * ( 28 ) i4. Pedicularis palustris Linné. P. corollae labio superiore denticulo infra medium , ga- lea dilatata gibba. 0 Limi. sp. pl. n. i. ed . TVilld. n. r. Wahlenb. lapp. n 3oy. Sobol. pe trop. 4-то. Gorl. ingr. p8. Steph . cat . Moscj. 36. Sérer g. it. I. ip8. Bess. cat. erem. i8i6, j)8. Gmel. sib. 3^2o3. n. p.. Falk. il. 2,2 io. Georgi it. I. 22 3. In paludibus per totam Rossiam borealem et mediam ; ultra Charkoviam versus meridiem haud descendit Ex insulis A- mericae Pvossicae retulit D. Chamisso. In Europa occidentali Py- renaeas et aipes Helveticas haud transgreditur. Radix Retzio , Liljebladgio , Linnaeo (FI. suee.) perennis; eidem (sp. pl.), Willdenowio, Decandollio annua. Valida quamvis et ramosa , tamen hybernaculo caret et annua vel biennis est. Rami foliaque inferiora saepe opposita. Folia adultiora mar- gine cartilagineo cincta. Calycem mire quam varie describunt auctores neque observant m eadem planta summopere variare. Est enim junior cylindricus tubulosus, dein subglobosus evadit ; os varie dilaceratum : mox subtus ad medium fissum laciniis quinque subaequalibus serratis , mox vere bilabiatum labiis in- terdum bifidis. Plerumque glaber est, haud raro tamen pube va- ga adspersus ; calloso - punctatum non vidi nisi in varietate, de qua mfra sermo erit. Corollam obtusam habent Wil.denow , Besser (FI. Galic. n. 749) 5 acuminatam Wahlenberg ; utrumque Verum! Speciminibus Aboensi et Charkovensi, quae coram habeo, utique galea truncata , convexa quamvis et in rostellum produc- ta ; Ingrico vero galea mucrone reflexa terminata. De galeae dentibus magis adhuc dissentiunt. Wahlenberg horum defectu a ( 29 ) P. silvatica distinguit , Besser duos ad faucem memorat ; De- candolle de his tacet, sed illos sub apice habet, Wilidenow de^ nique omnes expresse describit. Specimina mosquensia et ucrai- nica dentem subulatum bene conspicuum in galeae apicis angu- lo inferiore ostendunt , nec ingrico desunt , in Aboënsi vero plane desiderantur. In medio labii versus faucem in omnibus constanter observavi denticulum , mox majorem subulatum, mox minorem obtusiuscùrlom. Filamenta duo barbata. Stigma capi- tatum inclusum _, rarius tantillum exsertum. Capsula ovata val- de obliqua mucrone reflexo ; in rossicis calycem vix aequans , imo brevior ; in lapponicis Watilenberg longiorem observavit. Varietatem fl. albo etiam Gmelin 1. c. commemorat. Ali- am valde singularem possideo mter plantas olim ab Joh. Lund Aboae acceptas forte in Ostrobothnia lectam. Caules inde a ra- dice plurimi tenues parum ramosi. Folia ut in vulgari sed mi- tiora. Flores multo raiiores. Calyx exacte ut describit CL Wahlenberg suam P. palustrem, punctis verrucosis praesertim ia nervis adspersus , multo minor vulgari. Corolla quoque minor 0 galea ejusdem fere formae , sub apice denticulis obsoletis. Fi- lamenta duo pilis paucissimis. Huic floris parvitate et structu» ra simillimam , sed caule erecto a basi ad apicem ramulis bre- vibus praedito , foliis floribusque crebrioribus e Sibiria attulit Adams , quam etiam in herb. Gorenkensi e montibus Aliaicis missam Sub nom. P. tenu i foliae asservatam vidi. Utramque, habitu quamvis alienas j cum genuina P. palustri maxime varia» bili conjungo. 1 6. Pedicularis adunca Marschall. T. V. s, P. corollae labio superiore denticulo infra medium s ga- lea falcata rostrata 0 . F. palustris var. Lin. sp . pl. eâ. Willd. suh n. i . In Sibirta , Camtsdhafca ( herb . Willd. qui a Stephanio habuit ). Radix tenuis simplex. Caulis ut tota planta glaberri- mus dodrantalis ramis ex omnibus axillis fastigiatis caule parum brevioribus. Folia unciam longa , profunde pinnatifida , laciniis vix duas lineas longis, dentibus utrinque duobus vel tribus bre- vissimis. Flores in apicibus ramorum in spicas 5-6 floras con- gesti,, in spiram torti , ita ut galea saepe calyci fissurae infe- riori incumbat. Bracteae lineares denticulatae. Calyx ovatus vel subcylindricus bilobus supra ad medium , infra ad unam tertiam fissus, lobis ovatis apice denticulatis incrassatis. Corol » la praecedente minor , calyce triplo longior , ad duas tertias feilabiata: labio superiore infra medium utrinque dente majuscu- lo acuto ; galea falcata rostro brevi obtuso edentulo fere recto; inferiore trilobo , lobis subaequalibus. Filamenta duo apice ei* îiata. Stigma simplex inclusum. Capsula longitudine calycis , valde obliqua , mucronata. TRIBUS IV. corollae labio superiore basi edentulo , rostrato : Rostratae „ 17. Pedicularis tubiflora Fischer. P. corollae tubo longissimo , galea subulata circinato - incurva. Ol ♦ Fischer Мет. nat. cur. MoSrj. ITT , 38. P. longiflora Ru- dolph Mém. Acad . petrop. rf. ( 1 81 j ) 3 p.6 . t. 3 . In muscosis rupium ad lacum Baical. ( Redofsky ). Planta admodum singularis , tubo longissimo filamentis tubi apice nec basi insertis a reliquis discrepat , tamen genere haud diversa. Caulis biuncialis superne foliosus glaber. Folia ( Зі ) oblonga pinnatifida laciniis rotundatis crenatis , floralia petiolo latiore ciliato. Flores lutei axillares pedunculati , dein in spi- cam brevissimam compacti. Calyx cylindricus levissime pubes*- cens, ad unam tertiam bilobus lobis inciso - dentatis , accedente quandoque tertio superiore minore. Corollae tubus angustus in triuncialem longitudinem excrescit; limbus magnitudine P. rostra» tae , labio superiore tubo vix semilineam longo , galea dilatata in rostrum tenue circinatum marginatum fere ut in Rhinantho orientali producta; inferiore amplo trilobo. Stamina omnia bar- bata , antheris ovatis basi emarginatis. Stigma capitatum, inclusum. 18. Pedicularis Teucriifolia Marschall. T. X* i» P. calyce oblique bifido , corollae galea subulata falcata,, foliis lanceolatis duplicato crenatis utrinque tomentosis. Qf, . In secunda insula Curila ( herb. Marsch. e Pallas. ). Sequenti admodum similis , sed corollae forma abunde distincta. Radix cespitosa , ex qua caules plures simplicissimi dodrantales. Folia minora , obtusiora , crebriora. Flares duplo fere minores , praeter capitulum terminale nulli. Calyx superne altius nonnihil fissus. Corollae tubus calyce parum longior; labi- um superius arcuatum galea in rostrum longum semicirculare producta ; inferius ut in sequente. Genitalia quoque eadem ÿ modo stylus iongior magisque exsertus, 19. Pedicularis resupinata Linné. P. calyce oblique bifido , corollae galea adunca > foliis lanceolatis duplicato - crenatis. % . Linn. sp. pl. /1. ed . TVilld. n . 6". Pali. it. 3. 3iFs 3iÿ° Amm. ruth. 42. . G mei. sib, 3 . 20^. n. 16. t. 4,4. ( Sa ) Per totam Sübiriam frequens in frigidis umbrosis, ultra,, Uralem incipit, in borealionbus ab Obo. Caulis angulatus saepe pubescens et ramulos axillares gerens. Folia subsessilia basi haud raro cordata profunde cre- nata , dentibus crenulatis , in siccioribus cartilagineis , plerum- que glabra rarius subtus tomentosa. Flores in axillis superiori- bus sessiles remotiusculi , dein in capitulum vel picam densam aggregati. Bracteae superiores ovatae acuminatae serruiatae. Calyx plus minus pubescens ovatus , oblique truncatus , subtus nitra medium fissus , supra bifidus unde lobi duo oblique acu- minati. Corolla purpurea carnea vel alba, ut in plerisque con* generum varie torta , ad medium bilabiata. Tubus calyce duplo longior intus basi pubescens superne ampliatus. Labium supe- rius fere rectum galea convexa apice in rostrum breve acumi- natum bifidum producta ; inferius amplum rotundatum breviter trilobum: lobo medio rotundo, lateralibus ovatis. Filamenta lon- giora barbata. Antherae contiguae ovatae basi sagittatae apice emarginafae. Stigma paullo incrassatum , tantillum exser- tum. Capsula calyce dimidio longior oblique mucronata. A P. spicata , quacum Wiildenuw 1. c. comparat, tofo coelo diversa nec habitu similis. so. P. Groenlandjca Retzius. P. calyce quinquedentato , corollae clausae galea rostro Subulato sursum arcuato. % . Linn. sp. pl. ed. TVilld. n. ?8. Eetz. obs . /. r. P . incarnata Retz. scand. ed. i. lij* In Groenlandia. Parissimae , nec in ullo alio herbario vicac plantae spe- cimen communicavit D. Schwaegrichen , quod exacte cum ico- ( 33 ) ne Retzii convenit. Planta Florae Danicac, 1166, foliorum for- ma , spica longiore , inprimis vero rostro crassiore rectiore tantum differt , ut vix eandem credere ausim. Nostrae radix non ramosa ut m icone Retzu , sed fasciculata radiculis ô - g sesquiuncialibus cylindricis. Calyx dentibus quinque brevissi- mis. Corollae galea ita convexa ut, ubi in rostrum abire coe- pit , labio inferiori incumbat ; hoc caeterum patens nec ere- ctum ut in tribu prima , et in sicca tantum et inter chartas pressa , lobis lateralibus videtur galeam amplecti. Filamenta omnia glabra. Antherae obtusae flavae. Stigma subsimplex inclusum. 21. Pedicularis proboscidea m. P. calyce campanulato bilabiato quinquedentafo , corol- lae gaiea ovata acuminata margine villosa j, fodis profunde pin- natifidis , spica elongata. %, P. uncinata labio corollae inferiore villoso. Steph. in Linn „ sp. pl. ed. Willd . suh n. 2.0 . Gmel. siô. SjZoj). По 2.0. t . /pi. Pali. it. 2ySzS. 3n Davuria ad Angaram ( Gmel in"). In montibus Altai- cis circa Smeinogorsk ( Pallas ), Inter Smejof et Tscherepa- nof ( Patrin ). Primo intuitu simillima P. uncinatae , ob spicae folio- rumque formam , sed floribus maxime diversa. Folia breviora et labora pinnis crebris fere imbricatis. Bracteae omnes lan- ceolatae integerrimae pallidae margine villosae. Calyx duplo major у ore villosus , pallidus nervis latis viridibus , ad unam tertiam bilabiatus , labio superiore bi - inferiore tri - dentato ÿ dentibus integerrimis. Corolla magnitudine P. uncinatae fla- va. Tubus calyce parum longior, Labium superius forma om- 5 jnino singulari ovatum , ita ut margo inferior ad medium usque villosus , non ut in reliquis concavus sed convexus sit. I\o- strum rectum acuminatum apice truncatum. Labium inferius di- midio fere brevius , margine villoso , trilobum , lobo medio tri- plo majore. Genitalia ut in P. uncinata. se. Pedicularis uncinata Stephan. T. XIÏ. P. calyce glabro campanufato qumquedentato , corollae galea rostro acuminato labio inferiore duplo longiore, foliis pro- funde pinnatifidis , spica elongata arcta. 2/ . Linn . sp. pl. ed . FFilld. n. 20. P. incarnata Limi. sp. pl. ed, 2. n . ii. (exci. syn. Allionii et colore floris). P. altissima Pali it. 3. 2jy 7. 3>j. 3ip. In frigidis umbrosis Sioinae a Jenisea usque in Da- vuriam. Caulis bi - vel tripedalis glaber sicut tota planta Folia breviter petiolata angusta , pinnis basi decurrentibus parallelis acute serratis , serraturis ciliato-serrulatis. Spica saepe pedalis arcta , praesertim superne , bracteis infimis serratis , superiori* bus subulatis integerrimis. Calyx brevis dentibus vix ad unam tertiam incisis aequalibus integerrimis. Corolla flava tubo ca« lyce sesquilongiore , labio superiore nunc falcato nunc uncinato* rostro emarginato, inferiore ad medium fere trilobo. Filamenta cluo barbata. Antherae contiguae ellipticae in media galea po- sitae. Stigma exsertum parum incrassatum. Capsula calyce duplo longior ovata oblique acuminata mucronata. Linné sub P. incarnata Sp. pl . I. c. certe hanc intelli- git y ot descriptio eî patria demonstrant , nec mirum in sicca planta colorem fefellisse , vel ex Allionio additum fuisse quem cum signo dubitationis citat. Reliqua in sp . pl. ed. W ii Id ( 35 ) adducta synonyma omnia excludenda : P. incarnata Pal. iti enim certe ad P. tanacetifoliam Ad., quae mihi P. comosae var.^ pertinet , Gmelini vero ad sequentem. Num P. incarnata Linn. amoen. y. Karamyscheiu diss. 3j. n. iyd-> ct Pali. n' act. Petr. тЗ. 42. hujus loci sint } ob librorum defectum dijudica- re nequeo» s3. Pedicularis lapeonica Linné. P. calyce ovato brevissime dentato subtus fisso., corollae galea uncinata , spica brevi laxa 3 foliis semipinnatis. © . Linn. sp. pl. n. 7 2. ed. Willd. n. y. Pali. it. 3. 3 4-' dd-4- Lepech. ir. 3 y 10p Marsch. Jl. taur. cauc . n. / іуі. Wahlcnh. lapp . n. 3oy. In Lapponia, Groenlandia, regione Obdoriense et Manga- seense ( Pallas ) j ad ostia Lenae ( Adams ) nec ultra 65° de- scendere videtur ; tum in alpibus caucasicis. Caulis superne pubescens. Folia , ut bene dixit Linnaeus, semipinnata , i. e. rachi lacinias aequante. Calyx ovatus mem- branaceus striis quinque viridibus , ore obliquo dentibus duobus vel tribus , rarissime quinque brevibus obtusis , subtus ad me- dium fissus. Corolla calyce quadruplo longior ultra medium bilabiata : labio superiore galea gibba rostro plus minus deflexo apice truncato. Filamenta omnia glabra. Stigma exsertum vix incrassatum. Capsula calyce parum longior ovata 3 obliqua , mucronata. Specimina ab amie. Adams circa Shigansk ad Lenam infe- riorem lecta , lapponicis simillima , sed galea minus convexa rostrum tenuius longius , acute emarginatum. In uno vidi folia inferiora profunde pinnalifida laciniis dentatis , superiora ut in vulgari. Plantae Groenlandicae Herbarii Decandollii rostrum 5* ( 36 ) multo brevius, exacte ut icon fl, Dan. 2 habet, apice reflexum, caeterum haud diversa est. Num P. orientalis minima fl. albo Tourn. citata in Fl. laur. cauc., suppi, pi , huc pertineat, affirmare nequeo, deest enim in Herbar. Tournefortii Parisiis servato. 24* Pedicularis compacta Stephan. T. XI. 1. P. calyce inflato membranaceo quinquedentato , corollae galea unco rectangule deflexo , spica capitata , foliis bipinnati- fidis. 2;* Limi. sp. pl. ed. Willd. n. З2. P. physodes Herh. Goreuk. In pratis Songariae prope montem Tarabagatai ( Sievers ). In Mangasea et Altaicis summis ( Patrin ). Floris colore et structura praecedenti nonnihil affinis, sed habitus omnino diversus. Caulis saepe pedalis et ultra, superne pubescens. Folia pinnata, pinnis pinnatifidis , superioribus im- bricatis et confluentibus , laciniis serrulatis. Spica densissima capitata ad summum biuncialis bracteis brevibus latis saepe pu- bescentibus , infimis quandoque foliaceis. Calyx glaberrimus ©vatus inflatus membranaceus , striis quinque viridibus , denti- bus totidem brevibus obtusis , saepe uno alterove deficiente ; subtus ad medium fere fissus. Corolla praeter rostrum calyce vix duplo longior , plerumque horizontaliter deflexa , ad unam tertiam bilabiata ; labium superius a medio angulo acuto adun- cum , rostro terram respiciente attenuato apice truncato vel le- vissime emarginato; inferius latum trilobum , lobis denticulatis , medio duplo minore. Filamenta duo barbata. Stigma capita- tum exsertum. Capsulam non vidi. Descriptio Willd. 1. c. in nonnullis recedit, tamen nostra planta. я5. Pedicularis rostrata Linné. P. calyce cylindrico quinquefido , dentibus dilatatis ser- ratis, corollae galea falcato - rostrata , racemo paucifloro , cau- le declinato. Qj. . Luin. sp. pl. n. 3. ed. Willd. n. 2j» In alpibus Europae occidentalis» Planta summopere varians, mox glabra, mox hirsuta , pu= sil! a vix digitalis et usque spithamaea. Flores praesertim infe- riores , pedunculo sat longo fulti. Calyx quandoque fere semi- unciam longus basi obtusus , ad unam tertiam quinquefidus, la- cinia summa rarius integerrima. Corollae galea plerumque pla- nius quam in sequentibus convexa , rostro apice truncato ; labi- um inferius amplum longitudine superioris. Filamenta duo bar- bata, longitudine admodum variant, interdum fere recta, sae- pe varie flexa , antherae tamen semper contiguae. Scigma ca- pitatum exsertum. Capsula ovata obliqua mucrone uncinato , calyce vix longior. Specimina pyrenaica fere omnia, quae vidi, flores habent sessiles plerumque in capitulum congestos , interdum tamen in spica dissitos ita ut P. incarnatam mentiantur. Hac varie- tate similis alia calyce valde hirsuto in m. C enisi о occurrit , quam sub noni. P . proboscideae Gaudin in herb. Decandollii vidi. Pedicularis asplenifolia Floerke Limi, sp* pL ed . W illd, n , io . nequaquam diversa a P. rostrata. Exigua tantum , et folia minus divisa. Aliam adhuc varietatem pedunculis paucis elongatis sub nom. P. cespitosae misit D. Sieber, quam forte intelligit Hal* 1er helv . n . З22. t . 8. f. j , (ex Linft. ed., Willd.') ( 38 ) Quid sit P. rostrata Gueld. it. 7 , 2ÿ2. quinque pedes alta in Ossetiae alpibus circa Seglevi lecta, futuris peregrinato- ribus examinandum. E tribu galea rostrata hucusque sola P. lap- ponica in Caucaso innotuit. 26. Pedicularis incarnata Jacquin. P. calyce ovato quinquefido cano-pubescente* corollae ga- lea falcato-rostrata , spica laxa. 2/ • Linn. sp. pl. ed. TVilld . n. In alpibus Europae occidentalis. Radix perennis ramosa , nec annua ut habent Willde- now et Persoon. Caulis erectus vel ima basi tantum adseen- dens. Folia et pinnulae lanceolatae acutae , in praecedente ob« longae obtusiuseulae. Rachis foliorum latior. Calyx duplo minor dentibus integerrimis ,, mox valde villosus , mox ore tantum pu- bescens. Bracteae inferiores incisae , summae lineares integer- rimae. Corollae galea rostro longo saepe rectangule deflexo , apice haud attenuato , obtuso vel levissime emarginato , labium inferius nonnihil excedente. Filamenta glabra. Stigma capita- tum saepe exsertum. 27. Pedicularis tuberosa Linné. P. calyce campanulato quinquefido glabriusculo , corollae galea falcato rostrata , spica laxa. Qj. . Limi. sp. pl. n. 14. ed. IVilld. n. 26 (exci, var, /? quae P. comosa ). In alpibus Europae occidentalis. Praeter colorem floris flavum praecedenti simillima et aegre distinguenda. Caulis adseendens superne angulis pube- scens. Foliorum pinnulae et dentes argutiores. Bracteae supe- riores paimato-laciniatae. Calyx brevissime pedicellatus , paul- V ( 39 ) îo minor quam in priore et basi angustior , ore latius patens dentibus plerumque integerrimis. Corollae ga ea tantillum Ion» gior acutius convexa unde rostrum magis uncinatum , apice le* vissime emarginato. Filamenta duo barbata. Stigma capita® Sum exsertum. Ped. adscendens Sternberg et Hoppe Act. soc . hot. ba- var. II 3 1 22 j, Jlo a s8zo p . 62 , quamvis hirsutie , calyce serrato et forte colore nonnihil discrepat ; tamen specie vix di- versa. Huc pertinet P. tubero a у Bertoloni atn. Ital. 38 1. 28® Pedicularis atrorubens Schleicher. T. XIII. P. calyce quinquefido , corollae gaiea arcuata breviter rostrata apice subbidentata , foliis bipinnatifidis , caule basi glabro. % . Schleicher Cat. pl. helv . г8ту s 2?. Decand. Synops. Л gail. 2J2. (in suppi. FI. gall. omissa). P. pennina Gaudin . In monte S. Bernard». Habitus fere P. recutitae quacum in herbariis commix- tam vidi , sed flos omnino alius P. sudeticae nonnihil similis. Radix perennis hybe maculo incrassato. Caulis pedalis erectus simplex glaber foliis imprimis superne , dense vestitus. Folia radicalia palmaria circumscriptione late lanceolata profunde pin° natifida laciniis infimis distantibus superne confluentibus lanceo» latis mciso-serratis serraturis ac-utiusculis dentatis; caulina sen- sim minora minus divisa, summa linearia subintegerrima Spica compacta biuncialis p bracteis ciliatis. Calyx leviter hirsutus tubulosus ad medium quinquefidus , laciniis inaequalibus lanceo» latis plerumque integerrimis. Corolla calyce duplo longior purpurea ultra, medium bilabiaia : labio superiore arcuato 1ère horîzontaliter deflexo ; galea obtuse convexa , rostro recto acu- tiusculo , dentibus apicis brevissimis saepe deficientibus ; inferi» ore trilobo j, lobo medio minore. Filamenta duo barbata, duo sub apice pilis paucissimis. Antherae ovatae basi fissae obtu- sae. Stigma capi atum saepius inclusum» Capsula ovata ob- liqua mucronata calyce paulio longior. qq* Pedicularis c^yroflexa Villars. P. calyce pubescente quinquefido dentibus serratis , co- rollae galea arcuata rostro brevi conico , foliis pinnatis pinnis bipmnatifidis J caule hirsuto. % . Linn . sp. ed. JVilld. n. 29. Villars dclph. 4.26 t. jp. Hali . Helr. Szp.. t« 1 7. In alpibus Delphinatus , m. Cenisio^ Apenninis. Species bene distincta, de qua fuse disserit Villars 1. c,, tamen var. /3 ochloreucam perperam huc refert , quae P. tube- rosa, ut e Herb. D. Nestler didici, qui specimina ab ipso Villar- sio habuit. Contra P. tuberosa Villars est P. comosa Halleri , icon bona, descriptio vero galeam longam acute rostratam prae- dicans, minus quadrat. Allionii P. tuberosa huc quoque pertinet, excluso Halleri synonymo. Sed Scopolii ( Car tu убЗ), a Villar- sio citata , huc pertinere nequit , et est vera P. tuberosa. Calyx pedicellatus insigniter cristatus , laciniis quatuor foliaceis quinta minore integerrima. Corollae galea fere P. atro- rubentis , P. tuberosa multo brevius rostrata , denticulis apicis m mei? speciminibus nullis. Filamenta mox cluo mox omnia plus minus barbata. ( 4i ) Tribus F. Corollae labio superiore basi edentulo , galea brevi apice bidentata : Bicuspidatae. 3o. Pedicularis aequinoctialis Humboldt et Kuntb. T. III. s. P. calyce oblique bilobo , corollae galea convexa biden- tata foliis lanceolatis crenato - pinnatifidis laciniis obtusissimis emarginatis dentatis. % . Humb. Bonpl. Kuntb. n. gen. et sp. pl. 2 ЗЗ2. In umbrosis montium regni Mexicani. Habitu et characteribus ad P. canadensem accedit, foliis crebris , laciniis densis obtusis diversa. Descriptioni 1. c. nil addendum habeo; color ibi haud indicatus nec e specimine sicco Herbarii Humboldtiani desumere potui , quod delineare curavit amic. Kunth. 3i. Pedicularis canadensis Linné. P. calyce hirsuto oblique bilobo , corollae galea obtusa bidentata , foliis pinnatifidis laciniis obtusis crenatis. Qj. . Linn. sp. pl. ed. IVilld. n. 7 y. Putsch, am. sept. II, 416 . Mich. bor. am. II. 18 , Nuttall gen. pl am. bor. II. do. n. /[. Poir. Eue. F , j З2. P. mariana etc. Pluie. Phyt. t. /j.3y , 3. fi spica elongata. P. gladiata Mich. L c. Poir. Eue _ suppi. IF. 338. Pnrsch. L c. K ut tali l. c. n. 3. In America boreali. Pediculari euphrasioidi admodum afTmis foliorum , capsu- larum et corollae forma , diversa spica compacta hirsuta. De- scriptio Linnaei 1. c. bona. Radix congenerufu fasciculata radi- culis tres ad quatuor pollices longis, tenuibus. Calyx cylindricus 6 ( 42 ) ore oblique fissus lobis obtusis integerrimis. Corolla simii- lima P. comosae , tota ochroleuca, vel ochroleuca galea pulchre purpurea. Stamina duo superne barbata. Antherae oblonge obtusae. Stigma capitatum exsertum. Capsula calyce duplo lon- gior oblique acuminata, fere P. verticillatae. V. T. I. 3. Ped. gladiatam , quam apud clar. Richardum et in herb. Musei parisini vidi , conjungo , quippe quae nil quam specimi- na adulta jam seminifera P. canadensis sistit , nec mirum spi- cam florentem capitatam dein elongari. Specimina florentia P. gladiataè haud vidi ; sed Michaux 1. c. iconem Plukenetii citatj quae 3 etsi minus bona , omnino quadrat in P. canadensem. * f З2. Pedicularis euphrasioides Stephan. P. calyce subtus fisso , supra brevissime tridentato , co- rollae galea convexa bidentata , caule ramoso , racemis termi- nalibus laxis. © . Limi . sp. pl. ed. TVilld. n. 3. Gmel. sib. 3 , 20З. n. 16. t. 4З . P. paniculata Pali. it. 3 , 3 4. 2C6 , 28 'y. 3 1 6~. P corymbosa Pali. (Herb. Marsch. ) P. hetero- phylla Patrin (Herb. JDecand .) P. ramosa TVormskiold. (Herb. Decand .) P. labradorica Linn. sp. pl. ed. Willd. I. c. In montium Uralensium parte orientali , ad sinum Obi- cum (Pali.), ad Lenam (Gmelin) , trans Baicalem , in Cam- tschatca et insulis usque ad Kadjak (herb. Marsch.). In ins. Chamissonis Am. bcr. adjacente (Chamisso). In Labradoria. Radix annua simplex. Caulis saepe pedalis superne pubescens ramis inferioribus plerumque oppositis , nonnunquam omnino simplex. Folia inferiora fere P. palustris , superiora sensim integra evadunt. Calyx junior cylindricus tubulosus , ( 43 ) fructifer campamilafus , nequaquam bipartitus, sed, ut bene jam observavit Gmelin, tridentatus, quamvis in descriptione quinque» fidum habeat. Corolla magnitudine fere P. palustris , flava ful- va , purpureo punctata vel omnino purpurea , calyce plus quam duplo longior , profunde bilabiata , labio superiore galea dilata- ta convexa et antice producta ; apice ipso truncato , angulo in- feriore dentibus duobus subulatis , inferiore paullo breviore tri- lobo. F ilamenta duo barbata. Stigma vix incrassatum breviter exsertum. Capsula calyce plus quam duplo longior lanceolata oblique acuminata fere P verticillatae. Descriptio Calycis FVilld. I. c. omnino aliena, nec ga- leae convenit nisi forte loco: „infra basif‘ infra apicem legendum. Specimina e litore maris glacialis et e Camt chatca hu- milia vix palmaria ramosissima , floribus majoribus flavis , cae- terum haud diversa. Peloriatn vidi apud D. Chamisso. P. labradorica secundum specimen Hbrii D. Schwaegrichere haud diversa , et a Willdenowio bene huc relata. P. ramo.a Wormsk. e Groenlandia eadem planta corolla tota flava. 33. Pedicularis nasuta Marschall. T XV. i. P. calyce pubescente quinquefido , corollae galea arcuata brevissime rostrata bidentata foliis bipinnatifidis, scapo nudo. ^ . In insulis archipelagi Camtschatici (h rbar. Marsch.). Facies omnino sequentis. Scapus dodrantalis glaberri- mus. Folia radicalia longe petiolata circumscriptione ovata , sesquiunciam longa pinnata : rachi plana , pinnis lanceolatis profunde pinnatifidis laciniis linearibus subserratis saepe carti- lagineo-marginaris. Spica terminalis ovata densa. Bracteae in- fimae foliis consimiles , summae ovatae hirsutae longitudine ca- b* ( 44 ) Jycis. Calyx pubescens ovatus ad unam tertiam quinquefidus , dentibus linearibus integerrimis subaequalibus. Corolla magni- tudine P. palustris , purpurea , ad medium bilabiata , galea pa- rum arcuata , rostro brevissimo recto obtuso emarginato denti- bus brevibus acutis. Filament a omnia glabra. Stigma parum incrassatum exsertum. 34- Pedicularis sudetica. Willdenow. T. XV. 2.' P. calyce quinquefido , corollae galea obtusa bidenta- ta foliis pinnatifidis laciniis lanceolatis serratis. 2/. Linn. sp. pl. ed. Willd. n. i3. In Sudetis ; in lito re maris glacialis circa ostia Lenae ( Adams ) ; in transbaicalensibus ( Sievers ) ; in Camtschatca ( Steller, herbar. Marschal. ). Caulis saepe spithamaeus sub spica pubescens. Folia sat regulariter serrata s caulina P. lapponicae haud absimilia. Calyx tubulosus dentibus quatuor subaequalibus linearibus } quinto superiore plerumque breviore lanceolata , omnibus inte- gerrimis vel tenuissime serrulatis. Co-rollae galea valde convexa saepe ultra antheras in rostellum brevissimum producta , apice crenulata , magnitudine P. comosae , sed magis arcuata. Fila- menta omnia glabra. Stigma suhcapitatum brevissime exsertum vel omnino inclusum. Talis est planta e Sudetis. Sibi rica , quam sub nom. P. serotinae dedit D. Adams , differt calyce densius lanato , denti- bus haud serrulatis , corolla obtusiore et minus arcuata , tamen specie haud diversa. Color et huic purpureus. Varietas e vicinia oppiduli Shigansk ad Lenam inferi- orem, cui nomen P. St eveni imposuit amie. Adams 3 corollam habet flavam galea purpurea , nec in caeteris differt. ( 45 ) 35. Pedicularis silvatica. Linné. P. calyce glabro quinquedentato fructifero inflato, corol- lae galea obtusissima bidentata , foliis pinnatis pinnis ovatis inciso-dentatis , spica pauciflora. 0 aut . Linn. sp .. pL n . 2. ed . TVilld . я. 2. Gnicl. sib. 3. p. 2оЗ n. j3. Georgi it. p. 22З. Scvergin it. 7 , ic)8. Bess. Cat .. Crzem. 78 iC. p.p)8. Alectorolophus III. ge- mis att. C/us. rar. CCXI. icon. In Sibiria circa Irkutsk , in Volhynia, Rossia alba, for- te etiam in Finlandia. In Europa occidentali usque ad alpes et pyrenaeos montes. Non calyce, qui adultior multum similis P. palustri, ab hac differt, sed corollae forma et defectu dentis utrinque in medio labio superiore. Duratio apud auctores varie notata, Yivam haud vidi , sed radix videtur biennis. Caulis vix ultra palmam altus evadit ^ saepe solitarius, interdum lateralibus auctus ; non semper simplex , ut vult Wahlenberg , vidi enim ramulum supra basin ortum. Galea basi labii vix latior , con- vexa tamen , sub apice dentibus duobus bene conspicuis. Fila - menta duo apice barbata. Stigma parum incrassatum inclu- sum vel brevissime exsertum. Capsula calyce inclusa ovata obliqua mucronata. Semina parva ovata laevia , quod in nulla congenerum vidi. T. 1. n. 1. 36. Pedicularis flava Palla?. P. calyce lanato quinquedentato , corollae galea obtusa bidentata, foliis carnosis profunde pinnatifidis laciniis distanti- bus oblongis grosse dentatis. % » Linn. sp. pl. ed. TVilld. n. 11. Pall. it. 3. 2l3. j3y'3 n. ÿ8 t. R. J. ?» A. B . P. sulphurea Pull, it . 3. 2З0 j З2 r. In glareosis ad fl. Qnon Borsa Davuriae copiosa , nec post Pallasium alicubi lecta. Descriptioni Pal Iasii vix habeo quod addam. Corolla si- millima P. comosae ; galea valde convexa dentibus apicis lon- giusculis ; labium inferius obiter trilobum. Filamenta duo lon- giora apice villosa. Antherae magnae sagit! atae. Stigma capi- tatum exsertum. Diagnosis a nonnullis varietatibus P. comosae admodum difficilis, imo forte specie haud differunt. Hoc confir- matur eo, quod Smith Prodr. Jl. graecae I, 429 pro P flava proponit plantam ex Olympi Bithyni cacumine , quam ego poti- us ad P. comosam pertinere autumo per vicinam Armeniam haud raram. З7. Pedicularis comosa Linné. T. XIV. P. calyce quinquedentato , corollae galea obtusa biden- tata , foliis pinnatis pinnis pinnatifidis incisis , radice fascicu- lata. % • Linn . sp. pl. n i3. ed. TVilld. n.3/{. Marsch. Fl.taur. cauc. n. тіуб. Stephan de P. comosa. Ejnsd. Cat . moscj. 36. G mei. sib. 3 . 208. n. iy. Pali, it . 13 1 48. 2 j 44З. 3 j 266 . J07. 608. Lepeih. it. 1 , 3oF. Falk it. 2 ) 210 Gneld. it 1 V2^* ^ ' tube- rosa Pali it. 2j 38 j 26y. 3S 3 1 6 Ejusd. ind. taur. Marschall tabi, des prov. casp. 106. Falk it. 2 3 27 1. Georg. it. 1 3 22З. P. bulbosa Pali. it. 23 8y. P. foliosa P //. it 3 3 6 70. P. conica, laciniosa, py- ramidata, imbricata, frondosa Pali, in herb. Marsch , ( 47 ) P. achilleifolia Linn. sp. pl. ed. Willd. n. 33. P. tube- rosa /? Villars delph. 2j 4%-J* Alectorolophus alp. i» Cius. rar. CCX. icon. f3 corolla alba vel carnea. P. tanacetifolia Adams mém. nat. scrut. moscp V , /02. n. ÿ. P. incarnata P ail. it. 2 4.О4. ; 4З & , 44.I - 3 J 20 У J 230 J 3 J 4 , 3 1(). y corolla purpurea. P. rubens Linn. sp.pl. ed. Willd. n. 3i. Gmel sib. 3, 210. n. 21. Amm. ruth. З2. n. 41. P. fasciculata Linn sp. pl. ed. Willd. n. 3o. Decand. Jl. J'r. III. 7i. 2440 . P. asparagoldcs Lapeyr. (ex Decand. I. c.~). Per totam Rossiam mediam a Podolia usque in Cam- tschatcam, haud tamen ultra 56° lat. in campis et collibus apri- cis ; tum in montibus tauricis , caucasicis , uralensibus , altai- cis et transbaicalensibus. In Europa occidentali in pyrenaeis , alpibus Galliae et Italiae , et usque in Calabriam descendit. Quantum vexavit auctores omnium maxime mutabilis spe- cies , e septendecim nominibus illi , et illius varietatibus datis , apparet. Summopere variare jam Gmelinus observat , sed non modo magnitudine et hirsutie , verum etiam forma foliorum calycis et corollae , hujuSque colore ludit. Foliorum variatio- nes enumerat Willdenow S. c. , quibus addo rariorem ex Iberia pagina inferiore tomentosa, et aliam tenuissime dissectam (quae P. rubens W.). Calyx tubulosus vel uno latere gibbus , denti» bus brevibus obtusis acutis et mucronatis, vel longiusculis ad unam tertiam fissis , plerumque integerrimis , quandoque serra- tis. Corolla in vulgari ochroleuca , in fi et у alba vel purpu- rea ; galea plus minus convexa interdum in rostellum breve producta, dentibus apicis brevioribus aut longioribus. Filamen - ( 48 ) La duo plus minus barbata. Capsula ovata oblique mucronata calyce brevior. Pedicularis achillei folia Stephan. T. XIV. B. hujus varietas majorum foliorum pinnis augustioribus quam secundum specimina aetate provectiora descripsit Willdenow 1. c. Eandem omnino sub nom. P, procerae dedit am. Adams. Cum hac quo- que convenit Ped. armena fl. longo angusto flavescente asphode- li radice Tourn. cor. c) ; nec Ped. cappadocica fl. magno flavo asphodeli radice Tourn. ibid. differt ; utriusque specimina ser- vantur in herbario musei parisini ; prior est planta deflorata ? posterior vix florere incipiens. Ped . allaica Stephan. herh . T. XIV. A habitu maxi- me diversa foliis caulinis parvis , spica vix 7-8-flora , calyce breviore tomentoso. Cum hac aliam dedit b. vir spica laxa , ca- lyce glabro dentibus serratis , corolla minus gibba quam etiam ad P. comosae varietates refero. Planta Volgensis circa Kamyschina lecta T. XIV. C. dif- fert magis adhuc radice ramosa nec fasciculata , calycinis den- tibus linearibus elongatis serratis ; corolla vero omnino eadem haec a varietate sequente nonnisi calyce haud lanato , corolla- que flava diversa. P. tanace t ifolia Adams T. XIV. D. a vulgari calyce densissime tomentoso et colore floris incarnato differt, sed spe- cie nequaquam distinguere possum. Cum rostrata ab Cl. Adams comparata nil commune habet. Specimina e litore maris glaci- alis ab illo communicata ad amussim conveniunt cum aliis per totam fere Sibiriam australem lectis , et cum planta in regi- onibus \ olgensibus haud rara, quae posterior cum vulgari inter- mixta crescit , omnia aequaliter mutabilia. Hanc sub P. incar- ( h 9 ) nata Pallasium intellexisse , eoior , loca -natalia , et ipsa ejus manu adscriptum nomen in herbario meo testantur. P. rubens Stephan praeter corollae colorem adhuc foliis tenuius laciniatis differt ; sed et haec nota inconstans nec spe- ciminibus intermediis careo. Male cum P. palustri aequiparat b. Willdenow. Jam Gmelintis n. 2.1 varietatem P. tuberosae (i. e. P. comosae ) esse suspicatur. Haec in Davuria et transbai- calensibus , tum circa Werchojansk et ad Lenam inferiorem occurrit. Varietatem insignem corollae labio inferiore, albo sub nom. P. discoloris communicavit clar. Adams, P. fasciculata Bellardi, quam in herbariis Vf illdenowii, Decandollii et musei Parisini vidi , et cujus specimina sicca e Calabria habeo, ad unguem cum P. rubente convenit et varieta- tibus P. comosae aeque adnumeranda. Huc citat P. aspara- goidem Lapeyrouse , Decandolle FI. Fr. suppi., quae mihi po- tius ad vulgarem P. comosam calyce glabriusculo pertinere vide- batur. Eandem sub nom. P. asphodeloidis apud arnic. Decan- dolle vidi. TRIBUS VI. Corollae labio superiore omnino edentulo galea brevi : Edentulae . oB. Ptedicularïs langsdorfii Fischer. T. IX. 2. P. calyce quinqueffdo corolla quadruplo breviore , galea obtusa truncata , foliis bipinnatifidis caulinorum rachi dila- tata. . /5 calyce lanato : P. alopecuroides Adams. P. lanata Pali. herb. Marschall. et W ' illdenow. In terris arcticis circa ostia Lenae ( Adams ) ; Cam- tschatca ( Steller p insulis Americae rossicae (Langsdorf. Cha- rtus s о ). 7 Accedit ad P. hirsutam et versicolorem, sed ab utraque diversa corolla etiam hac duplo majore. Radix crassa parum ramosa. Hybernaculum e petiolis dilatatis praeteriti anni mar- cidis magnitudine juglandis. Caulis palmaris crebre foliosus in- ferne minus , superne dense lanatus , quandoque basi omnino glaber, superne modo hirsutus. Folia oblonga angusta : radica- lia pinnata pinnis pinnatifidis , laciniis plus minus incisis , rachi angusta , petiolo basi dilatato ; caulina. minora pinnatifida laciniis angustis subdentatis r rachi latiore petioloque lana vaga vestitis vel omnino glabris. Spica dimidium caulem occupat densissima bracteis foliaceis , summis linearibus integerrimis. Calyx subcampanulatus lana longa involutus , rarius vix hir- sutus , quinquefidis dentibus linearibus subaequalibus. Corolla P. comosa major , calyce quadruplo imo quintupla longior , ad medium bilabiata: labio superiore parum incurvo antice subrec- tilineo galea vix dilatata oblique truncata, rarius dente utrinque sub apice. Filamenta duo tota , duo apice tantum ciliata. An- tii erae magnae basi vix emarginatae, interdum e galea nonnihil eminentes. Stigma subcapitatum exsertum. Capsula lata admo- dum obliqua mucronata calyce parum longior.. Diagnosis a P. hirsuta haud fac ilis, quamvis corolla nuif- to majore capsula breviore et latiore bene distincta sit ; a P. versicolore foliorum rachi dilatata potissimum differt. Galea , rarissime quamvis , nec in omnibus ejusdem in- dividui corollis, sub йрісе dentata hanc tribum cum praecedente conjungit. Specimina juniora, corolla duplo fere minore, dedit D. Chamisso foliorum quoque pinnulis magis dissectis ^ sed cum in caeleris haud differant 3 pro varietate tantum habeo. ( 5i ) 3 g. Pedicularis hirsuta Linné. P. calyce quinquefido hirsuto, corollae calyce duplo lon- gioris galea obtusissima , foliis pinnatifidis л caulinorum rachi in petiolum foliaceum dilatata. 2/ • Linn. sp. pl. n. то. ed TVilld. n. 2.S. Pcill. it. 3, Brf. Georgi it. / } 22.3. PVahlenb. lapp. n. о т. In Lapponia praesertim Tornensi. Versus ostia Lenae (Adams E zona arclica haud descendit. Folia caulina vel petioli saepe amplexicaulia lanceolata apicem versus tantum pinnulis nonnullis aucta. Calyx tubulo- sus breviter quinquefidus laciniis subaequalibus saepe dentatis aut incisis. Corolla calyce triplo losigior ad unam tertiam bi- labiata , galea haud dilatata , convexa tamen i. e. margine an- teriore breviore. Filamenta omnia glabra. Stigma inclusum. Capsula in meis nonnihil major P. flammea , magisque acu- minata. Hanc sub nom. P. arcticae communicavit D. Adams, co- rollam dilute carneam esse observans. 4o. Pedicularis flammea Linné. P. calyce quinquefido glabro , corollae galea obtusissima rotundata , labii inferioris laciniis linearibus, foliis pinnatis pin- nis retro - imbricatis subrotundis. Q/ . Linn. sp. pl. n. g), ed. TVilld. n. 22J (exclusis syno- nymis plerisquc ). TV ahlenb . lapp. n. 3 io exch var. /?. In Lapponia lutensi et in Groenlandia. Calyx subtus altius fi-sus , quod praesertim in fructife- ra apparet. Filamenta omnia glabra. Stigma inclusum. Cae- terum optimae descriptioni Clar. Wahlenberg nil addendum ha- 7 * beo. Varietatem (3 excludo , non enim Florae dan. 3o, et Gme- lini synonymon ad P. versicolorem pertinent. — Specimina groen- landica lierbarii amici Decandolle lapponicis duplo altiora et omnia majora. 4 1 . Pedicularis versicolor Wahlenberg, P. calyce quinquefido pubescente , corollae galea obtusa antice angulata , foliis pinnatis , pinnis retro - imbricatis. • JVahlenhcrg Veget . helv. q i i8, P. flammea auct.. gerin . et helv. Gmel. sib . 3. p. ziz. n. z/f.. FI. Dan. 3o. Versus ostia Lenae ( Adams. ) In regionibus baicalensi- fous ( a b. Stephan communicata ). In Camtschatca , in- sulis américains, terris arcticis ad Obum (herb. Marsch ); Lapponia , alpibus Carpatho. Variat magnitudine a digitali ad spithamaeam. Folia, eaulina inferiora petiolo tenui , summa vero flores stipantia ba- si dilatata. Calyx laciniis mox subulatis integerrimis mox den- tatis et apice dilatatis. Corolla praecedente multo major tubo minus exserto. Galeae apex saepe brevissime reflexus , semper, ut bene observat Wahlenberg , angulum formans. Filamenta duo barbata. An t herae e galea nonnihil prominent. Stigma capitatum exsertum. Specimina Baiealensia exacte conveniunt cum Styriacis. Ab his magis discedunt Lenensia sub nom. P. filicij olia ab amie. Adams communicata , foliorum laciniis haud retrorsum imbricatis , calyce minore , galeae macula in sicca conspicua , in nonnullis etiam antheris inclusis , sed intermedia specie se- parare vetant. — Plerumque plus minus hirsuta est ; specimen e Carpatho a D. Rochel missum tat игл glaberrimum.. Aliam in- signem varietatem ex alpibus Jemtlandicis misk b. Swartz ad- jecto synonymo P . Oederi fl. dari , ^ praeter glabritiem etiam foliorum caulinorum disco dilatato a vulgare diversam. Corolla etiam tantillum minor , antherae omnino inclusae. Petiolus in hac , P. flammea, et P, sudetica epidermide laxa rugulosus. 4:2. Pedicularis elata Willdenow. T. XI. 2. P. calyce ovato glabro dentibus quinque brevissimis, co= rollae galea obtusa apice obsolete dentata , foliis profunde pin~ natifidis laciniis serrulatis. % • Linn. sp. pL cd. Willd. n. iS. Gmeî, sib . 3. 2i 1 n, 2.2. P. punicea Pali. ( herb . Marsch.). In Sibiria ad Obum et circa Krasnojarsk ad Katscham. Circa Smejof ( Patrin ). Calyx ore obliquus denticulo summo pro more breviore,, lateralium superiore majore subtus paullo altius fissus , malu- ro fructu ad basin fere ruptus. Corollae tubus calyce vix dup- lo longior , sed labium superius tubum fere longitudine aequat j galea convexa praecedentibus obtusior dente apicis brevissimo saepe vix conspicuo Labium inferius brevius , supra carinis duabus acutis lobo medio vel ut apprndiculo anctum. Filamenta duo longiora barbata. Antherae magnae sagittatae. Stigma ca- pitatum exsertum. Capsula calyce duplo longior mucronata pa- rum obliqua. Foliorum forma ad P. striatam accedit, caeterum diver- sissima. A P. recutita , pro qua dubitanter habuit Gmelin , ma- gis differt. Cum P. sudetica nil commune habet. Ob galeae den- ticulos quamvis obsoletos inter hanc et praecedentem tnbum ambigit. ( 54 ) 43. Pedicularis rosea Jacquin. P. calyce hirsuto tubuloso inaequaliter quinquedentato , corollae galea obtusa , foliis pinnatis pinnis linearibus pinnati- fidis. 2; • * Linn. sp. pl. ed. TVilld. n. 2tf. TVuljfen in daccj. Mis- cclL 2 ; 6y. In alpibus Europae mediae. In Sibiria ( Pallas, herb. Marsch. ). Scapus nudus vel paucifolius , floribus 5-6 onustus. Fo- liorum pinnae distantes angustae dentibus utrinque duobus vel tribus brevibus, tamen ob racheos angustiam pinnatifidae dicen- dae. Calyx villosus tubulans ad unam tertiam quinquefidus , laciniis linearibus duabus saepe majoribus. Corolla calyce dup- lo longior ad quartam partem bilabiata ; galea superne tantil- lum dilatata convexa , ipso apice reflexo. FU amenta duo bar- bata. Antheras contra morem generis villosas observavit Wulf- fen a mihi semper glabrae visae. Stigma capitatum exsertum. Capsula calyce sesquilongior oblique mucronata. Specimen Sibiricum herbarii Marschalliani exacte conve- nit cum Italicis. 44- Pedicularis recutita Linné. V. calyce subaequaliter quinquedentato , corollae galea obtusissima s foliis pinnatifidis laciniis inciso-dentatis. Qj. • Ltnn. sp. pl. n. y. ed. IV ili d. n. / /f. In alpibus Europae mediae. Intra Rossiae fines nondum reperta. Habitus singularis ob folia sub spicam aggregata. Ca- lyx plerumque glaber plus minus coloratus ; unicum vidi spe- ( 55 ) eimen calyce hirsuto. Corolla calyce vix duplo longior purpu® rea labio superiore etiam antice rectilineo galea brevissima, in- feriore multo breviore. Filament a duo barbata. Aniherae po- stice magis emarginatae, e galea prominentes, praesertim cffbe- tae. Stigma incrassatum exsertum. In floribus terminalibus nondum expansis , forte abortientibus 5 stylus longissime exser- tus. Capsula mucronata, valde obliqua calyce nonnihil longior. 45. Pedicularis Wilhelmsiana m. T. XVI. P. calyce densissime lanato ovato quinquefido , dentibus linearibus elongatis , corollae galea obtusissima , foliis pinnatis pinnis ovatis pinnatifidis. Ql » Marsch. FL taur. cauc. III. 4l2° P» callicoma. Heri/ Gorenk . In monte Beschtau et circa Nartsanam Caucasi, cis» alpin ii.. % Facies P. fuliosae. Radix flava superne integra , dein in fasciculum tuberum oblongorum divisa. Caulis a spithamaea ad sesquipedalem altitudinem variat , erectus vage pubescens foliis paucissimis, saepe usque ad spicam nudus. Folia radicalia fe- re spiraeae filipendulae angusta elongata pinnata : pinnis di- stantibus sessilibus late ovatis pinnatifidis , laciniis majorum dentatis , glabra petiolo villoso longitudine folii ; caulina pinnis angustioribus demum confluentibus. Spica densissima biuncialis, bracteis maximis foliaceis , in deflorata deflexis , et in apice coma sterilium aucta. Calyx tubulosus ad medium fere quinque- fidus , dentibus angustis integris, summo minore. Corolla ma® gnitudine P. recutitae ochroleuca calyce vix duplo fimgior, ad medium bilabiata, labio superiore ^antice rectilineo galea brevis- sima 9 inferiore breviore trilobo. Filamenta omnia barbata ; ( 5ê ) antherae ovales basi emar-ginatae e galea nonnihil prominentes. Stigma simplex exsertum. Capsula longitudine calycis oblique acuminata breve mucronata. Coroliam purpuream habet Marschall h c. Nonne color in sicca fefellit ? 46. Pedicularis foliosa Linné. P. calyce oblique quinquedentato , corollae galea obtusis- sima , foliis pinnatis pinnis pinnatifidis } laciniis lanceolatis in- aequaliter dentatis. Qj. . Lin. sp. pl. ed. TVilld. n. 16. Bess. Cat. Crzem. i8ii. n. 2.2.89 /?. P. sumana Pollini pl. veron. iF. Poir. Eue. Suppl. V. jCg). Spreng. pugili . II. n. 1 3 p.. In Europa media usque ad Poltavam ( Fischer ) nec ul- tra in orientem procedit. Nulla alia magis variat , tam crescendi modo quam ca- lycis et corollae structura. Radix certe perennis nec biennis , ut habet Willdenow. Caulis mox spithamacus subnudus ( ex alpibus ) 5 mox tripedalis aequaliter foliosus ( e Volhynia et Rossia minore ). Spica quandoque dodrantalis , bracteis summis interdum sterilibus. Calyx glaberrimus aut hirsutus, campanula- tus valde obliquus subtus ad medium bifidus dentibus quatuor brevibus j summo maximo; vel tubulosus dentibus subaequalibus lineari lanceolatis Corolla calyce duplo usque ad quintuple lon- gior , galea tomentosa , vel pubescente , vel omnino glaberrima. Filamenta omnia barbata, duo magis. Stigma simplex in- clusum. Pedicularis sumana Pollini est var. P, foliosae galea gla- bra , qualis in Rossia occidentali occurrit. i 47. Pedicularis condensata Marschall T. XVII. P. calyce lanato tubuloso ore recto quinquedentato , co- rollae galea obtusissima , foliis pinnatis pinnis pmnatindis laci- niis lanceolatis inaequaliter dentatis. 2/ • Marsch . Fl. tuur. cauc. n. jjy3. In pratis alpinis Caucasi orientalis Marschall ) ; Iberi» ae supra Tschalam ( Gueldenst .), circa Martcopi ( ipse')\ Hyr- caniae jugi Samemisici ( Hablizl ). Floret Julio. Auctoritati 111. Marschall cedens pro distincta a P. foli- osa specie propono , characteres enim certos eruere nequeo , nisi pro tali habeas calycem densissime lanatum, qui in P. foli- osa ad summum pubescens occurrit. Planta speciosa foliis et spica florente in pyramidem decrescentibus. Folia inferiora fere spithamaea uncias tres lata , P. foliosae simillima, rachi nequa- quam foliacea. Calyx fere semipoliicem longus dentibus lanceo- latis integerrimis. Corolla calyce duplo longior glabra exacte P. foliosae. Filamenta omnia barbata^ cluo densius. Stigma, prae- cedentis. 48. Pedicularis tristis Linné. T. X. 2. P. calyce quinquefido corollae galea brevissime mucrona- ta margine villosa , loliis pinnatifidis , laciniis obtusis argute duplicato denticulatis. ©. Linn. sp. pl. n. 8. ed. IVilld. n. 8 . Cmel . sih. 3, 2/2. n. 2.3. Pali. it. 2 366. 368. 3 j 444-' P- macrocar- pos Pali. herh. In alpibus Davunae, jugi Altaici ( Sdhangin trans Le- nam , in Camtschatca ( Steller ). Caulis pedalis vage hirsutus , superne densius. Folia fere P. resupinatae, ,sed sessilia , rachi iacinulis latiore. Spica 8 saepe palmaris floribus inferioribus distantibus. Bracteae sum- mae ovatae calyce longiores. Calyx ovato - cylindru m hirsutus vix ad unam tertiam quinquedentatus : dentibus lanceolatis inte- gerrimis, infimo minore. Corolla magnit. dme P. sceptri calyce- triplo longior ? ad unam tertiam bilabiata • labio superiore mar- gine villoso, galea valde convexa, a ice edentulo in mucronem- brevem obtusum producto ; inferiore trilobo horizontalité!' paten- te. Filamenta glabra ; antherae ovatae basi emargmatae. Stig- ma capitatum inclusum. Capsula ovata parum obliqua calycem vix excedens» Floris structura valde affinis P. sceptro л sed labium in- ferius patens tribu separare cogit. 4cp Pedicularis acaulis Wulfen. P. calyce quinquefido serrato, corollae galea obtusa mar- gine villosa , scapis unifions foliis brevioribus. % . Linn . sp. pl. ed. Willd . n . 20*. In alpibus Carnioliae , Carinthiae. Planta scapis brevissimis, floribus speciosis reliquis val- de dissimilis. Descriptioni optimae Wulfenii ( Jaccj. Collect. /. p. 2o y . n. Fy) nihil addendum habeo. Filamenta omnia indicat basi villosa , in meis duo omnino glabra, Scopoli (FI. cani, n . yCi) omnino aliter describit, nempe infra medium marginibus repando - rugosis et membranaceis instructa. I n ' â e x* PeDTCULARîS num. num. abrotanif'uiia • . а . О 8 ettphrasîoidea • « e 0 0 о 3 3 acauJis . о • - • • • А9 fasciculata « e о . . e . З7 achilleij olia « « » • e • 3 7 filicif olia 0 • e • ° О О 4ï adscendens . . о . о о 27 flammea . « О © о 0 e 40 adunca ♦* e . • e е іб flava . . . . . 36 aequinoctialia . » ѳ . Во foliosa . О 9 » 0 « 46 alopecuroides О • • © В8 frondosa О о © • • З7 altaica • . о о 3 7 gladiata „ . в ° ° а в Зі altis sima « о . о 23 glandiflora 0 • • в • • I amoena . . . о . о 13 groenlandica » 9*090 20 arc tic a . • . . . 12. 39 gyro flexa 9 9 9 0 « ф 39 asparagoides • . о • • 37 hamata . 6 asphodeloides о О о » О Зу hirsuta . 0 • 9 О о о . 39 esplenifolia e « . 2 5 imbricata • • О • « 37 atrorubeng 0 . о о 28 incarnata . . 26, 20. 22. З7 bulbosa о з7 interrupta . 9 callicoma » -4> О a 4.5 labradorica * ООО* 32 callosa . . • . а 3 I laciniosa . • О • О * О 37 canadensis . . « Зі lanata . , . 9 о • 9 • 38 capitata * » • • » 4 lanceolata . . 3 caucasica зЗ LangsdorfU . . в 9 9 9 • 38 cespito^a • 2 5 Ia m flor a 45 Chamissonis » • • • 0 . . 6 lapponica . . • • » « » 2З comosa . 37 long flora „ » • » • • • *7 compacta • » 24 macro carpos • • « • ° • 4З condensata . 0 47 mariana . . О • « о • 3r conica © 37 myriophylla , • 0 « о • 7 corymbosa . • 0 З2 nasuta 33 discolor . . О з7 Ocderi 0 41 ditans . 3 I orientalis minima etc. . 2З elata . 43 orient, fl. longo etc. 37 8 * ( Êo ) Pedicularis num, orient fl. magno etc . a • . 37 pallida ..... • . . 3 palustris . • i J. іб paniculorta .... . . 02 pennina ... . . . . 28 per sica . . . . . i3 phy sodés ... . • • • 24 proboscidea . . . . . . 21 procera ..... • . . 37 psylliifolia (p. 2.) » . . panicea ..... pyramidata , • . . 37 ramosa » . . . . « . . 3q recutita ...... 0 . . 41 resupinata .... . • » *9 rosea ...... e 0 . 4-3 rostrata ..... e . . 2 5 rubens ..... о О . . 07 rubra ..... « . . i3 sceptrum caroiinura . . в 2> serotina . », 0 . 0 . 3. З4 nu m. silvatica . . . .. . « . 3J spicata .... ■> . 10 Stelleriana ■ . • 0 0 0 • 4 Steveni . . ». . . З4 striata „ , e ». 3 sudetica . . З4 sa phuraa . . . . • . 36 sumana . • » . 46 tanacetif olia * • e « . 37 tenuifolia « . , i5 teucriifolta . . » 0 . i3 tristis • » 0 0 • . 4З tuberosa „ 9 ®' « • . 27. 37 tubiflora . . • • 0 « . . 17 uncinata 0 » » 0 « 22. 2 1 venosa . , . 5 versicolor 0 ® — - • . 41 verticillat-a • 009 • 11. 8 virginie a . 0 9.0 » 0 . 3 W ilhelmsiana • • » e « . 4З Wlassowiana 0 • ® ® • • r4 Nota. Pedicularis lanceolata. p, 18» loco : T. XVIII ; lege Таѣ. IV. 2. D E PLANTIS TANAICENSIBUSj A u c t о r e f о a nn e Hennin g, 1 ■f D E PLANTIS TA NAICE N SIBUS, Auctore I О A NN E HeNNING, Cum mihi contigerit , binis itineribus , annis 1816 et 1817 institutis, terrae Cosacorum nec non Ucraniae regiones, Tanain sive Don flumen cingentes , partim etiam Caucasicis montibus a Septentrione adjacentes , peragrare , atque plantas , quibus illic superbit flora , sedulo colligere , non ingratum fore spero^ si Catalogum stirpium repertarum cum notis pauculis ad- nexis Societati huic, quae tantum in vegetabilia indigena collo- cat studium , offeram. Mihi nequaquam persuadeor , disserta- tiunculam hanc meam multa nova vel acriter dilucidata conti- nere ; aliqua tamen forte , non plane indigna , quae legantur , proferre mihi sum visus. Hallucinationes forsitan occurrentes Botanices peritiores , utut judices aequi ^ perspiciant ac corri- gant , humillime rogo. MONANDRIA. Salicornia strobilacea. Mono g y 11 i a. D i g y n i a. Salicornia herbacea, prostrata Corispermuin squarrosum, Palh "Blitum virgatum, о ( D I A N D R I A. M о n о g y n i a . L’gu st ru m vulgare. Ѵефпіса longi folia, — — ? spuria. ■ — — ? foliosa Waldst. Kitaib. — — incana, — — - spicata. — — serpyllifolia. — — Beccabunga. — — Anagallis. — — — (3 latifolia — — latifolia. — — prostrata — — Chamaedrys. — — austriaca, tenui fo lia MB. - — — agrestis. — — — ~ var. flore roseo. — - — arvensis. — — tripbylloSo — — verna. — — praecox. Gratioia officinalis. L}rcopus eiiropaeus. - — — exaltatus. Salvia nemorosa /j- var. campestris MB . pratensis. 64 ) Salvia austriaca. — verticillata. — - — nutans 3 varr. TRIANDRI A. Mono g y n i et Valeriana officinalis. — — tuberosa. Fcdia olitoria. _ Crocus reticulatus MB. fl. pal lido. Iris pumila cum var, - — Pseudacorus. - — spuria. — Güldenstaedtii. - — furcata MB. suppi, fi. Ta- ur. Cauc. non edita. Cyperus flavescens. - — — fuscus. Scirpus palustris, — — — culmo compresso ? var. — — Iacustris, — — maritimus. — — — — versicolor. — — Michelianus. Eriophorum polystaebyon. Nardus stricta. Mi. % y n i a. Phalaris nodosa. * — — — aquatica Linni Crypsis aculeata; — — schoenoides MB. — — phalaroides MB. . — — alopecuroides MB , Phleum pratense. Alopecurus pratensis. — — • geniculatus» Agrostis vulgaris. — — alba. Aira aquatica. Melica ciliata. — —— nutans. altissima.' — uniflora. Poa aquatica. — trivialis. — angustifolia. — annua. — bulbosa. — var. bulbifera. nemoralis. — distans. — pilosa. — eragrostis. — compressa. Briza media. — butnilis MB. Dactylis glomerata. — — ? glaucescens W il Id. enum . Dactylis lobata ME. Beckmannia erucaeformis» Festuca ovina. — — pratensis. — — duriuscula. — — fluitans. Bromus arvensis. - — — asper. ■ — — squarrosus. — — inermis. — . __ commutatus. — ■ — angustifolius MB, — - ■ — ■ sterilis. — — ? madritensis. — — tectorum. — — giganteus. * — ~ erectus Smith. Stipa pennata. — capillata. Avena tenuis» Arundo phragmites. — — - epigejos. ~~ — colorata. Rottboelha biflora. Sicale cereale. Triticum cristatum MB. — — pectinatum MB. — - elongatum Host. — - — = junceum. 9 Lappago racemosa. Trigynia. Holosteum umbellatum. Minuartia montana., TETRANDRIA. Mo no g y n ia. Dipsacus laciniatus. — ~ Gnieiini ME. — — pilosus. Scabiosa tatarica. - — — uralensis. •— transylvanica. — syriaca. — arvcnsis. — » — - — var. flore albo. — sylvatica. columbaria. — — = ochroleuca, — — ucranica. Asperula arvensis. — — cynanchica, — — - supina MB. ~~ — galioîdes MB. aparine MB. Galium rubioides. — ~ • — ■ ■ tataricum Fisqh» —— ~~ palustre. ■**— — - verum. ~~ ~ mollugo. — rythenicum Steven. Galium humifusum MB. - — — infestum W . K. Plantago major. — - — media. — lanceolata. — - — - - — . var. pumila. — — arenaria. Sanguisorba officinalis^ Cornus mascula. Alchemilla vulgaris. D i g y ni a. Cuscuta europaea. — — monogyna. T et ragynia. Potamogeton fluitans. — — — crispum. Sagina procumbens. PENTANDRIA. Mo no g y ni a. Myosotis scorpioides. - — — • — var. flore albo. — — arvensis. — — montana Besser . =— — sparsiflora Mikan . — — lappula. — — — squarrosa. • — — barbata. Lithospermum officinale. — — arvense. — — dispermum. Anchusa offîcinalis. — — italica. — — angusti-foîia. - — - — ochroleuca. Cynoglossum officinale c. var. - — — pictum. — - — laevigatum. Pulmonaria angustifolia. — — officinalis. — — azurea Besser . Symphitum officinale. — — ? caucasicum MB. Onosma tinctoria c. var. — — • simplicissima. Cerinthe maculata MB. Asperugo procumbens. Lycopsis pulla. — — arvensis. Echium rubrum. — — vulgare. Messerschmidia Arguzia» Androsace maxima. — — var. pusilla. ■ — — elongata. Primula veris. — — acaulis. Menyanthes nymphoides. Ly simachia vulgaris. — — verticillata. — — * Nummularia, ) Convolvulus arvensis. — — — var. corollis fissis, — ■ — sepium. — — Scammonia. — — lineatus. Polemonium caeruleum. Campanula urticaefolia. — — rapunculoides, — = — bononiensis. — — ruthenica MB* — — persicifolia. — — glomerata. — — — var. ramosissima. — — betonicaefolia MB. — caucasica MB. — ~ — sibirica. Phyteuma canescens. Lonicera Xylosteum. Verbascum compactum MB. — — pulverulentum MB. — — orientale MB. — — nigrum. — — phoeniceum. — — Blattaria. Datura Stramonium. Hyosçyamus niger. — — — — flore callido. h — — — — ? albus , flori- bus petiolatis. Physalis Aikekengi.. 9 * ( Solanum Dulcamara. — — nigrum. — • — villosum. Lycium ruthenicum. Rhamnus cartharticus. — - — Frangula. Evonymus europaeus. — — verrucosus. — - — latifolius. Ribes Grossularia. Viola campestris MB. — odorata. — — glauca MB. ■ — mirabilis. — ? montana IV . К . ? neglecta MB. — tricolor. — - arvensis. Impatiens Noli tangere. Thesium ramosum Пауле . — — - ebracteatum. Vinea minor. B i g у n i a. Cynanchum acutum. Asclepias Vincetoxicum. — — nigra. Herniaria glabra. — - — hirsuta. Chenopodium urbicum. — — rubrum. 68 ) Chenopodium fîcifolium Smith. — — — murale. ■ — — - album. hybridam. <— — - •— Botrys. — • — — glaucum. — • ■ — — polyspermum. — — Scoparia. — — — fruticosum. — — - - maritimum. Saisola Kali. — - var. pumila. • — Tragus. — prostrata. — tenuifolia MB. — sedoides. Polyocnemum arvense. ■ — — ■ — oppositifolium. — — — triandrum. Beta maritima. Ulmus scabra MB. suberosa. — • var. pumila. Velezia rigida. Gentiana Pneumonanthe. U m b e l latae. Eryngium planum. — — campestre. Bupleurum rotundifolium. — — falcatum. Bupleurum Gerardi. Caucalis Anthriscus. Daacus Carota. Bunium falcaria. — - — luteum MB. Canium maculatum. Seiinum Oreoselinum MB. — — • palustre. ~ Chabraei. Athamanta Libanotis ? ( sibi- rica ). —— — Cervaria. Peucedanum ruthenicum. — — — Silaus. Ferula nodiflora. Heracleum angustifolium» — — absinthifolium MB. Sium latifolium. — . — — var. angustifolia. — angustifolium. Phellandrium aquaticum. Aethusa cynapioides MB. Coriandrum sativum. Chacropbyllum sylvestre. — _ — — bulbosum. — — — - — — temulum. Seseli tortuosum. Pastinaca graveolens MB. — — sativa. Anethum graveolens» ( 69 ) Pimpinella nigra. — — Tragium MB. glaucae affinis. - — — dioica. a. glabra. (3. hispida, Aegopodium Podagraria. T r i g y n i a. Viburnum Opulus. Sambucus nigra. Tamarix gallica. Alsine media. Pentagy ni a, Statice coriaria MB. • — Gmelini. — caspica, — tatarica. Linum nervosum. • — austriacum. — tenuifolium. — - campanulatum. — usitatissimum, P о l y g y n i a, Myosurus minimus. H E X A N D R I A. Mo n о g y n i a . Allium rotundum. — globosum MB. — — moschatum» — - flavum. ( Allium panieula-tum. — saxatile MB. — ■ rubellum MB. carinatum. — ? angulosum. ■— descendens. — nigrum. Fritillaria Meleagris. — - — verticillata et var. Tulipa sylvestris. «— ■ ? celsiana. — ? suaveolens. Ornithogalum bulbi ferum. — — — luteum. — — pusillum MB. — - — _= villosum. — umbella tum. Scilla amoena. Asparagus officinalis. - — - — verticillaris. Convallaria majalis. - — — — Polygonatum. — - — . ___ latifolia. Hyacinthus pallens MB. — __ racemosus. — — — ciliatus MB, Juncus effusus. — articulatus. — bulbosus. - — - bufonius. 70 ) X Juncus campestris. T r i g y n i a. Rumex crispus. — — Nemolapathum. — — pulcher. — — acetosa. — - — acetosella. — — palustris. Scheuchzeria palustris. Triglochin palustre. — — - maritimum. • Hexagyni a. Alisma Plantago. — — — — var. minima OGTANDR IA. Mon о g y n i a. Epilobium angustifolium. — — hirsutum. — • - — pubescens. — - — montanum. - — — roseum. — — tetragonum. Stellera Passerina. T /■ i g y n i a. Polygonum amphibium. — — Hydropiper. — — Persicaria. — - — incanum.^ — — aviculare. — — arenarium MB. ( Polygonum patulum MB, — — Convolvulus. ENNEANDRIA. II e x a g y n i a. Butomus umbellatus. D ЕС AND RI A. M о n о g y 7i i a . Dictamnus albus. Tribulus terrestris. D i g y n i a. Cbrysosplenium alternifolium. Sclerantbus annuus. Gypsophila altissima. — — paniculata. — — glomerata ? — — muralis. Saponaria officinalis. Dianthus Pseudarmeria MB . — — — var. ustilaginosa. — — atrorubens. — - — polymosphus MB, — ■ — Carthusianorum, — — bicolor MB. - — — collinus IV. K, — — pallens MB. Trigynia , Cucubalus Behen. — viscosus» — ■ — otites. Silene supina et var. MB, 1 ) Silene longiflora. ■ — - baccifera. noctiflora. - — chlorantha IV ili d . Stellaria Holostea, — — subulata, » — — graminea» Arenaria trinervia. — — — serpyllifoiia, — —> marina MB. — — — filifolia MB, — — tenui lolia» P e n t a g y n i a, Sedum Telephium. Agrostemma Githaga, Lychnis Flos Cuculi. — — - dioica flore albo. Cerastium ruderale MB. — — — ano malum IV. К . — — — aquaticum. DODECANDRIA. Mono gyni a. Nitraria Schoberi. Portulaca oleracea. Lythrum Salicaria. — —= virgatum. — ~ Hyssopifolia, D i g у n г n. Agrimonia Eupatoria, ( 7- ) T r i g у п i а . Reseda Luteola. — . — - lutea. _ — » Phyteuma. Euphorbia praecox. saxatilis» . — — Esula. _ agraria MB. ra_ — aspera MB. — =*— nicaeensis. — ■ — - palustris. — — Gerardiana. — — tenui folia MB. — — tristis MB. suppi. FI. t. cauc. — ? nova species; ICOSANDRIA. M о n о g y n i a. Philadelphus coronarius. Amygdalus nana. Prunus Padus. — Chamaecerasus. __ insiticia. «=— — spinosa. D i g y n i a, Crataegus Oxyacantha. =— . — monogyna. T r i g y n i a* Sorbus aucuparia. P e n t a g y n i a. Pyrus communis. — Malus. Spiraea crenata. — Aruncus. — ___ Flipendula. — - — Ulmaria. Polygynia. Rosa cinnamomea. - — ■ provincialis. — rubiginosa. — — — var. scabrata mi hi videtur n. sp. — — pumila. — pygmaea MB. — collina cum vari*. — — canina. caucasica MB. «— spinosissima. — cuspidata MB. Rubus Idaeus. — ‘caesius. — - nemorosus Ma y ne . Fragaria vesca. _ collina. Potentilla fruticosa. — — Anserina. supina. — a tracanica. — — - hirta. ( 73 ) Potentilla argentea. — — inclinata. — - obscura» — — recta. ■ — — opaca» - — — alba. — — verna. — — reptans. Tormentilla erecta9 Geum urbanum. — rivale. POLYANDRIA: Monogyni a. Chelidonium majus. Glaucium luteum. Papaver Rhoeas. — — dubium. — — ■ caucasicum MB* Nymphaea lutea. D i g у n i a, Paeonia tenuifblia. T r i g у /г i а. Delphinium Consolida, к™ — __ pubescens Dccan- doli e. - — — - — Ajacis. Pentagynia , Nigella segetalis MB. •— — arvensis» Polygyni a . Anemone patens. — ___ sylvestris. Clematis vitalba. — — - glauca. — = flammula. Thalictrum minus? — — _ — flavum» Adonis vernalis. «— — - apennina ? Ranunculus Flammula. — — — Lingua. — =■ — — — Ficaria. . — — sceleratus. — — — Philonota. — — — polyrhizos. — — . — illyricus. — — — repens. — . . — — polyanthemus. — — - — acris. lanuginosus. ■— — — • oxyspermus. — — — . falcatus (ceratoce- phalus orthoceros). — — — aquatilis. — — — polyphyllus IV. K. D I D Y N A M 1 A. Gymnosperm i a. Ajuga pyramidalis. — - alpina. 10 ( 74 ) Ajuga genevensis. — reptans. ■ — Chamaepitys. Teucrium Laxmanni. - — — Scordium et var. — — Polium. Nepeta Cataria. — — — — ■ var. suaveolens. — — parviflora MB . — — ucranica. — — nuda. Sideritis montana. Mentha syîvestris. — — nemorosa. — aquatica. — arvensis. ~ — austriaca. Glechoma hederacea. — — hirsuta. Lamium maculatum. — ~ album. — — purpureum. ™ — incivum ? — — amplexicaule. Galeopsis Tetrahit. Betonica officinalis ( vel potius stricta ), — — grandiflora. Stachys sylvatica. ~~ — - palustris. Stachys recta. — — annua. Ballota nigra. Marrubium peregrinum. — — vulgare. Leonurus Cardiaca. — — Marrubiastrum. Phlomis pungens. . — — tuberosa. Clinopodium vulgare. Origanum vulgare. Thymus ? Serpyllum. — — — — citriodorum. — — Marschallianus. — — Acinos. — — graveolens MB. Scutellaria galericulata, — — hastifolia. ■ — — altissima, Prunella vulgaris. Verbena officinalis. A n g i о s p e r m i a, Rhinanthus Cristagalli. Euphrasia officinalis. — Odontites. — — lutea. Melampyrum cristatum. — — — nemorosum. Lathraea Squamaria, Pedicularis comosa. Linaria genistaefolia. — vulgaris. — macroura MB. Scrophularia aquatica, — — - — canina, Limosella aquatica. Orobanche сагуорЬуІІасеаЛ — — . — alba. I — - - — coerulea. f _ ramosa. / — — arenaria. | — — - — major. Dodartia orientalis. TETRADYNAMIA. S i l i с и l о s a. Myagrum paniculatum, — — austriacum. Bunias orientalis. — — syriaca. Crambe Tataria MB . — — aspera MB. Isatis tinctoria. Draba repens MB. — — verna. — ■ — muralis. — — nemoralis. Lepidium Draba Roth. — — - latifolium. — — — ruderale. Thlaspi arvense. — campestre. — ■ — perfoliatum. — — Bursa pastoris. Iberis ciliata. Cochlearia Armoracia. Alyssum alpestre MB. — — serpyliifolium. — — - murale MB. — — montanum. — — incanum. — sativum. — • — minimum. — — campestre et var. — — ■ hirsutum MB. — — linifolium. Clypeola Jonthlaspi. Silifj и os a. Cardamine ? parviflora. — — - — hirsuta. — pratensis. — — - amara. Sisymbrium amphibium. — - — Sophia. pannonicum, °— — — Loeselii. junceum MB, Erysimum officinale. — — Barbares. ■™ Alliaria. * 10 ( Erysimum cheîranthoides6 — — diffusum. — — - aureum MB. — — grandiflorum MB. Cheiranthus versicolor MR. Hesperis tristis. — — inodora. - — — rigida MB. — — contortuplicata MB. Arabis thaliana. — — recta. Turritis glabra. Brassica orientalis. — - — elongata. Sinapis arvensis. Raphanus tenellus, MONADELPHIA. Pentandria . Erodium cicutarium MB. Decandri a. Géranium radicatum MB. — — collinum. — — pyrenaicum» ■ — — molle. — — dissectum. — - — pusillum. — ■ — Robertianum. Polyandria . Altbaea officinalis. — — cannabina. 76 ) Althaea Ficifolia. Malva rotundifolia. ~ humifusa mihi (Henningi GoJ dbach in Act. Soc.) — • sylvestris. Lavatera thuringiaca. D 1 A D E L P H Ï Л. Hex a ndri a . Corydalis Marschalliana. — — fabacea. — — bulbosa. — — Halleri. — — ? angustifolia MB. Fumaria officinalis. Oeta ndri a. Folygala vulgaris. D e c a n d r i a. Genista tinctoria. Ononis spinosa. — hircina. Orobus lacteus MB. — vernus. Lathyrus Aphaca. — — Nissolia. — - — hirsutus. • — — tuberosus» — — pratensis. ■ — • — latifolius. — — palustris. ■— — incurvus. ( Уісіа pisiformis» — cassubica. ■ — polvphylla. — Cracca» ■ — tenuifolia. — sordida. — - sepium. Ervum tetraspermum»’ — hirsutum. Cytisus hirsutus» — supinus. Robinia frutescens» — ■ — pygmaea» Glycyrrhiza echinata» — — glandulifera et var. Coronilla varia. Hedysarum Onobrychis» Ga ega officinalis. Astragalus pilo us et var, — — virgatus. = — — asper. — — hypoglottis» — * — Cicer. — — glycyphyllos» — — austriacus. - — — elongatus. — — subulatus et var. — Onobrychis. — — aduncus» 77 ) Astragalus brachycarpus MB — — testiculatus» Melilotus coerulea. — — officinalis. — — vulgaris. Trifolium hybridum. — — repens. — — ambiguum MB. — — diffusum. — - — pratense. — — • alpestre. — — ochroleucum. *— — medium. • — — arvense. — — frugiferum. — — agrarium» Lotus corniculatus. Medicago Sativa. — — ? glutinosa. . — — falcata. — - — lupulina. POLYADELPHIA. Polyandria. Hypericum perforatum. — — — ■ elegans Steph . SYNGENESIA. Aequalis . Tragopogon pratensis. — — ___» undulatus. utriger, Tragopogon major. Scorzonera hispanica. — — taurica MB. •— ■ — villosa. Sonchus palustris, — - — arvensis. — ~ — uliginosus MB. — oleraceus MB. Lactuca altissima MB. ~~ — Scariola. Çhondrilla juncea. — — - latifolia МБ . -т— — - graminea. Leontodon Ta rax acum, — — - serotinus. Apargia hispida. Picris hieracioides. Hieracium Pilosella, — — cymoso affin. Hieracium amplexicaule. — villosum. «- — echioides. — — foliosum. — — sabaudi var, — - — umbellatum. Crepis nemausensis. — rigida. — biennis.' — • tectorum. Lapsana communis. Cichorium Intybus. — — — var. pusilla. Arctium Lappa. — — - Bardana.' Serratula centauroides. — — xeranthemoides MB. — — multiflora. — — stoechadifolia MB. Carduus nutans. — — acanthoides. ■ — — hamulosus. ~ — — crispus. — — cyanoides. — — mollis- Cnicus palustris. — - lanceolatus. — ciliatus. •— serrulatus MB. — acaulis. « — ruthenicus , foliis laci- niatis et integris. Onopordon Acanthium. Carlina vulgaris. Bidens tripartita. — — - — — var. pusilla. - — — — cernua. Eupatorium cannabinum. Chrysocoma Linosyris. —— — — dracunculoides MB. — — - — - villosa. ( 79 ) Super Jl и a, Tanacetum vulgare. Artemisia Abrotanum» — — pauciflora. — — — nutans. — — - monogyna TV. K » — • fasciculata MB, — — — ■ austriaca. — — — scoparia. — «— pontica. — — — - ? chamaemelifolia. *— — Absinthium» — — vulgaris. — — Dracunculus odora» — — — inodora IV ili d, — — _ glauca Pallas » Gnaphalium arenarium. — — graveolens MB, •— — — dioicum. uliginosum. — — — gerrnanicum, — — -- minimum. — — — arvense. Xeranthemum annu’um. Erigeron canadense. __ acre. Tussilago Farfara» — — Petasites. — ~ spuria. Senecio vulgaris. Senecio squalidus. — - — crucifolius. — — Jacobaea. — - — nemorensis. — macrophyllus MB, Aster dracunculoides MB, et var» — Amellus et var* — Tripolium. Solidago Virgaurea* Cineraria aurea. Inula Helenium. — Oculus Christi. — britannica. — dysenterica. — Pulicaria. — — — — var. pumila» — hirta. Bubonium» — » germanica. Chrysanthemum Leucanthemum. Pyrethrum inodorum. — — corymbosum. — — millefoliatum» — — achilleifolium MB, Matricaria Chamomilla. Anthémis Cotula» — - tinctona, Achillea Ptarmica. — — - Cerberi et var. 8o ) Achillea Millefolium» — — setacea. — speciosa. • — — nobilis. — ■ — leptophylla. F г и s t r a n e di Centaurea crupina. - — __ moschata. — ruthenica» . — — phrygia. — — trichocephala. — — axillaris. — — Cyanus. — — paniculata. — — — • sibirica. — — Scabiosa et var. - — — trinervia. «=— — orientalis. — — Picris. — — Jacea et var. — - — glastifolia. — — parviflora. — ■ — ovina. — - — centauroides. ■ — - — /? tatarica Pf'illd. ІѴ e c e s s a r i a. Calendula ? arvensis. Segregata. Echinops sphaerocephalus. — — Kitro. GYNANDRIA. M 0 n a n d r i a. Orchis latifolia. Hexandrial Aristolochia Clematitis. MONOECI A. M о ii a n d r i a. Ceratocarpus arenarius. D i a n d r i a. Lemna trisulca. - — — minor. Tria n d r i ai Typha angustifolia. Sparganium ramosum. Carex stenophylla. — muricata. • — Schkuhrii. - — Michelii. - — panicea. — nutans Host. — - riparia, - — paludosa. Tetraiidri ai „ Urtica urens. — dioica. Diotis Atriplicoides MB. Morus a.ba et var. integri- f Ъ lia. (' J?! ) P cntandr i a. Xanthium ? strumarium. Amaranthus retroflexus. P olyandria. Sagittaria sagittaefolia. Quercus Robur. — _ - — . pedunculata. — — pubescens. Betula alba. Corylus Avellana. Arum orientale MB. Syn genesi a. Bryonia alba. D.IOECIA. Biandria . Salix triandra. — - fragilis. — alba. P e ntandri a. Cannabis sativa. Humulus Lupulus. О c l a n d r i al Populus alba — — ? hybrida MB. =■= — tremula. Enneandr id. Mercurialis perennis. M о n a d e l p h i a. Ephedra monostachya et var. POLYGAMIA. M о n о e c i a. Andropogon Ischaemum. Panicum verticillatum. • — — glaucum. — — viride. — — Crus galli. Holcus borealis Schr ader . / Valantia cruciata. — — tau rica. — — chersonensis. Atriplex verrucifera MB. — ■— acuminata. — — laciniata. — — patula. — — virgata MB. (angusti- folia Smiih *— litoralis. Acer tataricum. — Pseudoplatanus. — campestre. *— — ■ — var. cortice suberoso, В i о e c i a. Fraxinus excelsior. — — oxyphylla MB. C R Y P T 0 G A M 1 A, Phascum ? cuspidatum. Gymnostomum truncatum. — — — ? acaule Floerlte- Sphaeria digitata. 11 ( 82 ) OBSERVATIONES. Salicornia prostrata Gall.; Roem. et Schult. Syst. veg. L p. 3g. No 2» copiosa locis salsis , autumno. Veronica foliosa W* К . Legi specimina , ad V. spu- riam ita accedentia , ut limites vix inveniantur. V . austriaca L . Maxime variabilis species , foliis ma- gis minus ve sectis , laciniis latioribus angustisve , integris aut incisis , bractearum magnitudine , imo calycibus 4 * 5 - parti- lis ! — Vt Jacquini Schott (Roem. et Schult. 1. c. L p. 108. No 4» ) sola austriacae varietas ; dantur enim multa spe- cimina inter utramque formam media. V, tenuifolia MB> — Gracilis tenella , debilis; cete- rum V. austriacae valde affinis. — Legi eam in umbrosis , et comparatione speciminum originalium , a viris Celeb. L. IL MarschalS a Bieberstein et Steven de definitione speciei cer- >tus sum. Salvia * nemorosa Ѣ* — Quatuor varietates mihi о c» turrerunt : i ) floribus roseis , 2 ) floribus albis , 3 ) floribus caeruleis , quae vulgaris , et 4 ) statura minori , foliis magis lomento sis. S. nutans L . — Etiam pîures varietates ostendit. Valeriana tuberosa L . — Pusilla et clongata repe» ritur. Scirpus maritimus L. harum regionum differre vi- detur a vulgari : i ) spiculis capitato - congestis sessili- bus ; 2 ) squama ( saltem in spiculis exterioribus ) infe- riore nervo foliaceo subulato praedita ; 3 ) stylo 2 - nec 3 - fido. — - Sed collatione plurium speciminum e variis Europae provinciis certior factus sum , has notas non tanti ( 83 ) esse momenti , sed alibi etiam , vel solitarias, vel omnes simul, observari. Poa bulbosa L. — Varietas vivipara frequenter ob- venit. Arundo epigeios L. — Huc s nec ad A. litoream Schr.j pertinet A . glauca MB. Triticum elongatum Host s. Tr. rigidum Schrad. Va- rietates possideo spica hispida et glabra. Tr. cristatum, imbricatum } pectinatum MB. FI. taus% cauc. L p. 85. 86 , an alterum in alterum transeunt ? Vidi enim plura specimina inter definitiones 1. c. datas quasi media. Myosotis palustris . Magis sericeo - pubescens , albido- nitida , quam vulgaris nostra. Etiam varietatem corollis albis vidi. Convolvulus lineatus L. cum nonnullis speciebus par- vam , sed bene distinctam , sectionem in hoc genere vasto et difficili efformat , foliis lanceolatis sericeis distinguendam , in qua vero species aegre discernuntur, et certe melioribus chara- cteribus illustrandae essent. Viola campestris MB. — V . hirtae nimis affinis. Oc- currunt specimina inter hanc et V. glaucam MB. media ; an nova species ? V. montana L. — — sed corolla alba. — Differt a V. lac- tea Smith Fi. angi, caule non radicante , foliis non cordatis , stipulis non glandulosis. — An V. neglecta MB. ? — sed lo- lia glabra. Chenopodium rubrum L. — — Pusillum , delicatum , at- tamen florens et fructiferum , sero autumno , Octobri , aci lacus salsos crescens legi. — Memorabile , Salicornias , hoc tempore ibidem lectas , totas a frigore rubras evasisse, hoc vero non, 11 ( 84 ) cum hic Mosquae autumno mox rubescat. Peritioribus decernen- dum relinquo, an haec coloris major constantia a loco salso , inconsueto , causata sit ? Athamania Libanotis L. — An ab hac vere distincta A. sibirica L. ? — ■ In synonymis descriptionibusque Auctorum certe confusio haud exigua, Chaerophyllum bulbosum L. — Hujus observavi varie- tatem caifle fere glabro , foliorum , praesertim superiorum , !a« ciniis ita angustis , Iere filiformibus , ut primo de nova specie inventa cogitassem , usquedum vidissem alia exemplaria foliis paulo latioribus , caule magis hispido. Reliqui characteres ^fruc- tificationis nempe) ut solent in C. bulboso. Pimpini lia dioica L — Hujus tres varietates habeo % ol ) glabra, Trinia glaberrima Hufï'm Umb. ed. 2. Vol. 1. p. 9З. ; A) glabra ; foliis elongatis , s. Trinia , quam meo nomi- ne insignire voluit Ceh D. Prof. ibid. p. g4- » Y ) hispida , s. potius scabra , foliis longis et brevioribus , s. Tr. hispida Hoffm. I. c. — Has plantas pro speciebus distinctis habere ne- queo, quia saepe intermediae inter has tres formas occurrunt. — Ceterum omnibus competit radix multiplex fusiformis , divarica- ta , fere ut in Aconitis nonnullis. Etiam flores non raro her- maphroditi. P. glauca L.j quae radice et habitu praecedenti similli- ma , dignoscenda inflorescentia corymbosa , nec pyramidato - paniculata , fructibus magis oblongis, fere ut in Carvo . — Ad genus Triniae pariter pertinere videtur , at semina bene matura c&aminare non licuit. Linum nervosum W. K. — Caulis inferne plus minus pubescens. ( 65 ) Allium angulosum tanaicense certissime est propria species , cum multo minus sit quam A. ang ; commune et ob flores parvos albidos , in umbella multos. Idem est Ac albi- dum H. Gorenk. Ornithogalum bulbiferum Pali. — Pervulgaris plantula vernalis in campis siccis. Habeo individua caule і-й-З.ф-Аого , magnitudine i-3 pollicari. Epilobium pubescens Roth. , sed ramosum est. E. montanum L. etiam a forma sueta recedit foliis ian- ceolatis. E. roseum Schreb. Flores in illis regionibus iiabet mi- nimos , albidos. Polygonum aviculare L. — ■ Nulla fere planta ad Ta- nain magis variat quam haec , ita ut saepe crediderim , me novam speciem invenisse , at postea , speciminibus intermediis inventis , varietatem modo e^se viderim. — . An P. maritimum specie distinctum ? — Ex altera parte ita ad P. arenarium W. K. accedit , ut habitu sane , neque vero definitione s hae duae species dignosci possint. Gypsophila an capitata , an glomerata MB ? — Spe- cimina mea inter utramque ambigunt , illi caulium basi lignosa, huic scabritie foliorum similia. An nova species ? Dianthus atrorubens Jacq. — Petala supra villosa , nec glabra, uti dicit Cei. Willdenow in sp. ph D . collinus W. K. — Magis similis hungarico , quam species nostra Mosquensis ; flores enim manifeste bifasciculati , multibracteati ; bracteae et calycis squamae duplo longius ari~ stdtae ; superficies plantae magis hispidula , glaucescens. ( 36 ) JD. Pscuâ - Armeria MB. Varietas est floribus sin* gulis ac omnibus in formam globosam acuminatam mutatis us- tilagine correptis. Plantae macriores. D. bicolor MB. — Foiia inferiora potius hirsutula, quam tomentosa ; dantur et fere glabra. Petala crassiuscuia * subtus flavida et nitentia. Silene supina MB. — Plantae , quae mihi occurrere , sunt magis elongatae foliisque gaudent angustioribus 3 quam m statu normali. S. chlorantha Ehrh. — Species , quae Germaniae pro- pria hucusque credebatur, etiam in regionibus Tanaicensibus a me reperta est. — S. saxatili Curt. , MB. fl. 1. pag. 338. affinis 3 differt vero: calycibus enerviis teretibus long oribus * foliis oblongo - nec lineari - spathulatis , evidenter connatis : ra- dicalibus fasciculatis , caulinis parvis, bracteis lanceolatis mem- branaceis , floribus magis racemosis , denique glabritie. Stellaria. subulata. Sub hoc nomine Clar. Auctor Florae Saurico-caucasicae in Supplemento ad hunc librum utilissimum , mox edendo, designaturus est speciem, S. gramineae s. arven- si proximam , sed distinctam rigiditate partium , et foliis bre- vioribus Iatioribusque. Petala an sint calyce minora , an ma- jora , dicere nequeo , quia plantam in statu recenti non exa- minavi. Cerastium ruderale MB. — Capsularum dentes non obliqui quidem , sed non recti , verum revoluti , idque magis 3 quam in ceteris pluribus speciebus. Euphorbia Esula L. — Multum variat foliis angustis- simis , fere E. C yparissiae, linearibus , Jineari-lanceolatis , ob- longo - lanceolatis imo. Sed fructificatio semper eadem. Etiam r&mositate caulis ludit. - — - Praeter E. degenerem sic dictam ( «7 ) ( plantam pumilam obtusifoliam , Aecidi® obsitam ) , ira his re® gionibus non raram , peculiarem adhuc statum observavi » ubi nempe flores in cornu acutum conicum, receptaculi M. Chamo- millae instar, elongantur, apiculo albido villoso, quod a punctura insecti cujusdam ortum ducere videtur. E. tristis MB. Suppl, inédit, ad praecedentem multum accedit , sed distinctissima : i ) habitu teneriore , 2 ) rubedine totius plantae , praesertim involucellorum, 3) foliis crassioribus, magis glaucis , 4 ) floribus minoribus , 5 ) petalis minus bicor- nibus ( hoc tamen variat ) , atropurpureis. Involucella saepe tri- angularia aequilatera , basi retusa , saepe vero quoque dilatata reniformia. Rami , si adsunt , prope radicem unus alterve , fio- lia setaceo - linearia gerens. Radii umbellae 3-5. — Petalorum figura valde variabilis: mox enim crassa, vix lunata, mox lu- nata cornubus crassiusculis , mox setaceis , longioribus brevia» ribusve. — Legi specimina pauca , submonstrosa , humilia, fo- liis involucrisque obovatis , umbella caulis longitudine , elonga- ta , involucellis normalibus , petalis crasse bicornibus. E. Gerar diana . Jacq. — Mullum quoque variat altitu- dine ei latitudine foliorum. Rosae harum regionum non minus intricatae ac innu- meris fere formis altera in alteram transeunt , ac in aliis re- gionibus solent, ita ut initio desperatus pene de harum deter- minatione , et nunc non aliter , quam pertimide , opus hoc ag- grediar. Quum forma tubi s. ventris calycim, germen vulgo sed perperam dicti , non satis determinata , nee satis constans pro distinctione specierum mihi sit visa , transtuli consilium ad pe- talorum colorem et albi'loras a reliquis , flore rubro conspi- cuis , separo. Inter priores , numero pauciores quidem » obser- vavi stirpem, i?, spinosissimae propinquam, sed verisimiliter га- / р о s specifice distinctam. Nam omnibus partibus hac est major , mi adultiores inermes, calycis venter subhispidus. Stipulae mar- gine glandulosae, ut et inferior pars petioli. Stipulae apice non ita foliosae , quam in R. spinosiss. Doleo tantum , flores non- nisi imperfectos me vidisse. Inter Rosas rubras en quod adnotavi : R. scabrata mihi. A R. rubiginosa , cui valde affinis, differt foliolis plerumque angustioribus , utrinque , praesertim subtus , scabris (vel glabriusculis , costa tunc scabra) , nec glandulosis ; foliolis plerumque acuminatis , nec obtusis ; serra- turis acuminato - argutis , nec rectis ; calycis ventre longiore ; petalis calyce majoribus; aculeis saepius alaribus, rarius stipu- laribus , neque tamen in caule sparsis. Qui characteres quam- vis minoris forsan momenti censebuntur, aeque tamen sunt gra- ves quam ii, quibus multae Rosarum species inter se differunt; itaque hanc speciem bene distinctam puto. R. caucasic a Pali. — In hac specie petioli , inter sti- pulas majoribus aculeis obsiti , sunt signum ambiguum , plerum- que tamen observandum. R. canina L. — At foliola latiora , ovata , simpliciter serrata ; stipulae subulato - acuminatae ; laciniae ealycinae pin- natae ; aculei non stipulares ; foliola subtus non glauca , satu- ratius viridia. — - Quum tamen R canina tantopere sit varia- bilis, ita ut Auctores recentiores ( Dcsranx , DeCandolle, Rau ) permultas hujus speciei varietates adducant , equidem et hanc formam differentem melius varietatis lege subjungere, quam spe- ciem novam prave creare, judicavi. i?, collina Jacq. Species , si qua polymorpha ! Qua- druplicem varietatem assumo: • / о v ^ °9 ) а ) subglabra , і„ с. in foliis , pedunculis 3 calycis ventre ; 1 3 ) subvillosa in foliis , ramosissima , calycis ventre pe- dunculisque plerumque glabro , sed etiam hispido ; y ) subvillosa minus ramosa , calycis ventre peduncu» lisque subhispidis. — Eadem adest flore multiplicato» ô ) subvillosa , minus ramosa , foliolis biserratis» Varietates ot et [3 cum R. canina confundi possent, sed evidenter ab hac discernuntur : i ) foliis pallide - non saturate viridibus , majoribus ; 2 ") petiolo communi villoso ; 3 ) stipulis vix acuminatis ; 4 ) ramis opacis nec nitidis purpurascentibus ; 5 ) fructibus pyri ormibus nec ovatis etiam crassioribus я quam ii R. caninae ; 6 ) pedunculis fere semper hispidis» Rubus nemorosus Hayne. — Idem , qui hic Mosquae frequens est, ubi mox pro R. corylifolio , mox pro varietate R. caesii habitus est. Delphinium pubescens De C. Syst. Veg. L.p. 34З. N0 5. — Species , bene monente Cei. Auctore , media inter D. Ajacis et D. Consolidam , sed ab utraque distincta. Ta- men in nonnullis ovaria giabra occurrunt. Nigella segetalis MB. — — Certe specimina hujus plan- tae non vidit Cei. Candollius , dum in Syst. suo Veget. I. p. 33 1 . eam ad N sativae /? ) , s. N. creticam nonnullorum, trahat. Affatim ab omni varietate N. satirae differt , sed N. arvensi simillima est , vix nisi antheris muticis ab eadem di- stincta. Ranunculus falcatus noster , sicut totius Rossiae au- stralis , est Ccratocephalus orthoceras De C. J. с. p. 2З1 } 12 (' 9° ) No 9, distinctus a specie Europae reliquae ( Cerat, falcato de C. ibici . ) seminis cornu recto , quod falcato - inHexum ob- servatur in speciminibus gallicis , in herbario Academiae mpe- riaiis Medico - Chirurgicae Mosquensis asservatis. Statura mi nor et quoque major vulgari C> falcato . R. pol y phy Ilus W. K. , De C. 1. с. p. q5o , No 29 3 a novissimo in hac parte Auctore, Schlech' tndalio ( Ammad- ver iones botanicae in Ranunculeas Candollii. Sectio prior. Cum tabb. aen. 4. Berolini 1819, 4. Diss. inaugur. p. 19 j ut var. /?. R. ophioglossifolio Vili, subjunctus , speciei vide- tur distincta , crescendi modo et foliorum forma prae alii;, in* signis. Doleo j me specimina fructifera non repenis.se , nam semina etiamnum ignota videntur. R. P olyanthemos L. — Duplicem hic statum observa- vi : 1 ) similem nostro Mosquensi , 2 ) majorem } foliis tenui- us dissectis. Thymus Marschallianus IV . — In tota Rossia orien- taliore et australiore perfrequens ; Th. Serpyllum L. , cui ni- mium affinis , at foliis nunquam ellipticis nec subrotundis , sed semper magis oblongis , bene distinctus videtur , in his regioni- bus nusquam a me visus. Orohanches plures inveni, species 3 quas dubitanter in- dicare coactus sum } quum in characteres specificos , hucusque datos « male quadrent. Draba nemoralis Ehrh. — Ad Tanain invenitur sili- culis glabris et pubescentibus 3 quae specimina inter se ceterum nullo modo diversa sunt et nostram Mosquensem planfulam , siliculis semper glabris , etiam ad hanc speciem pertinere * probant. ( 9 1 J Alyssum serpylli/ olium et mai ale ( MB. fl. t. c. IL p. 10З) non bene inter se distinguuntur, nam et foliorum to- mentum et caulium directio variant. Fructu forsan melius et tutius distinguuntur , at eum maturum non vidi. Hesperis inodora L. — Hujus speciei inveni varieta- tem , floribus odoratissimis ,, quae tamen non est II. ma- tronalis. Corydalis Marsch a Ili a na W. —* Florum colore unice differt a simillima C. bulbosa s in qua et Mosquae et ad Ta- nain saepe foliola talia , ut in Marsch. describuntur , ob- servavi. Glycyrrhiza glandulifera W. K. — Utramque , a Cei. Marsch. Bieb. ( fl. t. c. IL p. 170 ) memoratam, vari- etatem legi; prior -s leguminibus asperis, odorem fortem mel- lis rosati spirat , ut e longinquo jam dignoscatur. Meliloti utriusque (flavae et albae) varietatem ad ri- pam fluviorum legi fruticosam , ceterum nullos characteres pro- prios ostendentem. Trifolium frugiferum L. — Nondum fructiferum aegre a T. hybrido distinguitur. Medicago falcata L. valde ludit foliolorum forma et dentibus. Foliola in locis siccis interdum omnia apice sphace- fata , quod faciem singularem efficit. Cnicus ruthe nicus ( Cirsium Cat. H. Gorenk ). — iiadem planta ac nostra Mosquensis. Vidi tamen plantas ali- quas 3 magis ad C. ary ensem s. Serratulam arvensem L. accedentes. Chrysocoma dracunculo ides MB. fl t. с. II. p. 288. ■ — Vulgaris in his regionibus. Variat radio nullo , qui , cum adest , neuter esse videtur. 12 ( 9a ) Cent aurea sihirica , chier aria y dealbata in hunc us- que diem aut male definitae , aut varietates unius ejusdemque spei iei modo sunt. Omnia enim specimina , quae vidi , non quadrant nec cum definitionibus Willdenowii , nec Marsch. Bieb ■ — Si re vera hae formae diversas species non efficiunt , vellem duplicem statum admittere secundum Formam squama- rum calycis, quae vel magis irregulariter lacera, ut Jactae j vei magis regulariter ciliato - serrata , ut Cyanorum , est. C. cent anroides MB. 1. c. p. l\5ÿ. — Var. a et /3 in- terdum in eodem caule vidi. Турка minor L. in fossis circa urbem Tscherkask co- piosa , ubi spicis monstrosis , ramosis , incurvis , incrassatis etc., multum ludite Xanthium strumarium L. — Nondum sum certus, an- ne exemplaria mea potius ad X. orient ale pertineant. Morus alba L, — Hujus, etsi non spontaneae, arboris varietatem vidi foliis integris. Fraxinus oxyphylla W. non ita discrepat a F. excel- siore , ut e definitionibus crederes. Nam fructus maturi non acuminati, sed obtusiusculi . et folia saepe foliis alterius speciei persimilia. Cryptogama pauca in istis regionibus observavi , vel quia ibidem minus frequentia sunt ,, vel potius quia sylvosas regiones circa fluv. Donez , certe et aliis plantis pulchris fe- races , non potui visitare. — Inveni tamen Musci speciem , quae ex determinatione amicissimi D. Dr. Goldbach est Gym- nostomi SDecies , et quidem G . acauli Florkii , nitide depicto in Weber et Mohr cryptogam. Tasçhenbuch tab. 6 omnino si- milis. Calyptra sola , quae ab oculatissimis viris istis in de- ( 93 ) scriptione I. c. pag. 1\5Ъ „mitraeformis. in pîures lacinias fissa, ,, fissura una praevalente “ dicitur , et quae a Dr. Goldbach in nostro Musco evidenter dimidiata observata est , vetat , quo minus pro G . acauli habeatur , nisi forte hoc variat. Haec sunt fere quae observare mihi licuit. Societatem hanc -illustrem enixe rogo, ut benigne eas accipiat ut debiie , sed sincerum, signum animi venerantis et grati erga eam, quem nunquam non profiteri laetabor. Henning. ( ч* > ■ •••• м\" г і 'cryu^'M ilim. el' r a „n п.п'.’пп ; ' <: • ... ; Г •: p ’p •. : •: 0 . Ь : ; 'Gu -!.v .. S ? £ n. Iv:. • .<)■ ь : î: і ". do- -c • . •!..! п: Ь T‘üfi\ л'О • oo u*'-' g r: on ' '• 3: ’Л . / Г;;. . • ! . ■ ■ Ы fl ^ ' V ; -T-.- Л -i. •• î in' ■ ; t j ru :i u ' * ■f ? *' / •'** * *■ SP E С I E S INSECTORUM N, О V A E , DESCRIPTAE A Fï F R ï d. Eschscholt zô г эл г-і ж* - Т 8 I ’Я О 8 ÏÏ Гі * М ; 4. . . И*, V ^ SPECIES INSECTORUM NOYÂEj DESCRIPTAE A F* Frid. Eschscholtz. № i. Aphodius guttatus y ater s capite quadrltubereulato s thorace punctato , elytris striis punctatis s maculis quadra* tls ferrugineis sparsis. Habitat in fimo bovino ins. Unalaschhae frequens» Magnitudine Aph. terrestris F., at statura haud cylindri® ca , sed corpore antice angustiori» Caput atrum „ dense punctatum ; basi tuberculis tribus oblongis in linea trans» versa dispositis et anterius tuberculo quarto maximo obtu- so laeviori notatum , margine antico late emarginatum. A n- tennae rufo - ferrugineae ; clava obscuriori. Thorax trans» versus , longitudine dimidio latior , subcylindricus 9 con- vexus , sed marginibus lateralibus tantum deflexis ; lateri- bus et basi tenue marginatus , totus punctis majoribus im® pressis , versus latera magis condensatis , obsitus , ater % lateribus macula utrinque acuminata rufo - picea ; margine antico tenue flavo. Scutellum parvum „ atrum , puncta- tum. Elytra antice thorace paullo latiora , pone medium dilatata , spice rotundata , valde convexa t apice decliva ; i3 ( 98 ) humeris elevatis ; sat profunde striata ; striis punctulatis , usque ad ipsum apicem aequalibus ; interstitiis laevibus , vix convexis ; atra , maculis rufo - ferrugineis quadrangula- ribus sparsis guttata : macula prima ad scutellum magna transversa j secunda parva in humero , tertia ante medium in interstitio quinto , quarta sub hac ; praeterea macula pone medium ad suturam et fascia ante apicem obsoleta ; margine laterali , praesertim versus apicem , brunnea. Pe- ctus et abdomen atra , parum punctata , subpilosa. Pedes picei ; tibiis anticis argute tridentatis. № q. Cychrus marginatus , ater , ely tris cupreis undulato- striatis , margine viridi-aureo. ( G. Fischer , Entomogr. ruthen. Tab. vu. ) Habitat in ins. Unalaschka rarius , vere sub lapidibus et in rupium fissuris inter muscos singulatim. Magnitudine Cych. attenuati F. Caput elongatum , fove- ola profunda inter antennas utrinque. Antennae thorace longiores 5 anticulo primo clavato elongato caeteris minus crassiori y quam in Cych. attenuato. Thorax cordatus , latitudine antica paullo longior t lateribus rotundatus , basi valde angustatus ; angulis posticis rectis , marginibus la- teralibus acute reflexis ; supra planiusculus , subopacus » subtilissime transversim strigosus ( striolis in mari vix conspiciendis), basi apiceque ante margines stria transver- sa flexuosa , et paullo a marginibus lateralibus stria lon- gitudinali cursu margini correspondente impressus ; stria antica et postica linea media profunda longitudinali con- nexa ; ater , supra medio paullo violaceo et margine viridi micans. Scutellum triangulare,, apice rotundatum, atrum. ( 99 ) Elytra convexa, medio thorace duplo latiora, apice acuta, margine reHexa , dense et profunde striata ; striis in singu- lo i3 undulatis , apice irregulariter confluentibus ; obscure cuprea , nitida , margine viridi aurea , excepto ipso apice concolore. Pedes nigro - picei ; tarsis piceis. № 3. Carabus baccirorus , ater , thorace subquadrato rugu- loso , ely tris dense crenulato striatis , punctis triplici serie excavatis carinis inter se connexis. ( G. Fischer, Entomogr. ruthen. Tab. vir. f. 11.) var. /3. elytris brunneis. var. y. punctis excavatis in elytrorum basi deficientibus et seriebus versus apicem saepe punctis vagis in- termixtis. Habitat in ins. Unalaschka frequens per totam aesta- tem ; rapina deficiente flores Primulae cuneifoliae Led. de- pascens, et autumno baccis Empetri nigri vitam sustentans. Magnitudine omnis C. granulati L. IHg. Corpus atrum. Caput fossis duabus profundis rugosis exaratum. Anten* nae nigrae , vix longitudine dimidii corporis. Thoracis for- ma simillima C. granulati L. : subquadratus , basi parum co.arctatus ; angulis posticis productis , rotundatis , margi- nibus lateralibus parum reflexis ; supra planus , rugulosus , lateribus punctatus , canaliculatus. Scutellum breve , tri- angulare. Coleoptera in mari elongato - oblonga , in f he- mina obovata , lateribus et apice deflexa , apice rotundata ; elytra striis elevatis longitudinalibus undulatis dense obsita, punctis inultis ( basi saepe deficientibus ) sat magnis tri- plici serie excavata , carinis angustis ( sed striis eaeteru elevatis latioribus ) inter puncta ejusdem seriei locatis. > i3* ( юо ) № 4- Carabus Chamis sonis } ater thorace transverso , pun- ctato ? elytris carinis tenuioribus saepe interruptis densis ; interstitiis rugosis carinis majoribus triplici serie punctis impressis interruptis. ( G. Fischer, Entom. ruthen. Tab. vn. f. 12. ) Habitat in ins. Unalaschka copiosissime , vere sub Ia- pidibus ad littora lacuum» Magnitudine C. convexi L. Caput foveola obsoleta inter antennas utrinque. Antennae dimidio corpore fere brevio- res. Thorax longitudine latior , basi angustior, tenue mar- ginatus ; angulis posticis vix productis rotundatis ; supra planus , tenue canaliculatus , medio sparsim , lateribus et basi dense et profunde punctatus. Elytra thorace latiora , oblonga , lateribus et apice deflexa, dense tenuiter interrup- te carinata ; interstitiis rude punctatis , rugosis 9 carinis majoribus linearibus triplici serie punctis impressis interrup- tis. Pedes concolores atri. № <5. Ne BRI a metallica y atra, elytris cupreis, striis puncta- tis per paria lineolis impressis saepe condonatis. ( G. Fischer, Entom. ruthen. Tab. vi. f. 1.) var. f 3 . elytris aureo - micantibus. Habitat in ins. Unalasckka , vere frequentissima , tur- foatim sub lapidibus in rupium vicinitate. Nebria brevicolli paullo major , ejusque statura depressa. Corpus atrum. Caput latiusculum , inter antennas punctis tribus impressum 3 medio transversim strigosum , nigro - aeneum. Antennae longitudine dimidii corporis. Thorax bre- vis j, transversus , antice medio nonnihil angulisque obtusis productus , lateribus late marginatus ; margine elevato , re- flexo ; ante medium valde dilatatus . posterius subito coar- ( 101 ) ctatus , basi truncatus ; angulis acutis ; disco planiusculus, nitidus , subtilissime transversim strigosus , canaliculatus , antice linea semicirculari rugulosa profundius impressus t ante hanc rugoso-punctatus , basi linea transversa profun- da medio antrorsum producta rugoso-punctata notatus , ad angulos posticos utrinque fossa obliqua profunda laeviuscu- la signatus 9 ad margines laterales rugulosus , supra nigro» coerulescens. Scutellum latum laeve. Elytra thoracis basi fere duplo latiora , at thorace quintuple longiora , planius- cula , lateribus et apice parum deflexa 9 refiexo-marginata , apice singulatim rotundata , striata ; striis 8 punctatis , basi ad scutellum lineola brevissima notata , stria prima basi flexuosa , versus medium suturae proxima , apice cum linea marginali concurrente , stria secunda cum tertia ter lineola transversa impressa conjuncta , eodem modo quarta cum quinta » atque sexta cum septima connexae , sed line- olis interjacentibus cum altera serie semper alternantibus 5 stria octava simplici apice evanescente ; punctis margina- libus nullis ; cupreo - nitida , raro aureo - micantia. Stria= rum paria interdum bis aut quater conjuncta variant. Alae completae . Pedes graciles atri ; tarsis tibiarumque spinis nigro - piceis. № 6. N ebria gregaria ÿ atra , elongata , antennis pedibusque piceis , elytris nigro - aeneis , striis simplicibus , tertia tri- foveolata 9 marginali multipunctata. ( G. Fisch’ Rj Entomogr. ruthen. Tab. vi. f. e.) var. /?« antennis pedibusque totis cum elytrotum margine inflexo rufo - piceis. Habitat in ms. Unalaschlia vere sub lapidibus ad litto* ra maris frequentissima. Magnitudine Neb. brevicollis , sed multo angustior. Ca- put atrum , basi laevissimum , apice subtilissime transver- sim strigos-um ; impressionibus sex inter antennas obsoletis* Palpi atri; articulis penultimis et ultimorum basi rufo -pi- ceis. Antennae dimidio corpore paullo longiores , et man- dibulae rufo - piceae. Thorax antice truncatus ; angulis parum productis obtusis; antice longitudine paullo latior, versus basin flexuoso - angustatus ; angulis acutis fere ex- trorsum flexis ; basi late emarginatus , supra medio parunt convexus , laevissimus, antice late, sed non profunde rugo- so - punctatus ( linea semicirculari obsoleta interdum im- pressus ), extus anguste marginatus, ad margines dense stri- goso - rugulosus , medio canaliculatus , basi profunde trans- versim impressus , rugoso punctatus , ad angulos basales fossa profunda longitudinali rugoso punctata notatus , ater , nitidus. Elytra thoracis latitudine antica latiora, dorso de- pressa , apice singulatim rotundata , simpliciter striata ; in stria tertia a sutura puncta tria majora impressa , stria margini proxima punctis minoribus multis notata ; nigro aenea. ( Alae completae. ) Corpus subtus atrum. Pedes gra- ciles , picei ; femoribus tibiarumque apice obscurioribus. Interdum color aeneus elytrorum vix conspiciendus. 7. A cois: и и molle atro - piceum , thorace antice latiori , ely tris striis laevibus simplicibus : secunda bipunctata , an- tennis pedibusque rufo - piceis. ( G. Fischer , Entom. ruthen. Vol. II. Tab. xix. f. 2. ) Habitat ia ins. Unalaschka sat frequens sub lapidibus. Ag. marginato plerumque paullo major. Corpus atro -pi- ceum. Caput inter antennas undulato transversim stri- gosum, Labrum rufo - marginatum. Antennae dimidio cor- ( ю5 ) pori aequales cum palpis rufo - piceae. Thorax latitudine antica longitudinem aequante , antice truncatus ; angulis in» flexis, obtusis ; ante medium dilatatus , versus basin sensim angustatus , basi truncatus ; angulis obtusis , marginibus lateralibus versus basin sensim late reflexis ; supra planus , laevissimus , tenue canaliculatus ; sed linea ba- sin non attingente ; basi utrinque fossa longitudinali indeterminata laevi impressus s nigro - piceus , summo margine laterali et basali piceus. Scutellum majusculum , acutum. Elytra thoracis basi fere duplo latiora , dorso plana , apice obtusa , simpliciter et non profunde striata ; in stria secunda punctum alterum medio , alterum versus apicem impressum , in stria marginali puncta majora multa seriata ; supra subopaca , nigro - picea ; margine inflexo piceo. Alae completae. Pedes rufo - picei. — Ohs. Species haec habitu in multis cum Badisteris genere convenit, et paullo cum Sphodris, sed ab utroque genere labii dente si- nus simplici diversa. № 6. Pterostichus adstrictus 3 ater 3 thorace lateribus ro- tundato , basi utrinque punctato , unisulcato , elytris tenue striatis , serie unica excavato-punctatis. (G. Fischer, Entomogr. ruthen. Vol. II. Tab. xix. f. i.) Habitat in ins. Unalaschka sub lapidibus passim. Longitudine Platysmatis oblongo - punctati s sed pauîJ© latior , corpore aterrimo. Caput inter antennas utrinque îongitudinaliter sat profunde impressum. Antennae lon- gitudine thoracis , moniliformes „ nigrae ; articulis oblon- gis , summo basi rufis. Thorax latitudine antica paullo latior , antice truncatus ; angulis haud productis , sed in- ( loi ) flexis ; versus basin sensim angustatus ; margine laterali reflexo ; basi subsinuato truncatus ; angulis obtusiusculis ; supra parum convexus , ater , nitidus , subtilissime trans- versim striatus , antice linea semicirculari notatus , medio canaliculatus , basi utrinque rude punctatus atque sulco brevi fere laevi exaratus. Elytra atra , thorace paullo la- tiora , ante apicem leviter emarginata , apice acuta , tenue striata; striis in mare fere simplicibus., in foeminis subtilissime punctulatus ; punctis majoribus 5 veS 6, aut in stria tertia aut et partim in stria secunda impressis ; stria marginali punctis majoribus multis. Alae completae. Pedes atri. Va- riat elytris parum aeneo micantibus. № g. Platysma fossifrons, atrum capite utrinque fossa pro- funda , antennis pedibusque piceis. (G. Fischer, Entomogr. ruthen. Vol. II. Tab. xix. f. 4.) Habitat in Kamt schatka et Unalaschka sub lapidibus rarius. Platysm. rufipede dimidio major , corpore atro. Caput inter antennas utrinque fossa profunda rugosa excavatum. Labrum , mandibulae et palpi picea. Antennae fere longitu- dine dimidii corporis , piceae. Thorax latitudine antica paullo brevior , antice truncatus ; angulis rotundatis , in- flexis ; medio parum dilatatus , versus basin sinuato - an- gustatus , basi truncatus ; angulis rectis , acutis ; supra convexus , ater , laevissimus , anguste marginatus , medio canaliculatus , basi utrinque fovea magna rotunda punctata profunde excavatus ; ad marginem anticum plerumque linea brevi transversa laevi impressus. Scutellum atrum. Elytra thorace latiora , versus apicem dilatata г apice rotundata , ( ю5 ) dorso profunde , lateribus et apice leviter striata ; striis dense punctatis; in interstitio tertio puncta tria majora im- pressa. Alae nullae. Pedes nigro-picei ; tarsis anticis maris articulis tantum duobus dilatatis. — Obs. Adpertinet cum sequente ad Platysmatis sectionem thorace basi utrinque fovea rotunda profunda excayato., ely tris punctato - striati Sj, uti Carabus rufipes F. № 10. Platysma foveocollis , piceum, capite leviter impres- so , thorace antice punctato , elytris convexis „ leviter striatis. i ( G. Fischer ^ Entom. ruthen. Tab, xix. f. 5. ) Habitat in ins. Unalaschha sub lapidibus frequens. Statura praecedentis , at parum brevior et convexior. Corpus piceum , interdum rufo - piceum. Caput nigro - pi- ceum , inter antennas utrinque fossa leviter impres- sum , transversim strigosum. Os rufo - piceum. Antennae longitudine dimidii corporis , piceae , dense cinereo-pilosae. Thorax forma ut in praecedente descriptus j sed basi pa- rum minus coarctatus , supra convexus , nigro - piceus s subtilissime transversim striatus , ad marginem anticum punctis magnis arcuatim dispositis impressus , medio pro- funde canaliculatus , basi utrinque fovea magna haud pro- funda rude punctata sulculoque plerumque antice notata excavatus. Scutellum rufo-piceum. Eiytra thoracis latitudine antica vix latiora, pone medium paullo dilatata * convexa,, leviter striata; striis punctulatis ; ad suturam parum de- pressa atque profundius punctata; in interstitio tertio pun- cta tria impressa. Alae nullae. Pedes rufo - picei vel rufo - ferruginei ; tarsis anticis maris articulis tantum duobus di- ( 10Ô ) iatatis. — Obs. PI. rufipes differt ab hoc: statura minori, fos is capitis et foveis thoracis basaiibus profundioribus , elytris thorace multo latioribus et deplanatis. № ii. Poecilus ventricosus , ater, supra cupreo'- aut viri- di - aeneus , thorace lateribus rotundato , basi utrinque uni- sulcato , coleopteris ovatis , striis punctulatis. ( G. Fischer, Entom. ruthen.. Tab xix. f. 6.) Habitat in ins. Unalaschka sub lapidibus frequens. Magnitudine Harpali aenei. Corpus subtus cum palpis et pedibus atrum supra aut cupreo - aut viridi - aeneum , ra- ro coeruleum , nitidum. Caput fossis duabus brevibus haud profundis ru gulosis impressum- Antennae nigrae thorace paullo longiores. Thorax antice truncatus ; angulis deflexis, ante medium dilatatus , latitudine paullo brevior ,, versus basin sensim angustatus , basi parum emarginatus ; angulis acutis ; antice subtiliter iongitudinaliter striolatus , medio canaliculatus et transversim strigosus , basi utrinque sulco brevi profundo impressus; interdum impressione altera mul- to breviori planiuscula in ipso angulo conspicienda. Scutel- ium atrum. Alae nullae. Elytra thorace paullo latiora pone medium dilatata, apice obtusa, convexa ( praecipue in foe- minis ) , leviter striata : striis punctulatis- ■№ 1 2* Poecilus pinguedineus , elongatus , ater supra obs- cure aeneus, thorace basi sinuato - angustato, oblique uni- sulcato , elytris leviter striatis tripunctatis, antennarum ba- si pedibusque rufis. ( G. Fischer , Entom. ruthen. Tab. xix. f. 7. ) Habitat in ins. Unalasckka sub lapidibus pas sim. № ( 107 ) Paullo minor praecedenti, et multo angustior. Corpus sub- tus atrum , supra obscure aeneum. Caput laevissimum , ut> rinque leviter impressum. Antennae thoracis longitudine , nigrae ; articulis 4 basalibus rufis. Palpi rufo - picei; arti- culo ultimo medio nigro - piceo. Thorax antice posticeque truncatus , ante medium parum dilatatus et latitudine anti- ca fere longior , versus basin, sinuato - angustatus , tenue marginatus , basi rectangulus ; angulis acutis; supra conve- xus j nitidus , antice linea arcuata laevi notatus , medio canaliculatus ( linea nec anticum nec posticum marginem attingente), basi utrinque sulco subarcuato obliquo in fun- do laevi excavatus , in ipso angulo praeterea impressione parva notatus. Elytra oblonga , convexa , apice decliva, te- nue striata ; striis dorsalibus punctulatis , tertia punctis tribus impressa, lateralibus fere evanescentibus. Alae nullae. Pedes rufi. i3. Hyphidrus (juadrislrialus , oblongus , subtus ater ~ supra testaceus , laevissimus , thorace maculis duabus , elytris lineis quatuor disci integris duabusque marginis in- terruptis nigris. Habitat in aquis ins. Unalaschhae frequens. Magnitudine H. picipedis , sed statura depressiori. Ca- put medio et antice rufo - piceum , lateribus late et basi anguste atrum. Antennae thorace longiores, testaceae, apice nigricantes. Thorax transversus , brevis , antice angustior s late emarginatus , angulis anticis acutis , productis , capiti adpressis ; postice pro scutello productus , lateribus expla- natus , tenue marginatus , medio convexus , versus basin obsolete impressus , testaceus ; maculis duabus mediis , margine antico et postico medio nigris. Elytra thorace *4* ( ю8 ) paullo latiora , oblonga, apice acuta, parum convexa, dorso basi subdepressa , laevissima , ad suturam linea longitudi- nali obsoleta impressa ; regione scutellari , lineis quatuor di. ci integris et duabus marginis interruptis nigris. Linea interrupta externa maculis duabus, interna tribus oblongis , saepe lineis tenuibus nigris connexis composita est. Linea suturalis apice abbreviata 3 secunda apice elongata et ex- trorsum flexa, tertia cum quarta apice in maculam conflu- entes , et quarta prae ceteris unica basia elytrorum attin- git. Extima pare marginis inflexi elytrorum in regione pec- toris atra. Corpus subtus atrum , glabrum , vix punctatum. Pedes rufo - picei ; femoribus anterioribus plerumque basi t tarsisque anterioribus extus atris. Maris statura elongata , thoracis maculis majoribus elytrorumque lineis latioribus. DESCRIPTIO NOVAE A S T A C O R U M SPECIEI R O S S I С A E, Auctore F. F RI DR» Eschscholtz, Astacus leptoâactylus f thorace muricato , cheîis elon- gatis carinatis , pinna caudae glabra. Tab. XVIII. Habitat aquas dulces Tauriae. Cum Astaco fluviatili , cui valde affinis et quem magni- tudine haud superare videtur , jam primo intuitu corpore gra- cil ori , chelis longioribus atque tenuioribus, thorace muricato et pinnis caudae haud ciliatis differt. Progrediente descriptione , quibus notis Astacus fluviatilis et noster inter se discrepant , tantummodo indicaturus sum , inde et omnia nonnisi comparate dici queunt. Astaci leptodactyli antennae anticae nonnihil complana- tae, thoracis latera protuberandis parvis muricatis obsita ; cor- nu supra oculos protensum longius productum , simili modo dentibus duobus lateralibus instructum г cujus carina media au- tem angulique laterales acuta atque granis muricatis obsita ( qui anguli in Ast. fluviatili obtusi rugosique reperiuntur )'. Protuberandae ambae ad cornu basin sitae spina anfrorsum directa eminent pone quas quatuor vel quinque granorum , quorum primum acutum, ordo- brevis conspicitur. Tota thoracis clypei superficies parcius punctata , at parum rugosior. ( 110 ) Partis abdominis improprie caudam appellatis scuta dor- salia medio scrobiculis parvis transversis impressa , processus- que eorum dilatati laterales cum anterius tum posterius rotun- dati sunt ( quorum marginem posticum in Ast. fluviatili emar- ginatum observamus). Inter pinnae caudae folia magna medium fo rma propria insigne est ; pars ejus anterior versus apicem , ubi cum foliolo apicali articulat , subito se coarctat et hic ut- rinque spinis duabus inaequalibus munita est ; altera pars api- calis fere quadrata et margine pilis brevibus ciliata , qui e su- perficie infera enascuntur. In foliis pinnae caudae intermediis hic illic scrobiculi conspiciuntur angulique in superficie infera ciliati sunt ; folia externa adhuc rarioribus ciliis praedita ap- parent. Anticorum pedum chelae atqui forma sua gracili differen- tiam hujus speciei praecipuam praebent. Quae etsi proportione corporis in hac specie longiores , quam Astaci fluviatilis bra- chia , basi tamen angustiores atque depressiores ; margo et ex- ternus et internus denticulatus. J uxta longos tenuesque digitos in superficie supera aeque ac infera carina ubique aequalis ob- tusa se extendit. Margines digitorum interni haud tali modo , uti in Astaco fluviatili cogniti sunt, dentibus multis remotis in- signibus , sed duobus tantum remotissimis in digito externo praediti cernuntur et brevium pilorum ordinibus densis vestiti SUilt. Colores , quibuscum Astacus jam descriptus in vita pic- tus sit , mihi incogniti permansere ; quod exemplum coram ha- beo , supra helvolum , subtus fere album apparet ; in pinnae caudae folio intermedio antico utrinque ad basin duae maculae subrotundae albae adhuc cernuntur. Ф ' ANIMALIA T Е TRACERA E T M Y R I A P 0 D A EXOTICA descripsit F. F RI De Eschscholti. i. Oniscus musculus , supra dilute cinereus , elongatuf» ; segmentis anterioribus angulo postico rotundato. Habitat in insulis Corallinis maris Pacifici. Etsi Oniscus hic antennis tantum septemarticulatis gau- det, attamen Oniscorum generi, nec Porcellionum cel. Latreil- lei adnumerandum esse censeo , quia et in Onisco asello non- nisi septem articulos , nec octo , invenire possum. Cel. G. R« Treviranus ita prorsus existimat (Vermischte Schriften anatom. und phys. Inbalts I. p. 5o ) , Oniscum asellum L. et Porcelli- onem scabrum Latr. ne specie quidem differre. Oniscus masculus asello paullo minor et angustior; cor« pus supra dilute cinereum, subtus cum antennis et pedibus pal- lidum. Caput segmentaque dorsalia granulis obsoletis laevigatis obsita. Segmentum primum amice pro receptione capitis iate excisum ; angulis anticis antrorsum productis , angulis posticis vero rotundatis. ( In Onisco asello angulis hic posticus retror- sum humatus apparet. ) Ita rotundatus quoque segmenti secundi et tertii angulus posticus constructus est; quarti et quinti angulus jam rectus fit; ultimorum duorum segmentorum anguli acuti, beg- ( 112 ) menta abdominalia fere abrupte angustiora ; processibus Jatera- libus acuminatis. Styli caudae laterales parum longiores , quam in Onisco asello inveniuntur, 2. Armadillo galbineus , supra luteus , maculis irregulari- bus confluentibus numerosis brunneis. Habitat in insula Guahm , maxime australi Marianarum. Armadillone vulgari duplo minor et angustior. Caput segmentaque corporis supra lutea , maculis brunneis irregulari- bus , bine inde inter se confluentibus , numerosis , magnitudine diversis picta. Antennae fuscae , geniculis pallidis. Segmentum primum dorsale ceteris latius , angulo postico producto , apice rotundato. Corpus subtus cum pedibus pallidum. 3. Pol y desmus rugulosus , brunneus , segmentis pedi feris . supra punctato rugosis , alternis margine laterali incras- sato puncto que impresso , segmento ultimo mucrone incurvo. Habitat Brasiliae. Longitudo hujus speciei duos pollices cum dimidio ae- quat. Corpus brunneum , antennis pedibusque fuscis. Caput et segmenta tria antica laevia , convexa , lateraliter tenuissime marginata ; margine postico trisinuato , angulo postico acuto parum retrorsum producto. Segmenta pe dire r a supra medio pa- rum convexa subtilius punctato rugosa , margine laterali subre- flexo , in segmentis alternis incrassato laevi et puncto profunde impresso. Anguli postici anteriorum segmentorum recti , in seg- mentis posterioribus gradation acutiores evadunt , ita ut ultima angulis retrorsum spinosis conspiciantur. Segmentum ultimum convexum immarginatum , ceteris multo angustius } medio mu- crone basi lato apice obtuso incurvo armatum. Pedes utrinque ( ИЗ ) triginta 3 uti in Polydesmo sequenti , et Julo complanato L. , depresso F. et stigmate F. , quae omnes hujus generis species hucusque cognitae sunt. 4. Polydesmus lateralis , brunneus , supra laevissimus segmentis lateribus flavis , medio fransversim canaliculatis 3 segmento ultimo mucrone apice bidentato. Habitat in insula Guahm. Polydesmo complanato fere dimidio minor parumque an- gustior. Caput convexum brunneum , ore ferrugineo. Antennae brunneae , basi fuscae , pubescentes. Segmenta omnia supra brunnea , lateribus flava , subtus lateribus badia violaceo mi- cantia , in medio pallida. Segmentum primum ceteris latius , antice rotundatum , basi truncatum , supra convexum laevissi- tnum , lateribus parum reflexis ; segmenta tria sequentia angu- stissima , angulis posticis retrorsum spinosis ; segmenta cetera quatuordecim in medio linea subsinuata transversa impressa ; я penultimum iterum laeve ( sine linea impressa ) ; ultimum lae- ve et lateribus inerme , at medio mucrone crasso , apice truncato et dentibus duobus parvis instructo , flavo armatum. Pedes pallidi , supra parum infuscati. Segmentum septimum tantum unico pari pedum ceteris aequali instructum , sed par alterum tuberculo in ipso medio segmenti insertum et antrorsum directum multo minus et gracili- us ( quae etiam in specie praecedenti observavi ) , verisimiliter partibus genitalibus inserviens. 5 „ Geophilus angustatus , ferrugineus , pedibus utrinque 4.1 — 4З t corpore anterius angustato. Habitat in insula Unalaschka sub lapidibus. 1 ( ii4 ) Hic Geophiîus Scolopendra forficata pauîîo longior , sed dimidio fere angustior; latitudo corporis maxima in parte posteri** ori invenitur ; versus caudam corpus parum se coarctat , at versus caput multo magis. Antennae pedibus fere duplo longi- ores , cylindricae * 14 - articulatae j articulis globosis apice truncatis 9 ultimo oblongo. OBSERVATIONES ENTOMOLOGICAE. А и e i © i ш Fe Geblei? E П i5 * CHRYSOMELA E SIBIRIAE RARIORES, descriptae a Dr e. Geble E B L E E, A. APTER A,E. 7. Chrysomela altaica m. Oblongo - ovata , viridi - aenea , nitida , thoracis lateri- bus incrassatis 5 elytris rugoso » punctatis. Longitudo 5 , latitudo 3 îinear. Tota viridi aenea , nitida , coeruleo parum micans. Caput punctatum , ore , palpis et oculis nigris , linea transversa inter oculos et fovea frontali impressis. Antennae capite cum thorace parum longiores , extrorsum pubescentes , subcrassiores , articulis я baseos apice rufescentibus. Thorax brevis , transversus , antice late , nec profunde emarginatus , lateribus antice dilatatus, postice angustatus , evi- denter incrassatus , basi sub - bisinuatus ? supra convexus, pun- ctatus , sulco laterali sat profundo. Scutellum triangulare , laeve. Elytra thorace latiora et 4- pio longiora, humero rotun- dato , lateribus parum dilatata , valde convexa , crebre rugoso- punctata , praesertim ad margines. Corpus et pedes subtilius punctati, abdomin segmentis utrinque foveola impressa , tarsis et tibiarum apice nigro to- mentosis,- ( ii8 ) Habitat ad fl. Irtisch rarius. Primo intuitu similis Chr. Graminis , at characteribus specificis sat diversa» a. Chrysomela pedestris ml Breviter ovata, convexa., cupreo - violacea , nitida , tho- racis lateribus incrassatis , dilatatis , elytris profunde punctatis. Longit. 3| - - — 5 f latit. ai — 3 ^ linear. ; Tota purpurascenti - violacea , subtus nitidior» Caput inter oculos profonde punctatum et linea arcuata transversa striolaque frontali impressis , ore piceo , oculis ni- gris. Antennae extrorsum parum crassiores et pubescentes, ca- pite cum thorace longiores , articulo primo et secundo apice rufescentibus. Thorax antice late , nec profunde emarginatus , lateribus valde dilatatus et modice incrassatus , apice bi - sinuatus , sup- ra crebre , ad latera profunde punctatus , modice convexus. Scutellum triangulare , laeve , chalybeum. . Elytra thorace latiora et plus triplo longiora , lateribus dilatata , apice valde obtusa , abdomen involventia , supra valde convexa , rarius at profunde punctata , interjectis punctis par- vis , ad marginem laevia et in ipso margine serie e foveolis im- pressis. Corpus subtus planum , subtilius punctatum , tibiis et tarsis fulvo - tomentosis. In Sibiria ( Smeinogorsk ) passim. Statura fere Chr. Goettingensis. i 5. Chrysomela sylvatica m. Breviter obovata , convexa, virescenti-cuprea , thorace crebre punctulato , lateribus incrassato , elytris striis impressis, crebre punctatis. ( i»9 ) / Longit. 3i , îatit. 2І linear. Nitida , virescens , plus minusve purpurascens. Caput punctulatum , inter oculos valde depressum , linea transversali minus profunda. Oculi prominuli. Antennae capite cum thorace parum longiores , basi piceae , extrorsum subcrassiores , pube- scentes , fuscae. Thorax antice late , ncc profunde emarginatus , lateribus incrassatus et antice dilatatus , basi latiori , bisinuata f supra convexus , evidenter et crebre punctulatus , medio linea , eleva- ta , obsoleta, et sulco laterali ad basin valde profundo. Scutellum rotundatum , punctulatum. Elytra thorace antice parum latiora, et plus quadruplo longiora, ultra medium dilatata, valde convexa, subtilissime punctulata , striis subsulcatis 10 crebre punctatis, apice, sexta et septima basi coeuntibus , quarum ultima in ipso margine fo- veolata , et praeterea striola ad basin suturae. Subtus crebre punctata , pedibus nitidioribus , tibiis tar- sisque cinereo-tomentosis. Habitat in Sibiriae herbis sylvaticis ; mense Maio ( in sylva Salairensi ). A Chr. lamina differt magnitudine , thorace evidenter punctulato , elytrorum striis dense punctatis. Accepi specimen e sylva ad flum. Tom sita , diversum corpore elongato ovato , obscuriori , thorace crebrius punctula- to et sulco aequali , «lytris profundius sulcato - punctatis. An specie distincta ? 4. Chrysomela ordinata Steveni. Oblongo - ovata , convexa, obscure aenea, thorace lateri® bus valde incrassato elytrisque punctatissimis, his striis puncta- ( 120 ) tis per paria approximatis , subirregularibus , apicem non attin- gentibus. Longit. 3 — 3|- , latit. 2-— 2І linear. Subtus virescenti aenea aut obscure cyanea, nitida, su- pra fusco virescens , subnitida. Caput inter oculos punctatum , linea arcuata interrupta , fronte laevi , foveola impressa. Antennae tenues , dimidio cor- pore breviores , extrorsum pubescentes , articulis duobus baseos testaceis. Thorax antice angustior et late emarginatus , lateribus rotundatus , basi bisinuatus , supra convexus , confertissime punctulatus , sulco laterali , praesertim ad basio , profundo. Scutellum rotundatum , sublaeve. Elytra thorace basi vix latiora et quadruplo longiora, in medio parum dilatata , supra convexa , dense punctata ; striis novem e punctis submajoribus , densis , apicem elytrorum haud attingentibus , suturali solitaria , ceteris per paria approxima- bis j subirregularibus , margine foveolis impressis. Corpus subtilius punctatum , tibiis apice et tarsis fulvo- îomentosis. Habitat rarius in Sibi r iae herbis ( Barnaul ). Statura Chr. staphyleae. 5. Chrysomela haemocMora m. Breviter ovata , valde convexa , nigro - coerulea , capite , thorace aequali scutelloque virescenti aeneis , elytris punctatis fuscis , limbo rufo. Longit. 3|- — 4 , îatit. . 2-J- — 3 linear. Supra parum nitida , subtus nitidior. Caput punctulatum , linea arcuata profunda inter oculos punctoque frontali impressum. ( 121 ) Оз piceum. Oculi nigri. Antennae capite cum thorace longiores j extrorsum parum crassiores , virescentes , articulo primo et secundo ferrugineis. Thorax antice profunde emarginatus, lateribus parum di- latatus, nec incrassatus, apice hisinuatus, supra convexus, crebre punctulatus , virescenti - aeneus , ad latera profundius puncta- tus et vix impressus. Scutellum triangulare , punctulàtum virescenti » ae- neum. F.lytra thorace basi parum latiora , plus triplo longiora , humero et lateribus rotundatis , supra valde convexa , ravius punctata j fusca , limbo late rufa. Corpus et pedes nigro » coerulei, punctulatis, tibiis et tar» sis fulvo - tomeniosis. Yariat rarius elytris rufis , limbo parum dilutiori. Habitat in herbis syivaticis Sibiriae (in sylva Salairensi) mense Mai a. 6. Chrysomela Caraganae m. Breviter ovata , convexa j nigra , thorace aequali elytris punctato - striatis griseis , sutura maculisque duabus nigris , ti- biis dentatis. Longit. s s latit. з|- linear. Nitida. Caput rugose punctatum nigrum , linea arcuata inter oculos Antennae longitudine capitis cum thorace , griseae , ex- trorsum crassiores , nigrae. l6 ( 122 ) Thorax antice multo angustior , late , nec profunde emarginatus , lateribus rotundatus et anguste marginatus , po- stice subtruncatus „ supra aequalis, niger , medio subtiliter , ad latera profunde punctatus. Scutellum magnum , rotundatum , nigrum. Elytra thorace basi non latiora et quadruplo longiora, lateribus dilatata , supra convexa , punctata striata grisea , su- tura maculisque disci duorum parium nigris» Corpus nigrum, subtilius punctatum, ano griseo. Pedes compressi , grisei , femoribus basi nigro maculatis , tibiis ultra medium dente valido armatis. Habitat in Sibiria ( Salairsk ) frequentissime in Robinia Caragana. Variat raro maculis elytrorum anticis cum posticis con- fluentibus. B. A L A T A E. fj* Chrysomela basii e a m. Elongato - ovata , viridi » aurea vel coerulea, thorace de- presso , lateribus incrassato , eiytris rugulusis, lineari elongatis, dorso gibbis. Longit. 5|-— latit. 2 — qî linear. Viridis , nitida , aureo vel coeruleo micans , rarius tota coerulea. Caput subtilissime punctulatum , linea arcuata profun- da , inter oculos impressa , fronte laevi , oculis prominulis , iligris. ( iû5 ) Antennae longitudine dimidii corporis, tenues apiee fusco pubescentes. Thorax antice profundius emarginatus , lateribus rectus et incrassatus, postice bisinuatus, angulis omnibus acutis, supra planiusculus , in disco subtilius , ad latera rugoso punctatus» Scutellum triangulare , laeve. Elytra thorace basi latiora et pius quadruplo longiora s humero prominulo , lineari - elongata , sutura gibba , medio de- pressa , punctis confluentibus rugulosa , margine foveolis im- pressis. Alae rufescentes. Corpus rugulosum , abdominis segmentis utrinque fove- olis impressis. Pedes laeves , longiusculi , spongiis cinereis. Habitat frequens in herbis sylvaticis Sibiriae ( in sylvo. Salairensi ). Statura Chr. gloriosae. 80 Chrysomela sulcata m. Elongato - ovata , supra viridis aut coerulea , thorace plano , lateribus incrassato , ely tris convexis , rugulosis , sulcis tribus latis , abbreviatis. Longit. 4 s latit. 2.-| linear. Supra viridi - coerulea aut côeruîea , subnitida , subtus coerulea , nitidior. Caput , ut in praecedenti , at rugosius • punctatum. An- tennae longae, tenues, basi nigro - coeruleae , apice nigro ° pubescentes. l6 * ( 124 ) Thorax late, nec profunde , emargmatus , lateribus sub- rectus et incrassatus , apice bifinuatus , supra planiuseulus , creberrime pun tatus ,, sulco laterali rugoso impresso. Seutellum triangulare,- laeve.. Elytra thorace basi latiora et quadruplo longiora , post humerum impressa , ultra medium dilatata , modice convexa , ruguloso - punctata , in singulo sulci tres lati , nec profundi , basm et apicem non attingentes , margo exterior impressus. Alae rufescentes. Corpus et pedes subtilissime punctulati , foveolae latera- les et spongiae, ut An praecedenti. Pedes tenues. Habitat in Sibiria (ad lac. Baikal ). g. C hr YS O mela lapponica Fabr . Gyfl. ins, suec. Тот. III. Elongato - obovata , depressa, nigro coerulea, tborace parvo elytrisque lateribus incrassatis , his colore vario , tibiis extrorsum testaceis. Longit. 3 — -3~ , Iatit. i| — £>~ linear. Nitida j subtus 3 nigro - coerulea , supra elytra colore vario. a. elytris totis nigro - coeruleis. A- — — coeruleis , puncto uno alterove rufo. У • — coeruleis, margine' maculisque suturalibus rufis. S. — — ■ rufis , sutura , macula ba.seos , fascia unda- ta medii et arcu intra apicem nigro - coeruleis. £• rufis , signaturis coeruleis obsoletis. — - rufo testaceis, sutura apiceque nigro- coeruleis. ( 125 ) Caput' parvum, punctatum., fronte fovea magna impres- sa. Antennae longitudine capitis cum thorace, articulo primo- nigro coeruleo , extremis crassioribus } nigro pubescentibus , in- termediis testaceis. Thorax parvus ,, antice profunde emarginatis , lateribus rectis , incrassatis , rugoso punctatis , basi subtruncatus , su- pra medio parum convexus iau\ is,. Elytra thorace basi multo latiora et quintuple longiora , ultra medium paullo dilatata , supra parum convexa , crebre punctata, humero prominulo, margine carina elevata, incrassata. Corpus subtus subtilius transverse rugulosum. Pedes te- nues-, tibiis margine exteriori late testaceo. In Sibiriae salicibus frequentissime mense Макъ го. Chrysomela nig-ritarsis m. Suborbicularis , convexa , punctata , rufo - testacea, ocu- lis antennis apice , tibiis tarsisque nigris. Longit. ‘i , latit. i-j lineaiv Rufo - testacea , nitida. Caput parvum , intrusum , ore producto, inter oculos li- nea impressa et tuberculis duobus , fronte laevissima. Oculi nigri. Antennae corpore plus dimidio longiores , apice parum .crassiores , basi rufo testaceae , apice nigrae , pubescentes , ar- ticulo ultimo acuminato. Thorax brevis , transversus , antice profunde emargina" tus , angustior , lateribus rotundatas , depressus , marginatus , nec incrassatus , postice bisinuatus , supra valde convexus ? rarius , at evidenter punctulatus. * Scutellum triangulare, laeve. ( 12.6 ) Elytra thorace antice vix latiora et plus quadruplo longio- ra , in medio dilatata , valde convexa , crebre punctata , serie marginali e punctis profundis. Corpus crebre punctulatum ; femora crassa , nec salta- torsa , tibiae posteriores apice dentatae , omnes cum tarsis nig- rae , spongiis cinereis. Habitat in herbis Sibiriae rarius ( Barnaul ). Habitus Halticae testaceae; at non saltatoria, convexior, evidenter punctata et colore diversa. COL E OPTERA S I 8 1 R I A E ORIENT A. LIS, descripta » ! a Dre. Geblel r . P о e c il w s rugosus . Apterus , niger , thorace transverso s margine reflexo э postice parum impresso , ruguloso , elytris rugis et toveolis in- terjectis scabris. Magn. 6 -= 7 j Ia t. 2~ iirs. Supra niger , nitidus , pilis longis parce adspersus. Caput rugulosum , inter antennas impressum et laevius. Oculi globosi. Antennae apice fusco - pubescentes. Thorax transversus , apice panni emarginatus , lateri- bus rotundatus 5 margine late reflexo, basi subiruncatus , an- gulis obtusis ; supra rugulosus , medio canaliculatus , basi ut- rinque striis 2 , parum profundis , impressus, Scutellum breve , laeve. Elytra thorace parum latiora , oblonga , margine refle- xo s postice sub-attenuata , supra plana , sutura elevata , tota rugis elevatis et foveolis vanae magnitudinis irregulariter tecta. Corpus subtus nitidius , nigrum , abdomine nigro piceo. Femora valida , compressa , parce punctata , tibiae amice inter- «e excisae , apice tarsique fulvo - pubescentes. Habitat mens. Julio in humidis ad fl. Arguu. ( 128 ) 2. Е р от i s ? paliîpes . i Fusca , supra viridi - aenea , fulvo - pubescens ? capite punctato , thorace subquadrato , ruguloso , ely tris granulatis , punctato » striatis , antennis pedibusque pallidis. Long. 6 • — y , îat. Зі — 3 lin. Supra viridi-aenea , capite thoraceque cupreo nitens, pu- be densa , fulva , nitida tecta. Caput nitidum , medio laeviusculum , lateribus et fron- te punctatis. Oculi nigri , globosi. Antennae et palpae pallidae. Thorax nitidus , subquadratus , antice et postice parum emar- ginatus i lateribus margine anguste reflexo 9 parum dilatato , medio canaliculatus > ruguloso punctatus , fovea oblonga utrim- que ad basin. Scutellum trigonum , laeve , obscurum. Elytra thorace multo latiora , oblonga , apice rotundata , depressa , viridi - aenea , obscuriora , punctato - striara j inter- stitiis conferte granulatis , ad marginem serie e punctis profun- de impressis. Corpus fuscum , parum nitidum , rugulosum , tenue ful- vo - pubescens. Pedes pallidi , nitidi , laeviusculi. Habitat mense Julio ad littora flum. Argun frequens sub lapidibus. S. O n t h о p Jl a g. и s lati cornis. Nigro - aeneus , ely tris luridis , nigro - adspersis , clypci thoracisque margine dense fimbriatis. Mas : clypeo linea arcuata , obsoleta cornuque brevi , lato. Femina: clypeo carinis и arcuatis posteriore elevatiore. ( ‘i-gg ) Magn. 5 , lat. 3 lin. 'Clypeus nigro - aeneus , subnitidus, punctatus, antice ro- tundatus , parum excisus , margine reflexo , dense fulvo - fimbri- ato ; mas linea anteriori , arcuata , parum elevata et cornu bre- vi , lato , apice angustiore , femina linea acutiori et carina ar- cuata , elevata. Thorax nigro - aeneus , parum nitidus * apice excisus g tuberculis 2 parvis , lateribus dense fulvo - fimbriatis posticeque rotundatus , superficie convexa , tenue granulata. Elytra brevia , rotundata, punctato striata, griseo -lu- rida , maculis parvis , nigris irregulariter adspersis. Corpus infra nigro - aeneum , nitidum, punctulatum , an- tice valde fulvo - hirsutum. Femora compressa , antica laevissi- ma , marginibus fimbriatis,, tibiae anticae acute 4 "dentatae. Prope fabricas Nertschinskienses mense Julio frequens sub fimOo 4-. T r i c h i и s âa h и r i с и Scarabaeus succinctus Pallas icon. pag. 18., -Tab. A P fi§- î 9- Niger, nitidus , albo • hirtus, elytris lividis , fasciis 3 in- terruptis nigris. Magn. 5 , lat. 3 lin. Totus pilis densis t longis , albis , in elytris brevioribus tectus. Caput planum , dense punctatum , nigrum , nitidum $ clypeo quadrato, margine elevato, antice exciso. Oculi magni 5 globosi. Antennae nigrae 3 medio brunneae , clava triphylla. 17 ( 100 ) Thorax antice subemarginatus , angulis declivibus ; latere et apice rotundatus , supra parum convexus , dense punctulatus, linea elevata media , in scutellum producta , niger , nitidus» Scutellum magnum , elongatum , apice rotundatum ni» grum , punctatum. Eîytra subquadrata , basi emarginata , ultra medium paullo attenuata, apice singulatim rotundata, abdomine multo breviora , supra plana , margine declivi , tuberculo ad apicem , sutura costisque subelevatis , parum rugulosa , livida , fasciis 3 nigris medio interruptis, prima lata baseos , secunda, angusta medii , tertia latissima apicis. Podex pone elytra niger , nitidus, dense punctulatus , al- bo , rarius nigro - pilosus. Corpus nigrum , nitidum , ruginosum. Pedes postici lon- giores , femora compressa, tibiae rugulosae, anticae dentibus 2 acutis , mediae unico , obtuso ; tarsi elongati. Frequentat mense Julio flores Dahuriae , praesertim Li- liacea. e ’’ 3 J ; v. . i : 4 -Г и ai л a:. c -i о : . „A. л CI Лѵ "\ - ,чо f ' .zsj'.ïtl огоіг • з, 1 .ос' •-i .. . ï v3ü- я с я й-е-я. ii-; ,cL.I id Depuis шоп enfance l'Entomologie fut pour moi un plai- sir ; des occupations hétérogènes et les vicissitudes d’une vie peu tranquille m’ont rarement permis d’en faire une étude. J 'a- vois commencé à former une collection d’insectes pendant mon séjour à l’Université d’Upsale en 1792— j’ai été forcé de S’abandonner à Gothembourg , ma ville natale, en 1800 s lorsque les devoirs d’une place laborieuse y absorbèrent tout mon temps et toutes mes forces. Appelé à d’autres fonctions auprès du Roi Gustave Adolphe en 1802 — 1807, j’eus à pei- ne quelques loisirs à donner aux Belles-Lettres , qui exigeaient de moi un culte de reconnaissance : je leur devois le bonheur d’être protégé par le meilleur et le plus malheureux des Monar- ques — - Jetté par le sort sur les bords de la Neva conduit momentanément sur ceux du Bosphore , j’ai été trop tourmenté par l’infortune ou trop agité par les bouleversemens politiques 5 pour pouvoir vouer quelque attention suivie aux sciences. C’est depuis que je me vois placé pour ainsi dire au centre de la littérature , et que les productions scientifiques du monde entier viennent passer sous mes yeux , que j’ai senti renaître en moi l’ancien amour de l’Histoire naturelle ? et que j’ai retrouvé un peu de tranquillité 9 si nécessaire aux observations entomolo- giques. Je leur vouerai désormais les loisirs que pourra m’ac= corder un service qui d’ailleurs demande beaucoup d’assiduité j je les continuerai , si l’instabilité des choses humaines le per» met. J’adorerai la sagesse infinie de l’Etre Suprême dans l’or- ganisation si parfaite des créatures les plus petites 5 sorties de •( i36 ) sa main toute-puissante. Malheur à celui qui s’occupe des mer-- veilles de la nature, et ne rapporte pas au Créateur ce qui cau« se sa juste admiration ! Je commence aujourd’hui par cette liste de quelques in- sectes de la classe des Eleutherata que j’ai pris l’été dernier dans cette ville et les environs , et qui ont été omis par feu Mr. Cederhjelm. Je les ai nommés d’après le système du cé- lèbre Fabricius i ) , en consultant toutefois les excellens ou- vrages de mes compatriotes , MM. Schônkerr 2 ) et Gyilen- hal 3 ). C’est surtout dans les Insectes de Suède de ce derni- er que j’ai trouvé les descriptions les plus exactes» St Pétersbourg , place d’IsaaCj'ïe 24 Oct. 1820. A. D. Hummel , Secrétaire du Comité de c’ensure du Mini- stère de l’Intérieur, Chev. de l’Ord. de St* iWladimir 4 classe. 1 ) J. C. Fabricii Systema Eleuther alorum* Тот , J— IL — Kiliae. 1801. 2 ) Synonymia Insectorum , von C. J. Schonhtrr. — I Band. Th. J — III et Appendix. — — Upsaia ÇScara). 1817. 5) Insecta Suecica descripta a L. Gyllenhal. Tomus I. P. I — III,— Scaris. 1808 — i8î3. ( i*7 ) ELEUTHERATA. ■L i. Scarabaeus sylvaticus. Hemisphaericus ; clypeo rhombeo , vertice prominulo ; elytris striatis ъ striis subrugosis. Fabr. Syst . Eleut . I. 2«J. No ? 7® Gyll. Ins. Suec. I. /. /j.. iVo 4. Sch. Syn. Ins . /. 7. 27. iVo 72. (Der Walddungkafer. Natur geschichte der In « sehten j von J . W. L. Sucbow. Heidel- berg. 18 7_p. 7 Bandes 1 Theil. p. i38„ N 0 72. J Petropoli. ÏL 2. Aphodjus sordidus . Capite tuberculato ; thorace nigro , .margine pallido , puncto nigro ; elytris griseis. Fabr. Syst. Eleut. I . yrf.. iVo 26". £j//. 7/z.j. .Sb/ec. /. 7. 26” iVo 7_p б’сЛ. Syn. Ins. I. 1. yS. N0 33. ( Der unflatige Dungkaier. Nat. d. tni. von Sue» koiv. I, 7 . 236. N0 З2 « ) ïn Peterhoflf. Вот. Thiele. 3. —————— terrestris . Capite tuberculis tribus ae- qualibus , elytris punctato » striatis obscurio- ribus. Fabr. Syst. Eleut. I. y 1. N0 i3 . Gyll. Ins. Suec. 1 . 7. 7 3 N0 2. Sch. Syn. Ins. I. 1. 6y. N0 i3 . ( Der Erd - Dungkafer. Nat. d . Ins . voti Suchow» I 9. 226. NO l3. ) l8 ( *38. j Petropoli, 4,. Aphodius grcinarlws . Cüypeo tuberculo solitario ; niger 5 elytris postice testaceis. Fabr. Syst. El eut. I. yd. Ei о 27. Aph. granum. GyU • Iris* Suec. I. 7. iy. No i f. Sch. Syn. Ins . /. /. 77. iVo J7. £ Der kornahnliche Dungkafer, Nat. d . J/ti-. Suckoiu. I. 1 • 2^7. iVo 38.) Petropoli» -..n. — — sphacelatus . Oblongus, sub - depres- sus niger ; vertice linea impressa ; clypeo tho- raceque punctatis j elytris glabris 5 griseis , pia- ga fusca, et zzzzr. £. Elytrorum plaga versus scutellum di- Hatata ; thoracis lateribus angustius pallidis. Gyll. Ius. Suec /. 1 . 3y. No- Jqt. Aph. consputus, таг. (3. — &cA. Syn. Ins . T. j. 82. N0 £4. ( Der braunfleckige Dungkafer. (Consputus.) — iWz/v r/. i/zjv io/г Suclwiv 1. ?. 2^6". iVo JV», таг. (3 .) Petropoli» 7. ^ 4. - pustulatus . Muticus ,, oblongus , ni- ger 5 thorace immaculato ; elytris maculis dua- bus rubris ; pedibus nigris. FtfÆr. P. y8. No * 4«?. Aph . 4 " maculatus. Cyll. Ins., Suec. T. 1,42. N0 4t. Sch. S y ii. Ins. I. 83. No ( »59 ) (Der vierblatterige Dungkafer. Nat. d. In s. von JSuckow-. l. i- 248. N о JJ. J In Murina Лот. Bock. HL 8. Hister cadaverinus „ Ater ; elytrîs externe quin- que - striatis ; tibiis anticis quinque - sex denta- tis ; antennarum clava nigra ; thorace lateribus bictriato. Ent omolog . HeJ'le. I. 3/j.. N0 2 . Tab. r . Jig. 2» II. brunneus . Fabr Syst. Eleut . I. 86. N0 iJ i* — ■ Gyll. Ins. Suec. I. j. yJ. N 0 2. — Sch. Syri . Ins. I. 1. y 2. N о 2i« Petropoli. •g* - — ■ — mer dari us ? Ater s nitidus; elytrîs ex- terne quinque - striatis ; thoracis lateribus bi- striatis , punctatis ; antennarum capitulo ferru- gineo. Gyll. lus . Suec. I. 1. y 6. N0 3. Ent omolog. Hefte. I. 3y. N0 3. Tab . r. Jig\ 3. Sch. Syn. Ins. J. i. yz. N0 22. Petropoli. ÎV. 10. Sphaeridium Innatum Ovatum, atrum.; elytrb apice macula lunata lutea. Fabr. Syst. Eleut. I. y.3. No 2. Sph. Scarabaeoides. V ar . b. Gyll. Iris . Suec % I. j. roo. N0 1 — et Sch . Syn. Ins. I. ?» too. N0 i. var. /3 . Petropoli. V. n. Bvrrhus albo - punctatus. Thorace cinereo nigro- que vario ; elytris nigris t striis duabus puncto- rum alborum» lê* ( Йо ) Fabr. Syst , Eleut. I. jo3. No 3c B. pilula, var b. Gy IL Ins . Suec. I. ». tgz* No г. Sch. Syn. Ins. I. ». ? 7 0. No Z* var. ê* Petropoli. 12. — — — Varius. Niger; thorace aeneo*; eîytrsg striatis , viridibus. Fabr. Syst. Eleut. 10S . No 70. Gy II. Ins. Suec . I. i. rpy. N° tj.* S ch. Syn . 1ns. I. r. ii2. No j ?. Petropoli. VI, i30 Tenebrio obscurus . Oblongus; niger, obscurus ; thorace quadrato ; ely tris substriatis» Fabr. Syst. Eleut. I. i Ц.6. No g. Gyll. Ins . Suec. I. //. Sÿ7. E ° %-* Sch. Syn. Ins. I. i. irfg. ^ ° JO' Petropoli. Dom. Pet. a Fock. Rare. s4-> — • — — curvipes. Niger; thorace subquadrato ; elytris crenato - striatis ; tibiis anticis incurvis. Fabr. Syst. Eleut. I. i/f.6. No 6. Teneb. loripes? Gyll . lus . Suec. I. »». 6ÿ2. No 3. Sch. Syn. Ins. I. ». 148. N0 Petropoli. VII. iS. Trogosita sulcata^ Brunnea ; thorace plano sul- cato. Fabr. Syst. Eleut. I. tJJ. N0 22. Sch . Syn. Ins. I. ». »J>. — (Со LYDIUM). —? Petropoli. ( *4i ) ѵш с іб. Carabus cancellatus. Apterus ; supra cupreus ; ely tris striatis , lineis tribus elevatis concatena* tis ; antennis totis nigris. Fabr. Syst .■ Elcut. I. No 3j, Car о gr anulatus . GylL Ins. Suec. I . ai. 62. No io.. Sch. Syn. Ins. I. v » vyS. No 44 о Petropoli et ubique ; frequens. 17. — — - similatus . Alatus ; oblongior niger; ѣш- pra fusco - aeneus ; antennis basi rufescentibus; thorace aequali , foveolis obsoletis sub - puncta- tis ; tibiis ferrugineis. — ( Harpalus. ) GylL Ins. Suec . I. st. i38. N0 4j*- Petropoli. 18. — — — - — communis. Alatus ; supra viridi - aeneus ; antennis basi rufis ; ely tris striatis. Fabr. Syst о E le ut . I. /yif, N о г 38. Harpalus communis. GylL Ins, Suec. I. h, 14.1. N0 Sj. Sch. Syn. las. I. t. 2.0 s * No i8ÿ. Petropoli. sp. * tardus. Alatus; niger; antennis thora- cisque margine ferrugineis ; pedibus testaceis. Fabr. Syst. Eleut . I. 194. N о 1 33 . Harpalus tardus. Gyll. 1ns. Suec. 1. r t. 12® N0 33. Sch. Syn. Ins. I. v. yyy, N0 г 83. Petropoli). eo» — — — ■— cupreus. (Gyll) Alatus; nigricans gla- С i4a ) ber , supra viridi aeneus ; antennis basi rufis ; thorace postice utrinque bistriato ; elytris tenue punctato striatis. ( Harpalus. ) Gyll Ins Suec I. ri. i i-б. No 3o. таг. b. S(h. Syn. Ins. I. i. zoo. No j86. таг. (3 . Petropoli. 21, ■ — aeneus . (Gyll.) Alatus; oblongus ; sup- ra metallicus nitidus ; antennis pedibusque ru- fis ; elytris striatis apice excisis , interstitiis ex- terioribus punctulatis. — ( Harpalus. ) Gyll. Itis. Suec. I. i i. i 1 6. No 3 1. Petropoli. Varietates plurimae occurrunt. 22, °—— — — rubripes. Alatus ; brevior ; niger ; an- tennis , palpis , pedibusque rubris ; elytris stria- tis , oblique sub truncatis, interstitiis impuncta- tis. ( Harpalus. ) Gyll. Ins. Suec. I. ii. i i8. No 3z. таг. f. Car. aeneus. Sch. Syn. Jns. I . i, 204. N0 201. таг. E . Petropoli. a30 — — — — — niger. Alatus ; depressus ; ater ; tho- race utrinque lineolis duabus impressis; ely tris sulcatis. Fabr. Syst. Eleut. I. ij8. N0 4.6. Harpalus niger. Gyll. Ins. Suec . I. 33. 86. N0 7. Sch. Syn. Ins . I. 1. 7j7j?. N0 62, Petropoli. «4 et 25. — — — nigrita. Alatus; ater; nitidus; thorace canaliculato ; elytris striatis. ( i43 ) et var. b . Ferrugineo - testaceus ; capite Лога® cisque disco nigro brunneis. { Gyll. ) — ?. Fabr . Syst. Eleut . I, 200. N0 1F4. Harpalus nigrita . Gyll, his, Suec . F 77. §<5* УѴго 5“ e /г. «Sy/z, Ins . I, 1. zo8. N о 2Р.З, Petropoii. з6. melanuris . Apterus | oblongus 5 niger immaculatus ; thorace foveis posticis bitobis 5 elytrorum striis profundis Saevibus. (Harpalus.) Gyll. Ius. Suec , f, ?/. j?2 iVo 72. Car. leitcbphl ha Imus . labr . Syst , Eleut. I. rjy. Но /j.i . — et 6с/г. Ins. /. 775. TVo J2... c . Petropoii; a7' terricola , Apterus ; ater; nitidus; ely*- . trorum striis laevibus ; antennarum apice pedi® busqué rufis. Fabr. Syst. Eleut. /» iyS. N0 Harpalus terricola. GylL Ins. Suec. I. » г.Г- iVo /J. Sch. Sy/i. Ins. I. 7. /j7$. iVo Petropoii ? âS. — — — - — nigricorms. Alatus ; niger ; thorace cu- preo ; elytris striatis , viridibus ; pedibus piceis, Fabr . Syst . Eleut. /. N0 iS6. Harpalus nigricor nis,. Gyll, Ins. Suec . /. t l 7 7^, iVo ( >44 ) < CAR . holosericeus. Far. y . — б'/л. /л .г. ■/. / . ІѴо туб. Petropoli. Вот. Nie. a Fock. 39. = — • — -=— flavus. — ? Harpalus fulvus var. h „ Alatus ; totus palli- dus , oculis obscurioribus. Gyll. Ins. Suec. I. ii. 106. N0 ? Nonne nuper declaratus ? Petropoli. 30. - — — — spinilabris. Alatus; obscure ferrugineus^ dytris striatis ; gula spinosa. Fabr. Syst . Eleut. I. 2.04. N0 iSy. Pogonophorus spinilabris. Gyll. Ins. Suec.I. i 1 . sfy. N0 1. Car . rufescens . Var. y. Sch. Syn. Ins. I. /• 2.1 3. N0 2.66. Petropoli. 31. — — — celer. Alatus; aeneus nitidus; pedibus ferrugineis. Fabr. Syst . Eleut. I. 210. N0 21 y . Bembldium celer. Gyll. Ins. Suec. I. 1 и iy. N0 6. Sch. Syn. Ins. I. 1. 22З. N0 3o t. Petropoli. IX. За. Cymuwis angularis. Nigra sub-pubescens , confer- tissime punctulata ; ore , antennis , thorace , pedibus, macula humerali margineque elytrorum ruto - testaceis. Gyll. Ins . Suec. L 11. iy4 . N о A. (Cymidis.) Petropoli. ( i45 ) X. 33. Lebia chlorocephala. Brevis ; cyaneo - virescens nitidissima ; thorace , pectore pedibusque rufis ; elytris smaragdinis punctato - striatis , intersti- tiis subtilissime punctuiatis. Gyll. Ins. Suec. I. 7J. 180 . N0 2. Carabus chlorocephalus. Entomolog . îïefte. Z» f r 7. et Sch. Syn . Itis. I, zojj. N о 228. Petropoli. XI. З4. Dvtiscus ater. Ater ; elytris puncto apicis fene- strato ; antennis pedibusque ferrugineis» Fabr. Syst. El eut. I. 264. N о 33 . Gyll. lus. Suec. I. 1. tfyE. N о 2$. Sch. Syn. his. I. jj. ig. N0 44.. Petropoli. XII. 35. Clerus f о r mi carius. Niger ; thorace rufo ; elytris fascia duplici alba , basique rubris. Fabr. Syst. Eleut. I. 280. N0 3. Gyll. Ins. Suec. I. j. 3 io. N0 7 . Sch. Syn. Itis . I. ? 1. 4З . N0 <3. Petropoli. XIII. 36. Cantharis rustica. Nigra ; thorace punctato , ru- fo , macula disci nigra ; femoribus omnibus ru- fis , apice nigris. Gyll. Ins. Suec. I. t. 33o. N0 2. Sch. Sy/i. 1ns. I. it. 67. N0 2 . Petropoli et ubique ; frequentissima. З7. rufa. Rufo - testacea; thorace sub - quad- rato ; elytris ochraceis ; oculis » alis , pectoreque nigricantibus. 19 ( i46 ) Gyll. Ins. Suec. I. j. 36o. No 26. Sch. Syn. 1ns. I, ii. 63 . N о y. Petropoli. 38. nigricans. Thorace marginato : limbo ^ ore pedibusque rufis. Fabr. Syst. El eut. I. 2y6. No y. Gyll. Ius. Suec. I. 7. 333. No 6. Sch. Syn. Ins. I. J7. 66. No ту. Petropoli. XIV. 3c). Dermestes fumatus . Oblongus ; testaceus ; oculis nigris. Fabr. Syst. Eleut. I. 3 7 6. No. 27. Ferm. tomentosus. таг. b. Gyll. lns. Suec . I. 7. тбу. No 7 y.. Byturus tomentosus. Sch. Syn. Ins. I. it. yS. No 1. Petropoli. 4o. - — — tomentosus ? Oblongus; villosus; gri- seus ; capite punctis duobus fuscis. Fabr. Syst. Eleut. I. 3 т 6. No 22. Gyll. Ins. Suec. I. 7. 76 j. N0 ту.. Byturus l omento sus . таг. fi. Sch. Syn. Ins. I. 7 7 . y6. N0 7 . Petropoli. 41* macelarius Niger; glaber; pedibus piceis. Fabr. Syst. Eleut. I. ЗтЗ. N0 y. Ferm. Schaefferi. Ç . — Gyll. Itis. Suec, I. 1. 7 62. N0 8. ( i47 ) — Me g at ота. $. S ch. Syn. Ins. 1 . 77. 8J. N0 J. Petropoli. Dom. Paul. Jakowleff. 5 2 , — - Adstrictor ? Oblongus; obscurus ; eîy- tris crenato - striatis ; antennarum clava ser- rata. Fahr. Syst. Eleut. I. 3iÉ. N о z^f. TiiiXAGUS adstrictor . G y II Ins. Suce. I. r. 7 38. JV о 7. — et Sch. Syn. Ins. I . //, _рб". N о . 7. In Murina. Dom. Bock. XV. 43. Anobium striatum. Fuscum; thorace inaequa- li , punctis duobus baseos ferrugineis ; ely tris striatis. Fahr. Syst. Eleut. I. З27. N0 2. An. pertinax. Gyll his. Suec . I. /. 288. N0 f. Sch. Syn. Ins. I. 7 7. 7 0 7. No 3. Petropoli ; frequentissime. XVI. 44. Ptinus elegans. Thorace quadri - tuberculato ; ely- tris fasciis duabus punctoque apicis albis. Fahr. Syst. Eleut. I. 3z3. No J. Gyll. lus. Suec. I. 7 З06 . N0 3 . Pt. rujipes. Ç . Sch. Syn. lns. 1 . 77. 10F. N0 2. Petropoli. 45. — — — Latro. Thorace bidentato ; testaceus im- maculatus. Fahr. Syst. Eleut. I. 3zF. N0 ÿ. IO* No 6. ( 346 ) Рт. Fur. Gyll . 1/z.y. Suec. /. #. Jo§. уй/-. F. — et £сЛ. Ins. I, sr» to 8. No J. таг. ô. Petropoli. 46» — — — . — cr enatus? Brunneus ; îborace gibbo j elytris crenato - striatis unimaculatis. Fabr. Syst. Eleut. I. 3zF. No 8. Gyll. lus. Suec. I, /. 3oy. No F. S ch. Syn. Ins. I. il. ioy. No j. Petropoli. XVII. 47« Peltis grossa. Nigro-picea glabra, depressa ; tho- race brevissimo ; elytris profunde punctatis li- neis tribus elevatis laevibus. Gyll. Ins. Suec. I. j. 2J2. No il Fabr. Syst. Eleut. I. З4З. N0 r . Sch. Syn. Ins. I. 7 7. 7 32. N0 7. Petropoli. Dom. Natalia a Fock. XVIII. 48. Coccinella M. nigrum. Subrotunda; thorace albo, M. nigro notato ; coleoptris rubris ^ punctis ni- gris duobus. Fabr. Syst. Eleut. I. 36 y . N о то P — vel С ОС С. 2. punctata ; р. 3Fo. N0 2F : s). (Sch. Syn. Ins. I. 7 7. 762. N0 y. — - vel Cocc. dispar ; p. j 69- 76З . N0 З4.?). In Peterhoff. Dom. Thiele. 49. — — — bis y - guttata. Coleoptris fulvis , pun- ctis albis quatuordecim j thoracis margine albo. ( Й9 ) Fabr . Syst. Eleat. I. Зуб. No 106. Sch. Syn. Ins. I . 11. iyz. No 116. Petropoli. So. — — oblongo - guttata. Coleoptris rubris, li- neis punctisque albis. Fabr. Syst. El eut. I. Зуб. No ivi. Sch. Syn. Ius* I. ii. iy3 . No i iy » In vico Pergola. Вот. Paul. Jakowlejf. XIX. Eumolpus obscurus . Niger , obscurus, pedibus posticis elongatis. Fabr. Syst. Eleut. I. 4.2 t. N0 iy. Gyll. Ins. Suec. I. 111. 683. N0 1. Sch. Syn. Insi I. 11. 2З6. N0 24.. Petropoli ; frequens. ЖХ. Sa. Chrysomela varians. Coerulea sive aenea ; anten- nis pedibusque nigris. Fabr. Syst. Eleut. I. 4ЗЗ. N0 64. Gyil. Ins. Suec. I. ili. 4yi. N0 18. var. a. Sch. Syn. Ins. I. ii. 249. N0 yo. In Peterhoff. Вот . Thicle. <53. — aenea. Viridi - aenea ; ano ferrugineo ; antennis tibiisque nigris. Fabr. Syst. Eleut. 1 . 444. N0 i33 . Gyll. Ins. Suec. I. 111. 4бу. No 16. Sch. Syn. Ins. I. 1 1. 248. N0 бу. Petropoli. Вот. Aug. a Lerche. 5 4. Lapjjonica. Thorace viridi ; elytris ru- bris , fascia inter punctum maculamque luna- tam , coerulea. / ( i5o ) Fabr. Syst. Eleut. I. rf3y. No yJ. Gyll. Ins, Suec, I, j} 7. rf6 3 . N0 72. Sch. Syn. Ins. I. 77. 2J8. No 10З. in vico Pergola. Вот,. Paul. Jakowleff. Së, «=- — Tremulae. Coerulescens ; elytris te» staceis. Fabr. Syst. Eleut. I. rf3^f. N0 Ey. Gy II. Ins. Suec. I. 777. rfJ8. N0 8. Sch. Syn. I/IS. I. 7 7. 2 J 7 . N о y8. Petropoli. Вот. Alex, a Fock. XXL 56. CrioceRIS exoleta . Saltatoria; ferruginea; elytris striatis. Fabr. Syst. Eleut. I. rf.EE. N0 80. Haltica exoleta. Gyll. Ins. Suec. I. 777 . JJ 7. N о 24. — „ Entomol. Hefte. 2. ту. N0 J. — — - Sch. Syn. Ins. I. 7i. З10. N0 JE. Petropoli. XXII. 5^0 Galleruca Viburni. Ovata ; convexa ; flavescenti- grisea ; holosericeo - pubescens ; subtilissime со» riacea ; macula verticis , lineis tribus thoracis callo que humerali elytrorum nigris. Gyll. Ins. Suec. I. 777. Joy. N0 J. Sch. Syn. Itis'. I. 11. 2yE. N0 JJ. Petropoli ; copiose. 58 et 5g. — — » V itellinae. var .. b. Corpore supra cupreo aut obscurius oli- vaceo - aeneo. ( lôi ) rar. c. Corpore supra nigro , subtus nigro - aeneo. Chrysomela F itellinae . var. b. et c. Gy U. Ins. Suec. I. / / 7. iVo In Peterhoff. Dotn. Thiele. 60. ruf collis . Viridi aenea; thorace pedibus- que rufis. Fabr. Syst. Eleut. I. 4-79' N0 6". Chrysomela Polygoni. Gyll.Ins. Suec. I, 111. 4У4-. N° 20. Sch. Syn. Ins. I. 11. 2 Sy. N0 y. I11 PeterhofF. Doni. Thielc. XX III . 71. Haltica lurida ? Ovata; convexa; nigro - picea ; antennarum basi pedibusque J i vido - testaceis ; elytris brunneis ,, confertissime , profunde pun- ctatis , apice singulatim rotundatis. Gyll. Itis. Suec. I. iit. 63 у . iVo 14. Sch. Syn. Ins. I. 17. 3oy. N0 61. Confer. H alti САМ pratensem. Entom. Ilefte. 2, 88. N0 60. Petropoli. 62, — — Dulcamarae ? — Obovata ; convexa ; posterius attenuata ; atro - coerulea ; nitida; an- tennis basi rufis ; pedibus nigris ; elytris subti- liter punctato-striatisj interstitiis obsolete punc- tulatis. Gyll. Ins. Suec. I. iit. 666. N0 3 4. Entom. Ilefte. 2. 24. N0 y. Tab. 2. fg. 6. Sch. Syn. Ins. 1 . 11. З01, N0 14, Petropoli. ( i5s ) XXIV. 65- Crfptocephalus variabilis. Thorace atro , albo* trilineato ; ely tris rubris , punctis tribus nigris, Fabr. Syst. Eleut. 2 . 44. N0 20. Gyll. Ins. Suec. I. 7 7J. 696. N о 2. var. 6. Sch. Syn. ïns. I. j 7. 36 у . No 20 var, le Murina. Dom. Bock. — — — . — . sericeus. Viridi - coeruleus ; antennis nigris» Fabr. Syst. Eleut. 2. 49 • 4^' Gyll. Ins. Suec. I. 177. 606. N0 yt Sch. Syn. Ins. I. 17. 36 7, N0 4^° PetropolL XXV» 65. Lagria hirta. $ et Ç . ( Gyll. ) Villosa , nigra * sub nitida ; thorace angusto tereti ; ely tris ru- goso - punctatis a pallide testaceis, diaphanis, flexilibus. Gyll . Ins. Suec. I. n. 604. N0 1. $ . Angustior ; antennis longioribus , articulo ul« îimo longissimo cylindrico. Lagria pubescens. Fabr. Syst. Eleut. 2. yo° N0 6. $ . Antennis multo brevioribus , articulo ultimo oblongo - ovato. Lagria hirta. Fabr. Syst. Eleut. 2. у о. No 8 . Sch. Syn. Ins ■ I. 7 7 1. y. N0 70. S • $ • Petropoli ; Вот, Petr. a Fock . — In Peterhoff; Вот. Thiele . XXVI. 66. ( 155 ) Lymexflon dermestoides . Testaceum ; oculis ? alis , pectorequc nigris. Fabr. Syst. Elent. 2. 8y. N0 1. Gyll. Ins. Suec. I. 7. 3 1 4. N0 7. Ç. Hylecoetus dermestoides . $ . Sch. Syn. Iris. I. ili. 4.4.. N0 7 . Petropoli. XXVII. 67. Donacia clavipes . Aenea ; abdomine argenteo - villoso ; femoribus posticis clavatis muticis. Fabr. Syst. Eleut. 2. 7 28. N о 77. Donac, linearis. Gyll. Ins. Suec. I. 777. €63. TVo 7 3 3 Sck . Sy/7. InS. I. 7 7 7. J)6. N0 7 J. In PeterhofF. Dom. Thiele. XXVIII. 68. Ceto isi A aenea. Viridi » aenea , albo - irrorata ; subtus cuprea ; clypeo sub - emarginato ; ely tris glabris , fovea suturali postica j sterno plano truncato. Gyll. Ins. Suec. 1. 1. 60. N0 2. таг. C. Scii. Syn. IllS. I. 7 7 7 , 1 7 ÿ - 720. N0 38, таг. у, Petropoli. 69. — metallica. Aenea ; opaca ; immacu- lata ; subtus cuprea. Fabr. Syst. Eleut. 2. 7 38. N0 7 /j.. Sch. Syn. Ins * I. 7/7. 720. N0 47. Petropoli. Dom. Thiele. Rare. XXIX. 70. Elater pilosus. Fuscus ,* cinereo » subvillosus ; ely tris striatis. Fabr. Syst. Eleut. 2. 23.7. N0 20 ( i54 ) El. Equiseti. Gy II. Ins. Snec. I. i. 3gd. JVo 24. et Sch. Syn. Ins. I. 111. З60 . N0 isjo. Petropoli. 71. __ — - — . — variabilis ? Thorace fusco - obscuro ; elytris striatis testaceis. Fabr. Syst. Eleut. 2. 241. N0 c)8. El. obscurus. Gyll. Ins. Suec. I. 7. 4З0. N0 Jg. var. — et Sch. Syn. InS. I. 111. 3oJ. N0 182. var. /3. Petropoh. 72. ephippium. Ater; elytris striatis san- guineis , macula communi dorsali nigra. Fabr. Syst. Eleut. 2. 2З8. N0 8/(. Gyll. Itis. Suec. I. 1. /fi 6 N0 46. Sch. Syn. Ins. I. 7 7 7. 3o 7. N 766. Petropoli Dom. Nie. a Eoch. Pvarius. 73. niger ( Gyll. ). Oblongus ; niger , nitidus fusco - hirtus ; elytris leviter striatis , basi sulcatis; antennis seriatis. Gyll. Itis. Suec. I. 7. 4.06. N0 3F. £ El. aterrimus . Fabr. Syst. Eleut. 2. 22y. JVo З4. et Cedet h. Fauna Ingr. p. 80. J\o 24S ? El. hirtus. Sch. Syn. Itis. 1. 777. 2yy. N0 jo. Petropoli. 74 Segetis. Oblongus , fuscus ; griseo - pu- bescens ; antennis pedibusque testaceis ; elytris griseis fusco - lineatis. Gyll. Ins . Suec. I. 7. 428. N0 38. ( 155 ) El. striatus. Fabr. Syst. Eleut. 2. 2/f.i . No io3. Sch. Syn. Ins . I. 111. Зоб. No 184.. Petropoli. y5. — — testaceus P Niger; elytris striatis 3 pe- dibusque testaceis. Fabr. Syst. Eleut. 2. 1З8. N о 83. Sch. Syn. Ins. I. 11 j. З02. N0 i jo. Petropoli. XXX. 76. Bostrichus Laricis. Niger ; elytris retusis , praemorso - dentatis ; pedibus piceis. Fabr. Syst. Eleut. 2. 38 N. N0 10. Gyll. lus. Suec. I. iii. З64.. N0 3. Petropoli. 11' — Octo - dentatus. Nigro - piceus ; sub - ni- tidus ; flavescenti - pilosus ; elytris punctato ■= striatis , apice- circulatim truncato - retusis, sin- guli ambitu 4 * dentato , dente tertio majore. Gyll. Ins. Suec . I. 111. 333. N0 2. Petropoli. XXXI. 7 6. hvlesinus Jlavus. Glaber , flavus , nitidus. Fabr. Syst. Eleut. 2. 3j/f. N0 22. Petropoli ; rarius. XXXII. 79. Calandra Oryzae. Picea: thorace punctato, lon- gitudine elytrorum; elytris punctis duobus rufis. Fabr. Syst. Eleut. 2. 4З8. N0 4.1. Petropoli , a Dom Matthes lecta. XXXIII. 80. Rhtncii IENUS carbonarius . Femoribus denta- tis ; oblongus; ater, antennarum cia>a. viliosa^ elytris crenato - striatis. Fabr. Syst. Eleut. 2. 4.8 J. N о 22 4. iio * ( 1 56 ) Rh. Cerasi. Gyll. 1ns. Suec. I. 7 ; i . i83. No ÿg. Petropoli. Si. — — Saliceti. Pedibus saltatoriis; niger; tibiis testaceis. Fabr. Syst. Eleut. z. /fÿ3. No z6z. Gyll. his. Suec. I. iii. z<5o. No i3o. Petropoli. 82. Sub - fasciatus P Ovatus ; convexus ; niger , albido - irroratus ; lineola scutellari cor- poreque albido-squamosis ; antennarum basi ti- biisque testaceis ; rostro brevi , crassiusculo. Gyll. Ins. Suec. I. iii. j33. N0 7 33. Petropoli. XXXIV. 83. Curculio obscurus. Nigro - piceus , dense fus- co - cinereo squamosus ; rostro thoraceque ca- naliculatis ; elytris punctato - striatis , sutura postice carinata , setosa. Gyll. Ins. Suec. I. iii. z^^L. N о z3. Fabr. Syst. Eleut. 2. 33 o. N0 7З4. male de- scriptus. Petropoli. 84. — ovatus. Femoribus dentatis; niger; thorace scabro. Fabr. Syst. Eleut. z. 3sf.^.. N0 zz^f. Gyll. Ins. Suec. I. ii j. З20. N0 /j.4.. Petropoli. 85. — — — betulae P Femoribus clavatis , denta- tis , nigris ; viridi - squamosus ; antennis rufis. Fabr. Syst. Eleut. z. З4.З. N0 ZiF. Petropoli. Вот, Paul. Jakoivlcjf. ( i57 ) 8(3. micans . Fusco - aeneus ; pedibus fer- rugineis. Fabr. Syst. Ei eut. z. J iy. No yS . Gyll. 1ns. Suec. I. ili. 3z8. No sfy. Petropoli. Copiose. 8?. Malii* Femoribus dentatis, pubescens; fuscus ; antennis pedibusque testaceis. Fabr. Syst. Eleut. z . 64.Z N0 Zi3. Gyll. Ins . Suec. I. 11 i. 33o. i Vo 61 Л Petropoli. 88. — fulvipes ? Tomentoso - cinerascens ; pedibus testaceis. Fabr. Syst. Eleut. z. SzS. N0 ioy.. C urc. Mali. var. c. — Gyll. Ins. Suec » Î. 7/r. 33 1. N0 t ii. 'var . c. .** Petropoli. Frequentissimus. 89. fulvicornis . Brunneus ; ely tris fa- sciis undatis cinereis. Eabr. Syst. Eleut. 2. JzJ. N0 1 о G. Gyll. Ins. Suec. I. ili. zyG. N0 1 z. Petropoli. 90. cervinus ( Gyll ) P Oblongus ; niger, squamulis rotundatis cinereis nitidulis undique ad- spersus ; antennis tenuibus , basi rufescentibus s elytris maculis denudatis fuscis. Gyli. Ins. Suec. I. iii. 33z. N0 Jz. Curc. Iris. Fabr. Syst . Eleut. 2. Grfi. N© zoG P Petropoli. ( i58 , ) XXXV. 9s. Catops agilis ? Niger; elytris pedibusque testa- ceis. Fabr. Syst. Eleut. 2. 666. N0 6*. ♦ G y II. 1ns . Suec. I. 7. 2j 77. A7 о 2 3 Petropoli. XXXVI. §2. MrcETOFtlAGUS bifasciatus. Niger , pube- scens ; antennarum basi pedibusque ferrugineis ; elytris vage punctatis , fasciis duabus apiceque pallide testaceis. Gyll. his. Suec. I. 711. Зуб. N0 y. Ips bifasciata. Fabr . Syst. Eleut. 2. 6yy. N0 44. Petropoli. Вот. Matihes. XXXVII. 9З. Staphylinus tristis. Niger ,• thorace obscure aeneo ; elytris pubescentibus obscurioribus. Fabr. Syst. Eleut. 2. бу/j.. N0 2З . Gyll. Ins. Suec. I. 7 7. 3ot. N0 iy. Petropoli. Вот Paul. Jalioiuleff. $4* varians. Ater , nitidus ; punctatus ; alis albis. Fabr. Syst. Eleut. 2. бу/f.. А7 о 26. Gyll. Ins. Suec. 1. 7 7. 3/j. 2. Alo 68. Petropoli. g5. — varius. Niger , nitidus; elytris viridi - aeneis ; aiis albis ; capite angustiori t sub - ovato. Gyll. Ins. Suec. I. 77. 02 7. N0 3y. Petropoli. §6. — Jlavipes ? Niger; elytris, antennis pedi- busque ferrugineis. ( l59 ) Fabr Syst. Eleut. 2. N о 48. Petropoli. ХХХѴШ. 97. Anthophagüs caraboides . Fuifo-testaceus , glaber , crebre punctatus ; elytris pedibusque pallidioribus ; capitç abdominisque postico ni- gro - piceis. Gyll. Iris. Suec. I. 71. 7^2. N0 7. Carabus abbreviatus. IPabr . Syst . Eleut . t. 20ÿ. N0 27S. ( Sch. Syn. Ins. I. 7. 2 7().) Minime S TAPHY LINUS caraboides , Cederh. Fau~ na Ingr. p. 7 rÿ. Petropoli. XXXIX. дд. Aleochara atramentaria ? Nigra , sub - aeneo - nitida; creberrime punctata; pilosa £ pedibus piceis ; antennis brevibus crassis. Gyll. Ins. Suec. I. jj. 408. N0 Sa. Petropoli. XL. §9. Oxyporus subterraneus . Ater laevis , nitidus ; elytris macula baseos oblonga , testacea. Fabr. Syst. Eleut. 2. 606. JSo 4. Tachinus subterraneus . Gyll. Ins. Suec. I. r 7. 262. IS о 2. Petropoli. Вот. Alexis Jal Omnes Adenopliorae hucusque . notae , unica specie ex- cepta 3 asiaticae, et quidem Asiae orientalis, Sibiriae, Chinae et Japoniae propriae sunt. Unica in Europam transmigravit. Nomen ab ddrjv , glandula, et tpopéœ , gero. Dispositio speciem m , 1. A. verticillata Pall. Caule stricto, foliis lanceolatis flori- busqué cernuis verticilkitis , calyce integerrimo , stylo exser- to. — Glandula longe cylindrica huic et sequenti. — - Dahuria, 2. A. marsupiijlora Fisch. Caule erecto , foliis caulinis om- nibus linearibus sparsis integerrimis , paniculà diffusa , calyce integerrimo , stylo exserto. — Pxadix biennis , rarissime pe- rennat. Tubus corollae in ipsa fauce leviter constrictus, quod simul cum sacco , a hase filamentorum formato , nomen de- dit. — Camp . st enant hina Ledebour, ; C. coronam. Вот. Register ( sec. Hb. Pali, denominata ). — Dahuria. Vlassof. 3. A. G mei ini Spreng. ; R. S. no. L\ . Caule stricto , foliis linearibus subintegerrimis , panicula pauciflorâ , calyce inte- gerrimo, stylo incluso. — A. pomponiif olia Fisch. mspt. — - C . Rabelaisiana R. S. no. 2З1. — - Dahuria. Rytschkof. 4. A. coronupifolia Fisch. ; R. S. no. 229. Caule stricto , foliis sublanceolatis grosse dentatis , panicula subracemosa , calyce integerrimo , stylo incluso. — Folia nunc lata , nunc angustiora. Huc forsan referenda erit C. erysimoides R. S. no. 40 et C. salici folia Hb. Juss. — Dahuria. Rytschkof. 5. A. denticulata Fisch. ; C. tricuspidata Fisch. apud R. S. no. 2З0. Caule stricto , foliis subovatis grosse serratis , pa- nicula subracemosa , segmehtis calycinis ovalis acuminatis argute denticulatis stylo incluso. Dahuria. Rytschof. ( i68 ) Acî banc et ad praecedentem pertinet Camp, monadelpha Pallasii. 6. A. latifolia ? Fisch. C. Pereslda F. Mspt. ( i. e. um- brella ob verticillos, quod nomen in pereshiaej oliam com- mutarunt R. S. No. 86. ) Caule stricto , foliis ovato - oblon- gis grosse serratis verticillatis , panicula verticillatâ racemo- sa , calycibus integerrimis, stylo subexserto. — Ad. A. com- munem accedit. Nertschinsky Sawod. Rytschkof. 7. A. Lamarchii Fisch. Gmel. Sib. III. p. 148. N0. 18. tab. 26. Caule erecto , foliis oblongo - ovatis grosse serratis subsessilibus sparsis , senilibus, panicula subracemosa , caly- cibus integerrimis, stylo incluso. — Inter hanc et duas sub- séquentes species maxima est confusio. Flores e majori- bus. bibiria Altaica. 8. A. stylosa Juss. (fide ej. Hb* ) Gmel. p. i5 2. N0 20. tab. 27. Caule laxo , foliis ovatis grosse serratis petiolatis s calycibus integerrimis, stylo exserto. Flores e minoribus. — Patria , ut videtur , montes Uralenses. g. A. communis. Caule erecto , foliis ovato • oblongis : inferi- oribus subpetiolatis , panicula eflnsâ , calycibus glandulosis , stylo exserto. — Calyces glandubsi aut glanduloso - denticu- lati. — Huc pertinent Camp, lilifolia hortorum et hun- garica ; C. suaveolens Willd. C. intermedia R. S. N0. 62. et C. Fischer i eorund. No Ô5. — Hab. ab Âustriâ usque in Sibiriam. ( l6g ) Ad Adenophoras pertinent praeterea i ) duae species a Cl. Staunton in China lectae et III. Banksio communicatae, in cu- jus herbario eas examinare licuit. Caulis alterius totus paniculatus, flores e minimis. Altera et quidem grandis species ^ calice suo ad A. denticulatam accedit, inter Pékin et Jehol lecta. Denique 2) C. tetraphylla Thunb. jap. 87. e Japan Panicula magna e quaternato - verticillata. Pedunculi racemosi filiformes. Flores e minoribus unguiculares , nutantes. Calyx integerrimus. Stylus longissime exsertus. Folia floralia minuta. 22 / GÜLDENSTAEDTI A, nouveau genre de la famille des Légumineuses ? par F. E. L, Fischer, Depuis les voyages de Sievers en Sibérie , il se trou* fort dans quelques herbiers des fragmens sans fleurs et sans fruits d’une Légumineuse à feuilles simples , qui excitoit vive» ment la curiosité des botanistes parce qu’on ne savoit la rappor- ter à aucun des genres connus. En 1814 » un amateur passi- onné de l’Histoire naturelle dont la mort a été une véritable perte pour cette Société , Ossip Fédorovitch Vlassof, en- voya de la Daourie des graines avec leurs gousses de V Astra- gains paucijlorus de Pallas , qui prouvèrent que cette plante n’appartenoit point aux Astragales , sa gousse ressemblant à celle du Lotus et renfermant des graines marquées de petits enfoncemens. En 1820, le jardinier Simon Mordofkine , en- voyé en Sibérie sous les auspices de la Société Impériale , aux frais de feu Mr. le Comte Alescis de Razoumoffsky , dont la mémoire sera a jamais vénérée parmi nous , rapporta des fruits et des graines de la Légumineuse à feuilles simples de Sievers , récoltées aux Monts Altaï - Rorgon, qui faisoient voir des rapports très - étroits entre celle-ci et l’Astragalus pauciflo- rus. C’est enfin dans le courant de l’année 1822, que le jardini- er Mardofkine , dirigé par les instructions de notre zélé collè- gue t Mr. le Dr. Gebler , a rapporté des mêmes montagnes de Korgon des échantillons complets de la plante à feuilles sim- ( 171 ) ples , qnî ont confirmé les suppositions qu’on devoit avoir sur les rapports génériques de ces plantes. L’examen des deux plantes en question a eu le résultat* qu’elles forment un nouveau gen- re de Légumineuses à fleurs papilionacées , à 10 étamines réu- nies en deux corps, que nous avons dédié à Giildenstaedt , voyageur d’un mérite supérieur , qui a fait les observations les plus importantes sur la Géorgie et le Mont - Caucase et qui a rapporté de ses voyages de magnifiques collections de plantes. GÜLDENSTAEDTIA. Fam. Leguminosarum Diadelphia Becandria. Character generis. Calyx ad basin bibracteatus ; campanuîa- tus , quinquefidus J- , laciniis superioribus latioribus. Corol- la, papilionacea , pentapetala , vexillo integro, alis ferè longi- tudine vexilli , carina minuta. Stamina diadelpha. Legumen subcylindricum , polyspermum , valvis omnino secedentibus demum spiralibus , medulla maturitate evanida, farctum. Se- mina reniformia , scrobiculata. Plantae acaules 3 foliis impari - pinnatis , aut multi - foliolatis ( intermedio solo remanenti ) scapis adscendentibus , floribus umbellatis rubris aut violaceis. Genus affine Coronillis umbellatis inflorescentia , Trigonellis co- rolla quasi tripetalâ , Lotis , Indigoferis et Caraganis legu- mine , Astragalis scapigeris habitu. ?. Gilldenstaedtia monophylla . Tab. XIX.’ G. foliis simplicibus, tomentoso subsericeis , umbellis 2 -ad 5 - floris. Habitat in rupestribus alpium altaicarum Corgonensium, florens Junio: 22 * ( l7Q ) Radix valida , inter saxa penetrans, crassitie caîamî scriptorii, lignosa , extûs fusca , intus flavicanti - albida , supernè reli- quiis foliorum et stipularum stupata. Stipulae ad basin foliorum , cyato - Ianceolatae , sericeae , 2 ad 3 lineares» Folia e capite radicis erumpunt îongiusculé petiolata , erecto - patentia , ternata , foliolis lateralibus nullis aut rarissimis. Petioli 1 ad 2 pollicares , sericei , semicylindrici- apice ad insertionem folioli truncato - articulati , et rarius foliolo late- rali instructi. Folia ante evolutionem complicata, tomentoso - sericea , demum calvescentia , coriacea , glauca , plana , lae- via , nervoso - venosa , suborbicularia aut reniformi - orbicula- ta , ipsa basi ad insertionem cuneata , apice nunc obtuso , nunc acutiusculo mucrone minuto instructa, pollicaris diame- tri et majora. Lateralia si adsunt , irregulari figura. Scapi non numerosi , decumbenti - adscendentes , teretes , seri- cei , filiformes , petiolis parum longiores , apice truncati , biacteis tot quot flores apice instructi, subulatis, sericeo» pilosis , longitudine pedunculorum. Umbellae quinqiK-florae, sertatae, floribus, ut videtur, primo ve- re , saepe aliquot abortivis. Flores magnitudine illorum Loti corniculati , patenti - erecti. Calyx sustinetur pedunculo 1 lineam longo , fi Ii for mi ; sericeo» pilosus , basi bracteis duabus, minutis, subulatis , itidem ap- presso pilosis munitus , parum curvatus , campanulatus , basi vix gibbus-, quinquefidus , dentibus -§■ subulatis, superiori- bus latioribus et parum longioribus. Corolla papilionacea , pentapetala (tripetalam mentiens) , fecta, violacea. Vexillum majusculum , reliqua petala amplectens , ungue brevissimo lato, abeunte in laminam subrotundo - subo-* ( 173 ) vatam , lateribus reflexam, apice integram, basi maculis dua- bus lineari - oblongis , pallidis prominentibus , instructam. Alae feré longitudine vexilli , erectae , conniventes ( ? ) , ob- longae, parum cuneatae , obtusae , ungue brevi, retinaculo de- bili. Carina alis et vexillo duplo, aut plusquam duplo brevior, longitudine calycis , albida , securiformis , apice acuta, bipes, bipar tibilis , genitalia omnino includens. Stamina decem , diadelpha , libero parum distante , reliquis ad antheras fere usque connatis. Columna longitudine carinae. Antherae minime uniformes , globosae , biloculares , aurati- tiae , facile secedentes; Orarium columnâ staminum parum brevius , compressum, line- ari - cuneatum , anticè barbâ , albâ , densâ , è pilis erectis formata , longitudinali , sursûmque latiore gaudens « unilocu- lare , ovulis multis , densis. Stylus conicus, longitudine ova- rii , apice valde uncinato - reflexus et terminatus stigmate mi- nimo , pulvinato , oblique - terminali. JLegumina pollicaria , cylindrica , stylo persistente terminata s serico appresso raro tecta , polysperma (ad 9 sperma ) me- dulla tenui farcta. Chordulae brevissimae. Valvulae secedunt per totam longitudinem et spiraliter volvuntur. Semina reniformia , fusco - flavescentia , scrobiculata, magnitu- dine seminum Coriandri, parum compressa. Integumenta duo crassiuscula Albumen nullum. Embryo more familiae curvatus. Plumula inconspicua. 2. Giildenstaedtia paucijlor a. G. foliis pinnatis sericeis , umbellis 2 ad 3 floris. Astragalus pauciflorus Willd. sp.ec, plant. Vol 3, 2. p. \ ( 174 ) Astragalus pauciflorus Pali. Âstragal. p. 81. N0 88 , tab. 66» f. B. A. biflorus Pali. iter vol. Ï1I , p„ *206. Â. etc. Gmel. fl. sib. IV. p. 54-. N0 70 , tab. 26 , f, 1, Habitat prope Iikutsk et in Dahuriâ ; floret Majo. Tota planta sericea. Calyx et bracicae ut in priori, solummo- do calyx minus curvatus. Ovarium brevius , albo - villosum, à barba, quae inferne videtur duplex, ad suturam utramque unica , sed versus apicem ovarii totam ejus longitudinem oc- cupat. Legumina aeque pollicaria , glabriora , tenuiora , me- dulla evanida vix perceptibili , Seminibus multo minoribus numerosioribus. Reliqua omnia ad unguem conveniunt cum G. monophylla. DESCRIPTION d'un nouveau genre d'oiseaux découvert dans le Bré~ sil j et nommé Cotinga P a r Charles Pierre Thunberg. Dans ces derniers tems, l’Amérique méridionale et particu- lièrement le Brésil ont singulièrement enrichi les cabinets d’Histo» ire naturelle , où Гоп voit figurer maintenant plusieurs espèces brillantes et nouvelles d’oiseaux , qui en excitant l’attention de l’ornithologue frappent en même tems d’étonnement le philosophe, tout habitué qu’il est à admirer les oeuvres merveilleuses du Créateur. Ces espèces appartiennent à plusieurs ordres de îa classe des oiseaux , mais elles se sont offertes dans des proportions très différentes. Les oiseaux de mer ( Anseres ) et les oiseaux d’eau douce ( Grallae ) sont peu nombreux , ainsi que les pi® geons ( Columbae ) et les gallinacés {Gallinae J ; tandisqu’on a trouvé , au contraire , un grand nombre d’oiseaux de proie (. Accipitres ) et surtout de faucons ( Falcones ) ; de même que des oiseaux du genre des pics { Picae ) , tels que le toucan { Ramphastos ) le pic ( Picus ), l’oriole ( Oriolas ) , le cou- cou ( Cuculus ) , le colibri ( Troch- lus ). Mais sur cette terre fécondante qui prodigue à la gente volatile des montagnes inac- cessibles , de verdoyantes valées et de sombres forêts , on voit surtout abonder les perroquets ( Psittaci ). Les petites es® pèces , les passereaux ( Passeres ) dont le chant harmonieux semble célébrer sans cesse la beauté du ciel et fardeur vivifi- ( '76 ) ante du climat , sont précisément celles qu’on y voit affluer. Quelques unes, il est vrai, s’y montrent assez rarement, telles que l’alouette ( Alauda l’étourneau (Sturnus) , les becs croi- sés ( Loxia ), les pinçons ( Fringilla ) , le bruant (Embcriza)9 l’hirondelle ( Hirundo ) ; on y trouve , par contre , communé- ment le merle (Turdus) , le pipra , le cotinga (Ampelis) , le tangara ( Tanagra ) , le sylvia , le gobe - mouche ( Musi- capa) et la pie-grièche (Lanius). On voit conséquem- ment combien , dans leurs proportions , les oiseaux de cette partie du monde se distinguent de tous ceux qui se trouvent sur les autres points du globe terrestre. Parmi les oiseaux qui nous ont été apportés du Brésil et de Cayenne , se trouvent également des espèces nouvelles et singulières , qui augmentent les richesses des collections de l’Europe. Le Tapesa a déjà été décrit par moi dans les mémoi- res de la Société des Sciences de Gothenbourg en Suède , et l’on trouvera bientôt dans le même ouvrage le Rhederostra et plusieurs autres espèces que je me propose de définir, et de fai- re graver et colorier. Le cotinga , nouveau genre que j’ai l’honneur de pro- poser ici , est très distinct des genres Ampelis et Musicapa . Son caractère est si tranchant et si diffèrent , qu’il ne parait pas qu’on puisse faire entrer cet oiseau dans l’un des deux genres que je viens de nommer. Il se rapproche cependant plus des Ampelis , et c’est entre ce genre et celui des Musicapa qu’il doit trouver sa place. Le nom de Cotinga ayant déjà été employé antérieurement comme synonyme et donné à quelques espèces d' Ampelis , j’ai cru qu’il n’y aurait point d’inconvénient à le conserver , et à le consacrer à ce nouveau genre. ( 177 ) Cotingae rostrum depressum , subtrigonum costa dorsali ele- vata , basi valde dilatatum latissimum. Mandibula superior paulo longior , apice parum in- curva j infra apicem excisa ; utrinque sulco lato a basi ultra medium extenso , exarata ; in- ferior plana. Nares in antica parte sulci , rotundati. Vibrissae in basi rostri , plurimae , reversae. Rictus amplus j pone rostrum apertus. Dijfert itaque hoc genus ab Ampelide * i° rostro magis depresso , basi multum latiori . quod Am- pelidi magis comvexum , minus latum. 2° sulco insigni,, grandi duplici * ab utroque latere costae singulo. 3° naribus in medio rostro ^ in sulci antica parte. 4° rictu amplissimo } uti in Caprimulgo. Descriptiones S p e с i e г и m* i. C. alba: tota nivea rostro , gula pedibusque nigris. Magnitudine Ampelidis Garrulae ^ vel paulo major. Tota alba , immaculata , rostro а regione oculorum , gula et pedibus nigris. Rostrum atrum 5 triangulare , capite brevius i Mandibula supe- rior basi lata , depressa , dorso carinata seu costata ; api- ce incurva j, inferiori paulo longior. Mandibula inferior pla- na. Rictus pone oculos dilatatus. Vibrissae in basi utriusque mandibulae , antrorsum versae. Narium sulcus latus P a basi ad medium rostri sensim angustatus. 20 ( >78 ) Gula et regio oculorum cinereo - fusca. Caucla rotundata alis longior. Pedes ambulatorii , fusci. A capite ad caudae apicem g pollices. Alae 6 poli, caudae 5 poli. 2. C. speciosa : virescens capite nigro , abdomine flavo, nigro- maculato. Magnitudine Turdi viscivori vel circiter Columbae risoriae, ade- oque in hoc genere maxima. Caput et cervix atra. Dorsum , remigum margines et tectrices caudaque supra fusco» viridia. Gula , et latera colli fusca striis albidis. Pectus et abdomen lutea lineis abbreviatis , nigris. Crissum flavum , immaculatum. Cauda truncata , denticulata , subtus fusca , alis multo longior. Uropygium parum albicans. Pedes nigri. Rostrum totum nigrum , supra carinatum fossa utrinque dupli- ci pro naribus ampla. Rictus amplus , sub oculis extensus. Vibrissae atrae , plurimae , reversae. Longitudo a rostro ad caudae apicem sesquispithamalis. 3. C. virescens: viridis abdomine flavo; alis fuscis, pennis mar- gine flavis. Ma gnitudine Fringillae domesticae. Caput , collum , totum dorsum et cauda supra virescentia ; ob* scura , immaculata. ( 179 ) Pectus et abdomen , viridi • flavescentia. Remiges fuscae pennis margine flavescentibus. Cauda truncata, subtus fusca pennis margine albidis, alis pau- lo longior. Rostrum triangulare , basi latissimum carina dorsali et fovea utrinque depressa. Mandibula superior atra , paulo longior, apice incurva ; inferior plana , alba. Vibrissae nigrae , plurimae , patentes. Rictus amplus , usque ad oculos extensus. Pedes fusci , ambulatorum. 4* C. Regulus : supra fusco-brunnea , subtus sordide lutescens, pileo aureo. Magnitudine Motacillam Regulus vix superat. Rostrum triangulare , basi latissimum , caput fere aequans. Mandibula , superior domo costata , apice acuto parum in- curva, tota nigra; inferior plana, subtus alba. Narium sulcus oblongus , validus , ad medium rostrum ex- tensus. Vibrissae in utraque mandibula longae ? antrorsum versae , nigrae. Rictus amplus. Pileus luteus , aureo - nitens , vix cristatus. Capitis latera , dorsum , remiges , rectrices fusco - brunnea. Gula sordide alba. Pectus et abdomen sordide fusca , seu potius brunnea. Pedes ambulatorii , cinerescentes unguibus albidis. 23* MEMOIRE ENTOMOLOGIQUE sur une nouvelle espece de Cécidomye, Quid tibi , inquis , ista prode- runt ? si nihil aliud, hoc certe * ' sciam , omnia augusta esse. Seneca. Nat. Quaest. praefatio. L’Entomologie , quoique déjà parvenue à un assez haut degré de perfection necesse cependant pas d’offrir journellement de nouveaux objets aux recherches de ceux , qui s’occupent de l’étude si intéressante des insectes. Il est dans cette science des parties traitées avec beaucoup d’exactitude et même réduites en système , qui paraissant moins susceptibles d’augmentations , peuvent cependant être complétées par de nouvelles découvertes d’objets qui ont entièrement échappés aux regards des meilleurs observateurs. Qui ne connaît pas le zèle infatigable d’un Mei- gen , d’un Fallcn et d’un TViedemann , pour perfectionner l’histoire naturelle des Diptères , et cependant malgré leurs travaux assidus , je suis persuadé qu’il nous reste encore à en découvrir un nombre excédant , peut être même le double des espèces que ces naturalistes célèbres viennent de nous faire con- noître. Nos contrées hyperboréennes produisent des milliards d’insectes de la famille des Né/nocères de Latreillo ( Tipula - riae ) , qui ont été souvent réjetès j’ose le dire, presque, mé- prisés , à raison de leur petitesse et de leur fragilité, qui s’op- ( 1 8i ) posent à leur conservation dans nos musées. Mais ces - mêmes animaux ne peuvent que faire un vrai plaisir à l’observateur at- tentif, tant par la grande régularité de leurs formes que par la structure des parties essentielles à l’existence des insectes , telles que les antennes et îa bouche, avec ses palpes et sa trompe* Le genre de CécidoThye de M. Mcigetï > désigné anté- rieurement par M. Lat teille sous le nom d' Oligotrophe ) s dont il ne donnait qu’une seule espèce (Ma Tipule des galles de genévrier ( Tipula juniperi ) de M. de Geer 3 en contient déjà dans le dernier ouvrage de M. Meigen jusqu’ à dix - sept **). Parmi quantité d’autres^ ce genre nous offre une bel- le régulante dans les parties fines et délicates , qui constituent les caractères génériques des Titulaires ; et non obstant leur petitesse^ qui est telle qu’ils n’excèdent presque jamais la lon- gueur de trois lignes les Cécidornyes , éxaminées au micro- scope, se rendent par leurs couleurs si déterminées et si vives, toujours dignes de notre admiration. C’est la description et la figure d’une espèce appartenante à ce genre^ que j’ose soumettre maintenant au jugement éclairé de la Société Impériale. Cette espèce possède les caractères de ses congénères, et s’approche un peu des C. palusiris, fuscipennis et carnea de M, Meigens mais n’ayant pu retrouver chez elle toutes les qualités indi- quées dans les caractères des espèces sus - nommées , je suis * } Histoire naturelle , générale et particulière , des crus tarées et des in- sectes , par P. A, Latreille. Тот. XIT, pag. 288. Paris, An. Xlif, in 8. ** ) Systematische Begchreibung der bekannten Kuropaischen zweiflugligen ïnsektén von I. TV. Meigen; Erster Theil s, 98 — - ico, Tab. 3. T'ig. 8 ■ — ï2. Aachen i8i8 , 8. ( I$2 ) persuadé qu’elle est nouvelle ; en offrant la relation de la mé- tamorphose de l’espèce découverte , métamorphose bien différen- te de celle des autres espèces de ce genre déjà connues anté- rieurement , j’ose espérer que ce mémoire sera accueilli avec quelqu’intérêt. Ce fut le 26 du mois de Juin 1820 que, faisant la chasse aux insectes , je découvris sous l’écorce d'un sapin bi- en sec , et coupé depuis deux ou trois années , quelques peti- tes larves d’une couleur paille , qui , à l’aide de leurs petites mâchoires aigues , se nourrissoient de la substance de i’écorce intérieure. Je les apportai chez moi et les conservai dans un verre., et au bout de quelques jours elles y prirent la plus belle couleur orange , qu’elles conservèrent jusqu’au moment où elles se transformèrent en nymphes; ce qui arriva, pour la première, le 2 de Juillet. Les quatre autres ne tardèrent pas de suivre son exemple et le 5 du même mois , toutes mes larves furent déjà dans le second état. Il me parût très-singulier qu’el- les n’employassent point les substances fines de l’écorce pour se construire des coques , à l’instar de plusieurs autres Diptères ; et qu’au contraire , les nymphes , qui par leur forme rcssem- bloient beaucoup à celles des Lépidoptères, fussent restées tou- tes nues dans la sciure produite par la manière de vivre des larves. L’animal passa six jours dans l’état de repos , et le 8 du même mois je le vis pour la première fois sortir de sa nymphe. CECIDOMY A AURORA. Tab. XX. Aurantiaca pilosa , oculis antennarumque maris nodulis nigris , alis pilositate fuliginosis , pedibus pallide griseis. Descriptio : Caput globosum aurantiacum , oculis nigris reniformibus conniventibus , palpis pallidis , articulis quinque , ( i8S ) extrorsum sensim angustioribus , i - 4 obconicis , ultimo subu® lato. Antennae in fronte ad oculorum conniventiam arcte appro® ximatae; maris corpore longiores moniliformes , 26 articulatae , nodulis nigris pilosis , intervallo glabro aurantiaco invicem di- stinctis ; feminae breviores, fere setaceae , articulis 1 1) obco- nicis aurantiacis pilosis. Thorax aurantiacus pubescens , ma- culis tribus dorsalibus griseo - holosericeis. Abdomen auranli- acum pilosum , segmentis novem , anus maris forcipe , femi- nae vero oviductu instructus quadri - articulato , articulis uno in altero recipiendis. Alae subtilissime griseo - pubescentes 3 squama basali aurantiaca , nervis brunneis. Halteres clavati au» rantiaci. Pedes elongati tenues pallidi , artuum apicibus nigre- scentibus. Longitudo linearum e cum dimidia. Latitudo alis expan- sis linearum 5 cum dimidia. Larva apoda , in statu perfecto aurantii coloris, segmen» tis quatuordecim , mandibulis parvis acutis , tracheis lateralibus conspicuis. Pupa aurantiaca oculis nigris ? partes imaginis bene indi- cans , chrysalidem Tortricis vel Tineae facile mentitur. Finlandiae non procul ab urbe Aboa in silva acerosa lar- vas inveni sub cortice pini emortuae. Petropoli imagines mihi postea obvenerunt duae. St Petersbourg , le i 8 Décembre 182s Cbarlei Bartn de Mannerheitn Docteur en Pliüophie et Secre- ti ire au Comité Tmperial des aâaireg de ia Finlande, ( i84 ) E ce plicûtion de la p l a n c h e XX. a. une jeune larve. A. la même , grossie. b. une larve dans son entier accroissement. B. la même , grossie. c. la nymphe. C. la même , grossie. d. l’insecte parfait ; le mâle ^ de grandeur naturelle. D. le même , grossie. E. la femelle , grossie. F. la tête du mâle , très - grossie* APPERÇU DE LA GÉOGRAPHIE PHYSIQUE de V о l hy nie et de Podolie par le Docteur Besse r. Professeur P Histoire naturelle au Lycée de V olhynie. La Volhynie ne contient pas de ces chaînes primordiales que le naturaliste interroge pour connaître l’enfance du globe; les plaines n’y sont pas non plus d’une étendue bien vaste, mais le pays est traversé dans tous les sens par des collines, dont cel- les de Cremenetz ne paraissent être que îa pente d’un terrain plus élévé au Sud-Est et coupé par l’eau. Une quantité de pé- trifications, des couches horisontaîes d’une marne plus ou moins sablonneuse ou d’une pierre calcaire remplie de coquilles, et des grès que l’on trouve fréquemment à la superficie des collines , prouvent que c’est une terre d’alluvion. Les environs de Korzec et de Zytomirz offrent abondamment des granits dont Ses matéri- aux décomposés sont utilement employés dans une fabrique de porcelaine, qui se trouve dans la première de ces villes. Le sol y est presque partout argilleux ou sablonneux , et on rencon- tre quelques endroits où il est grouéîeux. Presque toute la fio- lésie est marécageuse ou sablonneuse; et ce gouvernement d’ail- leurs arrosé par plusieures rivières, dont Je Horyn est la prin- cipale , ne présente point d’eaux salines. Les forêts y sont considérables , et les arbres qu’on y voit en plus grand nombre appartiennent à l’espèce des pins. Quoique la fertilité n’y soit point par tout 3a même , on peut Щ / ( i86 J admettre qu’en généra! !e sol delà Volhynie est moins productif que celui de la Podoüe. Les fruits n’abondent que dans les ré- gions montueuses , et ne réussissent pas dans les plaines, non plus que sur les penchants des collines , exposés aux vents d’Est et Nord - est. L’influence d’un climat plus âpre produit une différence frappante dans la qualité et le volume des fruits. C’est ainsi, par exemple., que la pomme de Romarin rouge n’y atteint presque jamais sa véritable grandeur , et n’a point non plus la saveur des* fruits de cette espèce qui sont apportés du Tyrol. Les poi- res de beurrée blanches y deviennent sablonneuses , et quelque favorable que soit l’exposition de la vigne , ce n’est que rare- ment que les raisins y atteignent leur point de maturité. La Podoüe que l’étymologie de son nom annonce être un pays des vallons , présente une plaine immense , coupée en di- ve;s sens et surtout au Sud-Est par des ruisseaux et des riviè- res , dont les unes se rendent dans le Dniestre , et les autres se jettent dans le Bob. L’intérieur de cette province offre des pierres de diverses espèces ; et les côtes escarpées du Dnies- tre fournissent des pierres calcaires, des marbres lumachelles e£ de l’ardoise; dans le terreîn qui se trouve au Sud de cette con- trée, on apperçoit du grès et de îa marne. Le Boh coule entre des granits en partie en masses roulées et détachées, et en partie amas-és en rochers d’une étendue considérable , quoique ne dé- passant jamais le niveau du terreîn. A Troscze, qui se trouve à moitié chemin de Lubar à Berdiezew , j’ai rencontré une masse plate de Gneiss ayant 1З0 pas de longueur sur une largeur Je 3o pas. Le sol, qui se compose principalement d'argile ou terre ( i£7 ) classe , est couvert d'une couche considérable d’une terre fran- che noirâtre. Les environs de Balta sont sablonneux et près de Piho.w le terrain consiste en granit entièrement décomposé. La plaine, qui est généralement sèche-, n'offre que Je loin en loin des ravines marécagëuses ; et Гоп trouve des marais salés à Sawran dans le district de Ealta. La Podolie présente presque partout un terrain tellement fertile , qu’on peut s’y passer d’en- grais. Les terres en jachère se couvrent la première année de chardons ( Carduus acanthoides , C. nutans, et au Sud - est Ono- pordon Acanthium ) et au bout de deux ou trois ans elles se convertissent en bonnes prairies. On y trouve quelques forêts très belles, mais dans la plaine les arbres n’atteignent ni une croissan- ce considérable ni un âge bien avancé , et dans plusieurs en- droits j’ai vu des arbres mourir dans leur sommet ; on n’y voit ni pins ni sapins. Des steppes d'une étendue de plusieurs miles d’Allemagne ne se fauchent que partiellement. Les plaines expo- sées à des vents violents d’Est et de Nord-est , sont bien moins riches en fruits que les vallons , et près du Dniesîre la pomone mûrit deux ou trois semaines plutôt qu’en Volhynie. Sur le bord Sud - est de la Podolie on cultive les melons d’eau en pleine ter- re , et depuis Kaminiec , les coteaux exposés au sud en sont couverts. La culture du Mais est générale ^ dans tout le dis- trict de Baba , et sur les bords du Dniestre , à quatre miles de Zalesczyki , depuis Buczacz en Galicie : et l’observation a appris qu’à l’exception de quelques terres sablonneuses , la récolte du bled y devançait celle de la Volhynie d’environ trois semai- nes. A partir de Mohilov on rencontre des vignes portant de beaux raisins. Ces provinces étant dépourvues de grandes chaînes de montagnes, je trouve que la Flore n’y offre point un aspect biep ^4 * ( 1 88 ) particulier. C'est un mélange de la flore d’Allemagne à celles de l’Autriche, de la Hongrie, du Caucase, de la Crimée et des pays septentrionaux. La flore de Volhvmie est une continuation de celle de la Ga icie , qui change de forme en approchant de la Podolie ; et si la Volhynie offre plus de plantes germaniques et boréales, celle de Podolie est plus riche en analogues de l’Autriche» de la Hongrie , du Caucase et de la Tauride. ( 189 ) TABULA COMPARAT Г V А PLANTARUM VOLHYNIAE et PODOHAE indigenarum, A. E Flora Austriaca- Pannonica, ( V olhyniae . ) Cyperus pannonicus Jacq, Agrostis sylvatica Host, Festuca vaginata Kit, Nonea pulla DC. Pulmonaria azurea mibt„ Veratrum Lobelianum Bernh. Daphne Cneorum L. Dianthus serotinus W. et K Euphorbia lucida W. et K, Spiraea oblongifolia W. et K, Potentilla opaca Jacq. Chaiturus leonuroides Host, Scrofularia glandulosa W. et K. Sisymbrium Irio L. Vicia villosa W. Astragalus Cicer L, Hieracium molle Jacq, Carduus arctioides Scop. Cirsium eriophorum L. Cineraria aurantiaca Hopp, integrifolia W. — longifolia Jacq. Chrysanthemum Leucanthemum, var. carpatica Rock ( Podoliae. ) Veronica Barrelieri R, et Schu — — — foliosa W. et K. — ~ — — confusa R. et Sch. — — — austriaca Jacq. Jacquini R. et Sch, montana L. Salvia Aethiops L. austriaca L» Iris pumila L. Gladiolus communis L. Cynodon Dactylon Rich. Calamagrostis Hostii R. et Sch. Sclerochloa dura P, B, Schoenodorus serotinus P, B. Agropyron rigidum Schrad. Lepicephalus transylvanicus Lag, Cornus mascula L. Heliotropium europaeum L, Lithospermum purpureo - caerule- um L. Symphytum pannonicum Pers. Onosma echioides Jacq. arenarium W. et K. Ândrosace maxima L, ( 39° ) Koïhyniae. Podoliae. Centaurea austriaca W. Phyteufna canescens W. et K. Gymnadenia odorafissima R. Br. Verbascum speciosum Schrad. Equisetum pannonicum Kit, ______ rubiginosum W. et K. Hyosciamus pallidus Kit. Vinea herbacea W. et K. Atriplex acuminata W. et K. - — microsperma W. et K. Kochia prostrata Schrad. Ulmus alba Kit. Isophyllum Gerardi Hoffm. Seseli Hippomarathrum L. — glaucum L. Siler aquilegifplium Gaertn. Cerefolium trichospermum Schult. Conium croaticum Kit. Oreoselinum Chabrei Hoffm. Rhus Cotinus L. Linum austriacum L. Fritillaria Meleagrys L. Allium flavum L. — ampeloprasu.m W. et K. Asparagus sylvaticus W. et K. Muscari comosum L. Polygonatum latifolium Jacq. Triglochin maritimum L. Dictamnus Fraxinella L. Silene longiflora Ehrh. dichotoma Ehrh. Arenaria graminifoüa Schrad. ( exclusa A. filifolia MB ). V olhyniae hic ( J9S ) P o d ollae. Sedum purpureum Link, Reseda lutea L„ Euphorbia salicifolia Hosto dulcis L„ sylvatica Jacq. — — virgata W. et K, Prunus Mahaleb L. Mespilus Cotoneaster Auth. Pyrus terminalis L. Rubus agrestis W. et K, Rosa pumila Jacq* — glauca Schott, Potentilla patula W. et K, Tilia alba W. et K. Aconitum Jacquini Reicb» Clematis integrifolia L. Ranunculus illyricus L. ■ — pedatus W. et K. Ceratocephalus orthoceros DC. Helleborus purpurascens W. et K, Teucrium Laxmanni L. Ajuga Chamaepithys Schreb. Hyssopus officinalis L. Sideritis montana L. Marrubium peregrinum L, Thymus acicularis W. et K» Scutellaria peregrina W* et K. Euphrasia lutea L, P olhynlaec ( s92 ) Podoliae. Isatis praecox Kit. Lepidium perfoliatum L. Thlaspi praecox Wulf. — perfoîiatum L. Alyssum murale W. et K. — tortuosum W. et K Roripa austriaca Andrz. ^Arabis dasycarpa Andr. £ (A. recta Baumg. Hesperis tristis L. Deilosma inodoia Andr. Erysimum diffusum Ehrh. Sisymbrium strictissimum L. ■ junceum Fisch. Günthera elongata Andr. Rapistrum perenne DC. Géranium divaricatum W. et K. r — — pyrenaicum L. — umbrosum W. et K. Alcea pallida W. et K. Vicia pannonica Jacq. Cytisus austriacus L. Astragalus dasyanthus Pall. — austriacus L. Trifolium ochroleucum Jacq. diffusum Ehrh. Medicago minima L. Tragopogon canus W. et K. — — — orientalis Wahl, non L. Volhyniae „ ( 193 ) P о â ol i a e* Scorzonera purpurea L. Podospermum laciniatum L. (e Trevirano ) Lactuca saligna L. Prenanthes viminea L. Taraxacum serotinum W. et Hieracium foliosum W. et K, Crepis rigida W. et K. Carduus hamulosus W. et K. — — — collinus W. et K. Serratula nitida W. et K. Artemisia austriaca L. Xeranthemum annuum Lo Conyza squarrosa L. Senecio saracenicus L. — - umbrosus W. et K„ Inula hybrida Baumg. Achillea nobilis L, — ■ pectinata W. Centaurea stricta W. et K. — — - calocephala W. Quercus pubescens W. Populus pannonica Kit» Plantae communes utrique provinciae . Veronica orchidea Crantz non Spr. latifolia Jacq. prostrata L. Salvia nutans W. et K. Iris graminea L. hungarica W. et K. Agrostis diffusa Host. Festuca hirsuta Host. Agropyron intermedi- um Host. Elictotrichon sempervirens mihi ( Avena Host. ) Scabi- ( >94 ) osa ochroleuca Jacq. Asperula glauca mihi. Gallum infestum W. et K. Psyllium arenarium W. et K. Picotia Scorpioides R. et Sch. Symphytum tuberosum L. Echium rubrum L. Campanula farinosa Andr. Scopolina atropoides R. et Sch. Hyosciamus agrestis Kit. Kochia arenaria W. et K. Eryngium planum L. Heracleum flave- scens mihi ( H. angustifolium Jacq. ) Pleurospermum austriacum Hoffm. Linum flavum L. Veratrum nigrum L. Acer austriacum Tratt. Polygonum arenarium W. et K. Gypsopbila arenaria W. et K. Dianthus . capitatus Schott. — collinus W. et K. Euphorbia angulata Jacq. Gerardiana Jacq. villosa W. et K. Cerasus cha- maecerasus Jacq. Potentrlla recta Jacq. intermedia W. (canescens mihi olim). Papaver dubium L. Aconitum molclavicum Hacq. Ane- mone narcissiflora L. Adonis aestivalis L. fautumnalis L. Teu- crium supinum Jacq. Nepeta pannonica Jacq. Mentha austriaca Jacq. Glecoma hirsuta W. et K. Thymus montanus W. et K. Dracocephalum austriacum Jacq. Melittis grandiflora Sm. Linaria genistaefolia L. Lepidium campestre DC. Alyssum montanum L. Lunaria rediviva L. Dentaria glandulosa W. et К. E ry simum odo- ratum Ehrh. Syrenia Ehrhartiana Andr. Sisymbrium pannonicum Jacq. Ononis hircina Jacq. Orobus albus Jacq. laevigatus W. et K. Vicia polyphylla W. et K. Cytisus capitatus Jacq.^ supinus L, leucanthus W. et K. Melilotus macrorhiza W. et K, Trifolium medium W., rubens L., pannonicum Jacq. Tragopogon major Jacq. Sco rzonera rosea W. et K. Hieracium echioides W. et K. Hypo- cliaeris maculata. L. Acarna mollis mihi. Carduus nutans L. Cirsium incanum Jacq. serratuloides L. rivulare Jacq. Carlina simplex W. et K. Artemisia scoparia W. et K. Senecio vernalis W. et K. , tenuifolius Jacq. Cineraria campestris Retz. Aster Amellus L. Inu- la ensifoha L, Pyrethrum corymbosum L. Centaurea coriacea ( i95 ) ■ W. et K. Orchis globosa , pyramidalis L._, mascula L., militaris L., ustulata L.^ sambucina Jacq Б , E Flora Volhyniae. Veronica scutellata L. Gratiola officinalis L. Pinguicula vulgaris L. Valerianella dentata W. Eleocnaris acicularis R. Br. Eriophorum latifolium Hopp. Calamagrostis lanceo'iata Rolh. Phalaris arundinacea L. Deschampsia parviflora Thuill. Elictotrichon pratense mihi. Korynephorus canescens P. B. Poa sudetica Schrad. Nocleria cristata Pers. Schoenodorus pratensis P. B. ^ Brachypodium pinnatum P. B. sylvaticum P. B. Zerna gigantea Panz. Scabiosa australis Wulf. ( pseu- do australis R. et Sch. ) Centunculus minimus L. Trapa natans L. Myosotis alpestris Schm. collina Ehrh. Lysimachia punctata L. Verbascum phoeniceum L. Gentiana lancifolia FrohI. Epipactis ensilolia Sw. etc. G c r m an l a e. P о doliat* Ligustrum vulgare L. Valerianella olitoria L. Isolepis holoschoenus P. B. Scirpus maritimus L. Poa distans L. Schoenodorus elatior P. B. Bromus commutatus Schrad. — ~ — ■— sterilis L. Pulmonaria mollis Wolf. Viola persicifolia Roth. Thesium ramosum Hayn. Torilis arvensis Gartn. Heracleum angustifolium W. Allium paniculatum L. Ornithogalum pusillum Schm. — — : — umbellatum Lo Phalangium Liliago Per. Rumex undulatus H. Par. — — nemolapathum L. Epilobium roseum Schreb. Euphorbia Esula L. Glaucium tricolor Bernh. Aconitum lasiostomum Reich. eulophum Reich. Ranunculus nemorosus DC„ Ranunculus lanuginosus L. 25 * ( і9б ) V olhyniae. Seseli venosum Hoffm. Allium arenarium L. — - vineale L. Juncus capitatus Weig. Luzula erecta Desv. Rumex Hydrolapathum H. K. aquaticus L. Colchicum autumnale L. Polygonum incanum Schm, Dianthus plumarius L. Seclum vulgare Link. Aconitum gracile Reich. Thalictrum simplex L. Teucrium Scordium L. Thymus angustifolius Schrcfe. Senebiera Coronopus DC. Cardamine hirsuta L. Géranium phaeum L. ________ columbinum L» Genista germanica L. Vicia angustifblia Roth. Cytisus sessili f 'o 1 i u s L. Trifolium filiforme L* Lactuca Scariola L» Crepis virens L. Carices plures. Populus nigra L. — — • — alba L. Polypod. phegopteris L. Podoliae. Helleborus niger L. Meniha Pulegium L. Scutellaria hastaefolia L* Thymus Nepeta L. Orobanche caerulea Sutt. Isatis tinctoria L. Lepidium Draba DC. latifolium L, Camelina dentata W. Diplotaxis muralis DC. Erysimum repandum L. Vicia tenuifolia Roth. Oxytropis pilosa DC. Astragalus exscapus L. Artemisia salina W. Tussilago Petasites hybrida L. Inula germanica L. Chrysanthemum Segetum L. Centaurea paniculata L. Aristolochia Clematitis L. ( 197 ) Plantae communes utrique provinciae. Veroniea dentata Schm. Hederaefolia L. Valeriana exaltata Mi 11 Iri- bohemica Schm. Schoenus caricinus Schiad. Agrostis al- ba L. Koeleria glauca Spr. Elymus europaeus L. Hordeum seca- linum L. Digitaria glabra Pers. Agropyron caninum Gaertn. Ar- rhenatherum avenaceum P. B. Myosotis sparsiliora M il 1 . la- xiflora Reich. Phyteuma orbiculare L. Lonicera Xylosteum L. The- sium ebracteatum Hayn. Gentiana cruciata L. Chenopodium Во» trys L. Isophyllum falcatum Hoffm. Archangelica officinalis HofFm. Allium ursinum L., senescens L., angulosum L. Ornithogalum Stern- bergii Hopp. Scilla bifblia L. Luzula albida Desv. Juncus atratus Krock. Veratrum album L. Epilobium palustre L. Sedum maxi- mum Link. Glaucium corniculatum Gaert. Tilia platyphylla Scop. Microphylla Vent. Aconitum rhynchanthum Reich. Clematis erecta L. Alyssum campestre Schk. Alliaria officinalis Andr. Barbarea arcuata Aaidr. Sysimbrium Loeselii L„. Lavatera thuringiaca L. Chon- drilla juncea L. Crepis foetida L. Hieracium stoloniferum H. Land. Acarna cyanoides Fl. Wett. Cirsium Erysithales L. Artemisia cam- pestris L. Aster elegans W. ( amelloides mihi olim ). Senecio ne- morensis Jaq. Achillea magna L. Centaurea maculosa FI. Fr* Epipactis rubra. Carices plures. Fagus sylvatica L. Quercus pe- dunculata W. Robur L. Salix Siarkeana W., viminalis L., alba L. Mercurialis ovata Hopp. Scolopendrium officinarum W. Asplénium trichomanoides L. Aspidium cristatum L. Filix mas. L., Filix femi- na L. etc. etc. С . E F l о ra Italie а „ Volhyniae. Âsprella oryzoides Kam. et Lycopus exaltatus L. Crocus variegatus Hopp, Podoliae, V olhyniae , 19® ) Podoliae. Eragrostis poaeoides P. - — pilosa L. Setaria sanguinalis P. B. — — aegyptiaca Jacq. Campanula Rapunculus L. Lycium barbarum L. Salsola Kali L. Tragium Columnae Spr. Anethum Segetum L. Muscari ciliatum Cyr. Dianthus atrorubens Jacq. Reseda mediterranea L. f nicaeensis L. Euphorbiae . . , „ 4 £ glareosa M. Б. Teucrium valentinum Schreb. Alyssum saxatile L. Malcomia africana R. Br. ^Cuspidaria Andr. ^Cheiranthus rostratus Horn. Hibiscus vesicarius L. Galega officinalis L. Astragalus monspessulanus L. Trifolium vesiculosum Sav. Medicago scuttellata W. Scorzonera hispanica L. Carlina acanthifolia Ali. Achillea distans Ali. / ( *99 ) Plantae, commune s , Anchusa Barrelieri Ali. Campanula bonomensis L, vernalis L. Carex pilosa All. В , E Flora orientali. Volhyniae . A z ale a pontica L, Rampbospermum orientale Andrz, P о d о l î a e» Secale ccreale ( quasi neum ). Verbascum orientale L. Pharnaceum Cerviana L. Slatice tatarica L. Asparagus verticillatus L Acer tataricum L. Silene tatarica L. Sedum Anacampseros L. Lychnis chaîcedonica L. Lythrum virgatum L, Crambe tatarica Jacq. Euclidium syriacum R. E Sida Abutilon L* Alcea ficifolia L. Astragalus asper L. virgatus L, Artemisia pontica L. Centaurea orientalis L. - — neglecta Schott — — tatarica L. glasti folia L, Ceratocarpus arenarius I Xanthium spinosum LA Adonis sponta* i ( ^00 ) Plantae communes. Veronica persica. Desf. Stipa capillata L. Bunias orientalis. Centaurea phrygia L. Buphthalmum cordifolium W. et K. Arum orientale M. B. Salix acutifolia W. Cimicifuga foetida L. E. E Flo r a septentrion alit, Volhyniae. Calamagrostis stricta Timm. Potamogeton Loeselii R* et Sch. Echinospermum deflexum Wahl. Hottonia palustris L. Swertia perennis L. Drosera longifolia L. — anglica Huds. Juncus squarrosus L. Vaccinium Myrtillus L. — — Vitis idaea L» — ■ — — uliginosum L. Oxycoccus palustris Schott* Andromeda polifolia L. Arbutus Uva ursi L. Chimophila umbellata Rad„ Pyrola uniflora L. — — rosea Sm. — - - — secunda L. — - — asarifolia Mich„ Spergula pentandra L. Nymphaea minima Sm. Rubus chamaemorus L. Hypericum quadrangulare L. P о d oli at о Agrostis stolonifora. L. Holcus repens Schk. Androsace septentrionalis L. Waldschmidtia nymphoides. Pers-. Glaux maritima. L. Rosa venosa. Sw. Barbarea praecox. Sm. Alnus incana W. Hieracium murorum L» ? ( 201 ) Volhyniae . Podoliae. s Pedicularis foliosae affinis» Teesdalia nudicaulis R. Br. Epipactis atrorubens Hoffm. Cymbidium corallorhiza Sw. Carices plures ( Podoliae non- dum sunt examinatae ). Naias monosperma W. Pinus sylvestris ( austriaca ). Abies rubra Bauh. Salix limosa Wahî. • leucophylla W. Juniperus communis L. Equisetum byemale L. Aspidium oreopteris L. Lichen islandicus L. Plantae communes * Rhynchospora alba V. Eriophorum vagînatum L. Âîope- curus fulvus Sm. Trichodium caninum Schrad. Bromus asper H» K. Galium boreale L. Myosotis caespitosa Sehulz. Erythraea pul- chella Fr. Viola glauca M. B. Tofieldia palustris Sm. Luzula al- bescens Wahl. Pyrola rotundifolia L. Saxifraga Hirculus L. Silene chlorantha W., Lychnis diurna Sibth. ^ vespertina Sibth. Euphorbia palustris L. Rosa cinnamomea L., tomentosa Sm., villosa L. Rubus corylifolius Sm Betonica stricta H K. Dracocephalum Ruyschia- na L. Pedicularis Sceptrum L. palustris L. , Draba lutea Gil. Mal- va pusilla Sm. Lathyrus palustris L. Scorzonera humilis L. Hi- eracium paludosum L. Cirsium palustre L. oleraceum L. Senecio paludosus L. Cineraria palustris L. Habenaria viridis R. Br, Li- •26 ( 202 ) stera ovata R. Br. Malaxis monophylla Sw. Loeselii Sw. Cypripc- dium Calceolus L. Calla palustris L. Hydrocharis Morsus Ranae L. Asplénium septentrionale L. Polypodium vulgare L. F. E Flora Sibirica ( i. e. ex Uralensi et AltaLca Volhynia e. P о d oliae Mespilus cotoneaster? fructu ni- gro. Spiraea chamaedryfolia Pal 1. sa’icifolia L. Cineraria sibirica L. Senecillis glauca Gàrtn. Centaurea pectinata L. Betula fruticosa Pali Iris flavissima Pali. Giildenstaedtii Lepech. .. }sibiricus Schott. Alopecurusy ^nigricans W. Melica altissima L. Myosotis squarrosa Pali. Tournefortia arguria R. et Sch. Athamanta sibirica L. Heracleum sibiricum L. Palimbia salsa mihi. Spiraea crenata L. Dracocephalum thymiflorum L. Scutellaria lupulina L. Géranium collinum Steph. Scorzonera caricifolia Pali. erratula coronata L. Chrysocoma dracunculoides Lam. — — . — villosa L. Centaurea trineruia Steph. Fisch. Plantae communes . Iris sibirica L. Campanula sibirica L. Adenophora lilifolia Linum perenne L. Gypsophila panicuiata L. Sempervivum ( 20Э ) globiferum L. , Anemone patens L. alba Juss. (ochotensis Fisch.), Phlomis tuberosa L. Pedicularis comosa L. Lathyrus piriformis L. Hieracium sibiricum L. G. E Flora Taurico - Caucasien. V о Ihyniac. * Stellaria elodes M. B. Centaurea axillaris caucasica M. B. P о d ol iae. Veronica incana L. Salvia campestris M. B. — — ■ betonicaefolia Eli. ? Valerianella dasycarpa Stev. Crocus reticulatus Stev. Iris pumila (3 M. B. furca ta M. B. humilis M. B. Crypsis aculeata H. K. shoenoides Lam. * phalaroides M. B. — alopeeuroides Bromus squarrosus L. Zerna angustifolia mihi ( Bro- mus M. B. ). Secale fragile M. B. Elymus sabulosus M. B. Agropyrum cristatum Gartn. ~ pectinatum M. B, Lepicephalus uralensis Murr. cretaceus M. B. Asterocephalus ucranicus Lag. Asperula galioides M. B. 26 * ( 204 ) Volhyniae . P odoliae* Asperula humifusa mihâ. — — supina M. B. Galium ruthenicum W. Parietaria lusitanica L. s Buffonia annua D. C. Myosotis marginata M. B„ Anchusa sabulosa Stev. ochroleuca M B. Lithospermum dispermum L. Symphytum tauricum W. Onosma tinctorium M. B. Cerinthe maculata M. B. Echium asperrimum Lam, Convolvulus lineatus. Viola campestris M. B. suavis M. B. odorata taurica Stev. Evonymus nanus M B. Herniaria h p. 18. 60. 62. 81. » ■ Wolfgangiana , Enum. n. l52/|. , p. 6 1 . 67. — — caryophyllacea , Enum. n. 60З , p. 19 61. 68. Polygala decipiens, Enum. n. 1667, p. 7З. Salix canaliculata, Enum. n. 1608, P- 77- — elegans, Enum. n. 1610, p. 77. " onusta г Enum. e. i6n , P* 7^° Podoliae . Tordis microcarpa, Enum. n. 1862, p. 4З, 93- Spiraea pikoviensis Enum. n. i4^8^ p. 4-6. Rosa Andrzejouscii Stevv Enum. n. 597 j p. j 9 61.66. ■ ’■ poteriifolia, Enum. p. 62. — Friedlaenderiana, Enum. n. i5i5j p. 4-6. 60. 63. uncinellaj Enum. n. 602^ p. 20. 60 63. — Eosinsciana Enum.n. i5i8, p. 46. 60, 64. — — Rafomsciana, Enum. n. 608, p. 46- 61. 65. — — - Boreykiana, Enum. n. i5i g, p. 61. 65. - — — terebinthinacea , Enum. n. 610, p. 21. 61. 66. — livescens j Enum. n. 607, p. 20. 61. 67. =— • — Czackiana, Enum. n. 152З, p. 61. 66. « Klukii, Enum. n. 600 , p. 46. 61. 67. Isatis heterocarpa Andrz.j Enum, n. 1617, p. 82. Camelina microcarpa Andrz.» E- num. n. 1549, p. 71. V olhyniae , ( 211 ) P о d oli ae. Schivereckia podolica , Enum. r*. 810 , p. 26. i o3 * ). Alyssum savranicum Andrz., Enum. и. 80З , p. 26. 83. Dentaria hypanica , Enum. n. 817 j p. 27. Erysimum exaltatum Andr., Enum. n. 1.554, p* 71° 83. — Andzejouscianum , E- num. n. 858 , p. 27. • Marschallianum Andr., Enum. n. 1 555 , p. 72. Barbarea stricta Andr., Enum. n. i558 , p. 72. Genista tetragona, Enum. n. 887, p. 28. 7З. Onobrychis gracilis , Enum. n. 92 7 > P- 29- ?4* Melilotus procumbens, Enum. n. 94.6 , p. 3o. Tragopogon intermedius, Enum. n. 1625, p. 83. - — campestris,, Enum. n. 1626, p. 84. ______ livescens , Enum. n. 97З , p. 3o. ) Moneo plantam , quam Ândrzejouscius I. c. ex insulis inter Asiam et Américain a Cl. Eschscholtzio communicatam, eandem cum nostra esse, puta» vit , ще demum pro distincta specie agnosse. 27 * ( 212 ) VQÎhyniaô. P о doli ae, Taraxacum salinum , Enum. n. 990 , p. 3i. Erigeron podolicum , Enum. n. 1 oy5 , p. 33. 76. ' Senecio arenarius M. B? Enum, n. 1 082 , p 3o. Inula media M. B. , Enum. n. 1600 , p. 76. Centaurea stereophylla, Enum. n. n/j.2, p. 35. Plantat communes . Scabiosa campestris Andr., Enum. n. x 4- 7^ P* 7» Vaillantia Scopolii, Enum. n. i68; p. 7. 5 o. Anchusa procera, Enum. n. 198-, p. 8. Aethusa elata Friedl., Enum. n 3 55, p. 1 3, 54- Ferula syl- vatica, Enum. n. 1З68, p. 44- Rosa glaucescens, Enum. n. 599, p. 19. 60. R. dimorpha, Enum. n. 598, p. 19. 61. R. frutetorum, Enum. n. 5 95, p. 18. 61. R. Jundzittiana, Enum. n. 6o5, p. 20. 46. 61. 67. R. nitidula, Enum. n. 606, p. 20. 81. 67. Aconitum moldavicum? var. albiflora, Enum. n. i535, p. 69. Ranunculus Ste- veni Andr., Enum. n. 685, p. «2. Erophila Krockeri Andr , Enum. n. 1619. Cardamine umbrosa Andr., Enum. n. 1662, p. 72. Polygala Vaillantii, Enum n. i 586, p. 7З. Taraxacum erythrospermum Andr., Enum. n. \5bQ , p. ?5. &remienie& le zz Mars i8z3. LE PUTOIS DES ALPES ( Mustela Alpina ), nouvelle espèce de putois , décrite par Fr. Gebler , Dr. en Med. »t Chir.y Conseiller de cour et Chr. de V ordre de St. FF ladimir *fe Cio Mustela Alpina ( Putorius Alpinus ). M. sulphurea , supra fuscescens mento albo. Dente laniario interno tuberculo nullo 3 molaribus secun- dariis supra 2. Longitudo capitis 2 une. 4 lin. ; colli îj* une. ; spinae une. ; caudae 4|- — 5^ une. ; pedum anteriorum 2 une. 8 lin. ; posteriorum 3 une. 2 lin. Habitat in montibus Altaicis, circa mineras argenteas Rid- derianas ( Ridderskyi rudnik ). Le putois des Alpes. Der Alpenil tis . Kamennyi chorjok. ( Каменный хорекъ ) ; incolis minerarum Riddena® narum injuste Suslik ( сусликъ). Le putois des Alpes a entièrement îa forme du putois commun , mais il est plus petit et il a la tête plus allongée et plus effilée. En hiver les poils du dessus sont gris cendrés à leur base tandisque les extrémités et le milieu en sont jaunâtres. A la tête et sur la queue ils sont un peu plus foncés; îe ven- tre et le bas du cou et des jambes sont d'un jaune pâle ; Ій. bouche et le menton sont blancs. La tête est allongée et elE- { 2l4 ) léc , îes oreilles sont rondes et de la même couleur que la tê- te ; le col est comme chez les autres espèces de ce genre , long et épais, le corps est allongé et grêle à la taille; la queue est longue et peu velue , comme celle du putois commun ; les pieds sont très velus et les poils en sont de la longueur des ongles. Selon l’assurance des habitans des mines de Pviddersk s qui connaissent fort bien cet animal : ,,Ses poils sont en été plus courts et en dessus d’un jaune grisâtre , en conservant à leur base la même couleur qu’en hiver. 11 vit entre îes pièrres détachées des rochers des hautes montagnes et dans des creux sous terre , qu’il quitte jour et nuit ; il ne grimpe pas sur les arbres. Toutes les espèces de souris forment sa nourriture favorite; mais il dévoré aussi les lièvres des Alpes (Lagomys Al- pinus ) , îes perdrix et les poules de neige. Quelquefois il vi- site les maisons des mines de Riddersk , pour prendre des sou- ris et des poules , qu’il étrangle. Il s’accouple en Février et en Mai et la femelle met bas 2 jusqu’à 5 petits. Sa fourrure n’est pas dans le commerce , parceque les poils en sont trop courts. ie Musée de l’Université de Moscou et de Barnaoul. Note du Directeur . Mr. G IBLER à qui la Société doit beaucoup de decou= vertes entomologiques vient de confirmer une espèce que Pallas n’a fait qu’entrevoir et qu’il a nommé : Mustela Altaica , cauda capite duplo longiore j concolore. V, Zoograph , Rosso - Asiat . Тот, I, p. 98 ? n, 33. ADVERSARIA ZOOLOGICA Auctore G. Fischer» Fasciculus. III. ' . С О .1 '■ " Ѣ . : " t ADVERSARIA ZOOLOGICA. Auctore Gotthelf F i s c h e r. *V ^ '%*'** ^ Fasciculus Ш. Elenchum classium animalium vertebris destitutorum con- tinens. Vobis , Viri Celeberrimi , alio tempore , quae ad histori- am naturalem animalium vertebris donatorum addenda , alia- que quae corrigenda judicaverim , exposui* Hodie attentionem. Vestram ad seriem animalium vertebris carentium adverto s quae Linnaei temporibus duas Classes comprehenderunt , In- secta nimirum et Vermes , quae \rero temporibus recentioribus ita aucta et locupletata exstant 3 ut conspectum alium , imo prorsus novum , praebeant. Cum vero multae res in historia horum animalium nequaquam sufficienter sint explicatae , perdi f- fic ilis et perobscura est quaestio de Classium eorum exaratione, de quibus tam variae sunt doctissimorum hominum tamque dis- crepantes sententiae, ut eas rite conjungere veroque adeommo? dare vix observationes hodiernae sufficere videantur. Classes horum animalium rite constituere 3 sequelam eo- rum secundum organorum modulos caute dirigere, hic est lo- cus , hoc mihi negotium. Audiendae sunt omnium , qui inpri- mis internam horum animalium naturam indagarunt , opiniones. Quibus exploratis et sectionibus dare cognitis , quae organorum 28 ( 2l8 ) modificationes suggerant , non multum interest , utrum quis has sectiones Classes nominare velit 9 an ordinum nomine designa- re malit. Organum , quod , propter dignitatem, quam in alia om- nia exercet et vinculum , quo cum aliis arcte nectitur , melius ullo divisiones animalium in Classes adjuvat , est illud respira- tionis. Est enim respiratio functio primaria omnibus animali- bus ita propria , ut vita pulli a matre sejuncti , cum illa inci- piat , iliaque cessante pereat. Functionis scopus in omnibus idem est , is nimirum , ex medio quo animalia vivunt aliquid vitae necessarium , vitam promovens , digestionem absolvens , assimilationem creans , perficiens , extrahendi. Hoc quidam designant esse oxygenium , dicentes , pri- mum respirationis effectum esse receptionem partis oxygenii at- mosphaerae in corpus, qua vero et sejunctionem majoris ejus par- tis ope carbonis effici. Inde acidum carbonicum atmophaerae respiratione augeri dicunt. -, -, . ; < Secundus ejus enectus .apud animalia haemaiopliora , se- cundum eosdem est mutatio sanguinis venosi in arteriosum. Oxydatione sanguinis et sejunctione . carbonis calor prodit, cu- jus gradus a respiratione lenta aut accelerata pendet , id quod f experimenta Ce!. Gallois ) extra ullam dubitationem ponunt. ■ i — j— — и * ) Gallois , Arm. de Chimie et de Physique. Тот. IV. p. u5 — - ico. Conf. extractum hujus in SchavAgger’s Journ. 'fïtr Chemie u. Physick. 'XX. p. Il5. Hale similem describit effectum : Jfew english journal; inde in ЛіескеРі Archiy fur die Physioh III, /t2 9,' ( 219 ) Docent quidem experimenta Celeberrimorum Alex . ab Humboldt , Pfaff , !Davy * * ***) et Henderson ; azoticum etiam in respiratione absorberi et in sanguinem recipi , quae etiam confirmata vidit Cl» Spallanza-ni ). Quod bancce opinionem defendere videtur ‘hoc est, ma- . r _ . . . tëném fibrosam sanguinis mpnmis azoticum continere , itaque forsan adsiimlatione hujus principii gigni. Lui opinioni et Lel. EbwARDS ) accessit, exponens Academiae scientiarum Pari- . . ii- . . . . Is . b . siensi , exhalationem et absorptionem Azoti gasis m respiratione locum habere. Sin vero aliorum physicorum opiniones his contradicunt, eorumque Allen et Pepys ****), qui, gaz atmosphaericum nullam Ш! pati mutationem respiratione, observarunt, nec azotum nec oxy- genium in sanguinem recipi, contenderunt , non est quod mire- mini. In natura organica ipsa caussa quaerenda est, quae chemicorum ingenio saepius impedimenta difficillime divinanda , ne dicam removenda , opponit. -, ь - ■ ! *) Davy , Piesearclies chemical and philosophica!, chiefly concerning nitrous acide and its respiration. London. 1800. Conf. Bibi. Britannique. Vol. ig— • 21. Gilbert’s Annal. i8o5. St. 5. p. 298. sequ. ) Spallanzani , Mem. sur. la respiration, traduit d’après un manuscrit ine- dit par Senebier. Genève. i8o5. p. ldi. et p. 210. *** ) Edwards, Uiber die Exhalation und die Absorption von Stickgas bei dem Athmen. V. Gilbert’s Annal, 182З. Vol. XIII. §t. 4- P- 34 **** ) Philos. Transact. 1808. P. II. p. 249- inde in Bibl. Britann. T. l$t. p. ig5. Lunding in Dissertatione de ratione quae inter azoticum aëris atmo- sphaerici et respirationem humanam intercedit; (Hafniae 7 80S .) collegit et exposuit , quae ex observatis Davy’s , Henderson , Allen et Pepys con= sequuntur. 28 * ( 220 ) Sed quicunque sit effectus chemicus respirationis, functi- onis dignitatem in organismo , ut agnoscamus , necesse est. Organa vero respirationis omnium animalium in summa ad duas formas reduci possunt aut duobus modis constructa ex- stant. Alter , qui ultimos vasorum fines sistit involutos , vel substantia spongiosa , ut in pulmonibus proprie sic dictis , vel materie vesiculosa, uti in pulmonibus Reptilium , in rhigmatibus Arachnoidum, in stigmatibus Insectorum etc. sive in pulmonibus vesiculosis sic dictis ; alter qui ultimas vasorum propagines im- mediatim exponit medio , quo animalia vivunt , ut in branchiis etc. Hic animalibus aquaticis , ille animalibus terrestribus pro- prius est * ). Secundum organi respirationis modificationem animalia vertebris carentia et hamatophora in quinque dirimi possunt se- ■ Jgj. ;;•->• . : -, nes ; in :x . . i . , - , -, гу q г f rj ) . ■ \ \ ' I. Branchiopnunta , sive eorum quae per branchias respi- rant , eaque : i . Cephalopoda. Cuv. а. Mycoda. Fisch. 3> Ascidiae. Savigny. Tunicata Lamark. Chinotophora. Fisch.' 4* Strophota. Fisch. Cirripeda. Lam. Cuv. 5. Annulata. Cuv. б. Crustacea. Lam. II. Rhigmatopnunta , sive eorum quae rimis et thylacibus s. pulmonibus vesiculosis respirant * ) G. Fischer , Zoognosia. Vol. II. p. ig/f ( 221 ) 7- Arachnoida. Lam. IU. Stigmatopnunta , punctis impressis marginatis et îra? cheis respirantia. «3. Insecta. L. g. Enthelmintha. Schreibers» Entozoa. Rudolphi. IV. Siphonopnunta , tubulis respirantia, io Radiata. Lam. 11. Acalephae. Cuv. 12. Physeta, Radiata Lam. Acalephae hydrostaticae. Cuv a- Animalia composita, nec ore, nec ventriculo communi, sed osculis et ventriculis pluribus singulis munita. Corpore vésicules ) y una акі pluribus vesicis raari supernatante, apertura dubia. Tentacula bifaria longa pendentia, vesicae ad fixa, nec cum illa com- municantia ; altera suctoria , altera ovariorum vices gerentia,. Tot oscula totque ventriculos habent quot tubuli suctorii. Respiratio eorum mim fiat per cristamr quae a quibusdam cum bran- chiis comparatur, an per tubulus suttorios ipsos, res adhuc est dubia. Auctores. Forskal ; Rose; Cuvier 5 Lamarek 5 Lesueur 5 Peron 5 Tilesius ; Eysenhardt ; Eichwald. V. Dermatopnunta, per canalem intestinalem aut totam epi- dermidem respirantia. 2 5. Homothalami s. Siphonata 14. Polypi. Lam. Cuv. i 5o Amorphota. Fisch. ( Infusoria . Microscopica. Chaos, Alior. ) Divide tu , quocunque veüs modo , semper habebi® Partes pro toto ; — pars modo tota tibi» ( 222 ) I. BRANCHIOPNUNTA. Omnia hujus seriei animalia corpus molle habent , invo- lucro inclusa variabili, molliori, duriori eoque testaceo et coriaceo. Branchiarum plerumque internarum forma in Classibus et Ordinibus variat. Cor est multiplex aut in canalem longitudinalem nodosum extensum. Lympha frigida loco sanguinis plerisque albida , excepta una Classe, Annulatorum, quibus lympha rubiginosa s. rubrica. Loco cerebri, collare oesophageum; loco medullae oblon- gatae , filum gangliorum et nervi. Organa digestionis , salivationis , generationis adsunt plus aut minus completa. Omnia aquam habitantia , certe humiditatem quaerentia. I. CEPHALOPODA. CUV. Animalia capite distincto munita. Corpore saccato , sac- co aperto ; capite , oculis , rostro avino et tentaculis instru- cto , tentaculis longis ad ambulandum et arripiendum aeque ap- tis ; oculi omnibus partibus perfectissimi ; organon auditus in anteriore parte annuli capitis cartilaginei excavatum est. Branchiis respirant lamellosis internis tripinnatifidis. Cor centrale simplex rotundum , auriculis sejunctis sive cordibus binis lateralibus , pyriformibus , branchialibus. Arteriae et Venae. Cerebrum et nervi. Organa sexus utriusque distincta atque sejuncta. ( 225 ) Os maxillosum ; lingua aculeis horrida ; glandulae saliva- les ; ventriculus triplex ; hepar. Bursa ad atramentum secernendum. Caro eorum esculenta ; atramentum a pictoribus adhi- betur. Atramentum sic dictum sinense , liquidum Sepiarum vi- detur esse inspissatum. Os Sepiae quondam officinale fuit. Fontes. t Aristoteixes hist. animal. 1. ГУ. c. i." 8 ; 1. V. c. 6 et i8 ; 1. VI. c. i3. I. VIII. c. 2. et 3o ; 1. IX. c. 36. de partibus animalium. 1. IV. c. g. Herm. Ioann. de Iyohler , Aristoteles de molluscis cephalopodibus , ( 7t£p\ ?c5v раХатоэѵ . ) Bigae. 1820. 85 pagg. 8, G. Cuvier, Mémoire sur les Céphalopodes et sur leur anatomie; V. Mémoi- res pour servir à l'histoire et à l’anatomie des mollusques. Paris. 1817. l\. N0 i. et dans les Annales du Muséum. W . G. Tilesius , de respix'atione Sepiae officinales. Lipsiae. 1801. l\. V. et Insenflamm’s anatomisches Magazin. Fenjs Monfort , Hist. nat. générale et particulière des mollusques. Paris , 1802. 8. Vol. ï — IV. G. Fischer, Zoognosia , tabulis synopticis illustrata. Vol. I. p. 120. Vol, II. p. 201 et al. Aug. Fr idr. Schweigger , von tien Mollusken. Vid. Handbuch der Naturge- schichte der skelettlosen ungegliederten Thiere. Leipzig. 1820. 8. p, 612. sqq. /. F. Meckel, System der vergleichenden Anatomie. Halle. 1821. 8. 1 Th. p, 148. §.47- Leach, Synopsis ofrthe Orders, Families and Genera of the Class Cephalopodéu V. Zoolog. Miscellam Vol. III. Lond. 1817. p. i58. Bubolphi , Diss. inaug, sistens descriptionem oculorum Scombri 3 Thynni ef Sepiae. Berolini. i8j5,- ( 224 ) Divisio Cephalo p od и m a. in nuda, ракапкх. Aristotelis. G en. Octopus Lam. ( rtoXvTtos Arist. ) Eledone Cuv. ( eXeddvij , Arist. ) LoSigo. Lam. ( TevSi; Arist. ) Sepia. Lam. ( бѵтсіа Arist. ) ; quae genera in systemate Linnaei sub nomine Sepiae latent. Hodie itaque genera Ari- stotelis restituta sunt. b. in testijcra. Gen. Nautilus. L. Argonauta. Lam. Spirufa L. Huc referuntur omnia genera fossilia , quae testa univalvi , multiloculari in- structa sunt. (Polythalami Pon } Vid. Fischer Zoognos. Tab. V. Vol. i. p. 120. Léopold a Fichtel et Io. Paul. СагЫ. а ОДоіх 7 Testacea microseopica alia- que minuta ex generibus Argonauta et Nautilus. Viennae. 1000. 4- c. 24 tabb. Ï. C. IVI. Beinecke , Maris protogaei Nautilos et Argonautas vulgo Cornua ara- monis in agro CoLurgico et ricino reperiundos. Coburgi. 1818. 3. c. XIII tabb. IL MYCODA. а. рхмо? , mucor , mucorem secernentia levissimo attactu, com- prehendunt omnia Mollusca Cuv, exceptis Cephalopodibus. Animalia mollia , gelatinosa , involucro vario , capite cum cor- pore conjuncto , brevi - tentaculato , tentaculis retractilibus aut tentaculis nullis. Branctiiae externae vel involucro contentae, lamellosae, raro retiformes. Cor simplex , raro multifidum. Oesophagus , intestina , hepar. Cerebrum lobis , collari oesophageo cl gangliis repraesentatum. Hermaphroditi. » ( 2SÔ ) Auctores de Molluscis in universum» i Г : : I ' <• : a, В i b I і о g г ар h i, Bôhmer. Bibliotheca histor. nat. II. b. p. 4*9’ sc№ Locuplehssimam molluscorum bibliographiam collegerunt ' IVilliam George Maton aut Thomas Racket , an historié ai accomit of le- staceoîogical Writers. V. Trans, of the Linn, Soc. Vol. YII. p. 119 -=-• "s47- Dryander , Catal. Bibliothecae Banksii. Berliner Samml. 9 B. p. 662. Schrôter’s Journal von der Conchyliologie. P. 1 , Vol. 1. p. 172, b. I с о 7i о g r a p h i, Mart. Lister , Historiae s. synopsis methodicae Conchyliorum liber*. I . etc, Londini. 168 5. fol. Ed. Guil Huddesfort. Oxon. 1770. fol. Bfckmaxn Bibl. 5. p. 285. has editiones comparavit. De Bure Cat. Vol. II. p. 4°5. BÔHMER , Bibi. II. 6. p. 453. Ph. Buonani , Recreazione deH’occhio e délia mente neïl’osservatîon delle CIiU occelli, con quatro cento e cinquanta figure di testacei, in Roma. 1681. 4« latine reddita: Recreatio mentis et oculi. Romae. 4- c. tabb. aen. t4°‘ lan. Plancus, de Conchis minus notis liber. V enet . 17З9. 4- Act. erud. 1744- P- U2. Commère. Noric. 1740. 4 et 1 3. Ed. altera. Romae. 1760. 4- Comment. Lips. Vol. II. p. 43, Nie. G и alteri , index testarum, conchyliorum, quae adservantur in Musco Florentiae. 1742. fol. cum tabb. aen. 110. A. I. Dezallier d’Argenville , 1’Hist. nat., éclaircie dans une de ses parties la Conchyliologie, augmentée de la Zoomorphose. Paris. 1767. 4- cUm tab. 41. Ed. tertia: par Favanne de Montcervelle. Paris» 1780. 2 Volh 4- Germanice : von Martini, i 767. 4- 29 ( 226 ) îd. tVien . (Krause) 1772. fol. Jac. Tlieocl. Klein , Tentamen methodi ostracologiae s. dispositio not. cochli- dum et concharum in suas classes , genera et species. Lugd. Bat. 1763. 4. c. tabb. aen. Comment. Lips. 5 ■ p. 274* Adanson , Histoire naturelle du Sénégal. Paris. 1767. i\. c. tabb. aen. G. IVolfg . Knorr , Yergniigen der Augen and des G.emüths in Y orstell. einer allgem. Sainml. von Muscheln und andern Geschôpfen. Nüruberg. 1767 — 377З. 6 Th. 4- mit. igo ilium. Kupf. u. 3x7 S. Text. Descriptiones a Pli. E. Statio Muller factae sunt. Etiam gallice : les delices des yeux etc. Nüremberg. 1760. l\. Franz Midi. v. Regenfuss , Sammlung von Muscheln, Schnecken , u. andern Schaalthieren. Kopenhagen . 1758. fol. T. i. cotttinet 69 p. fol. et tab. aen. 12. c. 145 fig. Ioli. Hemr. JVilli. Martini , neues systematisches Conchyliencabinet. Nürn- berg. 1769. Тот. I — III. Fortgesctzt von І0І1. Hieron. Chemnitz. Тот. IV — XI. Niirnb. 1780 — 179Э. 4- c. tab. color. 180. cochlearum ; 214 concharum. P or N , Testacea musei Caesar. Vindobonensis. Viennae. 1780. fol. c. tahb. aen. color. Martin, The universal Conchologist. London , 1784* 4 Voll. fol. c. tabb. aen. color. Jam. Bareut, the Genera Vermium: Part. 2. Testacea lilhophyta and Zoophy- ta. Lond. 1780. 4- 76 pagg. i4 tabb. Denys Montfort , Hist. nat. ge'n. et particulière continue'e par Felix Roisst. Paris. X — — XIII. 6 Voll. 8. (partem constituit Hist. nat. Buffoni ed. Son- nini. ) I. B. L. d'Audebard de Ferussac , Hist. nat. gene'rale et part, des mollusques terrestres et fluviatiles , tant des espèces que l’on trouve aujourd’hui vivantes que des dépouillés fossiles de celles qui n’existent plus. Continue'e et pub- liée par son bis. Paris. 1819. — Cont. fol. c. tabb. aen. nigr. et color. Joli. Sam. Schrqter , Geschichte der Fluss - Conchylicn» Malle. 1779’ 4- c* tabb, aen. iï„ ( 227 ) Emanuel Mendes da Costa Hist. nat. testaceorum Britanniae , or ll.e British Concliology. London. 1778. L. с. XVII tabb. aen. col. James Sowemy, minerai Concliology of Great Britain. London. N0 I. 1812. —> JN. LXI. 1.822. .8 cum S5_4 tabb. aen. color. Geoffroy, traite sommaire des coquilles tant fluviatiles que terrestres qui se trouvent aux environs de Paris. Paris 1767. 8. c. 2 tabb. aen. col„ Jacques - Philippe - Raymond Drafarnaud, Hist. nat. des Mollusques terrestres et fluviatiles de la France. Paris et Montpellier. ( XIII ) 4- с. XIII tabb. aen. Brard , Hist. des coquilles terrestres et fluviatiles qui vivent aux environs de Paris. Paris et Genève. 181 5. 12. с. X tabb. aen. col. k ^ ^ ù J JL. _/ a L/ ci x. ^ . Fossilia Galliae. V. Lamarck dans les Annales du Muséum. ; . . ffflll . . I loh. TV ilh. von Alten, System. Abhandlung über die Erd-und- Fluss-Conchy- lien , welche um Augsburg u. der umliëgenden Gegcnd gefundeh werden. Augsburg . 1812. 8. c. 12 tabb. aen. col. c . System a tic i. Lamarck , Hist. nat. des animaux sans vertèbres, Paris 8. Vol. VI. et VII. Sur la division des mollusques acéphales conchy-1 Mères ; V. Annal, du Mus. X. 1807. p. З89. G. Cuvier , Itegne animal. Vol. IL Blainville , sur la classification méthodique des animaux mollusques et établis- sement d’une nouvelle considération pour y parvenir. V. Bull, de la Soc. phil. 1814. p. 175, Oken’s Isis i3x8. p. 1676. — Mém. sur l’ordre des poly branches. V. Bull, de la Soc. phil. 1816. p. 5i. — OkeVs Isis. 18 18 p. i685. Mém. sur l’ordre des cytlobr anches. V. Bull, delà Soc. phil. 18x6. p. 9З. — Okex’s Isis 1818. p. 1687. Karl. Schreiber’s, Vcrsüch einër vollstàndigen Conchylien - Kenntniss nach Lin» ne’s System. TVien , 179З. 2 Voli, 8. 29* ( 228 ) Divisio horum animalium in ordines . Myco.da ad quatuor ordines referri possunt : ad i. Pteropoda , quae nuda sunt, libere natant in mari et pinnas habent externas. 2. Gaster opoda , disco ventris incedentia ; sunt vel nuda vel teotifera; 3. Acephala , quae testis bivalvibus, et involucro mem- branaceo inclusa sunt. 4- Brachiopoda , testis bivalvibus inclusa et ligamento exserto sese adfigentia. Cei. Lamarck conservavit quidem Classem Molluscorum eam- que in quinque ordines divisit , Pteropodum , Gasteropodum , Trachelipodum , Cephalopodum , et Heteropodum ; Acephala vero prorsus removit ab his propter defectum capitis , eaque consideravit tanquam Classem singularem , nomine Con~ chij erorum. i. Pteropoda. Cephalopodum adinstar libere natant in mari , sed nec repere nec sese adfigere possunt. Organa motus eorum consi- stunt in pinnis, forma alarum,, quovis latere oris locatis. Oesophagus in ventriculum sese extendit , ex quo intesti- na brevi tractu sub branchiis sinistris exeunt. Hepar multilobatum ventriculum includit. Cerebrum duobus ex lobulis est compositum originem oesophagi accingentibus. Cor pericardio inclusum. Organa generationis cum iis Gasteropodum convenire videntur. Sunt Hermaphroditi» ( 22g ) Л 4 * Auctores. Cuvrea , Mem. sur l'hyale , sur un nouveau genre de Mollusques nus (le Pneumoderme ) et sur l’établissement d’un nouvel ordre de mollusques , les Pteropodes. V. Annal, du Mus. Tom. ÎV. p. 22З — 25/p P b 5g. et Mem. pour servir à l’Anat. des Mollusq. . Mem. sur le Clio borealis. ib. Peron et Lesueur , hist. de la famille des mollusques pteropodes. Y. Annal, du Mus. Vol. XV. p. 67. Lamarck s Hist. n. des animaux sans vertèbres. VI. 1. p. 20 5. D i v i s i o. A. Pteropoda capite distincto . Clio L. Clione Pall . Corpore oblongo , membranaceo , sine velamento capite bilo- bato , lobis rotundis , breviter tentaculatis. Anus sub branchiis dextris. Clio borealis Pall. Spicii. X. pl. 1. f. 10. ig. Eliis Zooph. pl. l5. f. g. 10. Cuvier S. c. Clio indica? Brugu. Encycl. metb. des Mollusques pl. LXXV. f. 3 • 2. Peron Clioni sequentes characteres tribuit : Tentacula duo ; rostrum retractile ; oculi apparentes nulli ; pinnae duae anteriore et laterali parte corporis ; branchiae retiformes in su- perficie pinnarum. Cleodora Peron ; Clio Browh» Corpore velamento triangulari , alis duabus membranaceis , in- ter quas os labiatum aut ala semicirculari munitum. PejC Peronii. Tentacula nulla ; oculi duo ; pinnae duae antefi» ore et laterali parte corporis ; branchiae .... ; testa gela- tinoso - cartilaginea. ( s5o ) Cleodora "pyramidalis Peros. 1. c. PI. II. f. іД. Archonte Montf. ( Soîdani. I. XXV. p. 1З2.) eüam huiç generi inse- renda videtur j secundum Cel. Cuvier. C Y М В U L I А P E R О N. Velamento cartilagineo s. gelatinoso forma crepidulae , pinnis trilobatis ; iobo minori bituberculato et carnoso -barbato. Def. Peronii. Tentacula duo ; rostrum retractile ; oculi duo ; pinnae tres; branchiae retiformes in superficie pinnarum late- ralium. — Corpus totum testa gelatinoso-cartilaginea inclusum. Cymbidia pvoboscidea Peron. 1. c. PI. II. f. 10. 11« 12. Limacina Cuvier. Alae similes iis Clionum corpore in caudam spiralem termina- to , et testa tenui spirali umbilicata tecto. Animal testam uti navigiolum et pinnas uti ramos adhibet, na- tans in maris superficie. Clio helicina Phips et Gmee. r Argonauta arctica Farric. Gronl. 587. Limacina a Clar. Peron Pleropodis non adnumeratur. Gasteropteron, Meckel. Corpus ovale nudum longitudinaliter ala natatoria coro- natum , branchiae et anus laterales. Caput scutello carnoso te- ctum. Tentacula nulla. Kosse de pteropodum ordine et novo ipsius genere. Halae. 18 13. c. tab. aen. PnEUM'ODERMON. С U V. Corpore ovali , sine velamento et testa ; os bilabiatum fasciculis binis tentaculorum ; tentaculis numerosis , quovis su- (. 23l ) ctorio terminato ; branchiae foliosae in superficie corporis , se» riebus binis aut trinis , in capitis opposito latere positae.. Defin. Peronii. Tentacula duo , rostrum retractile » oculi no n adparentes ; pinnae duae latere colli ; branchiae laniellosae extremitate corporis locatae. Pneu modermon Peronii > Cuv. Ann. d, Mus. 1У. pl 5g> Peron. ib. XV. Pl. V. f. 7. B, Ptcropoda capite non distincto 3 branchiis velamento absconditis . Hyalaea. Lam. ^Cavali na А в i ld g. Alae duae magnae ; tentacula nulla ; velamentum latere fissum ; branchiae in fissuris istis latent ; testa ejus aeque la- tere fissa faciem habet convexam , i. e. ventralem , alteram planam , s. dorsalem. Ex istis fissuris filamenta plus minus longa exeunt , quae a velamento producta videntur» Def. Peronii. Tentacula duo ; rostrum retractile ; nulli oculi adparentes ; pinnae duae latere oris 5 branchiae polymorphae et laterales. Testa subcornea , pellucida s foraminibus variis ^ quibus caput 5 pinnae , branchiae et anus exeunt, Hyalaea cornea Lam. Cuv. Ann. du Mus. IV. pl. 5g. Peron. ib, XV, pl. 3. f. i3. Hyalaea lanceolata , LesueuR , Bull, des sc, juin. 1З1З. pl, IV. I. 5, Hyalaea inflexa, ib. f. l\, Cl. Peron ad huncce ordinem retulit genera ; Glaucus } Carinario, et Firola t quae ex mente Cuvier Gasteropoda sunt» Phy liiroe videtur etiam illis adgeribenda, sed Callianira docetur esse Zoophyton a Celeb. Cuvier» ( 252 ) Peronii Familiae Pteropodum hic subjungam : PTEROPODA. N и d a. : r — miHHii non - tentaculala. Ге s t if e r a, \ non - lentaculata. tentaculala. tentaculala. Firola. Phyliiroë. - , ' ' / . l - Cleodore. Cymbulia. Callianira. Clio. Hyalae a. Pneumodermon. Carinaria. ; Glaucus. - i Й. G A S T E R O P O D A, Disco incedentia , carnoso rarius in pinnam сот» presso. Capite tentaculis parvis numero s ad 6 munito ; oculis minimis , mox in capite ipso, mox in tentaculis, positis. Cor simplex. Locus aperturae ani et partium genitalium variat, qui tamen saepius in latere dextro offenditur. { ?33 ) Multa nuda sunt j alia cochleam internam gerunt , maxi- ma vero eorum pars in cochleis habitat. Branchiae ita variant ut inde subdivisiones petantur. A. Gymnobra л c hiata , Les nudibranches de Cuvier. Les cyclobranches et polybranches. Blainville. Soc. Phil. 1816. Animalia nuda, sine testa, branchiis diversae formae in dorso. Omnia hermaphroditi , cum coitu mutuo. Plura inversa natant f margine et tentaculis loco ramo- rum utentia. Gen. Doris. C trV. Polycera. Cur, Tritonia. Cuv» Thetys. L. Scyllaea. L. Glaucus. Forst. Eolis. Cuv. Tergipes. Cuv. B. Hypobranchiala, Les inférobranches. C. Branchias Salere aut dorso gerunt j ab involucro, in quo Satet cochlea parva 9 plus minusve tectas. Hermaphroditi sunt. Phyllidia. Cuv» DiphylLdia. Cuv» 5o с. ( 2Э4 ) Pomatobranchiat а* Les tectibranches Cuv. Ч ■ • , i . . - . i ,л, Pleurobranchus. С. Aplysia. L. Dolabella. Lam. Notarchus. Cuv. Accra. Mull. D. Cyclo b г anchiat a* Branchiae pyramidales sub involucri margine abscondi- tae. Chiton L. Patella. L. Umbrella. Blainv. E. As pidobranc hiata . Scutibi anches. Cuv. Animalia testa aperta quasi scuto tecta , quod etiam branchias tegit Haliotis. L. Stomatia. Lam. Actita, m. Capulus. Montf. Pileopsis. Lam Crepidula. Fissurella. Emarginula, Navicella. C armaria Calyptraea. ( г35 ) F. T r e m q t a b i a n c h i a t a, Pulmonés, Cuv. Per formanina lateralia respirant cavum aperientia, quod branchiae reticulatae investiunt. Huc maxima pars animalium referenda Zoognosiae , le- sta. univalvi t uniloculari , non canaliculata basi, * Terrestria. Limax. L. Testacella. Lx. Parmacella. Lam, Helix. L. Carocolla. Liat. Anostoma. Fiscir. Vitrina. Drapamaud, Bulimus. Bruou. Pupa. Lam. Solidula. PTsch, Scarabus. MtF. Choiidrus. Cuv. Amphibulima. Lam. Succinea. Drap. Clausilia. Drap, Achatina. Lam. ** Aquatica. Onchidium. Виси, Planorbis Bruqu. Lymnaeus; Lam. Physa. Drap. Auricula. Lam. Melampus. Mostf, Tornatella. Lam. Pyramidella. Lam, etc. * 00 G. C t e n о b r a n c h i a t a. Pectimbranches. Cuv. Pauca ex iis quae testa basi non canaliculata gaudent» eaque : Turbo. L. Meleagris. Montf. Delphinula. Lam, Turritella. Lam. Scalaria. Lam. Cyclostoma. Lam. Valvata * ). Muu. Paludina. Lam. Monodon. Lam. Trochus. L. Xenophora. Fisch. Solarium. Lam. Conchylium. Cuv. Ampullaria. Lam Melania. Lam. Phasianella. Lam. Zanthina. Lam. Nerita. L. Natica. Lam. Ncritina. Lam. Sigaretus. Cuv. H. Siphonohranchiata . Düm. Omnia Mycoda Gasteropoda, quae testa nnivalvi , uni- loculari } testa canaliculata gaudent . V. Fisch. Zoogn, Vol. 1. p. 120. • ) F. v. P. Gruithuisen , die Branchienschnecke. V. Nova acta Physico - Me- dica Academiae Caesareae Leopoldino - Carolinae Naturae Curiosorum. Tom X. Pars. II. (Bonnae. 1821. 4) p. 43-7. ( Щ? ) Conus. L„ ' !■ Cypraea. L, л Ovula. Brvou. Terebellum. Lam. Voluta. L. Oliva. Bruqu. Marginella. Lam. etc. 3, A c E P H A L A. Animalia testa bivalvi et involucro membranaceo inclusa. Nos in Zoognosia cardine et ejus dentibus usi sumus ad haec animalia subdividenda. Lamarck in opere suo recenti con- chifera in sequentes familias distribuit^ quas hic, ut exponamus, necesse judicavimus ad nova genera^, in Zoognosia non contenta,, indicanda. Ordo. I. CoNCHlFERA DIMYARlA. a. T и bicolae* ,, 'i ‘ ..... , •• , . ; * ( Quae forsan melius sub Annulatis examinantur. ) Aspergillum. Lam. Penicillum. L. Clavagella. Lam. Fistulana. Lam. Septaria. Lam. Teredina. Lam. Teredo. L. b. P h о l a dar i a e. Pholas. L. * Gastrochoena. Spengl. c. Sole naccae* Solen. L. Panopoea. Ménard de la Groye, Mya Glycimeris , Gmel. Glycimeris. Lam. Mya. L. Anatina, Lam. ( *58 ) d. My a r i a çt e. Mac trace a». Lutraria. Lam, Mactra. L. Crassatella. Lam, Erycina, Lam. * Ungulina. Daud, * Solemya. Lam. * Âmphidesma. Lam, f. Corbuleae. Corbula. Lam. * Pandora, Bbuqu. , t T л y іл i < 1 л J : : ; ; ; ■ ; . oO „ f g. LitTiophagi, * Saxicava. Fueuriau de Beuevue. Petricola. Lam. * Venerupis. Lam. h. N y m phac e ae. Sanguinolaria. Lam. Psammobia. Lam, * Psammotea. Lam. Tellina. L. * Tellinides. Lam. Corbis. Cuv. Lucina. Bruqit. Donax, L. Capsa. Lam. Crassina. Lam. ( 23g ) 1. Conchae . ï. Fluviatiles , * Cyclas. Lam. * Cyrena. Lam. Galathea. Bruqu. 2, Marinae. * Cyprina. Lam. * Cytherea. Lam, Venus. L, fe. Cardiace a e, Cardium. L. Cardita. Bruqu. * Cypricardia. Lam. * Hiatella. Daud. Isocardia. Lam. 1. Arcaceae . Cucullaea. Lam. Arca. L. Pectunculus. Lam, Nucula. Bruqu. ffl. Trigon iae , Trigonia. Brugu. * Castalia. Lam. n. Naïades. Unio Bruqu. Hyria. Lam. Anodonte. Bruqu. * lridina. Lam. _ 7» { Но ) Од С hamac е.а е> * Dicer as. Lam. Chaîna. L„ * Etheria. Lam, Qrdo IL Monomyaria. p< Tridachneae, Tridacna. Bruqu. Hippopus. Lam. cp M y t i l a c e a e. Modiola. Lam Mytilus. L. Pinna. L, r. M ail e ace ae. Cr^natula. Lam. Perna. — = Malleus. «=* Avicula. — й Meleagrina. — s. Pectiti ides. Pedum. Brttqu. Lima. Lam. Plagiostoma. Soweri. Pecten. L. " Plicatula. Lam. Spondylus. Bruqü, A Podopsis, Bruqu. t. Qstraceae Gryphaea. Ostrea. L, i ( 341 ) * Alectrionia. Fisce, Vulsella. Lam. Placuna. Bruqu. Anomia. L. ѴІ ; ' S І Г) І M j ' Î I ; *■ > - " * - ■ ; . • C • l ? r ' Ordo. III. Rudistes. ( ? ). Sphaerulites. Lam. Radiolites. Bruqu. * Caleeola. Lam. Birostrites. — * Discina. — - * Crania. Вшлѵ, 4. Brachiopoda. Bivalvia in voluero bilobato ; branchiis foliatis prope marginem involucri sitis ^ brachiis duobus carnosis retracti- libus. Lingula. Bruqu. Tcrebratula. Bruqu. * Orbicula. Cuv. II. As ciDiAE, Sav. Cuv. Chitonophora . Fisch. Tunicata. Lamarck. Animalia involucro cartilagineo s. gelatinoso et libero in- clusa , quod involucrum in sectione secunda basin plurium ani- malium componit , ea conjungit 3 itaque animalia composita of- fert. Corpus, libere haerens in isto involucro , in varias cavi- tates divisum est. Alterum continet branchias diversimode for- matas,, seriatim dispositas, mox plicatas, mox sine plicis, alte- rum ventriculum et intestina recipit. 5i ( 242 ) Duo orificia habent alterum branchiale s. os } alterum anale. Oesophagus illis est brevis longitudinaliter plicatus. Ven- triculus simplex ; hepar huic adhaerens. Intestina simplicia sine coeco. Rectum in externam cavitatem exiens libere Huctuat. Cor repraesentatur ventriculo aortico s. sinistro nec in omnibus demonstratum est. Systema nervosum a e gangliis formatum , in plures ra- mos dividitur. Auctores. Cuvier , Mémoire sur les Ascidies et sur leur Anatomie, V. Annal, du Mus. et seorsim impress. 1. c. Savigiîy , Me'moire sur les animaux sans vertèbres. Seconde partie. Fasc. 1. Recherches anatomiques sur les Ascidies compose'es et sur les Ascidies sim- ples. Paris. 1З16. 8. c. tabb. aen. color. Lamarck , Classe quatrième , les Tuniciers ( Tunicata ). У. hist. nat. des ani- maux sans vertèbres Vol. III. p. 8o — l3o. Le Sueur et Demarest in diss. monographicis botryllorum , Pyrosoniatis etc. C. G. Carus , Beitrag zur Kenntniss des inneren Baues und der Enhsickelungs- geschichte der Ascidien. V. Nova Acta Physico-Medica Academiae Caesareae Lcopoldino - Carolinae Naturae curiosorum. Тот. 111, P. II. ( l8ai. Bon- nae. ) p. 42З ™ 436. c. tabb. aen. color. Divisio ORDO. I. Ascidiae Thalides Saficnf. Tunicata libera s. Ascidiaç Lamarck. Tunica involucro adhaerens omnibus partibus. Branchiae inaequales. Orijicium branchiale valvula instructum. ( »45 ) Sunt animalia singula et libera etiamsi aggregata aut so- ciata, nec communem massam constituunt, nec communi tunica inclusa sunt. Salpa. Forskaehl. Anima! corpore libero , natante , oblongo , gelatinoso * pellucido , intus cavitate longitudinali , utrinque aperta , munito» Apertura externa altera major, retusa, subbilabiata, val- vulifera ; altera prominula , rotundata nuda. Salpa maxima. Forsk. 112. n. До. Ic. t. 35. A. a. Encycl. pt. 7 /4. f. 1 — 5. f Shaw rniscell. vol. 7. t. 2З2. Salpa Tilesii , Cuvier Aimai. 4- P- З7 5. pl. 68. f. 3 — 6. A s c 1 © i A» L, 9 *•••:. f K> IS" • ! 3 'ii ' :YO : 'i. *: - \i ■ r'bî,:"; i V- -.-Л Animal corpore, bitunicato , corporibus marinis basi adfixo. Tunica exterior subcoriacea , sacculum irregularem vel eylin* draceum eftbrmans , superne foraminibus duobus inaequalibus apertum. Tunica interna vel propria , corporis partes recondens , cavita- tem integram sacculi non implens , ad margines osculorum tantum adhaerens. Ascidia mammillaris , Pall. S pio. Zool. 10. p. 24. C I. f. i5. Ea- cycl. pl. 62, f. i. BlPAPlLLARlAo LAM. Animal corpore libero , nudo , ovato - globoso ; postice cau- dato ; extremitate superiore bipapilloso. Papillae conicae , aequales , apice foratae , tentaculiferae. Osculo utrique ten- tacula tria. 5l * 'Вірдрихавіа australis , Lam. h. n. des anirn. sans vertèbres. Voî. 3. p. 12З. Peron Mscr. Mammaria. Müll. Animal corpore libero , nudo , ovali aut subgloboso ; apertura unica ad apicem. Tentacula nulla. Mammaria mammilla, Mull. Zool. dan. prodr. p. 2718. Encyclop. LXVI. f. 4. Bosc , Vers. I. t. IV. f. 1. Felix de Piois- SY, VI. 166. t. LX. f. 6. ORDO. 11. Ascidiae Tethydes SAFIGNY. Tuniciers réunis ou Botryllaires. Lamarck. Tunica involucro non nisi orificiis binis adhaerens. Bran- chiae aequales , latae , parietes laterales cavitatis respiratoriae formantes. Orificium branchiale annulo membranaceo dentato aut circulo ciliato munitum. Animalia sunt conglomerata , semper conjuncta, mas- sam communem inter se formantia , et secum mutuo communi- cantia. A. Animalia corporibus marinis adfixa. Orificia sibi non opposita , externe sita , ncc per cavitatem branchialem commu- nicantia. Telhyae. Savigny. 1. Te thyae simplices. i. Orificio cjuadriradiatQ . Boltenia. Savigny. Animal corpore pedunculato , involucro coriaceo. Orifcium branchiale et intestinale quadriradiatum. ( щѣ ) Saccus branchialis longitudinaliter plicatus et lentaculis csr- culatim circumdatum. Boltenia ovifera y Savigny у M. p. 88. et i4<>. PL I. f. 1. et PL V- ' ' x<:,\ : : f. i. Ascidia pedunculata, Bruqu. Encycl. method. n. 12. pl. 65. f. 12. i3. Shaw , Miscell. Zool. tom. 7; tab. 2З9. Cynthia. S a y i g n y. Animal corpore sessili , involucro coriaceo. Orificia anale et branchiale quadriradiata. Reliqui characteres uti in praecedenti. Hepar adest » quodf antecedenti deficit. uaoic ' Cynthia Momas , Savigny Mem. p. 80. PL 1. f. 2 et PL VI. f. lr 2. Orificio radiis pluribus aut nullis. Phallusia. Sa vigny. Animal corpore sessili , involucro gelatinoso aut cartilagineo. Orificium branchiale radiis 8 ad 9 ; anale 6. Saccus branchialis non plicatus. Phallusia sulcata . Savigny Mem. p. 102. ll4» 162. PL II. &. IX, f. 2. Alcyonium phusca Fousk. Icon. t. 27. f. D. E. Ascidia phusca, Cuv. Mem. du Mus. d’hist. nat. tom. 2. pl. ï . f. 7 — 9 et pl. 2. f. 8. Claveuna. Savigny. Animal corpore pedunculata , involucro gelatinoso aut cartila- gineo. Orificia branchiale et anale radiis carent. Saccus branchialis non plicatus. ( 246 ) fClavtîina borealis , Sayigny , Mem. p. 109. Il6. 15*2. PI. I. I. 3. et pl. XI. f. Q. Ascidia claYata , Pau. Spicil. Zool. fasc. 10. pl. I. f. 16. Bruqu. Encycl. pl. 63. f. il. Cuvier Mem. du Mus. d’hist. nat. tom. 2. pl. 2. f. 9 — 10. II. Tethyae compositae. 3. Orificiis ambobus sex radiis regularibus. Diazona. Savigny. Animalia aggregata, biforata , folliculo vestita; corpore com- muni fixo , semi - gelatinoso , orbiculato , subcyathiformi , cellulifero ; cellulis prominentibus , compressis , biforatis , concentrice dispositis. Os tentaculis sex lanceolatis ; gemmarum acervus unicus la- teralis. Diazoiia mediterraneum , Savigny Mem. des an. sans Yert. p. 176. Pl. II. f. 3 et Pl. XII. - ... Lamarck. 1. c. p. 102. Distomus , Gaertner. Animalia biiorata , segregata , massam crustaccam , subcoria- ceam , superficie verrucis adspersam habitantia. Verrucae biforatae ; osculis margine sexdentatis. Distamus variolosus, Gaertner apud Pall. Spicii. Zool. 10. p. 4°- n- 3. t. /j. f. 7. a. A. Savigny Mem. p. 3. 19. 26. 89 et 178. Lamarck. 1. c. p. 101. Alcyonium ascidioides , Gmel. p. З816. Distomus ruber Savigny, Mem. p. 38. 62 et 177. Pl. Ш. f. 1. et Pl. XIII. Alcyonium rubram Plasc, Concb, min. not. t. 10. f. B. d. ( 247 ) SlGlLLlNA. SAVIGNY. Animalia biforata corpore communi gelatinoso \ elongato - co- nico , subpcdiculato , tuberculis adsperso. Coni plures saepe conferti , subaggregati. Tubercula osculis binis , ori anoque inservientibus. * . Os tentaculis sex; anus sex - dentatus; gemmarum acervus uni- cus , pedicellatus , inferus. Sigilli na australis , Savigny, Mem. p. [\0. 6l 179. PI. III. f. й. et pl. XIV. Lamarck. 1. c, p. 100. 4- Orificio branchiali solo sex radiis regularibus Synoicum. Phipps. 1 \ • ■ ' . - ' T - T'/; ■ « , -V ’ . • CV. ЛГ. Л 1 )V Animalia aggregata , surculis carnosis , cylindricis apice ob- tusis , basi adfixis , erectis , sustensa. Oscula sex ad novem , in orbem disposita in summitate sur- culorum. Synoicum turgens , Phipps , Voyage p. 202. t. 12. f.. 3. Le Sueur et Desmarest. N. Bull, des sc. tort Savigny Mem. p. 43. Pl. III. f. 3. et pl. XV. Lamarck 1. c. p. 98. Alcyonium synoicum. Gmel. p. 38 16. \: Aplidium. Savigny. • : ’ : i \ i ; ’ ’ /i Animalia biforata , aggregata , perparva , corpore communi , convexo , carnoso et fixo. Os tentaculis sex ; anus externe non adparens. Aplidium Ficus л Savigny Mem. du Mus. 1. p. 76., n. 3. Mem. p. 18З. .-•vi oui я . i ■ ]’■ ■ .\~c« Lamarck. 1, c. p. g5. A. pulmonarium. Alcyonium Pulmonaria, Soland. et Eujs p. 176. n. 2. ; '1 fl : / ( 248 ) 5? АІсуошиш Ficus, L. Ешз Corail, t. 17. f. 6. B. D. Ajilidium lobatum. Sa vigny , 1. c. p. l\. 182. PL Ш. f. 4* et P** XVI. f. 1. ui . P О LYCHNUM, S AVION Y. Animalia biforata , aggregata, in massa gelatinosa, mammillis obsita , immersa ; in plerisque systemata stelliformia plura , quorum quodcunque cavitatem centralem et formam plus aut minus circumscriptam habet. Os tentaculis sex ad cujusque mammillae osculum. Anus exter- ne non conspicuus. Vesica gemmifera unica , subtus depen- dens , filamento terminata. Bolyàlinum con slell citum , Savigny , Mem. p. 189. PL IV. 2 ct XVIII. i. P. violaceum. Lamabgk. I. e. p. io5. .С5-.ЭІ.-П . il 0 . i-iid « DmiMNiiM, Savigny. Animal corpore communi sessili , coriaceo , polymorpho, com- posito , pluribus systematibus nec circumscriptis nec cavitate centrali gaudentibus. Orificium branchiale sex radiis ; anale non distinctum. Didemnum candidum , Savigny, Mem. p. 1 4* et 194- PL IV- f. o- et pi. XX f. 1. : 7 A i î 7 A j , M ') I (1 iit A 5. Orificiis ambobus sine radiis. , чшп • v" :'4' • «• ’ " ' Eucoelium. Savigny. . . n * Animalia biforata , aggregata corpore communi fungoso , vel subgelatinoso , in crustam extenso , superficie mammillis ad- sperso. Systemata singularia nulla. Oseulum unicum externum conspicuum. ( 249 ) Vesica, gemmifera lateralis uruca. Eucoelium hospitiolum. Sav. Mem. p. 16. et 196. Pj. IV* f. 4* ph XX f. 2. Lam 1. c p. 96. Eue. subgelatinosum. BOTRYLLUS. GAERTNER, Animalia biforata , aggregata , crustae tenui , gelatinosae pcllu- cidaeque adnata ; systemata plura orbiculata 3 steliiformia , sparsa ; Os prope peripheriam systematis , tentaculis octo , quatuor ma- joribus. Anus verius centrum, Vesicae duae gemmiferae la- terales. Botrjllus stellatus , Paix. Spicii. IO. p. З7. t. l\. ï. \ ■ — 5. Ее Sueur et Desmarest , Bull, cies sc. Mai. i8i5. p. 74 ph 1 • f* 1/4 — 19. Savigny , Mem. p. 200. PI. XX f. 5. Bolr. Schlosseri. Lamarck. 1. c. p. 108. Alcyonium Schlosseri , Pall. Zooph. p. 355. Gmel. p. R. Animalia corpore libero natante. Orificiis cliametrice op- positis. Cavitas branchialis utrinque aperta ; orificium ejus superius sine tentaculis , sed annulo denticulato praegressum. Branchiae sejunctae. Luciae. Sav, Pyrosoma. Peron. Animalia biforata , aggregata , mansam communem , libere na- tantem , gelatinosam cylindricam , altera extremitate clausam^ altera hiantem et truncatam , externe tuberculis obsitam , si- stentia. Aperturae orales externae. Orificia ani in interna cavitate communi hiantia. Vesicae duae internae laterales 3 opposi- tae } gemmiferae. 52 Pyrosoma atlanticum }. Peron et Le Sueur Voyage, p. 488. t. 5o. f. i. Annales dn Mus. Vol. 4* P- 44°- pb 72- Journ. de Phys. Tome. 80. Juin.. i8i5. p. 4*4 — 423* Lamarck 1. c. p. in. Saviomy Mem. PI. IV. f. 7. Pyi’os. giganteum. Nota . Cuvier et Lamarck cogitant , genera Cissi. Savigny saepius esse nimis anatomica h. e. a structura interna pendentia. Sic Bolteniam et Clavelinam , Phallusiam et Cynthiam , Ascidiis adnumerant. Sic Lamarck Eucoelium et Di- demnum in unum conjunxit genus et Cuvier sibi persuasit Aplidium , Sy- iioicum ; Polycliaum ct Didemnum sub genere Dis tomi locanda esse. NOTICE sur un nouveau genre d’oiseaux nommé: P о doc es ? par G. Fischer» C’est à Mr. le Dr. Pander que le Musée doit ce bel et rare animal. Accompagnant l’ambassade , envoyée sous îa con- duite de Mr. de Negrx à Bocara , Mr. Pander a rapporté des objets сГ histoire naturelle, qui ne peuvent qu’inspirer un vif désir , de posséder de plus nombreux produits d’une contrée, qui n’a point encore été visitée par un naturaliste. J’ai communiqué une notice de ces objets dans une let- tre * ) adressée au nom de la Société IMPÉRIALE des Natu- ralistes , à Mr. le Dr. Pander , qui occupe maintenant une place très honorable parmi les Académiciens de St. Peters- bourg. Les insectes ont été examinés en partie et en detail dans PEntomographie de la Russie. Je donne ici îa description de l’oiseau, que j’ai appelé Podoces , du grec, п о ô œurj ç , (cou- reur , pedibus celer )j elle est accompagnée d’une bonne figu- re. Tab. XXL ) Cette lettre a e'té imprimée à Moscou. 1821. in Svo. 52 *■ ( 252 ) P O D O C E S Character generis. Rostrum mediocre , capitis longitudine, apice declive, non emarginato , purum angustatum ; mandibula superior inferi- orem breviorem tegens et marginibus acutis dehiscentibus recipiens. Nares basales , rotundae , amplae , plumis setaceis recumben- tibus tectae» Lingua .... » Pedes ambulatorii fortissimi larsis longis. Digiti unguibus triai gularibus acutissimis , parum incurvis , membrana ver- rucosa , phalangum crassitudinem excedente , suffulti. Alae remige externa brevissima , secunda multo longiore , tri- bus sequentibus aequalibus , secunda paullo longioribus. Cauda abscissa recta. Podoces Panderi. Tab. XXL Supra glaucescens , superciliis albidis , loris nigris ; rostro et unguibus nigrescentibus ; pedibus glaucescentibus. descriptio. fotus rufescenti glaucescens. Collum album, mjcula triangulari ingluviei nigra. Pectus , abdomen et uropygium pallide rufescentia , crisso albo. Alae latae , cauda multo breviores , remigibus apice et rhachi nigris , intus s. barba albis ; tectricibus longissimis latis- simisque , extus et apice albis , intus s. barba nigris. Cauda subrecta metallico » nigra. ( 255 ) Demensio partium . Tota longiludo fere Maxillae superioris Aperturae rostri .... Alae ......... Caudae .... . Tibiae Calcanei Digiti intermedii antici — — — - — • postici . Digitorum lateralium . Capitis g poli, et ultra, i — 2 lin. i ___ 2 — 1 2 — 4. — 8 — 3 — 3 — ~ i — io — i — 7 — — 9 Habitat gregarie et uti videtur transitorie in desertis Kirgisicis retro Orenburg ; — celerrime currit , parum volat. Habitus Laniorum , Corvorum ; ab iis vero aeque distans ro- stro , alis pedibusque. COLEOPTERA QUAEDAM EXOTICA , descripta a G. Fischer. r. TelephoRUS , (Cantharis) axillaris, mihi. Tab. XXII. f. i. a. fem. b. maris. T. Flavescens 3 elytns dilatatis 3 maculis axillaribus et intermediis nigris. Longit. 6 lin. Latit. 2 lin. Caput nutans acuminatum , maris nigrum ; macula triangulari flava ; feminae flavum fronte nigro punctisque variis nigris ornatum ; antennae et oculi utrique sexui fusci. Thorax marginato - reflexus , quadratus , maris dense flavus macula obcordata nigra ; feminae pallidior maculis irregu- laribus pluribus nigris. Scute Ilum subtriangulare postice emarginatum , flavum. Elytra dilatata , abdomine multo latiora , submarginata , flava , maculis binis, baseos et fascia emarginata media nigris fe- minae , fascia baseos et punctis quatuor in medio nigris maris. Pectus fuscum , flavo marginatum. Abdomen flavum punctis utrinque nigris. Pedes flavi., tarris nigris. Habitat in Brasilia. Museum Fischeri. s. ( 2 55 ) Phyllotocus Mac - Leayî. m. Tab. XXII. f. 2. a — e. Accepi hoc coleopteron a Clarissimo Mac - Leay nomine Melolonthae praeustae , signo tamen dubii addito. Quo nunc novo examini submisso , habitum quidem Rutelarum et Melolon- tharum in eo agnovi., aliis characteribus vero iisque capite ma- gis elongato , corpore depresso ab iis aeque distare vidi. For' ma deinde et structura pedum anticorum mihi persuasit , ut sui generis sit, cui nomen Phylotoci , a graeco , (pvWoronos , fo- lia generans , imposui., propter adpendicem foliosam, qua tarsus anticorum pedum terminatur^ Phyllotocus. C/ypcus subquadratus ., antice angustatus , crenulatus. Labrum prominulum 7 reflexum. Antennae sub clypeo ante oculos insertae 9 articulatae, clava- tae , clava subglobosa , triphylla. Mandibularum et maxillarum structura oculos meos fugit. Palpi filiformes , postici pedunculo longo triangulari insi- stentes. Mentum oblongo - quadratum , antice parum excisum , ciliatum. Phyllotocus Mac - Leayi* Ph. totus Jlavus 9 apice elytrorum nigro. Longit. 4- f f*»®- tit. l-| lin. Decsr. Caput triangulare prominulum , clypeo lato , oblongo quadrato , antice angustato , crenulato ; labro prominulo ? rotundato . reflexa. { 256 ) Oculi magni nigri pupillati , utrinque protuberantes. Thorax quadratus , convexus , oculos amplectens , utrinque submarginatus , ciliatus , pallidus. Scutellam triangulare , valde acuminatum. Elylra oblonga sulcata, sulcis punctatis, marginata, ciliata, antice pallida , apice nigra , splendentia. Alae hyalinae apice cinerascentes. Pedes anteriores abbreviati , femoribus brevibus , conis com- pressis insistentibus , in quorum latere rima s. sulcus , ad femora ex parte recipienda; tibiae breves dilatatae , spino- sae , externe dentatae , intus spinosae ; spina externa api- cis articulata subincurva. Tarsus longus articulis rotun- dis , 4 minoribus , ultimo longissimo, ungue folii ad instar formato , spinaque sub angulo recto inserta. Par pedum secundum gracilius est, tarsis longissimis, unguibus longis divaricatis. Tertium par pedum s. posticum adhuc magis extensum , femora magis compressa. Ungues desunt Femur lin. longit., tibia i lin., tarsus a lineis longitudine aequat, ar- ticulo unguicali excepto. Habitat in Nova Hollandia. Speciem banc , uti sequentes , liberalitati Cei. Mac - Leay debeo , qui horis entomologie cis multa detexit atque descripsit , quae Entomologiam promovent , illustrant , augent. 3. Cetonia Burchelli. Mac - Leay. Tab. XXII. f. 3. C. nigra , polline albo adspersa , supra flavescens } macu- la thoracis angulari Jusca . Longit. 9 1. Latit. 6 lin. ( “57 ) Descr. Caput nigrum nifidum porosum , latere sulcatum , sulcis profundis , polline albo repletis. Infra dense villosus. Thorax triangularis flavus macula magna quadrangulari fusca t ita ut et iam fuscum eum adpellare possemus, margine flavo. Sciit e Ilum triangulare , flavum. Elytra postice angustata flavescentia, tenuissime punctata, punctis hinc illinc in series congestis. Infra quidem nigra est, sed pubescentia densa grisea tecta, ita ut color piceo - niger , splendidus, non nisi in fine acticulo- rura et macula triangulari media eorum adpareat. Pectus et par pedum anticum valde pilosum , humeris promi- nentibus exceptis , nudis nigris splendidis. Crura pedum omnium sunt compressa , sulcata , sulcis polline griseo repletis , antice posticeque pilosi. Alae densae violaceae. Habitat in Africa. Museum Cei. Mac - Leay et Fischer. 4. Cetonia gymnopleura , Mac - Leay. г Tab, XXII. fig. 4» C. nigra , supra ferruginea nitida , capite et scutella ni- gris. Longit. у lin. Lat. 4 An* Descr. Caput nigrum variolosum , clypeo valde prominulo , emarginato , subreflexo aut marginibus intumidis. Thorax laevis, ferrugineo - rubescens , antice nigro lineatus et cinctus. Scutcllum triangulare magnum politum nigrum. Elytra basi dilatata , de-in angustata , quasi emàrginata , ferru- gineo - rufescentia , punctis impressis , hinc illinc conflu- entibus. 35 ( 258 ) Totum latus inferius aeque ac pedea sunt nigri splendentes, fer- rugineo - hirti. Anus prominens ruber. Habitat in Nova - Jiollan-d ia. Museum Fischeri , ex dono Cei. Mac - Leay. 5. ii'Jf G ym net is. Mac -Leay. , £ІІП&Э£9Ѵ$Ь S/JfiJinSIIS 00 1 63 £l$ryq 0ГП1 ;'Kjn?3 , лис ,.fp. , ^-ju«sOq Ѵ,Л\\р.О (Horae entomologicae. L i5q. Tab, III. f. 24-} Omoedes , Fischer ; Cetonia. F. Latr. Oliv. Dejean. >ubt oeaiq io oo ju Jam dudum genus Cetoniae hodiernum., in collectione mea in duo divisi quorum alterum nomine Omoedis comprehen- dit ea , quae adpendicem singularem thoracis habent , scu- tellum aemulantem. Ceterum pectus firmatur portionibus humeralibus quae et sursum angulo baseos elytrorum plus in conspectum veniunt quam in Ce toni is reliquis. Cei. Mac- Leay vero haec insecta jam nomine Gymnetis designavit 3 cujus definitionem his verbis expressit. Antennae articulis decem, basilari subgloboso magno, clava triphylla , ovata. Labrum margine antico ciliato ,, emarginato lateribus rotun- datis. Mandibulae breves , processus latere externo fere sinuato, api- ce obtuso j vei rotundato, , Maxillae lacinia interna membranacea , ciliata , processu ter- minali articulato, compresso,, fimbria hirsuta, instructo. ') 3 аШБЗГШ OlgUl JJiil!» ç. 1 1^1 * -*f~*t*1 ^ Palpi maxillares vix ultra maxillarum apicem productae , ar- ticulis primo et secundo brevibus , penultimo conico , ulti- mo subçylindrico apice truncato. Labiales menti lateribus excavatis inserti , articulis duobus baseos conicis , extremo longissimo ovato, ІІПЭ ( *59 ) Mentum cordato - truncatum * ad basin et ad latera depressum* u trinque paulo angustatum * et lineis duabus elevatis angu- lum ad apicem, formantibus instructum ; margine antico profunde emarginato , lateribus rotundatis. Caput subquadratum ; cîypeo supra irregulari. Corpus ovatum depressum * ad humeros latius , clytrorum margine externo ad basin abrupte sinuato. Thorax subtrigonus , antice an- gustior et truncatus* postice lobatus » lobo magno triangu- lari apice subotuso. Scutellam minimum. Sternum tuber- culiforme , vix ad pedum secundi paris originem obtuse productum. Pedes graciles tibiis anticis bidentalis , fere tridentatis* unguibus aequalibus indivisis. Scapulae secun- di et tertii pedum paris distinctae. SfJsedfiisoB- ГЛІЛ плШ 8 u ! ; Gymnetis spim&sn> fivslo г,, , : WTT c e • Tab. XXII. f. 5. Ь и sii л4с§поіэ G,_ iiigtia j. elytris fuscis -, maculis nigris ) aniee lunulis ferrugineis.^ jCongit. Ô j lin. Latit. 4 }m. i ' sed magokudi- ne Variat. Descr. Cajiut ï uscum , nigro - punctulatum , clypeo lato promi- nulo , apice paulio reflexo. ,0- : , Thorax seqicep niger , marginibus lateralibus latis sub - ferru- gineis ,migro - punctulatus. rUr,brjj gudcub euduaaoooiq Scutellam yix percipiendum. - Elytra parum emarginatva latere;, apice spinosa, emargiriata , abdomine breviora* fusca, nigro - punctulata , macula ba- seos punctis et striis intermediis .nigris * lynulis apicis fer- rugineis. Sutura postice canaliculata. ,.г yj. Humeri lati* prominentes, fusci, nigrer - punctati. ; 55 * ( збо ) Pectus sterno prominente lato nigrum , latere ferrugineum va* riolosum* punctis impressis nigris, aeque ac abdomen et pe- des. Hi sunt ferrugineo-pilosissimi , inprimis tibiae , posti- ce inferius excisae. Tarsi nigri. Habitat in Brasilia. Museum Societatis et Fischeri. Similitudinem prae se fert Cetoniae acuminatae F. et litura - tae Oliv. a quibus tamen aeque differt et elytris abdomi- ne brevioribus et delineatione. о р,шні '.ГК..1': 'r, jii'.jq ил г : v; л’. ■■ '■ о: 6. Macraspis. Mac-Leav. (Horae entomologicae. I. 1 56. Tab. II. f. 18. ) Scarabaeus , Drüry. Cetonia. F. 01. Latr. Antennae clava magna , oblonga , longitudinis totius illarum haud dimidium aequante. Articulo basilari conico parum elongato. Labrum transversum , margine antico subsemicirculari, exserto, coriaceo , integro s hirsuto , apice subacuto. Mandibulae subtrigonae „ compressae , supra concavae / late- re eminulo 3 emarginato , vix bidentato^ apice interno sub- emarginato. Maxillae intus margine membranaceo instructae et ad apicem processubus duobus tridentatis corneis productae. Palpi maxillares articulo extimo magno subgloboso ovato. Labiales articulo ultimo elongato ovato. Mentum elongatum subquadratum concavum, lateribus sinuatis, apice truncato haud ciliato vix emarginato. Caput subquadratum , clypeo rotundato margine reflexo. Cdrpus ellipsoide depressum ; thorace duplo longiori quam latiori , ( збі ) Jatere postico emarginato. Scutellum maximum elongato - trigonum. Sternum ad capitis originem productum acu- tum. Pedes validiusculi tibiis anticis tridentatis posticis subcompressis ; tarsorum ex unguibus alter est indivisus alter bifidus. Macraspis analis. Fis ch. Tab. XXII. fig. 6. M. cerasino - brunea , abdomine fusco lituris rubris. Lon- git. g lin. Latit. 4 fin. Descr. Caput prominens fuscum , clypeo profunde exciso s or- ganis masticalibus hirsutissimis. Thorax transversus , laevis , splendidus, fuscus , rubro - margi- natus. Scutellam magnum triangulare fuscum , nigro cinctum. Elytra brunea , laevia , sulcis binis obliteratis glabris. Totum corpus infra est fuscum rufo - pilosum , abdominis apice piloso , annulis maculis lateralibus rufis aut pallidioribus j ultimi rufo - cinctis ; sursum , parte ab elytris denudata liturae duae longitudinales rubricae adparent. Habitat in America meridionali. Museum Fischeri. y. Dasygnathus. Mac-Leay. (Horae entomologicae. VoL I. p. 141- Tab. II. fig. 17.) Antennae decem - articulatae , articulo basilari longiusculo , se- ptimo minutissimo , pateraeformi. Labrum membranaceum 3 clypeo penitus occultatum , margine antico transverso, bilobo^ crustaceo 9 pilis longis instructo ( 2Ô2 ) Mandibulae corneae, compressae breves , ■ cutellifomes, stipra planae , superficie inferiori aequali , margine externo rotun- dato piloso , interno membranaceo vel fimbria instructo. Maxillae breves , caule crustaceo valido , subtrigono , proces- su apicali penicilfiformi 3 vel e setis longiusculis formato. Palpi maxillares crassi , articulis secundo ei tertio conicis , extimo ovato aliis crassiore et longiore, apice subobtuso. Mentum subquadratum , valde convexum , setis rigidis muni- tum , lateribus rotundatis , margine antico depresso , emar- ginato , angulis acutis. Caput subquadratum , haud transverse saturatum , clypeo por- recto , lateribus rotundatis , margine reflexo crassiusculo. Corpus subtus pubescens, oblongum, ovatum, elytris po- stice haud obtectum. Thorax marginatus. Scutellum parvum , apice rotundatum. Pedes validi , tibiis an- ticis extus yidentatis. Dasygnathus Vejeanii. Mac - Lua y. tj - * ; ГІіГІ 35' - à*- сіІ iiOSffl BU.': ЛЛ ? ОЗС Ш Tab. XXII. fig. 7. D. infra fuscus , supra niger elytris punctato - sulcatis. Longit. g lin. Latif. 5 lin. Cei. Mac - Leay speciei notam ita indicat 1. c. D. nigro - bruri- neus , subtus pilis ferrugineis opertus , clypeo antice pun- ctato , throrace glabro , elytris profunde striatis ad latera scabriusculis : striis obsoletis , ano punctato glabro. Habitat in Australasia. Mus. CI. Mac - Leay. ( Fischer ). „In honorem Dni. Baronis Dejean Galli , qui inter bella exter- na discordiasque civiles scientiae deditus, Europae Entomo- ( 2-65 ) îogîam omnis indagavit , solertissimus cultor ac observator acutus. “ Mac - Leay. 1. c. 8. Schizognathus Mac - Leayi , KlRBY. Tab. XXII. f. 8. Genus Schizognathi Kirby magnam prae se fert similitu- dinem generis sequentis s. -.Anoplognathi. Thorace quadrato , magno et gibbo , corpore magis conVexo et forma maxillarum differre videtur. Sch. infra fuscus j supra viridi » aeneus , elytris fusco -• aeneis y temere punclulatis . Long, i о lin. Lat. et 5 \ lin» Descr. Caput magnum nutans porulosum viridi - aeneum , cly- peo lato, porrecto, excavato , poruloso valde reflexo fusco- aeneo. Thorax latus, convexus, antice excisus, ubique marginatus, viri- diaeneus , raro - punctatus. Scutellam magnum triangulare porulosum , viridi-aeneum , fus- co - cinctum. Elytra convexa^ sulcata, porulosa, aeneo - fusca , abdomen non prorsus tegentia. Corpus subtus ubique aeneo - fuscum , pilis pallidioribus ad- spersum. Pedes affines iis Anaplognathorum» Habitat in Nova Hollandia, Museum Mac - Leay , Fischer. q. Anoplogmathus Leach." Mac - Leay Hor. entomolog" I. p. 14З. Tab. IIL f. 3o. Antennae articulis decem , basilari conico , crasso , secundo subgloboso , quatuor proximis subcomcis r septimo paterae» ( 264 ) formi brevissimo , capituloque elongato semi - ovato pi- loso» Labrum corneum transversum , antice medio acuminatum. Mandibulae breves , subcompressae y validae , subtrigonae, ba- si crassae y apice obtusae , edentulae , integerrimae , extus convexae, intus acutae, margine concavo. Maxillae mandibuliformes , plane inermes , validae , corneae , subtrigonae , fornicatae > apice obtusae , subemarginatae. Palpi maxillares subclavati. Labiales breves , articulo secun- do brevissimo , externo ovato , vix ultra mentum pro- minulo» Mentum subquadratum , ad basin utrinque emarginatum , an- gulis palpigeris, in medio processu porrecto, subreflexo mu- nitum. Caput subquadratum , transverse suturatum , clypeo in feminis semper rotundato semicirculari , sed in maribus interdum angulato , margine antico in utroque sexu reflexo. Corpus sub - convexum , ovatum ano nudo saltem in uno sexu. Sternum saepius ad pedum primi paris originem acute pro- ductum. Pedes validissimi , tibiis anticis in maribus sal- tem vix extus tridentatis , tarsorum unguibus indivisis et inaequalibus. Anoplognathus dytiscoides. Mac • Leay. Tab. XXII. f. 8. A. Niger nitidissimus , thorace et pedibus rujis. Longit. 8 lin. Latit. 4 bn. Descriptio Cl. Mac - Leay 1. c. Niger nitidissimus, clypeo atro subrugoso : punctis duobus postice impressis , thorace \ ( 265 ) atro - ferrugineo , elytris glaberrimis atris , corpore subtus nigro pilis albidis ad abdominis latera praesertim hirsuto , pedibus rufis 3 tarsis nigris» Habitat in Australasia. Museum Mac - Leay , Fischer. Celeb. D. Leach ex ista specie novum condidit genus : Repsi~ mus. Variis characteribus a veris Anoplognathis differt , et Cei. Mac -Leay consentire videtur, hanc et species quas- dam adhuc cognitas novo generi convenire. 10. Chalepus. Mac -Leay., Horae entomol. I. 149. tab. II. f. 16. Scarabaeus. Foetj Melolontha F. Oliv j Geotrupes. Schonh . Cyclocephala , Latr . Dejean . Chalepus / eue ophth almus, m. Tab. XXII. fig. 10. Cii. Niger y thorace et elytris pallidis , oculis albis . Lon- git. 5^ lin. Latit. 3 lin. Descr. Caput porulosum nigrum nitidum , clypeo rotundato re- flexo. Oculi magni albi. Thorax profunde ferrugineus nitidus , antice excisuris binis ad oculos amplectendos , postice abscissus. Scutellam triangulare subobtusum , fuscum. Elytra pallidiora punctulata , sutura canaliculata. Corpus infra piceo - nigrum, raro pilosum, aeque ac pedes , ti- biis spinosis, tarsis debilioribus, unguibus inaequalibus. 11. Phalidura mirabilis . Mac - Leay. Titul. fig. n. Genus Phahdurae sane mirabile , ad Curculionites perti- nens, rostro gaudet abbreviato obtuso, aperto , labro nullo ad- 34 ( збб ) parente ita ut mandibulae fortes, latae , tHanguTares , 'inclina* tae , rostri psittacini ad instar, in eUnspectum veniant. Reli- quae partes individuo meo deficere v-iclentur. Menium adpendi- eem triangularem habet. Antennae fractae 7 articulis liberis , T, -, , ' Г r<; ■ r sed articuli clavae oblongae , apice acuminatae ita sunt adpro- r-- ' *' ч , n T ("5 ■ ^ ximatae , ut numerus eorum certe oculis meis occultetur. Pili parui, per quatuor series dispositi, quatuor etiam articulos sus- T , • T ' ! л") 1 ■э picari sinunt. Ph. tota nigra ,. supra variolosa. Caput rostro brevi, amplo, granuloso , oculis parvis. Sulci pro recipiendis antennis ita ampli , ut nares simiarum aemulari videantur. . Чт..ч/г . v л \- ;,rbruii2 • ■ Thorax subcylindricus medio intumidus antice prominens et ca- put tegens , postice vero recta abscissus , totus verrucis s. granulis obsitus , medio subimpressus. Scutellum nullum. Elytra obconica, vaginantia, coalita, costata; costis granulatis , granulis retro spinosis. Costae et seriebus granulorum trans* ■ . 1 ° ] ■ versis inter se cohaerent. Pars lateralis late abdomen cin- \V. ПГГ! ООГП 1 ! gens varioloso - foveolata. ’ ! * i Corpus infra subcoriaceum. Pedes omnes brevi - spinosi , femoribus non clavatis , articulis tarsorum latis , articulo unguicali longo libero , unguibus ЁІ&ІІІЭІІІЭ ' J ' - -V. Ь £ V'I у 1 : Л#. fortibus incurvis. . » • ; . . . . • — . • Habitat in Nova Ho/landia. . . , 1 . -j • r ; ; • i c) Ü'.J : i - Museum D. Mac - Leay , Fischer. 12. Tycha eus. m. Tituli fig. 12. Coleopteron hoc generi Brenti quidem inscriptum et cognitum, typum tamen novi generis offert characteribus sufficienter distinctis. ( 2f>7 ) Antennae filiformes, articulis undecim elongatis, cylindricis, sub oculis insertis; primo articulo magno pyriformi, fere clava- to , cavoque sub oculis verticali ad radicem ejus recipien- dam ; secundo brevi dimidiato i. e. radice laterali pctiola- ta, corpore cylindrico , tertio obconico, reliquis cylindricis, ultimo praecedenti longiori, non crassiori, brevi acuminato. Femora simplicia , non dentata. Species, hic depicta, videtur esse descripta a Fabricio Eleuth. IT. 5l\.5. 2. nomine Brenti cnrvidenlis et Brenti Myrmeco - phagae nomine a Herbst. VII. p. i fi 5. 6. Tab. юу. f. 6. Huic generi inserendus Brentus minutus Drury Tab. XLII. f. 3 et 7. et plures species Brenti Fabricii femoribus sim- plicibus. Cylas Latreille facile ab eo distinguitur articulis antennarum decem , aeque ac Brentus F. insertione antennarum et articulis quidem etiam undecim, sed fere moniliformibus ex- trorsum paulo crassioribus. 4л *4» . m • ■ ■ ■ - ■■ , ' • Ш ..... ’ о ! ... о , : • : ; . : о-.ч m CÎjï= oopovso . :J i ' : . " ' ; ■ ' r: 'k!'/> oi;' ï •о.ѵ.п-а.и /о у.:і qvjr . ; - . ,u ’ ' -О П : '0. >. C :-4 Olf'ü.U ,.TiS3n.;b a 0П t й'.ОІІфіЧІ.З ';лс vi. I ; 3 i > .г jbi :- , i; 3 аія c~-o • О'іЖ. :• гѴѵ.^ѴЛчлѵ.о iUv>V3. о и ira оп .а •’;! I -.Г. і .q Г ! зП Г о о •: ѵ ' ^ % J : [ ■ ' ' • ■ • - ■ ; ■ ' Ь ■ - ІХ&1 . . . JJÙ К% 13.4 3 -■ : ; 2 , •ЗшіЬіЦ г; ... 3 'S : hl’C " ' • г. ; СО Л"- ЭІ-'ѵЛ '--О’.’'; Л ‘‘..-і л - ,г.-л ; т ■ . : г ■' аир і - ' - _ J,,,; ;;; ... . . ' . ;/і • - -, *- :.\і -ь. . 1 ' . ■ . .ѵ: • . ОС О : .Лі'і ' "■ NOTICE SUR LARGAS DE PERSE, (MALLÈH de MIANÈH ) décrit par les voyageurs sous le nom de punaise venimeuse de Miana. par Gotthelf Fischer de Waldheim. 35 . Ш 30 ЦАО я A 'J ■г ' ? * :• : а- : у лш èfc ’!іла i- i jsa;-;.:lC oh ■' aa • ' -i , міана u.Y/ - а ' ' 'ni . . .4 -, ■: i. W 'V'V W ,4-'^''Vy%'%'%'V'V^/4-^\ ’V'’V Ъ, % 4t. NOTICE SUR L ARGAS DE PERSE , (Mallèh de Mi a ne h) Tab. XXIII. Le voyageur, emporté par son zèîe d’observation, exci- té par une imagination exaltée , reçoit, à l’étranger, tout ce qu’il voit ou ce qu’il entend , avec un intérêt particulier,. Craignant de perdre une seule de ses observations , il accueille ce qui se présente à sa vue , il prend tout ce qu’il en- tend pour une vérité , dont il ne peut pas tout de suite se résoudre de douter et , séduit souvent même par celui qui en fait le rapport, il juge extraordinaire ce qu*on lui présente com- me tel, et note comme digne de remarque ce qui se présentéroiî, au voyageur instruit et calme , comme une chose dont il a tu les analogues dans son propre pays. C’est ce qui paroît être arrivé à quelques voyageurs en Perse. Rien, de nos jours, n’a excité plus d’attention qu’un pe- tit animal de la Perse, que les voyageurs appellent punaise ou teigne et qui d’après leurs rapports est tellement venimeuse , qu’elle tue par sa morsure subitement surtout les étrangers , et pour comble de singularité ne fait pas grand mal aux na- turels. Mais voici îe récit de deux voyageurs, que j’ai pu con- sulter. 55 * ( 272 ) L’auteur ( Dupré ) du Voyage en Perse fait dans les années iQùj 3 180O et 1809, en traversant la Natolie et la Mésopotamie. Paris. Dentu. i8iy. 8. Tom. II. З2З et З24 , dit : ,;Le bourg, situé au З7 degré 3g minutes «56 secondes de latitude } est composé de trois cents maisons environs. Le sol produit abondamment du riz, du coton , du froment et de l’or- ge. Les rizières qui environnent ce bourg en rendent le séjour insupportable dans Pété , à cause de la quantité de mouche- rons. Il est impossible aux voyageurs d’y goûter pendant cette saison un instant de repos. L'habitude seule en fait paroître le séjour moins fâcheux aux habitans. 11 y a aussi une espèce de teigne nommée , dans le pays , mèllèh * ) , qui est fort à craindre, parceque l’homme qui est piqué tombe dans une con- somption qui îe fait dépérir à vue d’oeib surtout s’il ne se sou- met pas sans restriction au régime dicté par l’expérience; c’est de s’abstenir de yiande et de boissons acides ou fermentées. Le sucre est regardé comme un grand spécifique contre la pi- qûre, de cet insecte s que Гоп ne trouve pas dans les maisons nouvellement construites , et que la clarté de la lumière , dit- on â éloigne des appartenons. ie Maurice Kotzebue , ( Voyage en Perse à la suite de lambassade russe en 1817; traduit de l’allemand par Mr. Bre- ton. Paris., 1819. 8. p. 180. ) en parle en ces termes : „L’in- secte dangereux que l’on appelle la punaise de Miana mériteroit les recherches d’un Naturaliste exercé. 11 est un peu plus grand que la punaise d’Europe, d’un gris tirant sur le noir et parsemé sur îe dos d’une multitude de points rouges. 11 se cache dans * ) Mail eh , î’è se prononce presque comme a ou comme Я en russe ; fh »e désigne que l’accent. ( 275 ) les murailles ét fréquente de préférence les vieilles. C’est là que les punaises se trouvent en grande abondance , et que leur, pi- qûre est la plus dangereuse. Jamais elles se montrent en plein jour ; elles craignent aussi la lumière cependant la clarté des lampes et des bougies ne' les met point toujours en fuite. Elles infestent Miana depuis un temps immémorial , et se répandent jusque dans les environs., où elles sont un peu moins dangereu- ses. En hiver elles restent immobiles dans les trous de murail- les , et semblables à tous les animaux venimeux, c’est dans les grandes chaleurs de l’été que leur venin a le plus d’activité» ( p. 181.) ce qu’il y a de plus merveilleux, même unique â l’égard de la piqûre de ces punaises , c’est qu’elles n’attaquent pas les naturels , ou du moins la piqûre qu’elles leur font n’a point de suites plus graves , que celle des punaises d’Europe ; mais en revanche , elles font une guerre cruelle aux étrangers , qui ont le malheur de passer une nuit à Miana , et souvent elles donnent la mort en moins de vingt-quatre heures. J’en ai entendu raconter deux exemples. (i ,,Les anglais de Tauris m’ont unanimement déclaré qu’- ils ont perdu â Miana un de leurs domestiques, qui fut atteint par ces terribles insectes. Il éprouva bientôt dans tout son corps une chaleur violente, tomba dans une espèce de délire et expira enfin au milieu d’épouvantables convulsions. reçu d’autres informations non moins dignes de foi du Colonel Baron Wréde , qui a servi longtemps avec di- stinction en Grusinie , et qui , il y a quelques années , a été envoyé en Perse comme ambassadeur. Lorsqu’il passa à Miana, la saison étoiî fort avancée ; ne croyant avoir rien à craindre ( S74 ) ,çîes punaises, il y resta la nuit,, mais avec la précaution de tenir une bougie allumée. J1 n’éprouva aucun mal; mais un co- saque de son escorte eut , le lendemain matin , une tache noire au pied , tint des propos délirans et tomba enfin dans un accès de fureur. Les habitans conseillèrent un remède usité en pareil cas ; ce fut d’écorcher un boeuf et d’envelopper le pied du malade dans ,1a peau encore chaude. On eut recours à cet expédient , mais cela ne servit de rien , et le pauvre co- saque mourut dans une douloureuse agonie. On assure que ce moyen réuisit ordinairement ; mais il faut que le malade reste pendant quarante jours sans prendre autre chose que de l’eau sucrée et du miel. Comme j,e l'ai déjà dit , les naturels de Mi- ana prennent sans danger ces punaises dans leurs mains. Quel bonheur que ces formidables insectes ne se mettent point dans les habits , car ils se seroient bientôt propagés dans toute la Perse, p Plus tard Mx. Kotzebue parle encore des moucherons, p. 194- „d’inombrabies tâches rouges, semées sur toute l’éten- due du visage et du corps , étoient produites par la piqûre d’une petite mouche imperceptible. L’ambassade entière e'toit en proie aux plus vives et aux plus fâcheuses démangeaisons. Cette mouche moins dangereuse, à beaucoup près, que la pu- naise de Miana , ne se trouve , comme celle-ci , que dans l’in- térieur des maisons , et attaque seulement les étrangers. Voila encore une autre singularité des habitations persanes. ei Monsieur le conseiller d’Etat et ehevalier -de Steven m'écrit de Symphéropol : „Je vous prie d’insérer dans les Mé- moires da la Société , qu’on m’a envoyé de Tiflis Je Reduvius ( 2?S' ) personatus J comme la punaise venimeuse de Міана', dont1 Kotzebue , Morier et autres parlent dans leurs voyages., If faut que le rapport des voyageurs en soit outré ; j’ai été ufi’ jour piqué ici par le Reduvius cruentatus , mais je n’ai senti d'au- tres suites qu’une douleur forte de quelques secondes. Du pré- appelle dans son voyage cet insecte venimeux „teigne. f‘ J'ai renouvellé ma demande pour avoir d’autres individus , que Гоа- pourroit cependant facilement se procurer 3 comme Miana est située sur le grand chemin de Téhéran , pas loin de Tauris. K Il s’agit donc avant tout de cormoitre le véritable ani- mal de Miana , pour pouvoir juger de sa morsure. - J’ai reçu , sous îe nom de punaise de Miana , quelques individus séchés par un de nos Membres , Mr. le Conseiller cl Etat et Chevalier de Mazàrovitch , ambassadeur de sa Maje- sté 1 Empereur de toutes les Russies en Perse. J’en ai reçu d’autres^ clans de l’esprit de vin, par Mr. Calley, Anglais, qui а pas- sé trois ans en Perse 9 ayant fait beaucoup de voyages dans l’intérieur de la Perse avec le secrétaire privé de S. A. IC- Ab- eas Mirza, Mirza Mahommed Saleh. Ces dèux témoins oculaires m’ont offert sous îe meme "nom , îe même animal. Il ne reste donc aucun doute que ceci sie soit le véritable animal de Miana,- dont il s’agit. Cet ani- mal qui a effrayé tant les voyageurs n’est ni punaise s ni teigne , mais une ticjiie ou un animal, qui n’appartient- pas ашг insectes , mais à la famille des- tiques (JRiciniae^ de la classe1 des Arachnoïdes. Il est semblable à celui qui se trouve souvent en' été sur les chiens, les boeufs et autres animaux,,, et qu’on ap.pelle en* ( 2?6 ) Russe клѣгцЬ , tique en François. Tout le monde connoit la manière de celui-ci de sucer le sang d’autres animaux, sans qu’il ец resuite le mondre danger pour la vie de l’animal. Il est possible que la tique de Miana puisse causer, par sa morsure ou piqûre, sur tout si , par un mouvement inadver- tant , en voulant éloigner la douleur momentanée , la trompe se trouve arraché du corps de l’animal et reste dans la chair, une inflammation plus ou moins grande , d’après la nature et la constitution du corps de l’individu qui a été piqué. Mais cette inflammation ne peut nullement causer la mort, à moins que d’autres circonstances ne la provoquent ou que la gangrène ne s’e mette dans la plaie. Les symptômes d’ailleurs que Mr. Kotzebue attribue к la piqûre de cet animal ne peuvent venir -que d’autres causes. Pour mettre mes lecteurs à même de juger de ce petit animal , il faut que je rapporte quelques faits sur la nature de ces animaux en général. Il y a dans tous les pays du monde deces petits animaux ronds, dont le corps est formé d’une masse qui n’ofîVe aucu- ne distinction d’une autre partie, telle que corselet ou anneaux* Ils sont connus sous les noms de mites , de cirons , de tiques et Linnaeus et Geoffroy les ont réuni sous un seul genre s Acarus. On en fait aujourd’hui trois familles, les acaridies y les trombidions et les tiques , dont chacune est divisée en plu- sieurs genres. Les mites sont des animaux très petits dont on ne peut distinguer les différentes parties qu’à l’aide d’un microscope. On les rencontre presque par tout. Ils ont huit pattes comme les araignées , mais ils manquent de corselet et la bouche ne ( 277 ) se trouve pas séparée de la masse ronde du corps. Ils ont une trompe ou un aiguillon très - délié 3 à l’aide duquel ils sucent leur nourriture. Cette trompe ou cet aiguillon varie en figure et en accompagnemens dans les différentes espèces. Il est accom* pagné de deux petits palpes, tantôt longs et articulés, tantôt si courts qu’on n’en peut pas distinguer des articulations. Ces palpes servent pour tâter et fixer les matières dont l’animal se nourrit. Les pattes sont longues , divisées en plusieurs articula- tions et terminées par des crochets. Elles ont leur attache en dessous du corps, le long de chaque côté où elles sont placées par paires. Le corps est ordinairement gros et ovale , plus ou mo- ins alongé et quelquefois presque arrondi. Toutes les mites sont ovipares après l’accouplement. Les- femelles sont d’une fécondité extrême. Quoique fort petites, elles font souvent plus de mal que tous les autres insectes ou arachnoides , car on a prétendu qu’elles sont la cause de plusieurs des maladies épidémiques qui affligent les hommes ou les animaux. 11 est constant que la gale est favorisée par les mites, puisqu’elles fourmillent dans les plaies et les ulcères causées par ce mal. D’autres mites se tiennent sur les bêtes à quatre pieds, comme la tique des chiens , et sur les oiseaux ^ dont elles su- cent incessamment la peau à la façon des poux ; plusieurs es- pèces se cramponnent sur le corps de differens insectes plus 56 t 278 ) grands , comme des scarabées , abeilles , fourmis , mouches» D’autres habitent les feuilles des arbres et des plantes , et aussi le dessous de l’écorce des vieux troncs d’arbres ; d’autres se trouvent sur la farine , sur le fromage , sur le lard et la viande sèche , comme aussi sur les vieilles confitures sèches * où elles multiplient prodigieusement. 11 est donc essentiel de ne point faire usage de vieilles confitures sèches sans les a- yoir attentivement examinées, de peur d’avaler ces petits animaux qui pourroient occasionner des maux d’estomac ou d’autres in- commodités. On en trouve encore d’autres dans les tonneaux ou fu- tailles où Гоп garde de la bierre qui commence à s’aigrir ; aussi croit - on que ce sont elles qui occasionnent la dyssenté- rie à ceux qui boivent d’une telle bierre. Je ne puis entrer en detail sur tous ces êtres , je m’attacherai de préférence à deux qui se montrent les plus nuisibles à l’homme et aux bestiaux, ce sont les Ixodes et les Argas. Le genre Ixodes de la famille des tiques , établi par Latreille et correspondant au genre Acare de Fabricius , est très - caractérisé par la forme de son suçoir , qui consiste en trois pièces ou lames très - dures , et renfermées entre deux palpes courts , tronqués , qui lui servent de gaine ; le tout imite un bec court cylindrique et obtus , dilaté même à son extrémité. D’anciens naturalistes l’ont nommé Ricinus , mais ce nom étoit déjà employé par De Geer pour d’autres animaux qu’il a séparés des poux. La lame intérmédiaire du suçoir , ou le suçoir propre- ment dit, est très remarquable, en ce qu’elle a, de chaque côté. m / ( 279 ) un grand nombre de dents en scie et très fortes. C’est par ce moyen que ces animaux tiennent si fortement à la chair des animaux auxquels ils se sont accrochés. ... , t On en connoit plusieurs especes. i. l’Ixode ricin ; ïxodes ricinus. Acarus Ricinus. Lis. Faer. Ent. syst. 4- P* La tique des chiens. La louvette. Mite Reduve et ricinoide. De Geek. , Mèra. Insect. Тот, VII. pi. VI f. 1. 2. et V. f. 16. 17. Fkisch , Insect. Тот. 5. tab. 19. Latreille , liist. n. des Grust. et des Ins. Tom. VIH. p. 5t. n. 1. Tom. VII. pl. LXYÏ. f. 4 - 7. Généra Crust. et Ins. I. p. i50. Cette tique tourmente surtout !es chiens de chasse. Le corps est rouge mais la peau du ventre devient très pâle et presque blanchâtre , lorsque l’animai s’est repu. J’en ai donné une figure sur la planche, f. 5. 4-- -5- 6. 7. 2. Ixode réticulé , ïxodes reticulatus . Acarus reticulatus. Faer. Ent syst. 4- 42^” Roemer , Gen. ins. 1. 29. f. 7. Latreille , ilist. nat. des Crust. et des Ins. Тот. ѴГП. p 5l. 2. Acarus Reduvius , Зснилик. Enum. Insect. Àustr. n. ю45, T. 5. f. 1. 2. Cette espèce est plus grande et s attache surtout aux boeufs. La couleur en est differente par la succion , mais les pattes sont noires. o. Ixode espognoî , ïxodes h isp anus, Acarus hispanus Faer. Latreille. 1. c. p. 5s. n. 5. 36* ( 280 ) Il est noir ; les pattes sont rougeâtres , avec les articu- lations blanches. IS se trouve en Espagne et en Barbarie. 4« Ixode égyptien ; Ixodes aegy plias . Acaras acgyptius , Lin. Faer, Noir , bordé de blanc. II se trouve en Egypte. 6. Ixode Nigua ; Ixodes Nigua Latreïlle. Acarus americanus. Lin. Face. Mite pique. De Geee, Mera, ins. tom. VII. pi. XXXVII. f. 9. 10. Lateeille 1. c. p. 52. n. 5. Il est ovale, aplati, rouge, avec une tache blanche sur le dos , et les jointures des pattes blanchâtres. Ces animaux font le fléau des hommes et des bêtes dans r r . ■ . . * l’Amérique tant septentrionale que méridionale. Les voyageurs en parlent. V. Kalm , Ulloa , Azara , Prince Maximilien de Neuwied , etc. On le nomme Nigua à Carthagène et pique au Pérou, 6. Ixode du Rhinoceros , Ixodes Rhinocerotis. Mite du Pihinocéros, De Geer, Me’m. Ins. tom. VII. pl. ХХХѴШ- f. 5. 6. Lateeikle ,1. c. 13 est arrondi , applati, brun, avec des taches et des nu* ances fauves. Le Docteur Sparrmann Га observé le premier fde Bonne - Espérance sur le rhinoceros. C’est la plus de re jrpmrip au cap grande 1 ( з8і ) •j'. Ixode du chameau, Ixodes camelinus FsSgh. У. la planche, f. 1. 2. grandeur naturelle. Corps alongé d’un rouge brun, les pieds courts et di- stans entre eux. La seconde paire des pieds a une articulation très - renflée. C’est une espèce qui paroît bien distincte et par ia gran- deur , car elle est tout aussi grande que l’ixode du rhinoceros, et par l’emplacement et la forme des pieds. On le trouve sur les chameaux dans les Steppes. 8. Ixode des buissons ; Ixodes sylvaticus . Mite des buissons. De Geer. Me'm. Ins. tom. ѴИ. pl. XXXVIII, f. 7. Latreiele , Hist. nat. des Crust. et des Ins. tom. VIII. p. 55. n, 7. D’un brun maron , foncé et luisant. Il est très petit et se trouve au Cap , s’attachant aussi à la peau des animaux. II ressemble beaucoup à ceux qu’on trouve en Europe sur les boeufs et sur les moutons. Le genre Argas de Latreille a été formé sur Vacants reflexus de Fabricius. Herrmann dans ses Mémoires aptérolo- giques Га nommé Rhynchoprion . Il ressemble beaucoup aux Ixodes , mais son corps est oval , très - aplati et son suçoir est situé sous 3e corps , et n’est point renfermé dans une gaine formée par les palpes. On en connoissoit une seule espèce, c’est l’argas bordé, qui demeure dans les maisons du midi de la France et de l’Italie j s’attachant surtout aux pigeons. ( 2Ô2 ) î. Ârgas bordé ; Argas rejlexiis . Acarus marginatus. Fabr. Ent. syst. t. 4- P- 427' Latreille , Hist. nat. des Crust. et des Ins. tom. VIII. p. 55. Ge- nera Crust. et Ins. I. p. i55. Tab. I I. f. 3. Coquebert , Illustr. iconogr. Ins. III. pi. 27. f. il. Bhynchonprion Columbae, IIerrmakn', Mem. aptérol. p. 6g. pi. 4° f. 10. 11. D’un jaune-pâle avec des enfoncemens plus obscurs. 2. Argas de Perse ; Argas per siens Fis ch. Y. la planche, f. 8. — il. D’un rouge sanguin-clair, parsemé sur le dos de points éie.vés blancs ; pieds pâles. C’est la punaise venimeuse de Miana des voyageurs; pilus fameuse par les rapports qu’on en a fait, que par elle - même. Il a , a peu près , la forme d’une punaise , mais -son corps est plus oval, plufs alongé ., plus rétréci en avant et plus gros. Tout le dos est garni de petits grains blanchâtres com- me chagriné ; le bord est très - peu ourlé , en avant avec une Deere échancrure des deux côtés. Le suçoir est en dessous du corps , à l’endroit к peu près où se trouve en haut la légère échancrure du bord, dans un petit enfoncement. Les palpes qui l’accompagnent sont gros à la pointe et amincis à la base. Je n’en ai pas bien pu r ecqn.no lire les articulations. Le corps d’en bas est aussi grenelé à lenteur et offre , par deux plis latéraux, une élévation au milieu. Dans le pli se trouvent insérés les pieds à six articulations presque cylindri» ques. Ils sont d’un jaune » pâle. L’articulation onguéale est très ( 285 ) mince , courbée et munie de deux ongles très fins , blancs et crochus. Voici ce que j’ai pu découvrir sur cet animal qui, à ce qu’il paroît , a , par des oui - dire , gagné une plus grande cé- lébrité qu’il ne mérite. Nous en trouvons dans tous les pays des analogues. Explication de la planche. ï. L’ixode du chameau de grandeur naturelle. q. Le même d’en bas , un peu grossi. 3. La tique des chiens , ixodes ricinus , de gvandeifr naturelle. 4. La même agrandie. 5. La même d’en bas. 6. La même en état bien repu, comme je S'ai pris moi- même de mon chien. 7. La même grossie , vue d'en bas. 8. L’Argas de Perse , ( 'Mail ch de MiancK) de grandeur naturelle. 9. Le même agrandi. 10. Le même vu d’en Skis. 11. Le suçoir avec les deux palpes, tiré par la pincette un peu hors de son enfoncement et plus agrandi. ) { Г 8с ! . " ' > : Г ; л ; ' ..... ; • :•;?> •. . . а * > - ■ ! O.' J . .4 '• ; r-'lii . -. ■ ,ï-f-cî : '• ■ ■; i : . ; у : .. .• ■ э к • ■ •: :: : ■ i гі •- .і. ' . . - ' . : • : : 1ГУП fl. :;vl .. ■ ; ”• ■ ' *■ i '! ~ . j\ • '•••: V’i; .g * 1 ' : • ■ Щ ■ ■ :■■■ ; St : I , ' 1 ;Ц ... • ' ■ •• • 1 • < ~4 ??'<$ £П’ ■іі-: U Л; :/ -ф ( ■' 'V, ■ ѴЛ ,,н . . . . J ’Ü ЛЬ лг.ід;;.і о J. .г Л іГі .-.п * J ■ *Н ш 1 - ; Щ lïi . ■ ( . . . .. ■ 3 '.г . • у .. ; : : : ' . И - 4, ^ • -■'*Л Î OBSERVATIO NES I N FRUCTUS ET SEMINA NYMPIIAE A CEARUM^ Auctoribus H. Mertens E T C. L, G O LD BACH. OBSERVATIONES ï N FRUCTUS ET SEMINA N YMP HA E A CE ARUM i T a b. XXIV. / De ordinatione Nympbaeacearum in systemate naturali solliciti , cum Autorum laudatissimorum discrepantia adeo inter se circa banc rem placita, maxime vero Candolhi summi no- vissima ia familiam illam studia , vidissemus 3 vehemens nobis nata est cupido onania haec ipsa propriis oculis lustrandi at- que perquirendi. Quum autem opportunitatem investigandi tan- dem fuissemus nacti , contigit ut investigatione procedente , ac fere solet fieri , aliqua ab antecessoribus aut neglecta aut contractius justo designata reperissemus; hinc visum est cuncta quae observare potuerimus ^ Magistrorum judicio submittere , quod praesenti fit dissertat iuncula. Figuras aliquas, a nobis ad naturam delineatas , pro meliore illustratione necessarias itaque adjiciendas judicavimus. Priusquam autem propria visa repertaque exponamus , ea quae apud Autores de Nymphaearum semine habentur, brevibus tradere juvabit. Uti omnium fructuum , ita et Nympbaeacearum , sive specierum generis Nymphaeae Linnaei , interior cognitio , a Carpologiae patri, immortali Gaertnero, repetenda est. Describit Ille atque accuratissime depingit (Fruct. I. p. 72 — 74* t. 19.) fructus seminaque Nymphaeae vulgaris utriusque , nec non Ne- iumbii species quae N. caspîcum Fisch. ( DC. Syst. Veg. IT. p„ 45. var. ov. et p. 71 3. ), nam fructus a Lerchio, itineribus easpicis claro , accepisse Gaertnerus ait ; et certe tum fructus , cum Isemina 3 ex amussi congruunt cum nostris speciminibus. Figurae hae fidissimae , nec quid fere desiderabis, nisi in Nym- phaeae albae luteaeque analysi embryonem non discissum esse. Etiam Nelumbii germinationem optime 1. c. illustravit. Humani autem aliquid passus est b. Xir , dum, forte a Ruppia simili- busque inductus , in Nelumbio cotyledones pro ,, Vitello cotyle- doniformi . . . infra bilobo el etc. , plumulam ( s. potius blas- tum M irb. ) autem pro embryone habuerit, uti infra videbimus; quam proxime autem abfuerit a veritate , locus Introductionis Ejus p. CXLIX. monstrat , ubi de Nelumbio dicit : ,,hinc de- bent quidem lobi isti , secundum rigorem44 [ quia germinatione non evolvuntur ]“ Vitello adseribi, sed ex habitu suo commode quoque poterunt Cotyledonibus adnumerari.ff Contemporaneum Gaertnero 111. Jussiaeum , quum eadem ac Gaertnerus de Nymphaea Nelumbioque proferat , sicco hic pede praeterire debemus. ( Vid. Ej. Gen. pl. ed. Ust. p. 76. ) Notum , Eum ambo haec genera Hydrocharidibus, sub Monoco- tyledoneis , inseruisse. Qui nunc ex ordine chronologico sequitur , Candollius 3 j'am anno 1802 animadvertit, id quod in Nymphaeis Gaertnerus pro embryone habuerat , sacculum esse peculiarem , in quo embryo verus continetur ; quae observatio multis aliorum Bo- tanicorum disquisitionibus atque controversiis ansam dedit. Ita Richardus, lynceus alias observator, libellum gallico idiomate con- ( 289 ) scriptum * * ) edens s in eoque Nymphaearum Nelumbiique fruc- tum , semina nec non embryonem describens , hunc monocoty- ledoneum declaravit , cotyledones ( Candollii ) expansionem ra- diculae esse jubens, in nota vero additionali ( p. cit. ) ip- sas pro gemmula bipartita habens. Illum autem , simili fere mo- do ut Gaertnerum , nec non recentius Clar. Tittmann * ) , a Ruppiae et aliorum perplexissimorum generum scrutinio orsum , falsam in comparationem itaque sententiam iniquam , incidisse , cuique perlegenti libellum citatum admodum fit palam. — Ve- rum , missis nunc reliquorum Botanicorum conaminibus ** ) , jam ex hac rudiori expositione patet , quam varie Botanicorum ingenia in his partibus observandis atque rite interpretandis se- se occupaverint ; properandum potius est ad novissimum de ea re Autorem , Candollium , qui in Systemate suo Vegetabilium naturali familiam Nymph .teacearum tractaturus , peculiari dis- sertatione *** ) plenissime ipsam comprehendit, simulque omnes variorum observatorum sententias solide comparat ; summam hujus dissertationis in Vol. II. systematis Veget. ( p. 4* — 4-3. ) reddidit. Quae quidem argumentorum summa eo consistit, ut Nymphaeaceas cunctas di - nec monocotyledones declaret, at- tamen organon proprium in Nymphaea utraque adesse fateatur, sacculum nempe embryonis , qui in Nelumbio deficiat vel ita cum embryone sit coalitus ut nequeat со nspici. Q Analyse du fruit et de la graine, Paris 180З. p. 44- 70, versionis ger- man, a Cl. Voigt curatae p. 7З. 78 — 79. et 216. * ) Ueber den Embryo des Samenkorns und seine Entwickekmg zur P Данге. Dresden , 1817. 8. ** ) Confer DC. in Syst. Veg. loco supra cit. *** ) Mémoire sur les affinités naturelles de la famille des Nymphaeacécs , impress, iu Actis Soc. phys. et Hist. nat. Genev. Тот. I. Part. 1. ( 29° ) Sequuntur jam nostrae observationes. iNymphaeae albae L. fructus recentes maturos immaturosque legere contigit nobis fine Septembris hujus anni 182З , quorum descriptionem his proponimus : Fructus maturus albidus , sphaericus , lateribus reliquiis petalorum staminumque cicatrisatus , apice coronatus stigmate stellato persistente , cujus autem apices ш mucum resolvuntur. Mectarium digitiforme in centro stigmatis persistens. Calyx iti- dem persistens , fructum cingens. Dividitur fructus interne , uti notum est , in loculos ( carpella DC. ) plures , ad eo circ. , formatos e membrana propria, conjunctis ope cellulosae laxae, quae in centro fructus columellae speciem format, cunctis extus amictis cortice fructus , conflato e substantia duriori, herbacea, bene ab interaneis distincta , quae utique cum Candollio ( vid, bonam Ej. descr. in Diss. cit. p. i3.) productio thalami floris censenda esse videtur, et sub stigmate déficit. Semina per late- ra loculorum dispersim affixa. - — Fructu omnino maturo deci- dunt primum calycis sepala, ita ut basi sua externa rumpantur transversim , dein ex toto secedant. Tum ipse fructus dehiscit per rimas plures longitudinales ( plerumque 4 v- 5) , quae mox sub stigmate connectuntur rimis aliquot secundariis irregulari cursu transversim procedentibus. Natae tali modo valvae fructus magis mogisque invicem separantur , revolvuntur extrorsum , tandemque horizontalité!* patent ; simili modo abscedit et apex fructus cum stigmate , qui plus minus operculi formatu habet. Dehiscentia fructus fit in superficie aquae, et sat cito peragitur; tela cellulosa laxa , loculos fructus ambiens , tum in mucum fatiscit, ita ut fructus, dum sit apertus, mucosi globi speciem prae se ferat , in quo semina cum calypt raefornfibus suis ari l- $ ( 29’- ) lis sine ordine dispersa jacent. Et ipsi hi arilli mox in mucum diffunduntur, seminibus tunc temporis ab iisdem solutis, et aquae profunditatem petentibus. De'arillo isto paucis disseramus necesse est. Si fruc- fum aperis juniorem , in dimidio maturitatis circiter versantem , videbis in parietibus dissepimentorum semina, directione descen- denti-pendulâ, ubique esse affixa. Hos parietes singulos membra- na duplici esse formatos , tum facile est visu : quarum rnem- banarum exterior nil memorabilis obtulit nobis ; interior autem, tanquam organon spermotrophum , attentius perquiri meretur. Efformat autem illa ( in ovario vixdum foecundato ) circum quodlibet semen foveolam , primo planiorem , mox autem magis magisque profundam , marginibus, qui itaque fiunt ex elevatione induplicationeque ipsius membranae , paulatim prominentibus. Ita foveolae , brevi conversae in cupulas hemisphaericas mem- branaceas , semen rufidulum apice amplectentes ( fere ut — situ duntaxat inverso — quercus glandem cingit cupula, — vid. f. i.) investire illud pergunt, sic in mitrae, semen totum recondentis , speciem extenduntur , arillumque membranaceum referunt, donec tandem arillus hic, fructu plenam adepto maturitatem, semen, jam ex nigro-fuscum, duplo et plus superans, campanae acquisiverit figu- ram, in cujus vertice (vid. fig, 2.) pistilli ejus instar, suspensum est. Sub eo vero tempore non solum loculamentorum mem- brana interior , tota in campanas hasce conversa , sed exterior quoque, seminibus arillisque grandefactis pressa, evanuerunt, tota autem cellulosa loculamentis interjacens , ut supra jam dictum , in mucum diffluit ; hinc semina , loculamentorum clau- stris liberata , per fructum dispergi videntur , servato tamen quodammodo , in quo antea disponebantur , ordine. ( 292 ) Ex fideli hac conformationis fructus enarratione facile cernitur ipsius arllli natura , utpote qui nil aliud est nisi re- duplicatus super semen paries loculamenti internus ; facili quo- que negotio 5 praesertim in fructu juniore , fibrae a placenta ( i. e. membrana loculi interna ) ad arillum transeuntes visun- tur. Si arillum sumis immaturum , et prehensum caute in illo semen deorsum trahis suspensa manu , interiorem ariili mem* foranam ex ejusdem exteriore educturus es simul , ut fig. nostra 5. clare monstrat. Pariter , provida membranae hujus exterioris sectione longitudinali , denudatur interior , figura conformis , ad aliquod vero spatium ab interiore dfftans. ( vid. fig. 3. 4 - ) Ex quibus sequitur , arillo hoc nostro eadem ratione semen , ac pericardio cor includi eâ duntaxat differentia , quod pars pericardii intus reflexa firmiter adhaerescat cordi , arillus autem iste a semine undique sit distinctus ac liber. Venimus ad semen ipsum ( fig. 6. ). Forma ei est fere ellipsoidea ( i. e. talis cujus sectiones longitudinales omnes sunt ellipses , transversales autem circuli ) : longitudinali diame- tro ijj transversali vero circ. ~ lineae, metientibus. Basis ejus- dem ? quae , eum semen sit appensum , coelum respicit , paulo tamen attenuata est. Hilum punctum sistit perparum prominens; proxime ab eodem , vixque y1^ lineae distans , locatur, in sum- mo seminis cacumine , micropyla, quae in hoc semine tanquam foramen parvulum , per testam externam penetrans , apparet. A hilo inde , in latere seminis interno ( placentae adverso ) , de- currit ad alteram usque extremitatem seminis , carina acutius- cula ( raphe ; angulus obtusissimus Gaertn. ). Praeteiea jam nudo oculo in seminis superficie conspiciuntur striae multae , quae omnes , a micropylae margine radiatim incipientes , ambi- ( 2£>3 ) ) tum seminis longituclinaliter percurrunt. Ceterum seminis super- ficies glaberrima , nitida. — Testa , s. integumentum seminis externum ( lorica Mirb. ) , est coriacea ( flg. 7. ) , neque au- tem , nisi forsan in vetustioribus seminibus , fragilis. Quae sub eà locatur , tunica interior ( Sarcodermis І)С. ) , est tenuis, membranacea, fere pellucida, luteo - fusca , externe quodam- modo bulloso - torulosa : bullis bis exacte in omnes a. radiis istis testae externae productas foveolas impressis ; atque immediate sub exteriori seminis raphe decurrit in sarcodermi raphe inte- rior , lineam s. jugum elevatum , verosimiliter vasculosum , sis- tens. Bullulas autem si microscopio composito lustras , repe- ries eas esse forma stellata (vid. flg. i?.) , quae forsan aliquo modo comparari possunt cum delineaiis a Kiesero ( Anat. d. Ffl. Tab. II. flg. 24.) cellulis stellatis, in lacunis aereis caulis Nymphaearum occurrentibus. Sarcodermis haec cum testa acf micropylam solummodo connascitur , .ceterum omnino ab illa libera; in extremitate autem altera seminis, quae inferiora «pec- tatseu, ut cum Carpologis loquamur , vertice ejusdem, sat notabili spatio hae tunicae distant una ab altera , ferê uti iii ovis avium solet. Ibidem repentur in Sarcodermi chalaza , for- ma maculae obscurioris. Sub hac sarcodermi s. membrana chorii , sita est tertia eaque intima, seminis tunica ( Endopleura , DC. j , quae, sarco- dermi arcte subjacens, est tenuissima., .^omnino hyalina, et ut videtur vasibus expers , quaeq.uc pro organo albumen ( liquor amnii vegetabilis ) , forsan et ipsum embryonem , secernente , habenda , videtur. Etenim tunica illa, postquam totum seminis nucleum investivisset , ad micropylam coiens, ibi reflectitur intro (flg. q. ) , itaque circum embryonem sacculum format, a Can- 58 С 294 ) (lollio bene observatum , sed perperam pro speciali organo ha- bitum. Veritatem hanc , sacculum esse introversionem endopleu- rae , perpluribus sectionibus atque seminum praeparatione repe- tita ita confirmatam habemus , ut nullum jam ea de re super- sit dubium ; est etiam non difficillima quidem observatio, modo usum habitumque praeparandi et cautam manum requirit. Suble- vatur autem, si semina matura, paululum solis radiis exposita, ut nimirum exhalatione membranae relaxentur , aperis ; sihntlac vero tunicas interiores ad partem separaveris , statim iterum aquae immergas , ne rumpantur ; praetereaque sub aqua fluc- tuant separata integumenta itaque facilius distinguuntur , quae ceterum satis inter se cohaerent. Ergo sacculus iste eodem plane modo se habet ad embryonem ut arillus ad semen ; aut ut meliorem proponamus comparationem , omnino ut in ovo animali amnion ad chorion adque ipsum embryonem , cujus nempe cutis nihil aliud est quam continuatio membranae amnii ! In ovtilo vixdum foecundato nullum repentur vestigium embryonis itaque nec introflexionis amnii hujus ; tota seminis cavitas interna repletur massâ mucilagineâ , cum seminis matu- ratione sensim spissescente , donec in maturo semine assumat consistendam illam farinoso-amygdalinam albuminis Nymphae- arum. Procedente vero maturatione sacculus embryonis , initio formâ levissimae impressionis ad umbilicum sitae , dein vero utut cavitas gradatim profundius in massam albumineam intru- sa , apparet , denique ad micropylam in collum exilissimum , per quod cum ipsâ endopleurâ s. membrana amnii cohaeret , contrahitur ; hoc loco membrana tenuissima est , hinc sacculus embryonis sub integumentorum seminis separatione facillime ( 205 ) »bî rumpitur ; quae autem ruptura , in N. lutea praesertim , 'anifesto foramine sese plodit. Quum sacculus jam sit forma- tus , embryo intus cernitur mole minima , partibus indistinctis , circumfusus simili ut albumen immaturum , massa mucida , quam autem sensim absorbens augetur et perficitur , ipseque maturus vix ullum hujus muci relinquit vestigium, quod interdum tamen apparet velut membranula omnium tenerrima , vix per- ceptibilis. Descriptionem ipsius embryonis ex propria observatione , quum omnino descriptionibus Autorum conformem viderimus*, vix dare oportet. Notum enim , illum , misso sacculo, constare e lobis duobus carnosis albidis , fere aequalibus , basi vix co- haerentibus , includentibus partem viridem , herbaceam , e folio» lis duobus carnosulis , ancipiti - compressis : altero alterum va- g nante , compositam. Cf. fig. nostr. 8. 10. n. Huic prolixiori conformationis fructus seminisque in Nymphaea alba enarrationi , in qua Lectores jam videbunt non- nulla secus ac in Autoribus exposita , subjungimus ea quae in Nymphaea s. Nuphare lutea , nec non N elumbio ea spico observatio nos docuit ; dolemus tamen , N. luteae fiuctum 9 praeter ovarium ex herbario emollitum , nos non vidisse , quem defectum proximo autumno supplere studebimus. Neque bonum ovarium Nelumbii nacti fuimus , quod non minus doleamus ne- ces.se est. , Nupharis luteae semina optime a Gaertnero (1. c. ) et Mirbelio ( Elern. de Bot, tab. £7. fig. 2. A. B. C. D. ) illus trata sunt ; hinc breviter ea tantum notamus quae aliter , ac his Autoribus, visa nobis, vel quae illorum adumbrationi ad- denda habemus. — » Raphen in testa decurrentem ( Mirb. 1. c. 58 * ( 2g6 ) flg. s . B. e. ), nec non canalem albumen transgredientem (ibid. f. ) , omnino ita videmus , ut in iconibus Mirbelii nitidissimis. Hilum vero seminis ( ibid. flg. s. A. b. ) non est perforatum , sed omnino ac in N. alba, elevatum in colliculum minimum. Dis- positio relativa hili et micropylae hujusque conformatio, eadem est ac in specie praecedente. Striae autem s. lineae N. albae , hujus in testa laevissima desunt. Testa ipsa non ossea , ut Mirb. in explic. tab. , sed simpliciter crustacea. Constat ea cx laminis duabus solidis cum interposita diploë s. tela cellulosa indurata , fere ut ossa animalium lata. Magis fragilis est quam in specie praecedente. Spatium vacuum in vertice seminis inter testam et sarcodermin , et huic speciei competit. Ipsa sarcoder- mis tenuior , valde ruptilis , partim testae partim endopleurae adhaerens. Endopleura, ut in N. alba, reflectitur ad saccu- lum embryonis formandum, qui sacculus nonnihil crassior major- que embryone ac ia illa specie. Embryonis autem structura eadem. . , . i . i- N elumbium caspiçum . In fructus seminumque recensio- ne hic non moramur , quum nous descriptionibus et figuris ml addere queamus. Sequens tantum observatio forsan nova est : Foramina quibus hic fructus superne perfossus est, quamquam sine ullo ordine dispersa videantur ; nobis tamen , in unico quod habuimus specimine, visa sunt quodammodo radiatim dis- posita esse ; itaque forsan , ex loculis fructus Nymphaearum , per dissepimentula transversa varie subdivisis , provenire , sup- poni possit, Magis confirmamur in hac suppositione, quod in Gaertneri figura Nupharis luteae ( lit. h. J loculamenta fructus Valde simili disponantur ratione. At jam in ovario Nelumbiu- iun) (qujde judicamus cx inspecto flore herbarii non optime sicca- / ( 297 ; ) lo, tamen sub anthesi iecio , et quod jam formam fructus ha- bet , ovulis semiimmersis ) ovula non aiiter ac in ipso fructu sunt disposita ; in N. luteae autem ovario loculi nondum sunt divisi. In ipso cujusque alveoli fundo repentur bacillus minimus solidus , ejusdem superficiei colorisque ac ipse alveolus ; bacil- lus bic est finis funiculi vasculosi , per cellulosam receptaculi ad alveoli fundum recta tendentis. Structura interna, receptacu- li conflata e tela cellulosa laxissima , molli , cellulis s. potius lacunis aereis ( nam earum parietes e cellulis minimis compo- nuntur ) amplis , prope pedunculum subrotundis , sursum vero sensim sensimque magis elongatis et majoribus ., inter alveolos cylindricis. Sacculus embryonis et hic existit 3 id quod distinc- tissime in semine abortivo vidimus , sed arcte embryonem am- bit vixque ab eo separabilis. — Squamula s. stipula illa hyalina inter cotyledones et plumuiam ( vid. Mirb. tab. eit. fig. 8. C. fit. bb.) non in quoque semine observanda , ni 1 nisi muci talis, qualem circum embryonem Nymphaeae aibae reperimus, esse no- bis videtur ; nam ubi occurrit , sistit lamellam omni cellula- rum aut vasorum vestigio carentem , perfecte hyalinam , muco- sam , emollitioneque cito in mucum resolvendam. Eliam hic lo- ci talem mucum accumulari debere , arguit plumulae quoad co- tyledones volumen parvum. Superest jam ut de significatione partium embryonis in hac familia paucula verba addamus. Verum quidem nostra de ca re sententia oppido cum illa Cl. Candollii convenit., et inge- nue fatemur, vix aliquid argumentis Ejusdem, tum in Syst. Ve- get., tum praecipue 4n Dissertatione citala, prolatis addi aut ea refutari posse; praesertim cum demonstrasse nos speramus , ( 298 ) sacculum istum embryonalem non esse embryonis partem. Cujus itaque duo lobi crassi tam Nymphaearum quam Nelumbii , cer- tissime erunt cotyledones , indu a vero ab iisdem organa sunt plumula ; atque Nymphaeaceae sine dubio sunt Dicotylédones , et utique proximae Ilanunculaceis ( per Podophylleas Paeonias- que ) et Papaveraceis. Sententia illorum , qe.i cotyledones Nym- phaeacearum expansionem radiculae esse statuunt , non solum in hac familia, sed in omnibus plantis, veritati accedit prope: etenim cotyledones, s. in universum corpus cotyledoneum, sem- pei\ considerari debet ut integumentum sive pars peripherica em- bryonis , quae infra , circa radiculam, parti centrali , blastema- ti Mirb. , arcte adnata et plus minusve cum illo confusa est , superne vero , pro emittenda plumula, vel jam ante germinatio- nem in partes fissa (Dicotylédones) , vel sub germinatione tan- dem findenda ( Monocotyledones ). — Praeterea hae Nymphaea- cearum cotyledones non magis a foliacea reliquarum cotyledo- num natura recedunt , quam quidem omnes cotyledones hypo- geae ab epigeis ; et in Nupharis luteae saltem cotyledonibus , sub microscopio paulum pressis , funiculum vasculosum di- stinctissime observavimus. Quod autem radicula ipsa in ra- dicem non abeat novae plantulae , sed radicellae propriae ex infima biastematis parte , ideuque supra cotyledones , enascan- tur , sane exceptio est singularis , attamen continua a plurium vegetabilium , exoticorum nec non aquaticorum praesprtim , Scrutatio certe eandem , aut sim. les anomalias em common- stratura. ( 299 ) Explicatio Jî gurarum. Fig. i. Semen immaturum cum arillo calyptraefor mi. 2. Semen maturum 3 arillo penitus inclusum. 5. Arillus longitudinaliter discissus , ut structura ejus cum semine melius conspiciatur. 4. Arilli membrana exterior latere incisa a interior cum se- mine per fissuram extracta 3 ut demonstretur , arillum compositum esse e membrana duplici. 5» Semen (non omnino maturum) cum arilli membrana in- teriore deorsum ex exteriore protractum j ut demonstre- tur, interiorem arilli membranam fieri ex refiexa exteriori» 6» Semen maturum integrum. 7. Seminis testa ad partem separata. 8. Sectio verticalis seminis. 9. Endopleura superne inflexa 9 sacculum embryonis con- stituens . 10. Embryo integer sacculo exemtus, cotyledones ostendens. 11. Idem verticaliter discissus s pl urnulam bipartitam ex- hibens. 12. Corpora stellaeformia sarcodermis , microscopio 60*®'8 circ. diametrum augente visa. Nota. Figg. 1 — 9 quinquies auctae Ліи 0 ЗІЛ) Г U у ". ". -і ;Ь < •-.І Jjvnr.-'’- . . t •' и о э г ini .* ■ - ■ *’ 1*1 Й - Ï -ZO 1Г.ЙІІ к“ПоО од <| 1 Рі> - ) гѵ-: и .' ѵѴ . i , ; ■ ^ іІ' С ’ ѵ : : І Ь if .. U • : ■ 5 « - ■ • ■ - f Л ' х 1 • ' >■ ' ПЗП.'Л' ЯінізиШ J»i г. • п-ііЬгН) villi: : b ;; у к I < yi - .г. . 3 .•лп; і л:; " ;Э ;Лк. ;іі • і ■ ; . • ii ■ î ■ « эш . ■ 4 *> * j . , . .i;.., IU * яіѵлч: :o n i *r л ea da .'ni -j! j \іу iC fi :: t -■ • - J к -jJ'£ О n ' : : C .> i, i| f ■ j ! ■ ' ■ • - > i J ^ ! i. .jl'7'li! л '' л .'0 1 • : j У О'. І - O î • -П ■ . л i . i Г. • n:-: л - • :» П -ПЗ'СІ • J . . fc ; ; ; : ) г rn з J - j b& r. ; : г ш •» id ■ у [■■ ■ i • OiJa^d .8 • зуіс-.тю япЛи-'и&г t ь . : j î vinoqua &ччглс -‘"J -у .гташз 8эа:;Ь'зІѵ гоэ «.зіглгосо оЬдээвз чздэйЛ: °Ч'К ,и 1 г •;ec,!U ш.Л:. .л j 4 t і'з'ііэзіЬ •іо'іііг.'Лі'іЗ'/ гпэ'Ьі *££ .сП:- di Л ■;■ ■ 3 г.С 'i Зч t üt % S І ; t И Л ■ -! G £ : ii ! Г Я *1 G І Ofi ! 1 3 53 £ 'I С ; 1 оО . Г: Г. . , . / У -л (уі.'і rnu'lî itflf.rb Э lie* . • ' ; - • • / PHYSODACTYLUS Genus novum El a t e r i â и m „ propositum atque descriptum a G. Fischer» Habitus Elaterum generalis ita distincte expressus est ut difficillime subdivisiones admittere videatur. Quaedam tamen spe- cies generis ditissimi, forma generali plus minusve servata, cha- racteres exhibent , qui ad genera quaedam nova formanda ido- nei judicantur. Ptilodactyia Illtgeri * * ) 'hujus numeri est , qui , etsi formam elateris generalem non recusat , antennis instructus est articulis quibusdam alatis, quorum structuram de Geer '**) jam exacte cognovit. Euene mis Ahrensm *** ) secundum genus est , quod structura pedum posticorum , in, primis cruribus sub lamina ex- tensa prorsus abscondendis , ab omnibus Elateribus bene di- stinctus est et quod nuper monographia egregia Illustrissimi et ) ïlliger’s Magazin. VI. p. З42. Schonhrrr , S yn. Ins. ІГІ. 267. * ) De Geer , Mém. Vol. V. p. 27. n. 2» Tab. зЗ. f. 6„ 7. Pyrochron nitida. "** ^ Neue Schriften der naturforschenden Gesellsçhaft zu Halle. Î3. FI, Hft. 2. Beytrage zur Kenntniss deutscher Kafer von August AHRENS. Halle» 1:812. 8. Eine пене Kafergattung Eucnemis. p. 38. ( 302 ) amicissimi Comitis a Mannerheim cura et diligentia sua consue- ta illustratum fuit *). Camp y lus Entomographiae Imperii Russici jus sibi pos- tulat aequum, singulari modulo adparere ; habitu generali, cor- pore toto depresso, capite valde dilatato , thoracis forma, ster- noque breviore. Sexus singularis diversitas ex hisce generaliori- bus caracteribus vix excludenda videtur. Ne dicam hic de Melasi , de Throsco, jam pridem agni- tis , prae ceteris mihi distinguendum videtur coleopteron elater- oide , quod in ditissima collectione Celeberrimi Dris. Henningii Petropoli , mihi videndi contigit, habitu simillimum Elateri , sed corpore convexiori et robustiori , mandibulis ita porrectis ut infra os annulum liberum forment , thorace antice cucullato , postice umbilicato , basique singulari modo exciso ; tarsorum articulis denique vesiculis suffultis, quae ratio illi nomen Phy- sodactyli attribuendum jussit. V. Lettre к Mr. le Dr. Tien - ning sur le Physodaclylc. Moscou. 8° c. eadem tabula. PHTSODÂCTTLU S. Cîypeits abbreviatus reflexus ; Labrum inflexum , os supra claudens ; Mandibulae fortes , acuminatae , prominentes extra os , inque circulum s. annulum liberum conjunctae , qui ca- lamum scriptorium tenuem facile permeare sinit ; Maxillae corneae penicillatae ; Labium corneum quadratum latum. * J Eucnemis , insectorum gentis monographice tractatum iconibusque il- lustrafum a. C. G. Comite de MANNERHEiM. Petropoli, 1 8яЗ. 8. c. JJ. tabb. aen„ { 5o5 ) v Palpi inaequales : anticis articulo primo longo , compresso e subsecuriformi , secundo breviori securiformi , ultimo longo cylindrico ; posticis multo minoribus filiformibus. Antennae moniliformi - serratae ; articulo primo crasso conico, secundo et tertio moniliformibus , sequentibus com- pressis serratis , pedetcntim diminutis , ultimo capi- tulato s. ovoideo. PHYSODACTFLUS Henningii . Tab. XXV. Caput latum porulosum , clypeo abbreviato reflexo j nigrum subhirtum , oculis magnis splendendibus. Thorax rufus convexus punctulatus nitens , antice subnutans s. caput cucullans , hirtus , marginatus , marginibus sub- reflexis nigris ; postice utrinque spinosus , medio sub- bifurcatus s. bidentatus. Sursum medio canaliculatus posticeque umbilicatus. Scutellum magnum ovatum punctulatum. Elytra dorsata , sulcata , sulcis foveolatis , nigra , sutura im- pressa punctulato - lineata. Corpus infra atro-fuscum, hirtum, inprimis lateribus pilis exsertis. Pedes antici cruribus fere globosis, concurrentibus adpendice cum sterno brevi forti, foveae profundae pectorali adap- to. Tibiae triangulares, varae s. tortae, externe breviter hirsutae, interne subarcuatae, infra excavatae, bi spi- nosae spinis obtusis. Tarsorum articulus primus abbre- viatus , tres sequentes longiores tenuiores , vesicis arti- cularibus suffulti , ultimo longo unguicali , unguibus di- stantibus. Articulis omnibus hirtis. Intermedii similes anterioribus, omnibus tamen parti- bus gracilioribus. $ 39 ( 304 ) Postici crura gerunt magna clavata , fulcris cruralibus magnis suffulta , in acetabulo magno polito articulantia. Tibiae minus fortes et fere rectae recipiunt tarsurn arti- culis gracilioribus et minus distinctis , aiticuli vero a la- tere visi, vesiculas longiores et angustiores gerere viden- tur. Articulus unguicalis longus incurvus, unguibus adpro- ximatis debilioribus. Longitudo insecti septem et dimidiam lineas sibi sumit, latitudo duabus et dimidiae aequat. Habitat in America meridionali. Species in honorem Cl. Dris. Henning , Medici atque Entomologi solertissimi , in cujus collectione eam mihi videndi contigit, nominata fuit. Effigiem arte sua exhibuit ingeniosissimus Comes a Man- nerheim. TABLE ALPHABETIQUE DES ARTICLES CONTENUS DANS CE Yl^e VOLUME. Adenophora communis 168 Argas persicus . . 28e coronopifoîia . 167 reflexus . • — denticularis — Ascidiae .... 24-1 2/j.S Gmelini __ Astacus leptodactylus » ЮЗ Lamarckii 16Ô Athamanta Libanotis . » 84 latifolia — ❖ stylosa — Bartsia , 4 verticillata 167 Bipapillarîa . » 243 Agonum molle . . . 102 Boltenîa . 244 Alecîorolophus .... 3 Bostrichus Laricis . . 1 55 Aleochara atramentaria 169 ocîodentatus . — - Allium angulosum . 85 Botrylîus .... • 249 Anobium striatum . î/17 Byrrhus albo-punctatus « l59 Anoplognathus dytiscoides 264 varius . * 140 Antbophagus earaboides . 1 69 Aphodius granarius 1 58 Calandra Oryzae » i5 5 guttatus . 97 Cantharis axillaris quadripustuïatus 1З8 nigricans 3 48 sordidus 1З7 rufa . 1 45 sphacelatus . 1З8 rustica » 348 terrestris 1 3? Carabus aeneus . » 142 Apîidium . . . « . аДу baceivorus « 99 ( Зоб ) Carabus cancellatus « l4i Chrysomela aenea . . . i49 Chamissonis 100 altaica . . 1 ll celer . 144 basilea . 122 communis i4i Caraganae 121 cupreus » — haemochlora . 1 20 flavus 144 lapponica 124 i49 melanaris 145 nigritarsis . 125 niger 142 ordinata . „ 1 ] 9 nigricornis . 1 4-3 pedestris . 118 nigrita 142 silvatica 118 rubripes . — sulcata 1 2З similatus 141 Tremulae . 1 5o spinilabris 144 varians со ' tardus 141 Clavelina ..... 245 Terricola « 143 Cleodora 229 Carinaria .... e 2З 1 Clerus formicarius . i45 Castilleja .... 3 C IlO . • . . . . . 229 Catops agilis 1 58 Cnicus ruthenicus . 9i CaVolina 23 l Coccinella bis-7-guttata . i49 Cecidomya aurora . 182 M. nigrum . 14.8 Centauria .... 92 oblongoguttata M9 Cephalopoda 222 Convolvulus lineatus . 83 Cetonia aenea . 1 53 Cotinga alba . . . , 177 Burchelli 256 Regulus . • *79 gymnopleura . 257 speciosa 178 metallica . 1 53 virescens . — Chaerophyllum bulbosum 84 Crioceris exoleta 1 5o Chalepus leucophthalmus 265 Cryptocephalus sericeus . l52 Chenopodium rubrum . 83 variabilis — / ( Зо7 ) Ctenophora guttata 160 Elater Ephippium . „ . 154 Curculio Betulae i56 niger .... - — cervinus . 167 pilosus . . . , 1 55 fulvicornis — - Segetis .... i54 fulvipes — testaceus . . , 1 55 Mali . . — variabilis j54 ovatus 1 56 Epomis pallipes 1 28 Cychrus marginatus 98 Eucoelium ..... 2'; 8 Cyclocephala 265 Eumolpus obscurus 149 Cymbulia 2З0 Euphorbia Esula 83 Cymindis angularis 144 tristis . . « 87 Cynthia .... 245 Euphrasia ..... 4 ❖ Dasygnathus Dejeanii 262 Firola ...... 23 1 Delphinium pubescens • 89 Fructus nymphaeacearum 287 Dermestes Adstrictor • 147 ❖ fumatus « 246 Galleruca runcollis 1 5 1 macelarius о « — D Viburni . 1 5 0 tomentosus • _ Viiellinae — Dianthus bicolor 66 Gasteropoda .... 2З 2 collinus . 85 Gasteropteron .... 2З0 Pseud - Armeria 86 Geophilus angustatus . . 110 Diazona .... • 246 Gueldenstaedtia monophylla 171 Didemnum • 248 pauciflora 172 Distomus • 246 Gymnetis spinosa . 258 Donacia clavipes • i53 ❖ Haltica Dulcamarae . . i5 x Dorcadion humerale 0 e 1З0 lurida .... Draba nemoralis • 90 Hister cadaverinus i3g Dytiscus ater » 145 merdarius . * ( 5o8 ) Hyaîaea , . . e о q3 JL Nymphaeacearum fructus et Jïyiesinus flavus •• • 1 55 semina ..... 287 Iîyphidcus quadris tria tus •• i 07 ❖ Odontites „ 4 Ixodes aegyptius -, 280 Omoedes ..... 258 camelinus 28 1 Oniscus Musculus 1 1 1 hispanus s79 Onthophagus Iaticornis 126 Nigua 280 Oxyporus subterraneus i5g Rhinocerotis - — . Oxytelus tricornis . . * 1 reticulatus . 279 ❖ Ricinus . Pedicularis abrotanifolia . 32 * acaulis 69 Lagria hirta 1 5 2 achilleifolia 48 pubescens — adunca 29 Lefeia cklorocephala 145 altaica 48 Limacina 2З0 amoena 25 Lymexylon dermestoides 1 53 atrorubens З9 ❖ canadensis 9. 48 Macraspis analis . 2 6 1 capitata Mammaria « 244 caucasica . 26 Mustela alpina . • 2 1 3 Chamissonis . 20 Mycetophagus bifasciatus 1 58 comosa , . 46 Mycoda .... e 224 compacta . 56 Myosotis palustris Ѳ 85 condensata 5? ❖ euphrasioides . 42 Nehria gregaria • 1 0 i flammea 5i metallica . • 100 flava x. 45 Nelumbium caspicum • 296 foliosa „ . 56 Nigella segetalis • «9 gladiata 9 Nuphar lutea „ «. ■e 265 grandiflora 37 ( 3og ] Pedicularis groenlandica 33 Pedicularis verticillaris *4 gyroflexa . 4o Wilhelmsiana . 55 hirsuta 5i Wlassoviana « n ^ i incarnata . 58 Peltis grossa . 148 interrupta . 23 Phalidura mirabilis 265 lanceolata . \ 18 Phallusia ...... a 4 5 Langsdorfii 4-9 Phyllotocu^ Mac - Leayi . 255 îapponica . 35 Physodactylus Henningti , 5o 1 myriophylla 2 1 Pimpinella dioîca Ц nasuta . 45 glauca „ — palustris » 28 Plantae Podoliae 18 g proboscidea 35 Tanaicenses 61 recutita Voihyniae . 189 resupinata 5i Platysma fossifrons 1 04 rosea . . 54 foveicollis 10$> rostrata 37 Pneumodermon . 23o Sceptrum Ca ro- Podoces Panderi 2 5 2’ linum i7 Poecilus rugosus 106 silvatica 8. 45 ventricosus — spicata . q5 Polyclinum ..... 248 striata . 8. 220 Polydesmus lateralis 11З sudetica 44 rugulosus . 1 1 2 tanacetifolia 48 Polygonum aviculare . 8§ teucrifolia . p* 5 1 Pteropoda . . . 228. 2З2 tristis . .. S7 Pterostichus adstrictus 10З tuberosa . - 58 Ptinus crenatus 1 48 tubiflora ; — — 5 — pimpin. — Rosa pimpin. —= 211 — 10 — = Ândzejjousc. — Andzrej. «=*= <==■ — ultima — me — nos «= 218 18 — » Jundzittian. — Jundzilliana, Cïtra ŒW-' ultim. — Kremieniez — Krzemteniee •- j - — 1 / MQSTO GRAPHIA. TEI HCHLARIS, AUCTORE C. STF.VEN. Adi .Acta. §ф® , Claes , Ifatiura® SOTMtxtarimm. . f. c . ^І г^/ut rcZ a te/ . czd J-iccu/m J S <2,2 . (теЪтауег cïeï . TÇndob. P. p' г an diil or a. о Л- I'on'et Sa . (Г Ж /// P . æ сран о cti al i s . P. capitata. ' 9ZUV. ч Л f Oel/nat/er dei P- abrotauifo] -d ■ Juiwt Jc . ia P. adunca t Ça6 . ! // . * \ ' \ I m / л*' I ■ A.Florovr irrvuye/' com ' I. 4? ^u-s V^rz>5^ <” ' 'г'^'^/*ЛѴ^ J^SnSsg é#%SS S^% P. atrorubens . -^. Power de 7. et Je . f' . J l i Ta Z . Ali. о 1 Vf • T ? ѵДя.ѴЙІгіА' Ÿhùtciù lcJitoc>< 'cvcfculiU - - '• . • GuldenstaecTfci a. іпопц|)1іу11 a , Rjclicr. cZ s/ . /. J^Zûto ns: u-cnlfso . с к I 4 ■i / i Skb.XX. J i' J Э.аЬ Л_ЛІ - , J i u« іаяіФі>?ді -і.* &*1§ГП¥ -> - . "x' "Ti - Cr— ТаЪ ХХЖ. / ^al . ХЗГіР"- Eli T* $&. г}Ы Sé . , ■ ■' * ■ УШ ■ é ; • •• •-/s) 'nct£ . X/ . Cnr^ < ii'-*" - JÆfty . - .. . і^Двдач>:Ѵ^ ■tl/lj . C.Za л •У: Щ ' I ■-J) - . ;